یک کار تکراری هرچند با کیفیت نسبتا قابل قبول.
یک عطر امبری عودی شیرین و دودی که یادآور عطرهای به اصطلاح عودی عربی ارزون قیمت مشابه در این فضا هست مثل 24، رغبه، و تا حدودی کاستوم نشنال سول و عود ملکی .
البته یک نوت رز (گلاب) هم احتمالا به عنوان نوآوری به تاپ نوت اضافه کردن!
در کل با وجود رقبایی که در بالا ذکر شد، یا حتی عطرهای دیگه ای از همین لاین سیگنچر که خیلی خوش ساخت تر هستند، اینو چندان کار قوی ای نمی دونم.

به جز شروع کار که نوت نارنگی طبیعی و دلنشینی داره، در ادامه میشه یک عطر زنانه ژنریک که مشابه های متعددی در عطرهای زنانه داره (برای مثال یک عطر ترکیه ای به نام Caldion for Women Hunca که اویل دهه هشتاد توی بازار بود).
به نظرم ارزش این همه تعریف و تمجید رو نداره.

در سایت فراگرانتیکا این عطر رو به عنوان شبیه ترین عطر به رابرت پیگوئت بویس نویر معرفی کردن.
باید بگم که شباهت این دو تا خیلی خیلی کم هست. توی این عطر نه ردی از مشک هست، نه چوب گایاک و نه اون حس دودی -خاکستری بویس نویر.
صرفا یک عطر شیرین با بوی وانیلی تونکایی سوخته ، خطی با پخش زیاد .
(اگه این عطر رو با نسبت مساوی با عود ماسک مونتاله ترکیب کنید، اونوقت میتونید تا حدی بویس نویر رو شبیه سازی کنید!)

میشه گفت یکی از مشابه های بلو د شنل. اما اون حس خیس بلو د شنل رو به اون شدت نداره در عوض چوبی تره. چوب در اینجا یک حالت ادویه ای داره . مثل بوی قهوه عربیکا آسیاب شده که در ظرفی که دربش برای روزها باز بوده قرار داره و بوی روست شده اش پریده و یک بوی ادویه ای پیدا کرده. (پس نگران نوت قهوه در هرم نباشید- در هیچ مرحله ای به یک عطر گرم یا شیرین یا قهوه ای تبدیل نمیشه).
در شروع کمی نعنا هم حس میشه که یک حس پودری خوشایند به کار میده اما زود محو میشه.
من بلو دد شنل رو نمیپسندم اما این عطر رو میپسندم. بیشتر به دلیل بعد چوبیش که به زیبایی و کیفیت بالا کار شده.
پخش ضعیفی داره که در کنار قیمت نسبتا بالاش، ارزش خریدش رو پایین میاره. اما اگر به فلنکرهای بلو د شنل علاقه مند هستید بد نیست این رو هم تست کنید.

سلام جناب michael
آرامیس 900 عطر با ارزشی هست بخصوص اگر کلاسیک پسند باشید. این بو و مشابه هاش در دهه شصت و هفتاد زیاد به مشام میخورد و از این جهت نوستالژیک هست. نوت مشک زباد (سیوت) با شدت زیاد جنبه انیمالیک (اما نه زننده) به کار میده که در کنار تخلی و گسی خزه بلوط و پچولی و وتیور و .... یک حالت چرم کلاسیک ( چیزی در مایه چرم بندیت، کنیژ تن، کویر مائورسک...) به کار میده اما کفه ترازو به سمت مشک و انیمالیک بودن بیشتره، بعلاوه یک دوز بالا از نوعی رز که کاملا دلنشین و جذاب هست ( در حالی که مثلا در aramis aramis، همین نوع مشک/چرم رو داریم اما با یک نوع رز که به گلابهای ارزون قیمت خودمون شبیه تره).
اما توصیه من این هست که به جای این کار ، Aromatics Elixir Clinique رو امتحان کنید که تا حد زیادی مشابه آرامیس 900 هست اما با کیفیت بالاتر. اون هم ترکیبی از همین نوع رز و تقریبا همین نوع چرم کلاسیک رو داره، اما سیوتش به شدت آرامیس 900 نیست و در عوض یک چرم پیچیده تر، ملیح تر و میشه گفت کمی وانیلی و گورماند داره که خیلی دلنشین تر از بعد چرمی آرامیس 900 هست. در واقع مثل این هست که به کویر مائورسک سرژ لوتنز یک رز با کیفیت اضافه شده باشه. به برچسب زنانه بودنش توجه نکنید. من هم ابتدا شک داشتم (با توجه به اینکه به عنوان عطر زنانه معرفی شده و خیلی هم از سال لانچش میگذره) اما با تعریفهای آقای ایکاروس مشتاق شدم تستش کنم و واقعا از کیفیت بالاش در کنار قیمت و پرفورمنس مناسبش شگفت زده شدم.

سلام جناب ایکاروس. ممنون از توضیحاتتون و از اینکه دوباره مینویسید.
اگر ممکنه در مورد "کانینیانوس " یک راهنمایی بفرمایید (چون با سرچ گوگل چیزی دستگیرم نشد). آیا این یک نوت یا ماده خاص عطرسازی هست که در این عطر استفاده شده و اعلام نشده؟
اگر چنین هست، عطر دیگه ای با این نوت میشناسید؟

دوستان کسی این عطر کلاسیک رو داشته؟
عده ای خیلی ازش تعریف کردن (در فراگرانتیکا) اما به نظر خاص و سخت پوش و سخت پسند میاد.

سلام جناب Michael.
توصیه میکنم عطر رو چندبار در هوای سرد تست کنید اگه مورد پسند تون بود، در خریدش شک نکنید.
به نظر من در حق این عطر زیادی اجحاف شده. البته اینکه بعضیها رایحه اش رو نپسندن کاملا طبیعی هست (هرچند که نظر شخصی من اینه که عطر همه پسندی هست) اما حس میکنم دلیل اصلی خیلی از انتقادها به این عطر، همه گیر شدنش هست که باعث شده خیلی ها به اصطلاح حس کنن "خز شده" و البته کپی های زیادی که از این عطر زده شده (در دوران دانشجویی دوستی داشتم که خیلی به جیپسی کینگز علاقه داشت و همیشه از اتاقش صدای جیپس کینگز میومد. اما بعد از اینکه جیپسی کینگز در خوابگاه همه گیر شد، دیگه جیپسی کینگز گوش نمیداد و می رفت سراغ بیتلز و ... و این داستان سالها ادامه داشت!)
شاید دلیل دیگه اش این باشه که به دلیل همه پسندی و رواج بیش از حدش در سالهای اولیه تولید، بعضی افراد این عطر رو در تابستون و بهار هم میپوشیدند - که با توجه به پخش بوی سنگینش، باعث آزار دیگران میشد.
در کل عطری هست امبری ادویه ای و چرمی با کمی رز و کمی گورماند با فضای گرم شاد و دوستانه. بخصوص در چند دقیقه اول خیلی دلنشین و بالاتر از سطح قیمتیش هست. عطری که بیشتر برای جمع های دوستانه بخصوص در شبهای سرد مناسبه. بعضی عطرها هستند که من در غروبها و شبهای دلگیر پاییز و زمستون، با پوشیدنشون کمی حس دلگیری و غربت رو تسکین میدم . وان میلیون برای من یکی از اون عطرها بود. از نظر من وان میلیون عطریه برای اینکه آرامش و شادی "در لحظه" رو تجربه کنید، بدون اینکه شاخکهای خاطرات و نوستالژی یا احساسات مبهم و عمیق شما تحریک کنه.
الان چند سالی هست که دیگه زیاد بوی وان میلیون رو توی کوچه و بازار حس نمیکنم و در نتیجه میشه گفت موج همه گیری اش فرو نشسته.
البته فلنکرهای دیگه ای ازش تولید شده که بعضا رایحه کاملا متفاوتی دارند (و البته پخش بوی کمتر) که میتونید اونها رو هم امتحان کنید.

بله درست میفرمایید . سلیقه های افراد متفاوته و عطر مورد علاقه من میتونه برای دیگری منفور باشه.
البته نظر مخالف من معطوف به اشاره شما به "خطی بودن، تکراری بودن و پرفورمنس ضعیف" عطر Alien بود.

خوب هرچند علیرغم جستجوی بسیار در عطرفروشیهای شهرمون، نتونستم نسخه اوریجینال بروت رو پیدا کنم. اما یک دئودورانت (اسپری) اوریجینال از بروت رو پیدا کردم (چون که گل رفت و گلستان شد خراب- بوی گل را از که جوئیم؟ از گلاب) و از اونجا که توی یوتوب هم چندنفری گفتن که اسپری اوریجینالش هم همون رایحه عطر بروت رو داره با پخش ضعیفتر، من دئودورانت بروت رو بررسی میکنم.
اینجور که فهمیدم، نسخه های دیگه ای از بروت تولید میشن : از جمله یک بطری سبز پلاستیکی که تقریبا به شکل شیشه مدال دار قدیمی هست اما اسپلش هست (اسپری نداره) و همینطور شیشه شفاف باریک و تقریبا مستطیل شکل که از قدیم هم بوده. هر دوی اینها در واقع همون بروت 33 قدیمی هستن (بروت رقیق شده تا 33%) و فقط شیشه مدال دار (مدالین ) پخش قوی داره. امتیاز بروت تابحال چندین بار بین شرکتهای مادر مختلفی دست به دست شده. از فابرژه بگیر تا الان که یونیلور هست.
دئودورانت بروت تا حد زیادی خاطره عطر بروت قدیمی رو برام تداعی کرد. هرچند هنوز فکر میکنم بروت قدیمی باکیفیت تر و شیک تر بود . شروعی اشباع شده از لاوندر احتمالا در ترکیب با وتیور و وانیل که تداعی کننده صابونهای قدیمی هست و خزه بلوط و مشک ، بعلاوه نوتهای گلی. نوت گلی خیلی پررنگی که من حس میکنم (بخصوص در میدل نوت)، بوی گل جارویی (طاووسی) هست که به نوعی تداعی کننده عسل هم هست، بعلاوه کمی شکوفه مرکبات (نرولی).
بعد از حدود نیم ساعت نوت صابونی کمرنگ میشه و نوت گلی-مشکی غالب میشه. و بعد از چند ساعت یک حالت مشکی شیکی میگیره که در چند تا از عطرهای قدیمی هم این ترکیب رو حس میکردم (مثلا جیکا و ساندرا) که مطمئن نیستم از کجا ناشی میشه. ممکنه خزه بلوط و نوعی مشک بعد از چند ساعت چنین ترکیبی رو ایجاد کنن (توی دریک هم این رایحه بعد از چندساعت ظاهر میشه اما پیچیده تر).
عطرهای بروتی که در بازار تست کردم ، هیچکدوم این شروع صابونی و خزه ای رو نداشتن و فقط میدل نوتها که گلی (گل جارو و نرولی) و مشکی هستن رو تداعی میکردند. هرچند ماندگاری خیلی زیاد داشتند و در یک مدل از اونها (تلقی) به نظرم شباهتش با میدل نوت بروت قدیمی بیشتر از اسپری اوریجینالش هست. یک تفاوت بزرگ در شروع نسبتا خنک و سبز بروت اصلی هست که حتی میشه اون رو در ساعات نه چندان گرم تابستون هم استفاده کرد.
واقعا بروت ترکیب خلاقانه ای داره . یک برآیند سینرژیک از نوتهای ساده ای که ترکیب کلی رو فراتر از جمع اجزاء میکنه و مثل یک عطر نیش نوت عوض میکنه . اصلا عطر ساده و تک نوت و خطی نیست.
هنوز هم میتونه حس و حال آدم رو عوض کنه. قدیمها خیلی از آقایون عطر رو به عنوان افترشیو استفاده میکردند ( فکر میکردند که با اینکار مانع جوش زدن صورت میشن) و بروت حقیقتا یکی از اون عطرایی بود که تداعی کننده مردی بود که تازه صورتشو اصلاح کرده ( قدیمیا وقتی میدیدن دوستی تازه صورتشو اصلاح کرده میگفتن: چیه؟ خبریه؟ صفا دادی! شیش تیغه زدی ! ژیگول کردی...). بروت واقعا چنین حسی رو به آدم میده. حس اینکه سر و صورتی صفا دادی!