اما اگه صرفا یک کار خنک همه پسند غیرشیرین میخواید، انتخابهای خوب زیادی دارید مثل اوربان فیل از سالواتور فراگامو، باربری اسپرت مردانه، اترنیتی آکوا سی کی ، ورساچه پور هوم، گرلن ل هوم اینتنس، گرلن ل هوم بویسی ...

خواهش میکنم.
البته همین نسخه اولیه هم حتما ارزش تست داره و پخش بوش هم به نسبت قیمتش کاملا راضی کننده هست (حداقل نسخه مینیاتوری من که از ۱۵سال پیش هنوز خوب مونده!). احتمالا توی شهرستانها هم گیر میاد و بدون تست کنار نگذاریدش.
سایر نسخه های آزارو کروم بعضیهاشون رایحه خیلی متفاوتی دارند و شبیه اصلی نیستند. نسخه کروم آکوا بیشتر شبیه آکوا دی جیو آرمانی شده و شیرین هم نیست. نسخه کروم اسپرت هم فرش هست و غیر شیرین.بقیه شون رو تست نکردم متاسفانه

سلام.
بله عطر فرشی هست اما فرش صابونی. با اینکه مرکبات توی نوتها هم پررنگ هستند، برخلاف فرشهای مرکباتی یا آکواتیک، اینجا حس صابونی که از رزماری و شکوفه پرتقال ایجاد میشه غلبه داره بر حس سیتروسی. برای همین کمی حس صابونی و کمی حس فلزی بودنش ممکنه برای بعضیها دوست داشتنی نباشه.
اگه بخواید خیلی وسواس داشته باشید کمی شیرینی هم ممکنه توی رایحه پیدا کنید اما اصلا محسوس نیست.
این نسخه اولیه دیگه قدیمی محسوب میشه و بعد از این عطر، آزارو نسخه های متنوعی از کروم رو به بازار داده که تنوع خیلی زیادی دارن. مثل کروم سامر، کروم اسپورت، کروم آکوا، ... که رایحه های مدرنتری دارند و بد نیست اونها رو امتحان کنید

سلام.
نمیشه اسم عطر رو شنید و به یاد آهنگ My way از فرانک سیناترا نیافتاد، که در اون مردی در پایان راه زندگی میگه که از زندگیش و اشتباهاتش پشیمان نیست و هرچی که بود، زندگی رو به "روش خودم" زندگی کردم. (حتما توصیه میکنم گوش کنید اگر تا الان نشنیدید)

سلام.
mea culpa اصطلاحی لاتین هست که در کلیسای کاتولیک هنگام مناجات ذکر میشه با معنی "گناه از من بود" . (اسم یک آهنگ معروف از Enigma ساخته Michael cretu آهنگساز رومانیایی هم هست).
فضای تاریک عطر، استفاده از اینسنس و ایجاد حس فضاهای قدیمی و نمور هم به خوبی همخوانی داره با اسم عطر.

سلام جناب سخی.
امیدوارم راهکار "سخی و سنگ" توسط عطردوستانِ این سایت به عنوان یک درمان آلترنتیو برای بیماریهای دستگاه تنفسی باب نشه.

چندان بوی کاغذ و روزنامه از این عطر برداشت نکردم. به نظر من رایحه اش خیلی شبیه هست به بوی یک گاز پانسمان استریل (مثل قدیمها که گاز رو توی دستگاه اتوکلاو استریل میکردند) و روی اون بتادین تازه ریخته شده و آماده پانسمان هست. یه جورایی برام اضطراب آور هست و برام یادآور زمانهایی هست که در کودکی در حین بازی زخمی میشدیم و بعدش بخیه و پانسمان و ...

برای من هم این عطر یک dislike بزرگ بود، هر چند نسخه معمولی این عطر love هست برام. به نظرم اصلا تناسب خوبی بین این نسخه و نسخه معمولیش وجود نداره و پسوند اینتنس شایسته اش نیست.

سلام جناب عطر دوست.
ایکاش میشد که شرکتهای عطرسازی تصمیم گیری درباره اینکه مصرف کننده دلش میخاد عطرش تا کجا پخش بشه رو به عهده خود مصرف کننده میگذاشتن. مثلا غلظت عطرهاشون رو با یک استاندارد واحد و یکسان تولید میکردند که مثلا با یک پاف به حدی باشه که فقط خود شخص و نهایتا فاصله یک متری اش قابل استشمام باشه و با دو پاف یا بیشتر ، فضای اتاق رو پر کنه.
از طرفی برای همه علاقه مندان عطر حتما این حال گیری پیش اومده که مثلا برای یک مهمانی یا جلسه بعد از کلی تردید در مورد اینکه چه عطری رو بپوشیم، زیباترین عطری که دوست داریم رو انتخاب میکنیم و بعدش میریم مهمانی و میبینیم که مثلا شخص دیگه ای با بلک افغان یا اینترلود (یا حتی نسخه کپی اش ) که پخش بوی وحشتناکی داره، باعث میشه که حتی خودمون هم نتونیم عطرمون رو حس کنیم.
شرکت های عطرسازی هم دیگه همشون یاد گرفته اند چطور از این مساله پول در بیارند و اکثر شرکتهای دیزاینری هم لاین محصولات شبه-نیش برای خودشون ایجاد کرده اند که معمولا اون محصولاتشون پخش بوی راضی کننده و البته قیمت بالاتر دارند.
البته یک موضوع دیگه هم این هست که معمولا مواد سینتتیک که ارزونتر هستند و در عطرهای ارزونتر استفاده میشن (هرچند خیلیهاشون خوشبوتر از خیلی از مواد طبیعی هستند) به دلیل آلرژی زا بودن و نامطمئن بودن، در دوزهای پایین استفاده میشن. در حالی که مواد طبیعی که در عطرهای گرون قیمت تر استفاده میشن، معمولا از نظر سلامتی مطمئن تر هستند و میشه با غلظت بالاتر و بدون نگرانی در عطرها استفاده کرد و به همین دلیل این نوع عطرها رو میشه با پخش بوی بالا تولید کرد.

ممنون علی آقا. شما هم موفق و سلامت باشید.