سلام. این عطر رو من قبلا داشتم اما الان دقیقا جزئیات رایحه اش یادم نیست. همونطور که دوستان گفتند در فضایی نزدیک به آرمانی کد هست و شایدم هم کمی در فضای مشابه اونتوس (میوه ای شیرین و دودی در عین حال فضای نسبتا تاریک و جدی). عطر شیکی هست. این عطر رو به یکی از اقواممون که خارج از ایران زندگی میکنن دادم که میگفت خیلی ها اسم عطرشو ازش میپرسن.
عطر بی آزاری هست و فکر نمیکنم کسی ازش بدش بیاد. پخشش کمی پایینه. البته تقریبا خطی هست.
اما در کل با توجه به قیمت خیلی مناسبش و یونیک بودنش یکی از بهترین انتخاب ها هست برای پاییز. خاص و متفاوت. البته اگر خیلی وقت هست که در دنیای عطر هستید ممکنه براتون چیز خاصی نباشه. اما بازخورد عمومیش خوبه.
در عین حال توصیه میکنم قبل از خرید تست کنید.

راستش از بین کارهای اماراتی مشابهش رو تست نداشتم.
اما از برند قدیمی و فرانسوی LOMANI، عطر AB Spirit Platinum رو قبلا داشتم که خط بویی که به جا میگذاره شباهت خوبی به تغ هرمس داره، اما کمی خطی هست و مسلما ظرافتهای تغ هرمس رو نداره. با قیمت یک چهارم تغ هرمس به نظرم ارزش خرید داشت. اما با قیمت نزدیک به بنتلی اینفینیت اینتنس اگه بخواد باشه، مسلما بنتلی رو ترجیح میدم.

** لطفا عطرهایی که به عنوان مشابه و یا جایگزین پیشنهاد میشه، بدون تست قبلی نخرید**

سلام
من هم نظرم رو بگم:
اگر تغ هرمس رو به خاطر نوع خاص وتیورش دوست دارید، پیشنهاد من به شما این دو تا عطر هست با قیمت کمتر از نصف تغ هرمس (اولی رو بیشتر میپسندم):
بنتلی اینفینیت اینتنس
بنتلی اینفینیت

سلام جناب سوشیانت.
عطر معتدلی هست، اما به نظر من در اوج گرمای تابستون چندان دلچسب نیست.
نسخه ای که قبلا داشتم (در واقع برادرم داشت) حدود 5 سال پیش خریداری شده بود و پخش راضی کننده ای داشت.

خواهش میکنم. البته من این دو نوت رو در عطرهای زیادی دنبال کرده ام و صرفا دو عطر رو مثال زدم از هر کدوم.
درسته که مر به معنی تلخ هست و sweet myrrh یعنی مر شیرین، اسم دیگه اپوپوناکس هست . هر دو از یک خانواده هستند اما بوهای متفاوت دارند (مثل لیمو شیرین و لیمو ترش). تلخی و شیرنی در اسمشون به دلیل مزه خوراکیشون هست . چون این صمغها از قدیم بصورت خوراکی هم استفاده میشدند و الان هم در عطاری مر رو میتونید بخرید (برای ترک اعتیاد استفاده میشه).
طبق مقاله آموزشی خانم "ناهید شوکت علی" از نویسندگان سایت فراگرانتیکا در مقاله Opoponax-Sweet-Myrrh-2577، (باید لاگین کنید در سایت تا بتونید مقاله رو ببینید) تفاوت رایحه ای مر و اپوپوناکس رو چنین ذکر کرده:
"تفاوت رایحه ای بین روغن مر و روغن اپوپوناکس چنین است: اپوپوناکس بویی شبیه سوپ سبزیجات، کمی شیرین/انیمالیک دارد، در مقایسه با بوی دارویی تیز و فرش مر".

درود
درمورد شباهت رایحه اپوپوناکس و صمغ مر، باید مخالفت خودم رو ابراز کنم!
صمغ مر رایحه ای شیرین داره و حس دارویی و پزشکی (شبیه شربتهای خوراکی) رو القا میکنه. (به عنوان عطر مرجع برای این نوت میشه به مر اند تونکا سرج لوتنز، و عود الصحرا بردوس اشاره کرد) و کلا ملیح و کمی زنانه هست.
اپوپوناکس صمغی بین تلخ و شیرین هست که حس چسبناکی رو القا میکنه. بویی شبیه به تریاک داره (همین نوت هست که باعث میشه خیلی ها اینترلود رو به بوی تریاک تشبیه کنن) و به طور بولد در اینترلود و مثلا ایتالین لدر ممو پاریس استفاده شده.

بولگاری من
اپنینگ عطر با برگ بنفشه، نوتهای گلی (لاله مرداب) و بوی میوه ای شبیه سیب/گلابی هست و در این مرحله ممکنه تصور کنید که با یک عطر اوزونیک ، خنک و سیف روبرو هستید.
اما به زودی رایحه اصلی عطر خودش رو نشون میده: یک بوی سبز (نسبتا تیره و تلخ) که جایی بین روایح تنباکویی (برگ تنباکوی طبیعی و خیس خورده) و چرم قرار میگیره. نوتی که ردش رو در بولگاری من بلک و بخصوص آمواژ آنر مردانه میشه پیدا کرد. در واقع درای داون آمواژ آنر مردانه و درای داون بولگاری من شباهت زیادی به هم دارند .
این رایحه برای من خنثی هست. بعضی از رایحه ها (مثل عود یا زنبق برای من) آدم وقتی برای اولین بار استشمام میکنه نمیدونه دوستش داره یا نه. اما به تدریج معتادش میشه. اما این رایحه رو من نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم.
برخلاف دوستانی که گفتند این رایحه تکراری و ژنریک هست، برعکس من فکر میکنم خاص هست و در کمتر عطری وجود داره. اما مساله این هست که این رایحه به تنهایی چندان زیبا و خاص نیست و نیاز به پردازش در ترکیب با نوتها و آکوردهای دیگه داره. در واقع بولگاری به اندازه آمواژ آنر هنر به خرج نداده که این رایحه رو در ترکیب با نوتهای ادویه ای و صمغی و آمبر تبدیل به یک رایحه خوشایند کنه.

این کار شباهتهایی با لالیک انکر نویر و بخصوص نسخه اسپرتش داره- به واسطه حضور پررنگ وتیور تیره که بوی جوهر (دوات) رو تداعی میکنه. اما اون نوتهای چوبی و کشمیران زیبای لالیک انکر نویر رو نداره.
در عوض هل خیلی پررنگ هست توی این عطر که باعث میشه تم ادویه ای به کار بده. پچولی هم که در بک گراند کاملا حس میشه.
برای طرفداران عطرهای لالیک انکر نویر، تیمبوکتو و ... و وتیوریهای این گروه، مسلما عطر ارزشمندی هست، با توجه به قیمت مناسبش. البته پخش نسبتا کمی داره.

به نظر میرسه علت اصلی ناراحتی بعضی از دوستان از آقای آرشیتکت مشکل دوتا اکانت داشتن نیست و دل پری از ایشون دارن. گاهی محکومش میکنن که چرا درمورد فلان عطر با این لحن حرف زدی و گاهی میگن چرا گفتی فلان عطر ارزون مشابه فلان عطر گرون هست!
ای کاش این رفتارها تموم بشه و همه به موضوع عطرها بپردازن و نه کاربرها. باور کنید کسی جای دیگری رو نمیگیره و به اندازه همه امکانات برای کامنت نوشتن و ریویو نوشتن هست.

درود جناب آقای سخی.
واقعا جو سایت از زمانی نامطلوب شد که به جای نقد عطرها به نقد افراد پرداختیم و کاربرهای دیگه رو مخاطب قرار دادیم. گویی مجموع تعداد کامنتها یا لایکهای روزانه سایت جیره بندی هست و اگر کسی زیاد مطلب بگذاره جای دیگری رو تنگ کرده. این نمونه رفتاری هست که در همه جای جامعه مون و بخصوص محیطهای کاری هم رخنه کرده.
ساخت دو اکانت چه اشکالی داره؟ آیا شماها هیچکدوم در اینستاگرام مثلا اکانتهای متعدد ندارید؟ یا مثلا اگه شما توی اینستاگرام دوتا اکانت داشته باشید آیا من حق دارم بیام تجسس کنم و بپرسم:" یالا بگو ببینم تو همون فلانی هستی؟" و بعد هم که شخص مقابل مایل نباشه هویتش رو اعلام کنه بگم تو به شعور ما توهین کردی؟"
ضمن اینکه ایشون اصلا مخاطبش عطرها بودن نه اشخاص، و اصلا بده بستون و ارتباطی بین اکانتهای ایشون و اشخاص وجود نداره که خلف وعده کرده باشه و یا به کسی بدهکار باشه. تناقضی هم بین گفته های ایشون در دو اکانت مختلف نیست و اتفاقا اون مطالب جدل برانگیز رو هم با اکانت اسم واقعی خودشون منتشر کردن.

خیلی ها دلشون میخواد بعضی حرفها رو به صورت ناشناس بزنن. خود من هم اسم اکانتم واقعی نیست و عکس هم ندارم. ناشناس موندن به آدم حاشیه امن رو میده که بدون دغدغه و نگرانی از اینکه حرفهای من ممکنه چطور برداشت شه، خودسانسوری نکنم و هر چه میخواهد دل تنگم بگم. زیباترین ریویوهای عطر از نظر من اونهایی هستند که شخص ارتباطی بین خاطرات و احساسات شخصی خودش با عطر مورد بحث برقرار میکنه و سعی میکنه از بیان خاطرات کمک بگیره برای بهتر رسوندن موضوع و تصویرسازی. و به همین دلیل ناشناس موندن باعث میشه صادقانه تر بنویسیم یا مثلا از لحن غیردوستانه دیگران خطاب به اکانت مون ناراحت نشیم.
ضمن اینکه آدمها معمولا به دنیای فانتزی عطر "فرار میکنن" و میان که برای لحظاتی قیل و قال دنیای واقعی و زشتیهاش رو فراموش کنن (نه اینکه زشتیهای جامعه مون رو به دنیای عطر هم بکشونیم).
خیالتون راحت! هیچ کس نمیتونه به شعور شما توهین کنه مگر خود شخص. و اصولا این جرمهای جدید هم فقط توی ایران ساخته میشن: توهین به شعور ما، توهین به عطر و سلیقه ما، توهین به اعتقادات ما ... .