عطر وانیل اینسنس از نظر من ترکیب غلیظی هست از وانیل و coriander (که گویا تخم گشنیز هست) و حضور کمرنگ سایر نوتها، از جمله نوتهای چوبی و وتیور که ذکر شده قابل تشخیص نیستند.
من به نوت coriander علاقه دارم. بخصوص در عطر شاهکاری مثل Courvoisier L’edition Imperiale Courvoisier Cognac که این نوت رو بصورت بسیار بولد به همراه سایر نوتهای ادویه ای به کار برده و یک کار ادویه ای شرقی فلفلی و تند و تیز بسیار با کیفیت هست.
همینطور در Dior Homme Eau این نوت خیلی پررنگ هست- در کنار زنبق ترکیب جالبی شده.
اما نمیتونم عطر وانیل اینسنس رو بو کنم و به یاد یک شربت دارویی که بچگیها میخوردیم نیافتم! (فکر کنم آلومینیوم ام-جی بود).
در کل به نظرم ترکیب این نوع وانیل با کوریاندر خیلی کار قوی ای در نیومده. این برند علاقه خاصی داره به پررنگ کردن نوتهای خوراکی و نوشیدنی توی عطرهاش! که مورد علاقه من نیست.

اودین 01 یک عطر شیرین و شاد هست. اما شیرینی اش از تونکا و وانیل و یا بوی قند سوخته و قلیون میوه ای و ... نیست . هرچند کمی تونکا قابل تشخیص هست.
بیشتر من رو یاد شیرینی های سنتی میندازه و شیرینی پزی های سنتی . با ترکیب هل و دارچین و زنجبیل و گلاب و زعفران - نه شیرینی پزی های مدرن با بوی وانیل و ...
در درای داوون کمی شبیه آزارو ویزیت میشه. کمی هم نت مشک قابل تشخیص هست. موندگاری و پخش متوسط داره که از یک عطر شیرین معمولا بیش از این انتظار داریم. میشه گفت یونیسکس هست.
در کل برای کسانی که به روایح شیرین علاقه دارند تجربه خوبی خواهد بود و شیرینی بی آزاری داره (برخلاف خیلی از عطرهای شیرین که میتونه آزار دهنده باشه برای دیگران). اما با این قیمت نمیپسندمش.

نوتهایی که برای این عطر ذکر شده چندان با رایحه نمیخونه. بوی اینسنس، امبر و پچولی قابل تشخیص هست. هرچند بدون خوندن ‌نوتها و از قبل کار سختیه.
بوی یاس رو تشخیص ندادم. کمی حالت ادویه ای هم در اوایل داره. ترکیب چرمی بوزی ای شبیه گلد لدر اتلیه کولون و همینطور سلطان لدر مرچنت آف ونیز در نتهای پایانی ظاهر میشن . یک عطر لوکس و با کیفیت. پخش و ماندگاری متوسط به بالا هست. عطر خوبی هست و مشابهی براش سراغ ندارم. اما با قیمت ۳۰۰ یورو اصلا نمیارزه.

این عطر گلی و کمی دودی عودی هست و کاملا فضای عربی و سنتی داره. مشابه عودهای سوختنی ارزون قیمت. توی عطرهای زنونه قدیمی مشابه داره. مناسب خانمهای مسن هست بیشتر. عطر شب هست و برای پاییز و زمستون مناسبه.
در فضایی شبیه فلنکرهای بودیسیا ویکتوری.

مونتاله لدر پچولی
بمب پچولی و چرم.
ترکیببی دلنشین و اعتیاد آور.
عطر شیک و باکلاسی محسوب نمیشه اما برای چرم دوستان حتما توصیه میشه.
ماندگاری و پخش خیلی بالایی داره و با این کیفیت بالا، نسبت به قیمتش خیلی میارزه.
برای زمستان و پاییز خیلی مناسبه.

این هم یکی از دیزاینریهایی که از خیلی از نیش ها باکیفیت تره. اسم کاشمر که در اینجا نوشته شده دقیق نیست. این عطر ارتباطی با شهر کاشمر خودمون نداره. بلکه نوت کشمیران هست که یک نوت سینتتیک هست که شباهت زیادی به پارچه پشمی کشمیران داره (نوت چوبی-امبری-مشکی مانند)

دوستی که دنبال رایحه تار و پود پارچه بود (البته نمیدونم رایحه تار با رایحه پود فرق میکنه یا نه!) این شاید تا حدی راضیتون کنه.
فصل مشترکهایی با عطرهای زیر داره:
دیور هوم اینتنس - کارنر بارسلونا پالو سانتو و همینطور دی 600 - اونوم اوپوس 1144- بلک افغان- چمبر نیر الفکتیو استودیو.
پخش بوی ضعیفش تنها ضعفی هست که میتونم ازش بگیرم

و Hugo-Boss XY مردانه هم به نظر من بوش خیلی شبیه پوست تر گردو هست.

سلام
عطر گوچی بای گوچی مردانه من رو یاد پوست گردو میاندازه. متاسفانه پخش بوی این عطر بسیار ضعیف هست و خوشبختانه (!) عطرهای کپی ای که ازش زده شده تا حد خیلی زیادی همون کیفیت رو داره اما با پخش بوی خیلی بیشتر! از جمله اسانسی که شرکت لوزی زده.
همینطور یک شرکت انگلیسی به نام enliven اسپری دئودرانتی داره که تا حد بسیار زیادی شبیه بوی پوست گردوی تازه هست. متاسفانه یادم نیست کدوم یک از سه تا مدل دئودرانت انلیون بود.

دیور هوم پارفوم یکی از اون عطرهایی هست که با کیفیت بالاش اثبات میکنه مرزبندی بین دیزاینری و نیش یک توهم بیش نیست، و با پخش بوی عالی اش ثابت میکنه که همه دلایلی که برای کم شدن پرفورمنس عطرها ذکر میکنند (از جمله قوانین جدید، احترام به فضای شخصی دیگران، ...) قابل تردید هست.

مثلا lillipur از Tiziana Terenzi هم در همون فضای شرقی امبری-ادویه ای (دکان عطاری) هست و هر چند قیمتش کمی بیشتر از برخانه هست، اما پخش بوی خیلی بیشتری داره. با این وجود کیفیت رایحه برخانه بالاتر هست (نظر شخصی).