کدوم شاعر کدوم عاشق کدوم مرد
تو رو دید و به یاد آزارو پور هوم نیفتاد؟

میشه گفت ازارو پور هومی هست که لاوندر و خزه بلوطش رو کمرنگ تر کردید و درعوض آنیس و برگاموت پررنگ تر، بعلاوه چرم (مشک) پررنگتر.
در کل قدیمی تر و ارزون قیمت تر از ازارو پور هوم به نظر میاد.
پخش و ماندگاری متوسطی داره. به کلاسیک دوستان توصیه میشه (هنوز هم توی بازار با قیمت مناسب پیدا میشه علیرغم توقف تولید)

ترکیب نعنای باطراوت با نوت گرم و خفه و سینتتیک امبر اکستریم که بیشتر تداعی کننده کارهای چرمی انتزاعی مثل کارای گوالتیری هست.
از امواژ بعید بود که بعد از اون همه عطر شرقی و ادویه ای و طبیعی گرا، پهلو به پهلوی اورتو پاریسی و ناسوماتو بزنه

صندل و دیگر هیچ

به جز شروع کار که کمی صمغی (مر) و چوبی هست، در ادامه ترکیب مشک مشابه دورو و عود مصنوعی ناتی مشابه بلک افغان. بعد از یک ساعت عملا مشابه اکثر کپیهای بلک افغان هست.
یک رایحه سنگین و سیاه و مصنوعی و دلگیرکننده که میخوام از دستش خلاص بشم.
فقط در نیم ساعت اول میپسندمش.

سلام. سال نو همه دوستان عطرافشانی و مدیریت محترم عطرافشان مبارک.
دریک شروعی از فلفل سیاه ( یا انچه اغلب به اسم فلفل سیاه در عطرهای ارزان قیمت هست) ، رز، و مشک انیمالیکی که در شروع یاداور چربی حیوانی بخصوص سفیداب هست که قدیما از چربی حیوانی ساخته میشد (یار گرمابه لیف). این بوی مشکی در شروع کمی دافعه ایجاد میکنه.
اما به تدریج بوی انیمالیک کمتر میشه و بیشتر به مسک سفید نزدیک میشه و یک هاله وتیور مانند اطراف تون رو میگیره. بخصوص یک روز بعد از اسپری کردن روی لباس، رایحه مشک خیلی دلنشین میشه. مثل نوت مشک اکثر عطرای قدیمی که چند روز بعد از اسپری روی لباس ، بهتر و بهتر میشدن.
مردای مسن و میانسال حسابی میپسندنش

خواهش میکنم جناب آقای رستمی

همونطور که توی فراگرانتیکا نوشتن، عطرهایی که تا حدی شبیهش باشن و کیفیت خوبی داشته باشن پولو سبز و پاکو رابان پور هوم هستند . اما با توجه به قیمت خیلی اقتصادی تر کوروم فکر نمیکنم اونها جایگزین ارزنده ای باشن.

سلام
عطرهای کلاسیک با قیمت مناسب که نسبت به قیمتشون هنوز هم خیلی ارزنده هستن:
آزارو پور هوم- آزارو کروم (اگه بشه کلاسیک دونست)
آرامیس : آرامیس فور من، آرامیس بلک، آرامیس توسکانی پر اومو، آرامیس 900، آرامیس دیواین
بروت (اما اصلش خیلی سخت گیر میاد)
کلینیک آروماتیک الکسیر (هرچند به نام زنانه معرفی شده)
کارون یاتاقان، کارون پور ان هوم
دریک (اما به قیمت نصف کئوروم)
امانوئل اونگارو پور هوم 3

در رده قیمتی بالاتر کلاسیک یا در سبک کلاسیک، پولو سبز، رالف لورن سافاری، ایو سن لورن جاز، روبرت پیگوئن بندیت، کنیز تن، سرج لوتنز کویر مائورسک، هوبیگت فوژه رویال،کارتیر پاشا...

آنتونیو پیگ کوروم
یک کلاسیک با صلابت و نوستالژیک ، رایحه تمیز و تیز از کاج و خزه و چرم ( چرم و کاج صابونی دلنشین تقریبا شبیه پولو سبز افسانه ای). نیم ساعتی بعد از شروع رایحه تنباکو (البته بطور ضعیف- و غیر دودی و غیرشیرین بلکه شبیه برگ تنباکو) و درمنه بیشتر خودشون رو نشون میدن.
رایحه پولو سبز و این عطر طی دهه ها در صابون و ... زیاد استفاده شده و همین متاسفانه یونیک بودنش رو در نگاه اول خدشه دار میکنه. اما برای کسی که به کیفیت رایحه اهمیت میده این چیزا مهم نیست.
حس بسیار نوستالژیکی داره بخصوص برای کسانی که سن و سالشون قد میده و یادشون میاد که این سبک رایحه ها در دهه شصت و اوایل هفتاد چقدر رایج بودن: پولو سبز، وان من شو، بوگارت، پاکو رابان پور هوم... . از اون عطرهایی هست که شاه دوماد روز عروسی، قبل از اینکه وارد جمع بشه و براش کل بزنن، چند پاف از عطر به کف دستش میزد و دستاش رو به هم میمالید و به صورتش میکشید.

گزینه خیلی مناسبی برای هدیه دادن به پدران و مردان میانسال و مسن هست. همینطور مناسب فضای کاری و اداری.

پخش بو و ماندگاری کاملا مناسب هست.

عطر پولو تور،
عطر ارزنده و نوآورانه ای هست. ترکیب برگاموت و سرخس و خزه بلوط و ادویه و چرمی شبیه به نسخه های قدیمی دیور فارنهایت. من حس شیرین بیان رو هم میگیرم ازش.
در کل میتونم بگم بیشتر یک عطر آروماتیک فوژه هست (همونطور که جناب آقای رضایی شوشتری اشاره کردن) و بیشترین شباهت رو از نظر من به آموآژ براکن (اون وجه سرخسی)، آزارو پور هوم (شیرین بیان یا آنیس , و خزه بلوط) و البته وجه برگاموتی و خزه ای و ادویه ای اش شبیه روژا داو فتیش هست. کمی هم به فارنهایت های قدیمی. اما اینکه به عنوان جایگزین فتیش معرفی بشه، خیر. در واقع هیچ کدام از وجوه امبری (امبر گریس) اینسنسی (المی) و انیمالیک/مشکی فتیش رو نداره.
اما باز هم به نسبت قیمتش خیلی عطر ارزنده ای هست. ضمنا پخش و ماندگاریش هم کاملا قابل قبوله. فضای مدرن و نسبتا شاد و مفرحی داره. برای پاییز و بهار توصیه میکنم (بیشتر بهار).

هرچند عطر "بلو" رو تقریبا همه میدونن چه انتظاری باید ازش داشته باشن، اما تعریف مورد توافقی برای عطرهای Red پیدا نکردم. رنگ قرمز در شیشه های عطر مثل رنگ قرمز در طبیعت یعنی مواظب باش! و قبلش خوب فکراتو بکن و مطمئن شو که می تونی با من کنار بیای! اگه سروکارتون به چندتایی عطر رد خورده باشه، مثل دانهیل دیزایر، دیویدوف هات واتر، حتی جووپ هوم، انتظار روایح شیرین، خطی، سینتتیک، و به قولا اگزجره رو دارید که بیشتر یادآور یک نوجوان هست که در یک مراسم عروسی در یک شب پاییزی در دهه هفتاد به خیال خودش مرکز توجه همه دخترای فامیل شده!

اما واقعیتش این عطر از هیچ نظر افراطی نیست. مثل آدمی که به قیافه اش میخوره خشن باشه اما وقتی سر صحبت رو باهاش باز میکنی میبینی چقدر صمیمی و دوست داشتنی و شاعر مسلک هست . کاملا بالانس و صمیمی و پر از شیدایی. نوتهای ذکر شده برای این عطر (کاکتوس، فلفل پیمنتو، شمعدانی آفریقایی....) رو من در عطرهای دیگه ندیدم اما حدس میزنم این نوتها ردگم کنی هستن. رایحه کلی شیرین وانیلی پودری (تقریبا مثل نیم ساعت اول The One D&G) و فلفل قرمز هست و نارنگی.
دارای جذابیت برای جنس مخالف، مناسب شب و شب نشینی، و یه جورایی از پیشگامهای عطرهای وانیلی مردانه میشه به حساب آوردش.
پخش و ماندگاری قابل قبول و رایحه تقریبا خطی داره.


پ.ن: عطرهای قرمز عجیب میتونن توی ذهنتون بمونن و خاطره ساز بشن اگر یک دوره زمانی خاص رو باهاشون سپری کنید بخصوص در اوایل جوانی. مثلا من توی دانشگاه هم اتاقی ام دانهیل دیزایر داشت و باعث شد رایحه دانهیل دیزایر هر بار من رو ببره به دوران: "شبای جوونی چه بی اعتباره. همه ش بی قراری همه ش انتظاره. ..." شبای پاییزی و زمستونی در یک اتاق شلوغ خوابگاه که یه گوشه اتاق چندنفر شلم بازی میکردن و یه گوشه دو نفر بحث فلسفی و دینی میکردن و من هم طبقه بالای تخت به خیال خودم درس میخوندم درحالی که روی واکمن کاست های فریدون فروغی و فرامرز اصلانی و ... و ونجلیز رو گوش میکردم و به برخورد "اتفاقی" در راهرو کلاسها در عصر اون روز فکر میکردم....