Siavash گرامی
میون صحبتتون با آقای کبیری چند تا از بهترین تابستونی هایی که تست داشتم لیست میکنم شاید بدردتون خورد:
Nobile 1942 Vespri Esperidati
Xerjoff Fiero
Xerjoff 1861 Renaissance
Acqua di Parma Fico di Amalfi
Le Labo Bergamot 22
اینم دو تا دیزاینری:
Hermes Un Jardin Sur le Nil
Lancome Miracle Aquatonic

آرش کریمی عزیز،
فیکو دی آمالفی کار دست استاد برتران دوشافوهست و با توجه به قیمتش ارزش خرید بالایی داره. این عطر برای 150 میل توی تهران حدود 400 تومن قیمت داره ولی همین الان فروشگاهی توی وزرا تخفیف یلدا گذاشته و حدود 340 تومن این محصول رو میفروشه. که واقعا برای یه عطر نیش عالیه.
اما اگه بحث پخش بو هست فیگور ادن بین کارهای انجیری که من تست کردم بی رقیبه. فقط کمیابتره و بعید میدونم زیر 550 جایی پیداش کنید.
در سطح دیزاینر ferragamo pour homme کار خوبیه، همون فروشگاه با تخفیف حدود 125 میفروشه.

جناب samet
پاسختون رو حتما ایکاروس عزیز خواهد داد، ولی شخصا فکر میکنم یه سری پیش داوری هایی نسبت به گروههای بویایی خاصی تو ذهن شما شکل گرفته. میوه گندیده؟ عطرهایی که آکورد بالزامیک غالبی دارن، جزو محبوب ترین گروههای بویایی بین عطربازهای جدی هستن و واقعا بوی میوه گندیده هم نمیدن، بلکه عموما یه رایحه صمغی بخوری دارن.
قبلا هم یک بار پیشنهاد کردم کارهای شاخص چند برند معتبر رو بدون پیش داوری تست کنید و بعد در مورد گروههای بویایی نتیجه گیری کنید، البته من کوچکتر از این هستم که بخوام کسی رو ارشاد کنم ولی اون حرف از سر تجربه شخصی بود. من به روایحی که تم انیمالیک غالبی دارن علاقه مندم ولی اوایل عطربازیم کاملا خلاف این فکر میکردم و بدون اینکه تست کافی داشته باشم از روایح انیمالیک فراری بودم. مطمئن باشید فارغ از سلیقه شخصی همه ژانرهای بویایی شناخته شده جذبه کافی برای عطربازان حرفه ای دارن، فقط باید اون جذبه رو کشف کرد و ازین کشف لذت برد.

ایکاروس گرامی
قبلا توی صفحه عطر Cuir d'Ange به انواع چرم اشاره و منابع استخراج این نوت رو بررسی کرده بودین. چرم کویغ کوبا به شامه من ناآشنا و راستش با تعریفی که از چرم تو ذهنم داشتم تشخیصش توی رایحه برام مشکل بود. شما از تصویر چرم توی این عطر گفتین ولی ماهیت این چرم چیه؟ از کجا اومده و چطور ایجاد شده. راستش اینها برای من خیلی گنگه.

ایکاروس عزیز،
روایحی از ترکیب گلهای سفید و آکورد انیمالیک تازگیها خیلی توجه منو به خودشون جلب کردن، tubereuse 3 نمونه ای از این کارهاست که دل کندن ازش برام سخت شده و همینطور توبروسا از میلر هریس، نمونه ای هم که اصلا خوشم نیومد civet از زولوجیست بود.
آیا عطر خاصی با فضای این چنین به نظر شما میرسه که بعنوان مرجعی برای ورود به این حیطه بشه ازش یاد کرد؟
آیا گروه بندی خاصی در این حیطه میشه قائل شد؟ مثلا توی ترکیب نوتها civet از توبروز 3 متفاوته ولی آیا این تفاوت به ساختمان عطر هم برمیگرده؟
کلا در مورد این ژانر از روایح یه توضیحی بدین ممنون میشم.

ایکاروس عزیز،
چند وقت پیش دستریز ده میل از نایز تن تهیه کردم که الان کمتر از یک میل ازش باقی مونده و تو فکر خرید یه شیشه ازش بودم، با دیدن کامنت شما مشتاق تست gomma شدم (چرم در همراهی یک آکورد انیمالیک یکی از جذابترین ژانرهای عطری هست برام) به نظر شما بلایند بای gomma به جای نایزتن (اگه گیر بیارم) منطقیه؟

مارک بکستون عطار با سابقه و رزومه داریه، نمونه کارهاشو قبلا توی برندهایی مثل کام دس گاغسونز و لیناری دیدیم، ولی برند خودش هنوز تو ایران نسبتا ناشناخته است. تازگیها دیدم که کارهای این برند تو فروشگاههای تهران عرضه میشن. اگه کسی از دوستان اطلاعی از این لاین داره خوشحال میشم نظرشو در موردشون بدونم.

پویاجان،
اگه اشاره شما به کامنتهای این صفحه است، هیچ توهینی انجام نشده. بحث اینه که محصولاتی که به اسم یه برند خاص توی بازار به فروش میرن استانداردهای لازم برای استفاده بعنوان عطر رو ندارن و اگه کسی داره استفاده میکنه از سر ناآگاهیه و وظیفه ماست که موضوع رو برای افرادی از عامه مردم که میشناسیم روشن کنیم. در ادامه دوستان اشاره کردن که بازار داغ نابرندهای این چنینی از فقر فرهنگی و اقتصادی مردم ناشی میشه. من توهینی توی این تعبیر نمیبینم.
در مورد ارادت دوستان به ایکاروس هم باز من فکر نمیکنم پدیده مضری باشه، تقریبا همه کاربران سایت از ایشون چیز یاد گرفتن حالا برخی قدردانیشون رو با حرارت بیشتری بیان میکنن. چه اشکالی داره؟!
اما نکته اصلی پویای گرامی، کامنت آقای خسروی توی این صفحه است. من فکر نمیکنم ایشون اون جناب خسروی خودمون باشن. چنین ادبیاتی از شخصی که من با این آیدی میشناختم محاله. نظر شما هم همینه یا من دارم اشتباه میکنم!

الان که دیگه عطرافشان فروش نداره به نظرم باید کارهای ریو رو از تو سایت برداره. ما اینجا قراره در مورد عطر صحبت کنیم نه اسانسهایی که هیچ رفرنس معتبری بهشون وجود نداره، هرم نوت ندارن، عطار ندارن و برندشون به طور مشکوکی جایی غیر از ایران فروش نمیره. کارهای ریو اصلا هیچ مجوز بهداشتی دارن؟! بعید میدونم.
برندهای کپی کار بهرحال وجود دارن مثل آرماف و اجمل و رساسی ولی ریو اصلا برند نیست. من و شما هم میتونیم اسانس رو با الکل قاطی کنیم، چرا باید بالاش اینقدر پول بدیم؟!

دیشب توی یه فروشگاه زنجیره ای معروف دیدمش و بواسطه شیشه زیبا و اینکه تو تخفیف بود با یه تست روی کاغذ خریدمش. کورویی به ژاپنی یعنی سیاه و فکر میکنم از نظر فرم شیشه و ارائه محصول این برند موفق عمل کرده، اما رایحه...
بدترین نوتها توی دیزاینری های درجه دو نوتهای چوبی هستن، البته تو این سطح کارها هیچوقت انتظار کیفیت بالا تو ماتریال بکار رفته نمیره ولی نوتهای چوبی وقتی کیفیت پایینی ازشون بکار بره حس مصنوعی پلاستیک مانند و تو ذوق زننده ای پیدا میکنن. بخصوص اینجا که با امبر هم ترکیب شدن.
رایحه شاید از دور بد نباشه، یه کار امبری گرم که با نوتهای چوبی و ادویه ای پشتیبانی میشه، اما از نزدیک کیفیت پایین کار خیلی تو ذوق میزنه. البته اینم بگم که پخش و موندگاری بالایی داره و احتمالا بازخورد خوبی هم بهمراه بیاره ولی فکر میکنم فقط مناسب کساییه که تو رایحه دنبال کیفیت بالا نیستن و ارزش خرید رو در قابلیت مصرف عطر میبینن.
ولی بازم بخاطر شیشه اش نگهش میدارم، توی دکور من که خیلی چشم نواز شده.