جناب samet،
به نظرم اگه تازه وارد وادی عطرهای نیش شدین، دو سه تا برند خوب و بازخورد بگیر رو انتخاب کنید و شروع به تست کارهای شاخص اونها بکنید. اصولا برندهای پدرمادردار از انواع گروههای بویایی عطر دارن و اینطوری میتونید ببینید کدوم رده از عطرها براتون جذابیت بیشتری دارن، ضمن اینکه کم کم با خونه های مطرح نیش آشنا میشین و سبک کاری و تفاوتهاشون دستتون میاد. زیاد هم تو قید و بند پیدا کردن بهترینها نباشید، در درجه اول دنبال ارضا سلیقه خودتون باشین تا تامین نظر منتقدین. چند تا خونه نیش رو که اینطوری تست کنید بعدش دیگه با نگاه کردن به نوتها میتونید تشخیص بدید که فلان عطر احتمالا با سلیقه شما جوره یا نه.

من سه تا برند و چند تا کار از هر کدوم رو لیست میکنم که با توجه به تعاریف شما فکر میکنم تستشون براتون مفید باشه ولی اصل حرفم همونیه که تو پاراگراف اول گفتم:
- آتلیه کولون: Gold Leather, Oud Saphir, Mimosa Indigo, Vetiver Fatal, Jasmin Angelique, Trefle Pur, Vanilla Intense, Rose Anonyme
- پارفوم دمپایر: Wazamba, Ambre Russe, Cuir Ottoman, Corsica Furiosa, Eau de Gloire
- هیستویرز دپارفومز: 1725، 1740, 1828, Noir Patchouli, Tubereuse 3 Animale, Ambre 114
یه کار خاص هم از serge lutens هست که به نظرم هر نیش بازی حتما باید تستش کنه Fille en Aiguilles این خونه کار ضعیف زیاد داره ولی این یه دونه بنظر من بی بدیله واقعا. موفق باشید.

L'Aigle de la Victoire و Elise شاخصترین کارهای این برند هستن که هردو تو صفحه مربوطه توسط ایکاروس ریویو شدن. اگر فقط دو کار از این خونه رو میخواین تست کنید قاعدتا باید همون دو تا باشن.
غیر از اونها Heroique رو تست داشتم که یه کار مردونه میوه ای مرکباتی خنک و تابستونی هست. بخصوص نوت دلچسبی از آناناس توش کار شده که رایحه رو بسیار پربازخورد کرده (اصلا کپی اونتوس نیست) دیگری هم Laetitia که به اسم مادر ناپلئون نام گذاری شده و همونطور که اسمش نشون میده چندان دخترونه نیست و مناسب خانومهای جا افتاده تر و باوقار هست. لتیشیا یه عطر بالزامیک با نوتهای غالب پاتچولی و وانیل هست که برای یه عطر زنونه ترکیب کمیابی به نظرم میاد و کاراکتر خاصی داره.

بعد از casbah این دومین کاری هست که از این برند تست داشتم. برند رابرت پیگه از این نیشهای یه شبه نیست که نمونه هاشون زیاده، با چند تا عطر یهویی وارد بازار میشن بدون اینکه رگ و ریشه مشخصی داشته باشن (گاها حتی سایت درست و حسابی هم ندارن) عطرهاشونم از نیش بودن فقط قیمتشو دارن و اغلب سینتتیک و بدون هیچ گونه خلاقیت و ارجینالیتی هستن. کلا این نیش یه شبه ها هدفشون فقط خالی کردن جیب علاقمندانی هست که در اوایل مسیر نیش بازیشون هستن و ساخته هاشون هیچ افزوده ای به دنیای عطر نداره. اما رابرت پیگه عطرهایی مثل بندیت فراکاس و بقاری رو در دهه چهل میلادی ریلیز کرده و از این نظر نام شناخته شده و پرآوازه ای هست.
آلامدا محصول 2013 این خونه ست. یه چایپر گلی که خیلی زود از تاپ و میدل نوتهای گلیش عبور میکنه و چند دقیقه بعد از اسپری، چیزی که بعنوان رایحه از عطر باقی میمونه ترکیبی حیوانی از امبر و پاتچولیه. ظاهرش ممکنه خشن به نظر بیاد اما اینطور نیست و رایحه اش بسیار ظریف و شامه نوازه. نوت انیمالیک موجود در کار هم اصلا زنندگی بعضی عطرهای این سبک رو نداره و بسیار لایت کار شده.
کیفیت کار به نظرم راضی کننده بود، ضمن اینکه ماندگاری این عطر بالا و پخشش بهتر از متوسط هست و برای استفاده عصرگاهی تو پاییز و زمستون مناسبه. از اون عطرهای یونی هست که هم خانومها و هم آقایون به یه نسبت میتونن ازش استفاده کنن، گرچه استفاده ازش سلیقه خاصی میطلبه و شاید بازخورد عمومی خوبی نداشته باشه. تا الان هر دو کاری که از این برند تست کردم رضایت بخش بودن، ضمن اینکه بسته بندی و شیشه کارهای این برند بنظرم باکلاس و قشنگ میان. برای داشتن تجربه متفاوتی از پاتچولی و امبر، تست این کارو از دست ندین.

جناب سلطان بررسی جامعی ارائه دادید که با قلم زیبای شما واقعا خوندنی بود. تفسیر دیور از بلو شنل گرچه چندان ارجینال نبود ولی استفاده اش از امبروکسان بجای اینسنس استقبال خوبی رو در سطح بازار براش رقم زد و حالا هر برند دیزاینری سعی داره با ساخت عطری تو این کتگوری سهمی از اون بازار به دست بیاره. شاید در آینده، تاریخ عطرسازی این دوران رو به اسم انقلاب امبروکسان بشناسه.

سوراکی گرامی ،
ضمن تشکر از توجهت،
- درسته که این کامنت به دنبال اون دو نظر ثبت شد ولی چون این عطر بررسی نداشت سعی کردم طوری بنویسم که بدرد کسی که میخواد باهاش آشنا بشه بخوره، واسه همین کامنت رو جدا نوشتم وگرنه فرمایش شما در کل درسته.
- اینکه فرگرنتیکا خیلی قابل اعتماد نیست چند تا وجه داره، بیشتر بررسیهای فرگرنتیکا عملا بی ارزشن چون از سمت عطردوستانی ابراز میشن که جز سلیقه شخصی معیاری برای قضاوت عطر ندارن، خیلی از کاربران ممکنه حتی جهت دار بنویسن برای اینکه کار خاصی رو هایپ کنن و از همه بدتر کاربرهای ایرانی هستن که طبق معمول حضور شایسته ای در این جور سایتها از خودشون بروز ندادن و اونجا رو به گفته ایکاروس به مهد کودک تبدیل کردن (بماند که اصلا کامنت فارسی نوشتن تو سایت انگلیسی زبان قاعدتا درست نیست و بهتره مثل برخی دوستان لااقل دوزبانه نوشت) اما بهرحال فرگرنتیکا یه سایت مرجع هست، مثل imdb برای فیلمها و goodread برای کتابها، این سایت هم میتونه نقطه شروعی برای کسب اطلاعات در مورد یک عطر باشه. ضمن اینکه رای گیری های این سایت یه جورایی میزان بازخورد و محبوبیت یه عطر رو میان عطردوستان سراسر دنیا نشون میده و هر از گاهی کاربران باسوادی توش پیدا میشن که ریویوهای تخصصی و جامعی ارائه میدن. محبوبیت این عطر هم تو فرگرنتیکا چیز بدی نیست وگرنه اینکه نباید چشم بسته به این سایت اعتماد کرد درسته.
- در مورد مقایسه این کار با تغ هرمس هم فکر میکنم هر عطرباز باتجربه ای با شما هم نظر باشه که از نظر شفافیت نوتها و بالانس رایحه تغ کار بهتریه. اشاره من به این بود که این دو عطر جایگزین هم نیستن چون بهترین فصل استفاده شون باهم متفاوته. ضمن اینکه این کار به خودی خود عطر خوبیه و برخلاف نظر شما بازخورد عمومی خوبی هم ازش دیدم. شخصا فکر میکنم ایده و ساختار این عطر تو این بازار عطرهای خنک یکنواخت جای تقدیر داره گرچه شاید تو اجرا میشد بهتر عمل بشه.

در تکمیل توضیحات سلطان عطربازها و برای کسانی که بعنوان گزینه ای برای خرید توجهشون به این کار جلب شده بگم که این عطر یه کار فوژه دهه هشتادیه، زمانی که نوت چرم عموما بهمراه اوکموس استفاده میشد و این دو نوت در طول حیات عطر باهم تعامل داشتن. دوره ای که عطرها پخش بو و ماندگاری بالا داشتن و عطرهای مردانه از ظرافت عطرهای امروزی بی بهره بودن. بعد از ریفرموله های مکرر این عطر پرفورمنس بالاش رو از دست داده و فقط رایحه ای ازش باقی مونده که به جهت قدیمی بودن بازخورد چندان خوبی از عموم نمیگیره.
اگه از سبک کارهای اون دوران خوشتون میاد (پولو سبز، آنتایوس و ون کلیف اند آرپلز پور هوم نمونه هایی از اون کارها هستن) و برای دل خودتون عطر میزنین بلایند بای هم میتونید بکنید این کارو، وگرنه این عطر احتمالا بدردتون نمیخوره.

افرادی که عطربازی رو جدی دنبال میکنن اغلب از بی کاراکتر بودن و یکنواختی کارهای تابستونی و خنک مینالن و میگن تابستون فصل عزای عطربازهاست. گرچه ترند کلی عطرهای خنک اصولا همینه و اون کاراکتر و تنوعی که تو کارهای گرم دیده میشه در کارهای خنک کمتر هست ولی هر از گاهی مواردی پیدا میشن که در عین داشتن رایحه خنک، سبک و لطیف، عمق و کاراکتر ویژه ای از خودشون ارائه میدن. Un Jardin Sur le Nil یکی از همین کارهاست، شاهکاری از ژان کلود النا که در رای گیری 2017 فرگرنتیکا بعنوان بهترین عطر برای روزهای گرم و سومین عطر برتر یونی دنیا برگزیده شده.
این عطر نباید با تغ هرمس مقایسه بشه چون سوغ ل نیل یه عطر گلی میوه ای مرکباتی کاملا تابستونیه در حالیکه تغ هرمس چوبی مرکباتیه و بیشتر برای هوای معتدل بهار و پاییز مناسبه. غلبه گریپ فروت و انبه توی تاپ نوت کار کیفیت میوه ای رو ایجاد میکنه که در تمام طول حیات عطر باقی میمونه، در ادامه کار نوتهای گلی بهش اضافه میشن که با پشتیبانی مشک و دارچین رایحه ای ظریف و بسیار شاداب ایجاد میکنن نوت مرموزی هم به اسم bulrush وجود داره که انگار برگرفته از بوی نیهای رودخانه ایه.
سوغ ل نیل یه کار خنک و شاداب متفاوته و در زمانه ای که هر برند داره با بکار بردن امبروکسان در زمینه آکواتیک از دیور سواژ کپی میکنه (نمونه هاش ورساچه دیلان بلو، بولگاری آکوا آتلانتیک، دیزل بد، پرادا لونا روسا کربن و...) و بازار عطرهای خنک پر شده از کارهای تکراری که بودنشون چیزی به دنیای عطر اضافه نمیکنه، این کار محصول 2005 همچنان کیفیت تک و بی نظیری ارائه میده. پخش و موندگاری کار متوسط و بازخوردش بسیار خوبه (حداقل کاربرهای فرگرنتیکا دوستش دارن) و برای استفاده روزمره تو تابستون جزو بهترین گزینه هاست.

قبلا در مورد golden acacia از این لاین گزارشی از تستم نوشته بودم، اینم بقیشون:

Incense Suede
یه کار بخوری چرمی با کیفیتیه که البته چرمش در واقع جیر هست (suede) برای دوست‌داران کارهای بخوری مثل کیوتو کار خوشایندی هست بخصوص که پخش و موندگاری خوبی داره و احتمالا تو شبهای زمستون بازخورد خوبی هم بگیره. فقط یه جورایی تکراریه دیگه.

White Mimosa
یه رایحه گلی وانیلی پودری که اجرای خوبی داره و از شروع تا پایان روی پوست رنگ عوض میکنه. شروعش برام دلچسب نبود ولی هرچی جلوتر میره بوش بهتر میشه. بیشتر زنانه هست بنظرم و برای خانومهای جا افتاده مناسبه. مثل بقیه کارهای لاین پرفورمنس خوبی داره و احتمالا بشه بعنوان یه کار چهارفصل مجلسی ازش استفاده کرد.

Leather Rose
ترکیب رز و چرم یکم تکراری شده برام، این کار هم کیفیت خوبی داره ولی دلیلی نداره برای همچین رایحه ای اونم وقتی گزینه ای مثل potion royal black با قیمتی کمتر وجود داره 400 تومن برای 75 میل هزینه کرد.

البته تستهای من از این سه کار دقیق نیستن و تو فروشگاه تست شدن ولی چون دیدم این لاین هیچ ریویویی نداره این چند خطو نوشتم شاید به درد کسی بخوره.

خانوم ati ببخشید که بجای ایکاروس پاسخ میدم ولی داخل پروفایل ایشون مجموعه نظراتشون موجوده. خودتون میتونید چک کنید که ایشون عطرهای زنانه هم کم ریویو نکردن (از نیشهایی مثل هدونیست و سنشوال ارکید گرفته تا دیزاینریهای ارزونی مثل ماریا کری فور اور) و کلی هم پیشنهاد لیستی برای خانومهایی از سنین و کاراکترهای مختلف داشتن. شاید الان به دلایلی حضور کمرنگی دارن ولی حاصل حضور گذشته شون در قالب مجموعه بیش از هزار کامنت موجوده که واقعا ارزشمنده.

جناب امیر حسین نجفی،
دوست گرامی معلومه دل پری از نیش و نیش بازها داری! قیمت یه عطر لزوما نباید در قضاوت یک عطر تاثیرگذار باشه، بحث قیمت در مرحله بعد هست وقتی که از ارزش خرید حرف میزنیم. یعنی به یه عطر با توجه به میزان خوب بودنش یه امتیازی میدیم و بعدش لحاظ میکنیم که آیا قیمت اون ارزش کیفیتش رو داره یا نه. نیش بودن و گرون بودن لزوما به یه معنی نیستن.