جناب کبیری عزیز،
من که شخصا خراب روایح انیمالیکم و اصلا تم بویایی مورد علاقمه. همین کنیژه تن رو هم ده میل دستریز ازش داشتم که مصرف کردم و تقریبا چیزی ازش نمونده، باید یه شیشه ازش بگیرم. گرچه اینو باید پذیرفت که برای شامه امروزی شاید زیادی کلاسیک باشه. توی همین فضا من آنتائوس شنل رو ترجیح میدم (در واقع یکی از عطرهای خیلی محبوبمه) گرچه چرمی نیست ولی کیفیت انیمالیکش خیلی به کنیژه تن نزدیکه و برای مصرف کننده امروزی قابل پوشیدنتره.
بندیت رو هنوز تست نداشتم.

جناب کبیری عزیز احتمالا این دوستمون از کلمه زهرماری اشاره به نوت رام تو گلد لدر داشته که کاملا غالبه، نه به کیفیت خود کار.
بهرحال ایشون دوست نداشتن دیگه، سلیقه شون اینطوره.
منتها در تکمیل توضیح شما میخواستم عرض کنم که من تو ماه اخیر و رسیدن پاییز دارم گلد لدرو بعنوان عطر روزمره استفاده میکنم و بازخوردش واقعا خوب بوده، چه تو محل کار و چه بیرون از اون بنظر میاد رایحه اش راحت افراد رو جذب میکنه، بخصوص که پرفورمنس نسبتا خوبی هم داره.
اگه کسی کار چرمی پربازخورد میخواد حتما تستی از گلد لدر بکنه، برای دویست میل زیر 600 تومن ارزش خریدش بالاست.

پرفیومر گرامی،
من در کمال تواضع عرض میکنم که با ایکاروس موافقم، اگه به معرفی بهترین ها بوسیله ایشون اصرار کنیم خودمون رو از تجربه شیرین کشف و تعالی محروم میکنیم و بجای عطرباز میشیم کلکسیونر. بهتره خودمون چهار تا عطر عودی تست کنیم و توشون بهترین رو با توجه به سطح درکمون از عطر کشف کنیم، تا اینکه بواسطه یه لیست (حتی لیست ایکاروس) از تجربه هر چیزی خارج از اون غافل بشیم.
بیشترین کمکی که ایکاروس میتونه به ما (بعنوان علاقمندان پیگیر) بکنه معرفی رفرنسهایی در گروههای مختلف بویایی، توضیح برخی مسائل علمی و فرآیندهای عطرسازی از دید یک حرفه ای (insider look) و نقد کارهای شاخص هست تا کمکی باشه برای بالاتر بردن سطح درکمون از عطر، که احساس میکنم خود ایشون هم این روش رو ترجیح میدن. گرچه حساب دوستانی که در واقع دنبال عطربازی نیستن و فقط قصد خرید برای مصارف روزمره اشون دارن جداست.
امیدوارم بیجا صحبت نکرده باشم، همونطور که اولش اشاره کردم در کمال تواضع و بعنوان کوچکترین عضو این جمع نظرمو گفتم.

امیر عزیز،
من البته دانشی در این مورد ندارم ولی نوت آنجلیک اینطور که تو ذهنم مونده از ریشه گیاهی به همین اسم که عطرافشان سنبل ختایی ترجمه اش کرده تهیه میشه، در واقع روغنشو میکشن و تو عطرسازی استفاده میکنن، بوش هم بوی گیاهی سبزی مانند و کمی خاکی هست، یه چیزی مثل سبزی نشسته (واسه همینم فکر کردم که رایحه کرفس مانندی که دوستمون اشاره کرده باید از این نوت حاصل شده باشه) امیدوارم چیزی رو اشتباه نگفته باشم! :)

ایکاروس عزیز ،
چه جالب که صحبت از نوبیل کردید، چند روز پیش در مورد عطرهای مرکباتی نوشته بودین و برندهایی از کشورهای مختلف معرفی کرده بودین که متاسفانه من فرصت تست هیچکدوم رو نداشتم :( تعجبم این بود که به ایتالیا اشاره نکرده بودین در حالیکه من توی تجربه محدودم به این نتیجه رسیدم که حداقل از بین برندهایی که تو ایران در دسترس هستن بهترین مرکبات رو ایتالیاییها ارائه میدن (مشخصا نوبیل و زرجف به نظرم کارهای خوبی دارن)
خوشحال میشم نظرتون رو بخصوص در مورد نوبیل و کارهای شاخصش بدونم.

**البته برند نوبیل به سایت اضافه شده. (گفتم شاید ترجیح بدین تو صفحه محصولات خودش در این مورد صحبت کنید)

شاید کیفیت کرفس مانندی که دوستمون اشاره میکنن به نوت آنجلیک برمیگرده.
بهرحال اگه قرار باشه دو تا کار از کرید رو بعنوان بهترین هاش انتخاب کنم همین اسپایس اند وود و رویال عود خواهد بود. پیشنهاد میکنم این عطرو با تیپ رسمی و موقر ست کنید. مرگ نداره، بازخورد خوبی ازش خواهید گرفت.

ایکاروس عزیز ،
برای اینکه کامنتینگ رو بیجهت شلوغ نکنم این کامنت رو به صورت پاسخ درج میکنم. طبق توجهی که این برند به ادبیات نشون داده (و برای من جالب بود) و توصیه و تایید شما، موفق شدم 5 کار ازین خونه رو تست کنم:
- slow explosion
- Saint julep
- memories of a trespasser
- cape Heartache
- cobra and canary
در مورد برخی از کارها چند خطی از تجربه ام تو صفحه هرکدوم نوشتم، اما چند نکته هست که خیلی دلم میخواد نظر کلی شما رو در موردش بدونم:
- آیا این برند از نظر تکنیکی برند قوی محسوب میشه؟ جاش میر، عطار این برند، چقدر به ترکیب نوتها تسلط داره (شخصا حس میکنم بخصوص توی بالانس روایح کارهاش خوبه، مثلا همین slow explosion ترکیبی که از چرم با رز و زعفران ارائه داده خیلی برام دلچسب بود)
- ایده هایی که با الهام از ادبیات ارائه داده چقدر به عمل نزدیک شده؟ اصلا معیارمون برای ارزیابی این موضوع غیر از احساس شهودی چی میتونه باشه؟
- آیا اینکه هرم نوتها ارائه نمیشه و فقط تعدادی نوت رو برای هر کارش اسم میبره نقطه ضعفه یا قوت؟ آیا ارائه هرم نوتها به طور کلی نشانه تسلط بیشتر عطرساز روی ساخته اش نیست؟ (مثلا یه تفسیرش اینه که وقتی شما هرم ارائه میدی یعنی میدونی طبق طراحیت مصرف کننده چه تجربه ای خواهد داشت ولی وقتی فقط اسم نوتها اشاره میشه یعنی از این موضوع مطمئن نیستی)
- که ویژگیهایی تو خروجی این برند برای شما شاخصه؟ نقطه قوت محصولات این خونه چیه؟

میدونم طولانی شد، امیدوارم ببینید و سر فرصت پاسخ بدید، ممنون.

ایکاروس گرامی ،
«مریمی که در توبروز هست به نیمه حیوانی و افسونگر مریم اشاره داره.»
راستش رو بخواین این جمله شما برای من مبهمه، البته عرض کنم که من درستی جمله شما رو با توجه به برداشت شخصیم از این کارها قبول دارم، ولی نمیفهمم دقیقا چه چیزی بین مریمی که در توبروز 1 و ۲ بکار رفته با توبروز 3 متفاوته؟ آیا اینجا مریم به صورت آکوردی از چند نوت متفاوت پیاده سازی شده یا مریم در ترکیب با سایر نوتهاست که جنبه های مختلفشو آشکار میکنه؟

ضمنا هنوزم منتظرم که اگر فرصتی بود و صلاح دونستید کارهای شاخص Imaginary Authors رو بررسی کنید.
ممنونم

خانوم ریحانه، شما که زحمت اشتراک گذاری این مطلب رو کشیدید کاش لطف میکردین و منبعش رو هم معرفی میکردین (بخصوص نویسنده رو)
من صلاحیت اظهار نطر در مورد اعتبار مطالب ذکر شده رو ندارم و دوستانی مثل ایکاروس باید در موردش قضاوت کنن، ولی برام سوال شده اگه امبر در عطرسازی در واقع آکوردی متشکل از نوتهای یادشده است پس اون نوت امبر که توی خیلی عطرها دیده میشه چیه؟ چطوره که بعضی عطرهای امبری مثل Ambre Loup نوت امبر رو ندارن و اکوردش رو شامل میشن و در مقابل عطرهایی هستن مثل امبر سلطان که تو ساختار نوتهاشون مشخصا نوتی به نام امبر ذکر شده؟!

این درخواست منم هست، عجیبه که همه فلنکرهای دکلاریشن توی سایت هستن ولی عطر اصلی که جزو بهترین کارهای ژان کلود الناست غایبه.