با اجازه علی لطفی عزیز دو کار از سری آکوا (شیشه آبی) این خونه رو هم من اضافه میکنم که نسبت به قیمتشون (400 برای 150 میل) بسیار ارزشمندن،
فیکو دی آمالفی که قبلا ازش صحبت شده و
ماندرلو دی سیسیلیا، که بوی بادام و وانیل میده و برای نیمه دوم سال کار خوبیه.
البته از کارهای دیگه اش هم صحبتهای خوبی شنیدم، مثل رزا نوبیله و کولونیا میرا که هنوز فرصت تستشون دست نداده.

مشکی رو نمیدونم، ولی قهوه ایش از ترکیب اسانس اونتوس با الکل و فیکساتور درست شده، پولتونو پای برند فیک هدر ندین.

دوستان گزینه های خوبی رو مطرح کردن ولی بستگی داره شما چقدر بودجه دارید، اگه بالای 500 تومن میتونید هزینه کنید گزینه های آقای محمد مناسبن، حدود 200 تومن نارسیسو رودریگوئز فور هیم که پویا و احسان اشاره کردن خیلی خوبه ولی چندان تلخ نیست. در کنار پیشنهادات دوستان فکر میکنم بهتره FAN DI FENDI MAN و FAN DI FENDI POUR HOMME ASSOLUTO رو تست کنید. کمتر از 200 هم میتونید به درتی انگلیش، آرامیس هاوانا و ورساچه لهوم فکر کنید. اگه از هیچکدوم خوشتون نیومد ENCRE NOIRE A L`EXTREME هست که فلنکری از همین لالیک مشکیه.

جناب کبیری عزیز،
منم مثل Mohammad از این برند خوب نشنیدم، تنها کاری ازش که طبق ریویوها نظرم بهش جلب شده Pure Oud هست که هنوز نتونستم تستش کنم. اگه دستم بهش رسید حتما نتیجه رو گزارش میکنم.
در مورد تستی که از هیستوریز 1828 داشتین هم شاید اگه چند وقت دیگه دوباره تستش کنید نظرتون عوض بشه، من احتمال میدادم که پسند شما واقع نشه خود من هم اوایل باهاش ارتباط برقرار نکردم ولی تو تست های بعدی نوتهای کاج و اکالیپتوسش بخصوص در شروع نظرمو جلب کرد (حیف که در ادامه کم کم محو میشن) شخصا کار خوبی میدونمش ولی سلیقه رو دیگه نمیشه کاریش کرد!
یه کار سیتروسی که خیلی دوست دارم Vespri Espridati از برند نوبیله 1942 هست، فضاش به رنسانس 1861 زرجف نزدیکه و من بیشتر از رنسانس دوستش دارم، دو تا فلنکر هم به اسمهای Vespri Aromatique و Vespri Orientale داره، اگه تست نداشتین شاید گزینه خوبی باشه. برگاموت 22 از ل لابو رو هم تست کردم. رایحه و کیفیت ساخت عالیه ولی کاراکتر یونیکی که باعث بشه بخاطرش 1200 پول بدم نداره. Fiero از زرجف هم هست که بعد از رنسانس 1861 بنظرم بهترین کار برنده.
بهرحال تابستون و هوای گرم برای عطربازها همیشه معضله، فصلیه که توش کارهای یکسان و کپی شده که فقط ترند بازارو نگاه میکنن زیادن و پیدا کردن معدود شاهکارهای موجود سخت!

احتمالا حق با شماست جناب nima و رز توی این کار وجود داره. گرچه انواع مختلف عود وجود داره و شاید نوع عود استفاده شده در اینجا کیفیت گلاب مانندی به رایحه میده (کاش ایکاروس بود و این مورد رو روشن میکرد)
به دوستانی که این کار با سلیقشون جوره پیشنهاد میکنم slow explosions از imaginary authors رو هم تست کنن، اونجا بوی چرم قویتر احساس میشه. هر دو این کارها تو ترکیب نوتها و بالانس رایحه فوق العاده ان، حیف که بازخوردشون توی ایران به «گلاب زدی به خودت؟!» محدود میشه!

جناب کبیری من ازین کار تست نداشتم ولی چون به کیفیت این خونه ایمان دارم از سینتتیک توصیف شدنش تعجب کردم و رفتم به همون سایتی که شما ازش نقل قول کرده بودین و کاربری توش بوی این کارو پلاستیکی توصیف کرده بود. راستش من کامنتهای یه خطی رو چه اینجا و چه توی همون سایت جدی نمیگیرم، واسه همین بقیه کامنتها رو چک کردم و برخوردم به کامنتی از یه کاربر که بنظرم همیشه نظرات خوب و معتبری ارائه میده. ترجمه اونو برای استفاده دوستان اینجا میزارم:


انوی نواغ کم کم داره علاقه منو بعنوان یه اورینتال فوژه مدرن و قوی جلب میکنه. باید اعتراف کنم که در آغاز با جنبه های تقریبا گورماندش مشکل داشتم ولی این ترکیب با دز مناسبی از پاتچولی و وتیور ترکیب شده که از شیرین شدن بیش از حد کار جلوگیری میکنه. بله، کار در نهایت شیرین و وانیلیه اما ترکیب مناسب نوتها باعث میشه که مصرف کننده اش بویی مثل کیک فنجونی لاوندر نده.
خوب، یه اوریننال فوژه مدرن با انفجاری از لاوندر، یه اسکلت چوبی صاف که (هرچی دوست دارین بهم بگین اما این نظر منه) بنظرم شباهتهایی با نسخه فعلی آزارو پور اوم داره و یه ترکیب از پاتچولی/هلیتروپ/بادوم/وانیل که خیلی از L'Instant De Guerlain Pour Homme Extreme فاصله نداره.
احتمالا خلاقانه ترین عطر موجود نیست اما اگه از پاورهاوسهای به سبک عطرسازی دهه 70 و 80 با یه رویکرد مدرن خوشتون میاد انوی نواغ میتونه انتخاب اصلیتون باشه.
قوی و با ماندگاری بالا 7/10

ممنون از لطفت Perfumer گرامی، ریویو بسیار جامع و کاربردی بود، طوری که الان میدونم باید منتظر چه چیزی باشم و این توی تست خیلی به آدم کمک میکنه.
مقایسه قدرت 1740 و کارلایل رو هم دیدم. تحلیلهای شما کلا از نظر کاربردی خیلی خوبن و برای کاربرهایی که قصد خرید دارن مفیدن. این مسیرو حتما ادامه بدید.

Perfumer گرامی،
من نسخه 3 این سری رو تست کردم و در لیست خریدم هست تعاریف شما مزید بر علت شد تا سمپل شماره های 1 و 2 رو هم سفارش بدم. امیدوارم به همون خوبی غافلگیرم کنن.
ضمنا اگه اوجان مارلی رو تست داشتین خوشحال میشم ریویو شما رو بعنوان یک مارلی شناس توی صفحه اش ببینم، تعاریف یه شخص خیلی عزیز باعث شده توجهم بهش جلب بشه.

جناب کبیری، همونطور که گفتین کارهای روژا داو عموما در دو نسخه edp و پارفوم هستن که احتمالا منظور از پارفوم همون extrait هست. نسخه edp قبلا به قیمت 1200 برای 100 میل موجود بوده ولی الان سخت پیدا میشه و به نظر میاد خود برند تولیدش رو متوقف کرده (البته یه جایی خوندم، شایدم درست نباشه) ولی توصیه ایکاروس عزیز تهیه نسخه پارفوم بود که منم 50 میل همون نسخه پارفوم رو 1700 تهیه کردم.
نسخه edp رو تست نکردم بنابراین در مورد تفاوتش با پارفوم چیزی نمیدونم.

علی لطفی گرامی،
حرفتون بدون شک درسته، وقتی قراره نزدیک به دو تومن هزینه کنی برای خرید عطر، باید کیفیت و کاراکتر منحصر بفردی داشته باشه که هیچ عطر دیگه ای حتی نزدیک به اون نتونه ارائه بده. دیگه ویژگیهایی مثل بازخورد و پرفورمنس به حاشیه میرن و کاراکتره که حرف اول رو میزنه. برای خود من بین عطرهایی که تست کردم فقط ف.تیش بوده که حاضر شدم قیمت بالاش رو بپردازم. گرچه سلیقه هم خیلی مهمه کاراکتری که برای من نزدیک به دو تومن میارزه شاید برای شخص دیگه اونقدر ارزش نداشته باشه.