چه خوب شد که این کامنت رو از شما دیدم، چون دوستانی هستن توی این سایت و جاهای دیگه که وسواس اصل بودن عطر پیدا کردن و مدام کم شدن پخش بو و ماندگاری عطرها رو به اصل نبودن و آسیایی بودن عطرها نسبت میدن! اینکه شما از خود سایت تام فورد خرید کردین نشون میده نسخه های اصلی عطرها لزوما پخش بوی بالاتری ندارن، بلکه این فاکتورها تابع سیاستهای شرکت‌های تولید کننده عطر و البته قوانین نظارتی ایفراست.
دوست گرامی توجه کنید که هر ریفرموله ای از سوی برند تولید کننده حتما در جهت ارائه محصول بهتری به مصرف کننده است. این وسط ممکنه یه چیزهایی قربانی بشه ولی در نهایت کاری که به دست شما میرسه استانداردتره. مثلا تام فورد برای حذف یه سری مواد حساسیت زا و بالقوه مضر مجبور شده محصولی با پخش بوی کمتر تولید کنه، خوب حالا کدومش مهمتره؟ سلامتی یا پخش بوی بالاتر؟ اون یه میلیون تومن پول اضافه رو ما برای همین نظارت ها و کنترل کیفیت ها میدیم وگرنه همیشه اسانسهای مترویی پخش بوی بالاتری از عطرهای اصل دارن.

دم دست ترین و باارزشترین کار زنونه با بوی یاس (منظورم نسبت به قیمتشه) bvlgari jasmin noir هست.

بالاخره این عطر دوست داشتنی رو تست کردم، مریم در کنار کاستوریوم یه چیزی مثل دوقلوهای افسانه ای میشن. ترکیبشون باهمدیگه فوق العاده س...ی و شور انگیزه. به این ترکیب بیسی از مشک و تونکا رو هم اضافه کنید تا کیفیتی خامه ای و نیمه شیرین به دست بیاد. فقط بخاطر محدودیت بودجه ام فعلا نخریدمش وگرنه از همون نفس اول دلمو برده بود. ایکاروس از زیبایی های این کار گفته و نیازی به تعریف بیشتر من نیست. تستش کنید.

جالبه! همون دوستی که اشاره کردین گفته ایران دومین بازار عطر فیک دنیا رو داره، بارها تاکید کرده که هیچ برند معتبری جنس درجه دو تولید نمیکنه و اگه عطرتون اصله فرق نمیکنه تو تهران خریده باشید یا پاریس. ضمن اینکه میدونید کاربرهای همون کشورهای جهان اولی چی میگن؟! تو خود فرگرنتیکا مرتب کامنت‌هایی از اروپایی‌ها می‌بینید که برندهای معتبر رو متهم می‌کنند که کارهای درجه یکشون فقط برای پولدارهای خاورمیانه تولید میشه و حتی خیلی از عطرهای جدیدشون اول تو دوبی و منامه عرضه میشن! پس این تئوری دوطرفه است و همیشه افرادی هستن که برندهای معروف رو متهم به بی صداقتی کنن.
بجای اینکه ذهنتون رو درگیر این مسائل کنید و با شکاکیت اعصابتون رو خورد کنید، عطرو از جای معتبر بخرید و از استفاده اش لذت ببرید.

اولین چیزی که با استشمام رایحه این کار به ذهنم رسید این بود که «خوب که چی؟» برند لیکوییدس ایمجینریز از برندهاییه که دورشو خیلی وقته خط کشیدم ولی رو حساب انیمالیک بودن این کار خاصشو تست کردم. هیچ ارجینالیتی توی این کار ندیدم، اینکه شما یه بیس انیمالیک رو با نوتهای بالاتر گیاهی و چوبی ترکیب کنید بارها توی این چند ساله کار شده (Roja Dove Fetish, Mona di Orio Cuir و ...) بخصوص تو سالهای اخیر هر عطاری به این سمت رفته سعی کرده تفسیر خودشو ازین ترکیب ارائه بده (سالومه از پاپیون و عقاب پیروزی از رانسه 1795 نمونه هاش هستن) ولی پو د بت چیزی جز تکرار با خودش نداره. اساسا اگه ایجاد نمیشد هم دنیای عطر و عطربازان جدی چیزی از دست نمیدادن.
کیفیت رایحه هم بنظرم نمره چندان بالایی نمیگیره بخصوص با توجه به قیمت بالای کار. گرچه این ایرادیه که به بیشتر عطرهای این برند وارده. آقای کبیری این کارو مازوخیستی توصیف کرده ولی به نظر من فقط داره اداشو در میاره. هارد لدر مازوخیستیه، عقاب پیروزی کثیف و حیوانیه، سالومه ش...نیه، فتیش رمانتیک و رویاییه و آنتائوس مقتدر و استواره ولی پو د بت هیچ کدوم نیست چون اساسا کاراکتر مستقلی نداره. یه لطفی به خودتون بکنید و دنبال کارهای این برند نباشید. واقعا ارزش خرید پایینی دارن.

دوست گرامی،
اولا کامنت شما ربطی به دیور هوم اینتنس نداره واسه همین متوجه نمیشم چرا اینجا ثبتش کردین.
دوما چطور عطری که پخش بو یا ماندگاریش صفر هست رو فهمیدین که خوشبوه؟! اگه ماندگاریش صفره یعنی بلافاصله میپره پس شما فرصت استشمام رایحه اش رو نخواهید داشت، اگه پخشش صفره یعنی بوش اصلا بلند نمیشه پس قاعدتا به بینی شما هم نمیرسه. در هر دو حالت استشمام رایحه برای شما ناممکنه.
اینو بعنوان طعنه نگفتم چون من عطر با پخش صفر دیدم، Karloff rouge santal که همونطور که توی صفحه اش تو همین عطرافشان نوشتم اصلا نمیدونم چه بویی داره چون پخشش واقعا صفره و به بینی من نمیرسه بوش. عطری که شما تشخیص دادی بوش خوبه مسلما پخشش صفر نیست.
سوما عطر دیور سواژ پخش و موندگاری متوسطی داره، یکی از همکارام ازش استفاده میکنه و با اطمینان خدمتتون میگم که بوی کار تا ساعتی بعدش کاملا محسوسه، احتمالا شامه شما پر میشه و فکر می‌کنید که عطر پخش نداره.

شماعی زاده vs بتهوون! :))
یکی از دلایلی که شخصا توی این سایت از نیشها مینویسم به اشتراک گذاشتن تجربه هام از بتهوون هست. بهرحال تو دنیای خارج بیشتر مردم همون شماعی زاده رو دوست دارن و بتهوون بازی که حرفت رو گوش کنه و بفهمه نیست!
اما آدیداس: طرفدارش نیستم ولی توی این رنج قیمت که کارهای داغون ریو بیداد میکنن حاضرم براش تبليغ مجانی هم بکنم، حداقل میشه اسم عطر روی کارهاش گذاشت. خود همین غنیمته.

جناب کبیری عزیز،
اولا ممنون که با این کامنت منو یاد این کار بینظیر انداختین، امبر روس واقعا یکی از بهترین و یونیکترین عطرهای امبریه و در طول حیاتش توسعه بینظیری روی پوست داره. با این قیمت بدون شک ارزش خرید بالایی داره.
دوما بحث نوتهای بوزی یه مقدار سلیقه ایه، شخصا این عطرو همینطور که هست دوست دارم، بهرحال بازیگران اصلی این عطر امبر و اینسنس هستن و نوتهای بوزی قراره نقش کمکی رو داشته باشن که اتفاقا خوبم از پسش بر میان.

احتمالا ترکیب آنجلیک، وانیل و نوتهای صمغی به شامه شما مثل تنباکو اومده، وگرنه این کار واقعا تنباکو تو ترکیبش نداره. خیلی وقت پیش تستش کردم و خیلی رایحه اش یادم نیست یه فضای صمغی شیرین و کمی گیاهی همه چیزی هست که تو خاطرم مونده.

این عطر برای من یه عطر انقلابی بود، نظرمو برای همیشه در مورد رز تغییر داد. رز برای ایرانیا همیشه یادآور بوی گلاب و اماکن زیارتیه. حتی وقتی از این حال و هوا دور میشه هم به خاطر جنبه زنونه اش خیلی بین آقایون طرفدار نداره. ولی دکلاریشن دون سواغ همه این پیش فرض ها رو براتون بهم میریزه. رز اینجا به قدری شیک و باکلاس و در عین حال مردونه است که هنوز نتونستم حتی توی عطرهای نیش معادلی براش پیدا کنم.
این عطر توی یه خط باید چوبی گلی اسپایسی با نوت غالب رز توصیف بشه. ماندگاری و پخش بالایی داره و مثل برادر بزرگترش، دکلاریشن، چهارفصله. در واقع همونطور که اسمش نشون میده نسخه شبانه اون عطر هست. برای یه عطر نسبتا ارزون رایحه شیکی داره، حتی روی سیگاریها هم خوب جواب میده و رایحه اش تو ترکیب با سیگار بد نمیشه. من سالها بعنوان عطر ثابت شبانه ام استفاده اش کردم و حتی الان هم با وجود استفاده از انواع عطرهای نیش نمیتونم ازش دل بکنم و گاهی وقتها میرم سراغش.