آن مرد با اسب آمد

حالا صد شب تا اولین باد بهاری مونده
بهارِ سرخِ امسال هم که مثل هر ساله
پس یه بارون گَردی با چترت مهمونمون کن رفیق

اوایل دهه هشتاد بود اگه اشتباه نکنم یه دوره‌ای عطرای خنک خیلی ترند شده بودند
اینترنتا اکثراً دایال‌آپ بود با کارت اینترنت ساعتی هزار‌تومن! که اونم همه بش دسترسی نداشتند و به طبع اون عطرافشان و عطرشناس‌ها در دسترس نبودند که یاد بدن و معرفی کنند و فرهنگ سازی کنن و سلیقه های متفاوت رو شکل بدن
هر چند الان بعد از انقراض نسل کول واتر سانان، لالیک‌سانان، بلک‌افغان سانان و احتمالا الان اونتوس سانان در قید حیات هستند اما دیگه اون دوران خیلی پاندمی بود و یه جورایی نصف جامعه یه بو رو میدادند و یکی از مهمترین پارامترها برای عطر خریدن واسه اکثر دهه پنجاه.شصتیای جوون تو اون دوران این بود که خنک باشه و بعضی جاها دیگه هر بویی غیر از این ترند رو میگفتن بوی پیف‌پاف میده!

حدود سال ۸۵ بود که منم به تبعیت از فرم غالب جامعه یه شیشه از رویال بلو رو اون هم وسط زمستون! خریدم ۱۲هزار تومن
انتخاب‌های دیگه‌ای هم توی مارکت بود البته؛ مثل دیزل و 212 و کنزو و کول واتر و بولگاری (و همه با پسوند [بلو!] ) اما خارج از وسع یه پسر ۱۶ ساله

حرف آخر اینکه نمیارزه، امارات این‌کاره نیس کلا، کیفیت رایحه واقعا ضعیفه، با این هزینه گزینه‌های با کیفیت تری هست

جای نگاهت بر تن این خیابان خالیست

یک مرد شیک و موقر

سال ۸۶ توی تاکسی از یه آقایی که یه اورکت کشمیر به تن داشت اسمشو پرسیدم اما چند سالی طول کشید تا بتونم یکیشو بخرم
دوران دانشجویی با این عطر خاطرات عجیبی داشتیم، گردن افراشته این سر تا اون سر دانشگا. D:

رایحه : آنالیز نت‌ها در عطرافشان در محضر صاحب‌نظران و شامه‌های پرورش یافته، لااقل برای من جایز نیست لیکن بخوام راحت بگم؛
عطری نیست که الان بعد حدوداً بیست سال فاصله از لانچ شدنش و اسپین‌آف‌های متوالی از طرف کمپانی ناشر و کپی‌های بیشمار از جانب دوستان اماراتی و تُرک و وطنی با نام‌های متفاوت و گرمی‌های شبیه‌سازی شده و غیره ذلک با پوشیدنش بخوایید شهر رو بهم بریزید و شنوندگان از برای جویِش نامش، فرسنگ‌ها نالان و گریان، شتابان در پی شما راهی شوند و جامه‌ها بِدَرند اما به مخاطب این حس رو القا میکنه که شما یه مرد موقر و شیک هستید که آداب معاشرت میدونید
خیلی سخت بتونید کسی رو پیدا کنید بوش رو دوست نداشته باشه یا لااقل بدش بیاد، تقریباً ریسک نداره، عام پسنده اما لوده نیست، خیلی یونیک و مدرن و به روز شاید محسوب نشه اما انتخاب خیلی سِیفیه
کوالیتی؛ سو‌سو، بهتر از خیلیا یا بعضیا، بالاخره امریکاییه و هِرراس و اعتباری داره، احتمالاً مبتدی ها و نیمه حرفه‌ای ها رو راضی کنه، حرفه‌ای ها رو نَگُمانم
سن؛ به نظر الان مناسب حدود سی-چهل سالگیه
وِدِر؛ چهار فصله اما چهار فصلِ جنوب، اگه زمستونش سرد باشه، نَع
تیپ؛ کژوال و کلاسیک؛ جفتشم جوابه
بلایند بای؛ امممم، میتونه بشه

ماندگاری: ذاتاً اون موقع هم معرکه نبود و ازین عطرا نیست که امروز صبح به آستین ژاکت خودتون بپاشید و پاییز سال بعد موقع پوشیدنش خاطرات امسال براتون تداعی بشه
مثل گوشی‌های کوچیک و خوش‌دست که تا شب شما رو از لحاظ شارژدهی همراهی نمی‌کنند، اکثر عطرهای فرش و کلییر تو این رده قیمتی هم از ابتدای صبح تا آخر شب پای شما نمی‌مونن اما میشه گفت کارش رو به موقع، درست انجام میده
بذار اینجوری بگم؛ یه نصفه روز روش حساب کن

پخش: نمیشه با سه تا پاف از چیک، یک سالن چند صد متری رو تا پاسی از شب به تسخیر درآورد یا نگاه ها رو از سوی دیگر خیابون به خود جلب کرد ولی اینقدری هست که موقع (برخورد یا ملاقات) با کسی، ایشون متوجه بشن که با یه آقای آراسته و مرتب مواجه‌ان که به بخش بویایی پوشش خودشونم توجه کردن و تا حدودی کیفیت سرشون میشه و از قضا خوش سلیقه هم هستن
از لحظه‌ی اسپری یه چن ساعتی فرصت داری که کارو دربیاری (؛

قیمت: سال ۹۱ حدود ۵۵ هزار تومن خریدم آخریشو، اون موقع ماهی ۱۲۰ هزار تومن دستمزد میگرفتم واسه روزی ۱۲ ساعت کار؛ دستمزد اوستا شاگرد
یه شیشه شیش ماه دووم میاورد خوشبینانه، سالی دوتا میشد ۷ درصد درآمد سالانه‌ام، البته اون زمان اینجوری حساب نمیکردم فقط بعد یه مدت متوجه شدم؛ نمیتونم، با دَخلم جور درنمیاد، باید گزینه اقتصادی تری انتخاب کنم
توی ده سال ۳۵ برابر شده قیمتش تقریباً، دستمزدها هم ۳۵ برابر تقریباً
جهانیش حدودِ ۴۰ دلاره، میانگین کمترین دستمزد روزانه یک شهروند امریکایی برای ۸ ساعت کار هم حدوداً ۸۰ دلار
ارزش خرید؛ با این اوضاع شاید عاره
قدرت خرید؛ نصف روز یک امریکایی، ده روز یک ایرانی

چقدر خوشبو بودن برای عموم مردممون سخت شده و بود هم، عمیقاً متأسفم
ما مردمی هستیم که عطر دوست داریم و میخریم اگه بتونیم

به سلطانِ دوست داشتنی؛ بعد از ایامی دور با دیدن اسمتون ذیل نام عطری خاطراتم زنده شد، نگاهتون هر چقدر دارک همان‌قدر عمیق بوده و هست با همان ادبیات مستقل خودتون
باشد که برقرار باشید

سعید آقای رضانژاد؛
پیشتر فرمودین:
-فضای شاد و سبک بهتون القا می‌کنه و حال دلتون خوب میشه
و الان میفرمایین:
-واقعیتش با این سبک رایحه به شدت مشکل دارم


به هر حال ممنون که تجاربتون در اختیار دیگران قرار میدید

امیر‌محمد جان بی‌نهایت ممنونم از توصیف زیبا و وقت گرانبهایی که به این خانواده اختصاص میدی

عرض سلام و ادب حضور دوستان قدیمی و جدید خانواده عطرافشان؛
دوستان اگر کاراکتری از این عطر در ذهنتون تصویرسازی شده ممنون میشم باهامون به اشتراک بذارین

در طول راه کوهستان
قلبم را میرُباید
...بنفشه ای وحشی
“ ماتسوئو باشو