یه عطر خوشبو و گرم و یه کم شیرین و یه کم دودی شاید. پخش و موندگاری کمی داره ولی پربازخورد و دوست داشتنیه. کمی به ارمانی نزدیک میبینمش

من که نمیدونم چرا جز عطرای چوبی دسته بندی شده. یه بوی کاملا ابمیوه ای و ادامسی داره. شیرینه و البته برای سن خاصی خوبه. زیادی شنگولی میزنه و حتی به نظر من میتونه یونی باشه

بسیار کار خوبی از اب دراومده. یه چیزی ترکیب اکوا بولگاری و ایسی میاکی. پخش و ماندگاری خیلی خوبی هم داره

از بزرگان زارا و از پیروان سانتال ۳۳ به گفته ی فراگرانتیکا.

گول اسمشو نخورید نه دارکه و نه حتی تنباکویی به نظر من . ریچ وارم خیلی بهتر از این دراومده. خیلی نزدیکه به انتونی باندراس کوکتل سداکشن بلک. وحشتناک پخش بو و موندگاری داره

پخشش با توجه به نام پرفیومش و سبک نویرش خوب نیست

البته اگه روزی سعادتی دست بده و ماهم مثل بعضی بزرگان بتونیم این مقوله رو از نظر علمی هم بررسی کنیم که فبها ولی به نظر من حداقل لازمه این کار اینه که عناصر پایه تشکیل دهنده نت های بویایی عطر سازی رو از نزدیک ببینم و بو کنم ولی خوب من که هنوز فرق لوبیای تونکا رو از باقالی تشخیص نمیدم و به نظرم ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید فعلا تو این وضعیت خاورمیانه..

ارادتمند داش حامد. البته من معتقدم نگاه به صنعت و بهتره بگیم هنر عطر سازی از دید طراحان و از دید مخاطبان دو مقوله متفاوتن و همون بحث معروف که ایا هنر برای هنر یا هنر برای مخاطب.به نظر من ممکنه خیلی از عطرها از نظر تناسب نت ها و میزان فیکساتورها و..بسیار علمی و حتی توسط شیمیدان های این رشته کار شده باشه ولی خوب این دلیل نمیشه که نقد احساسی درمورد اونها ممکن نباشه و حتی به نظر من اصلا تو این موارد بعضی وقتا باید بار دانش را از بال پرستو به زمین بگذاریم و خودمون باشیم.

البته باز هم سن و حال و هوای خاصی میطلبه به نظر من. بالای ۴۰

چه میتوان گفت جز اوففف..به نظرم بهترین کار روژا. چرمی و معطر و بسیار پربازخورد.