اقا این عطر محشره و به نظرم توصیف جدیدی تو عطرای چرمی میتونه باشه.بوی خیار و چرم یکجا .چه شود

چرمی و زعفرانی و یه کم شیرین. من که خوشم نیومد

ادمو یاد خانومای مسن پولدار دهه شصت میندازه

نمیدونم این عطر چقدر قدمت داره ولی یادمه دهه شصت و هفتاد این بو به شدت هایپ شد و حتی پاش به صابونای ارایشی هم باز شد ولی یادم نیست کدوم صابون. شاید امپریال لدر بود

سخت منو به یاد عطر تی رز مادر بزرگ مرحومم انداخت

به باکارات روژ خیلی نزدیکه ولی باز هم به نظر من از اون عطرایی هست که تو ایران بازخورد خوبی نداره و ممکنه مثل باکارات با بوی ابنبات سوخته اشتباه گرفته شه.

برای من که اصلا بوی خاصی نبود و خیلی قدیمی

من شباهت زیادی بین این عطر با تام فورد فابالوس میبینم. بسیار کار باکیفیتی هست و نت های چرم و یه چیزی شبیه بادام سوخته ازش به مشام میاد که از این نظر مشابه یکی از امواج هاست البته خیلی ملیح تر. برای زمستون و پاییز خیلی تجربه خاصیه

اقا نظرات مارو تحریف نکنید من نگفتم این عطر عطر کفاره. ولی من میگم نقش خاطره و تجربه و مد و البته لایک های فراگرانتیکا در بازخوردهای یه عطر بسیار جالبه و اگه شما خیلی از عطرای نیش رو بدون دیدن شیشه و دونستن خاندان پشتش تست کنید ممکنه فک کنید تو عطاری سر کوچه ساختنش.مثال بارز این داستان بلک افغان و امواجه خوب شاید جامعه اروپا به عمرش بوی تند شاهدونه و سوخته تریاک به مشامش نخورده ولی برای خیلی از ماها که با این بوها از قدیم الایام اشنایی داریم این بو ممکنه بسیار ازار دهنده باشه و حتی به نظر شخص من استفاده از بلک افغان و پیروانش در مجامع عمومی نوعی تجاوز به حقوق دیگران محسوب میشه حالا هرچقد هم که ما از برند فخیمه ناساماتو و جناب مستر نوز احترام قائل باشیم

وگرنه چند درصد از بزرگان عطر شناس ما مثلا چوب گایاک و سدر و پالو سانتو و صندل و..رو از نزدیک دیدن یا دانه تونکا رو تشخیص میدن و میدونن ایا تونکا یه جور لوبیاست یا نخود. من میگم نقش احساس واقعی ادما تو برداشت از عطرها جدای از مد و پیش داوری مهمتر از لایک های فراگرانتیکاست.