البته فک کنم منظور شما مدل سلطان بود نه سلطان العود.اونم عالیه.باور کردنی نیست که ۵۰ میلش قیمت یه میل دستریز شیخ هم نیست.

به قول دوستمون باید به کار زمان میدادید

سلطان العود که البته بهترینشه. اما دقیقا بعد از همون ده دیقه که شما دستون روشستید شروع میکنه میره به سمت وایلد لدر.یعنی اون تم عودی قره قروتی که بیشباهت به دس اورس نیست تموم میشه و همون ترکیب ابلیمو گلاب با چوب کهنه شروع میشه و دقیقا رایحه ش با وایلد لدر یکی میشه.

دوستانی که این کار رو دوست دارن ولی نمیخوان اینقد هزینه کنن از برند الرهاب مدل دهن العود رو میتونن جایگزین کنن.با کیفیت و پرفورمنس بسیار عالی و قیمت یک پنجاهم!

اگر برندهای رمی لاتور، لاریو، کوبا، بوگارت، رنگلر، لطافه، کریشن و..که همین الان همشون تو اروپا و امریکا به فروش میرسن اسانسی و مضر هستن پس هرچه سریعتر با اجماع جهانی علیه اونها به مدیریت سایت عطرافشان بفرمایید تا فروششون رو متوقف کنه چون تقریبا همشون تو سایت عطرافشان هم به فروش میرن.
ضمن اینکه بعضی از این برندها مثل بوگارت و رمی لاتور نه تنها بی هویت و کپی نیستن که به نظر من بعضی کاراشون حتی مورد تقلیدبسیاری برندها و حتی برندهای نیش هم واقع شده.

سلام. دوستان دانهیل قدیما یه عطر کلاسیک خوشبو داشت که تا حدی تم اسموکی داشت.همون سالها تا حدی شبیه به هالستون بود. ایا این همون کاره؟ کسی میتونه راهنمایی کنه؟

البته من تا قبل از امسال عطری ارزونتر از رده قیمتی مثلا انتونی باندراس تقریبا نداشتم و از اونور هم مثلا گرونتر از فارنهایت و سن لورن نخریدم.
ولی بدون تعارف بخوام بگم هنوز نتونستم خودمو قانع کنم بیشتر از رنج مثلا دیور و سن لورن پول بابت عطر بدم تو این شرایط. نه که ندارم کما اینکه شاید بیش از پول چند عطر نبش سالانه صدقه میدم. بلکه تا حالا ( شاید بجز روژا داو فتیش) هیچ عطر نیشی نتونسته در مجموع پرفورمنس و بازخورد و رایحه اونقدی مثلا برام با بنتلی و مرسدس و دیور و سن لورن تفاوت ایجاد کنه که بخوام اونقد پولشو بدم.البته من تقریبا از سال ۷۸ زمانی که بچه کارمند بودم ماهانه به عطر فروشی های بالاشهر مرتب سر میزدم و در حد اشانتیون یا عطرای دیزاینری صدها عطر رو تا حالا داشتم ولی به طور کلی نه برند برام تعیین کننده ست و نه قیمت عطر و نه تعاریف افراطی و هایپ.

سلام و درود جناب شوشتری.
برندایی که پیشنهاد دادم به دوستان رو من کامل تایید یارد نمیکنم. از هر برند یک یا دو مورد رو پسندیدم.
کارایی که من از جی پارلیس، لطافه، کریشن، کوبا، رمی لاتور ورانگلر و لاریو و ‌..معرفی کردم تقریبا همه تو فرگرنتیکا معرفی شدن و کیفیت و رنکینگ بالایی هم تو فرگرنتیکا دارن و اگه مضر و اسانسی باشن بعیده تو فرگرنتیکا معرفی بشن.مشابهت بسیار زیادی به نمونه اصلی دارن و بعضا به هیچوجه کپی نیستن خودم هم موافق اسانس نیستم اما سعی کردم متناسب با بودجه دوستان موارد مناسبی پیشنهاد بدم.
ضمن اینکه معتقدم در موارد بسیاری ارزش گذاری عطر براساس نیش و دیزاینر اشتباهه و بسیار باعث شیادی و سو استفاده برندها شده. و اگه عطرهای گفته شده رو تست کنید شاید متوجه شید که نه همه نیش ها اونقد که فک میکنید طبیعی یا پیچیدهه ان و نه همه دیزاینرها اونقد ساده و سنتتیک.

بله جناب سخی چه میشه کرد.متاسفانه باید به شرایط عادت کنیم و راهی پیدا کنیم.اتفاقا جناب سخی من هم بدجوری فن عطرای تنباکویی ام.
اولین بار که رد توباکو رو دیدم تمام خاطرات شب نشینی با رفقای سیگاری و دوران جاهلیت و عشق هجده سالگی برام زنده شد.
ولی خوب رد توباکو مدتی بعد برام خسته کننده شد و درجستجوی یه عطر تنباکویی بهتر چه جستجوها که نکردم و چه هزینه ها که نشد..
با کیفیت ترین کار ی که تو فضای رد توباکو پیدا کردم بلسد باراکا بود. موارد مشابه دیگه ای هم بودن مثل کارلایل و کارولینا هررا میستری توباکو اما مزیتی به ردتوباکو نداشتن.
بسیاری عطرای تنباکویی دیگه رو تست کردم اما خوب خیلی از اونا با ذهنیت من از رایحه تنباکو فاصله زیادی داشتن.
از عطرای بارایحه کالباس دودی گرفته مثل نائومی گودسیر و مین نیویورک و بیوفورت لندن ترور اند مگنیفیسنس و..
تا دسته افغان سانان از جمله ترونی و لادانو نرو و مانسرا و سوسپیرو لیلاتی و..
این وسطا چه قدر در جستجوی یه عطر تنباکویی بولد سمپل و دکانت عطر به اصطلاح تنباکویی سفارش دادم اما یه عطر البالو گیلاسی نصیبم شد.عطرایی مثل هرود و اسپایس بمب و...چقد حرص میخوردم.حسم این جور مواقع مثل این بود که وسط تماشای فیلم پدر خوانده یهو بچه ها کانالو عوض کنن عمو پورنگ بپره وسط.
تعدادیشون رایحه گرم و نرمی داشتن ولی خوب اونجوری که میخواستم مردونه نبودن مثل ساید افکت و هاوس اف سیلیج و
یه تعداد عطرای تنباکویی ادویه ای هم بودن مثل فرانک بوکلت توباکو یا لالیک انبر نویر که خوب من زیاد به تم ادویه ای تو عطر علاقه ندارم.
تعداد زیادی عطرای اینسنی رو با عطرای دودی مورد نظرم اشتباه گرفتم مثل کاردینال و او ساکری ومونتال فول اینسنس و اسموک اف گاد و..
بعضی ها زیادی تم فوژه و کلاسیک داشتن مثل ارامیس هاوانا..
اما بعضی از عطرای دسته ی دودی چرمی رو خیلی میپسندم.از چوپارد عود ملکی گرفته تا جان وارتوس دارک ربل و برکورت سابورسیو تا ایریس نازارنا..
اما دیگه از دکانت جمع کردن خسته شدم. حساب کردم از پارسال تا الان بالای ده ملیون فقط خرج دکانت عطرای دودی شده. از طرفی ضایع س وقتی بعد از این همه هزینه به همه میگی برید کنار میخوام عطر بزنم و درست وقتی همه نگاها به تو عه یه دونه سمپل یه میل ورداری و پیس..! و دیگر هیچ.
مدتیه سعی میکنم تو برندای خوش قیمت مشابه عطرای مورد علاقه مو پیدا کنم. تا اینجای کار تو دسته تنباکویی حتی درقیاس با همه این نیش ها جی پارلیس بویس د ایریس هست. اما در هرصورت دنیای عطر دنیای سلایق متفاوته و حتما قبلش تست بفرمایید.

راستی از همون برند رمی لاتور یه مدل جدید cigar commander هم دیدم که اونم عطر خوبی بود شبیه باربری لندن تقریبا و خیلی خوش قیمت. ولی دیگه پیداش نکردم.