هرچقدرم بوی خوش و همه پسند و شیکی داشته باشه، کسی متوجهش نمیشه چون پخش بو و ماندگاریش صفر مطلقه. من سه چهار سال پیش از بس ازش تعریف شنیدم که همه پسنده و سیفه و فلان، بعنوان هدیه برای یک دوست نزدیک خریدمش. باور بفرمایید هر بار که حرفش میشد همه دماغشون رو میچسبوندن به محل اسپری، و آخر سر هم سر اینکه کسی بوشو حس کرده یا نه کلی بحث میکردن. خلاصه که اساسن کارکرد عطر، انتشار بوی خوش هست، و اینکه به یه عطر با پخش و ماندگاری بسیار پایین بخوایم بها بدیم مثل اینه که بگیم این ساعت خیلی خوش ساخت و شیکه، خیلی جنسش خوبه اما زمان رو خیلی دقیق نشون نمیده!
به هر حال من که حاضر بودم خیلی بیشتر هزینه کنم اما اینجوری زیر سوال نرم. شما لطفن الکی هزینه نکنید.

با شما کاملن موافقم. به تعداد آدمها سلیقه داریم، و اگر بخوایم به نظر بقیه زندگی کنیم کلاهمون پس معرکه س. ضمن اینکه بنظر من هرکسی آزاده نظرشو بگه راجع به یک عطر یا یک فیلم یا ... ، چون توهینی به کسی نکرده واقعن و فقط نظرشو راجع به چیزی که امتحان کرده گفته، و اگر سلیقه ما با نظر بقیه تغییر کنه پس از اول هم شک داشتیم به سلیقه خودمون و مشکل از خود ماست که تحت تاثیر قرار میگیریم.

سلام به همگی، انقدر راجع به این عطر نظرات ضدونقیض خوندم که حاضر شدم بخاطر تستش عیددیدنی برم به دیدن برادرجان، خلاصه بگم بالخره تستش کردم.
اول اینکه حتمن یادتون باشه من بطرز شرم آوری آماتورم در زمینه تشخیص نت و این چیزا. اما نتیجه ی بررسی کلی یک اوردینری پرسن از تست گنی مد:
۱. اول که اسپری کردم هی منتظر بودم یه بوی عجیب غریب حس کنم، اما یک بوی آشنا داره، آشنا نه از جنس عطر، از جنسی که لبخند به لب هی به خودت میگی این بو رو کجا شنیدم.
۲. تغییر نت ها یا اون پله هایی که استاد سخی میفرمایند در یک عطر، اینجا انگار نمی بینی، یا من ندیدم. توی بوهای خطی هم نمی بینی اما اینجا فضا اصلن خطی نیست، بیشتر پیچیده س تا خطی.
۳. اصلن سن نداره، و نمیتونی بگی برای چه رنج سنی مناسب تره.
۴. بنظر من که جنسیت هم نداره، هرچند برادر محترم معتقد به مسکولین بودنش هستند اما بنظر من همونقدر که برای یک آقا پوشیدنیه، برای یک خانم هم هست.
۵. من ازش بوی شیک فلز مانندی گرفتم، مثلن انگار صاحب بسیار پولدار، خوشتیپ و خوشبوی یک معدن فلزات با کت و شلوار برند بیاد به بازدید معدنش، اون حس لوکس بودن بعلاوه بوی خوشی که قاطی شده با بوی فلز و ... یه همچین چیزی. من که خیلی خوشم اومد.
۶. اگر با پیش زمینه ذهنی بوی بتادین و زخم و باند و اینا برید سراغش، انقدر دنبالش میگردید که حتمن کمی حسش میکنید. این مدل بو بیشتر از ترکیبات فنلی میاد، که من دانشی ندارم که کدوم نت ممکنه ترکیبات فنلی داشته باشه. به هر حال بدلیل همون پیچیدگی که گفتم، سریع جایگزین میشه با اون بوی لوکس فلزی.
۷. برای اطرافیانی که ذهنیتی به نوع عطر شما ندارن، خیلی جلب توجه میکنه و اکثرن خوششون میاد.
۸. بنظر من بشدت لاو/ هیت هست این عطر. البته برای دارنده ش یا کسی که قصدش تست هست نه برای دیگرانی که بوی عطرتون رو میشنون، برای بقیه معمولن دوست داشتنیه یا در بدترین شرایط، عادیه. دلیل این لاو/ هیت بودن احتمالن همون فضای ایجلس و یونیسکس این عطر باشه و یا پیچیدگی نتهاش که هرکسی یک نت براش بولد میشه.
پ.ن: هیچوقت نفهمیدم فعل حس بویایی چیه، میشنون؟ مگه صداس؟! می بویند؟ مگه روباهن؟ خب بو به مشامشون میخوره دیگه. به هر حال بلد نیستم اینو.
سال نوی همگی هم مبارک. امیدوارم پر از شادی، سلامتی و برکت باشه برای همه.

آقای دکتر عزیز من اصلن این خانه عطر رو نمیشناسم و به لطف یکی از دوستان فرصتی شد که یکیشون رو تست کنم. ممنونم از راهنمایی حرفه ای و بسیار کامل که فرمودید. اتفاقن من هم تعجب کردم از یونیسکس بودنش، چون چیزی که من بوییدم حتی بنظر منِ آماتور هم کاملن توی اسپکتروم بوهای زنونه از نوع تین ایجری قرار میگیره. من خوشم اومد اما تصور یک آقای جنتلمن که بوی پفک و چیپس بده سخته واقعن.
با توصیفات شما، جمیع فاکتورهای روانشناختی مشتری گول زن، منهای کیفیت و اصالت... اما نکته اینجاست که نمیتونم جمله رو با "راه به جایی نمی بره" تموم کنم. چون الان برد با زیبایی های بی هویته، بقول شکسپیر، هیاهوی بسیار برای هیچ.

این عطر رو توی تازه های عطرافشان دیدم، یادم اومد که از این برند به لطف یکی از دوستان خارج نشین عطری رو تست کردم به اسم وات اباوت پاپ. اما تجربه م رو از ملاقات با پاپ، نه در حد دوستان حرفه ای، و فقط در حد یک آدم آماتوری که خیلی عطر دوس میداره باهاتون به اشتراک میگذارم:
تصور کنید دعوت شدید به یک دورهمی بسیار دوستانه و مجردی که فیلم هم ببینید، روی میز نزدیک مقابل کلی هله هوله هست و همه در حال حرف زدن و خوردن تخمه، پفک، پاپ کورن، لواشک، یه کیک خامه ای تازه هم در حال برش و تقسیم شدنه، یهو متوجه میشی که یکی از بچه ها یه عطر عربی ارزون قیمت خیلی ملایم به خودش زده، بوش رو گاهی حس میکنی و بعد باز قاطی میشه وسط بوی هله هوله ها.
خلاصه که یه چیز خوردنی و خوشمزه س و تو رو می بره به مرحله دهانی فروید که دلت میخواد با خوردن این عطر ازش لذت ببری نه بوییدنش. آقایون بهتره بلایند بای نکنند، برای خانمها کم ریسک تره، خود من که خوشم اومد. جدید بود به هر حال.

این ادکلن بوی چوبی- دودی و بسیار قشنگی داره و کمتر کسیه که خوشش نیاد، کمی تم شرقی داره و ممکنه بازخوردی ازش نگیرید اما خودتون خیلی لذت خواهید برد. من ازش بوی عود نمیگیرم اما یکبار که وارد مغازه ای شدم یکی از دوتا فروشنده به اون یکی گفت بوی عود میاد!! نمیدونم خجالت کشیدم یا چی، ولی دیگه ازش استفاده نکردم. خلاصه که بلایند بای نکنید مخصوصن با هدف بازخورد.

دوستانی که مدتیه از خاطرات کودکی دور شدن، این عطر دققققیقن بوی حرم میده، اصلن نوستالژیکه بدجور

سلام عزیزم. بله حق با شماست و سلیقه هم خیلی مهمه.
اما در مورد اینکه فرمودید آیا این برندهای ارزون قیمت قابل اعتمادتر از کپی کارها هستند، من نه از روی علم، بلکه از روی تجربه میگم بله. کشورهایی که به تمام غذاخوریهاشون هم نظارت همه روزه دارن، چطور ممکنه یک برند عطر و ادکلن قدیمی بتونه بدون استاندارد کار کنه؟
در مورد برندهای ترکی که اطلاعی ندارم. اما عربیها کارهای خوبی دارن و بنظر من چون دنبال بازارهای جهانی هستن شاید قابل اعتمادتر باشن. بعد هم، شما توی همین عطرافشان ببین چقدر ادکلن ارزشمند زیر یه تومن میتونی پیدا کنی. الان توی هر شهری هرجا که میری یه عطر فروشی مثل قارچ جلوت سبز میشه که علاوه بر اسانس، کلی هم از این برندهای گمنام دارن با اسم عطرای گرونقیمت. تو هیچوقت نمیدونی اینا مال کجاس چه برسه بفهمی مجوزی دارن یا نه. مثلن همین گودگرل رو اگر نگاه کنی صدمدل ازش پیدا میکنی، 90 مدلش با همون اسم گود گرل و بقیه ش با اسمای کیوت گرل و کول گرل و اینا. خب اینا که دلشون برای مصرف کننده نسوخته، امیدشون به معروفیت گود گرل اصلی و تقاضای من و شما برای کار فیکه.
من خودم اصلن از هیچ مدل کپی خوشم نمیاد مخصوصن در عطرها، اون بوی الکلی و آزار دهنده کپی ها واقعن برام ناخوشاینده. و بطور کلی هم فکر میکنم کپی هیچوقت برابر اصل نیست (یادم به فیلم insomnia افتاد که سال 97 یک نسخه اروپایی ازش اومد بیرون که بسیار بنظر من خوش ساخت بود، چند سال بعد نولان یک کپی ازش ساخت، اما من زمانیکه نسخه نولان رو نگاه میکردم مدام با خودم فکر میکردم حتی بازی ال پاچینو هم نمیتونه نجاتش بده، یا از روی سه گانه ملینیوم، نسخه سوئدی هرسه تاش ساخته شد و بعد دوسه سال بعد دیوید فینچر اومد یکیشو ساخت، اما بازهم با اینکه نمره های فیلم فینچر خیلی بالاس، من اون اصلیه رو بیشتر می پسندم (دوستان در مورد اینکه این کار کپی محسوب نمیشه و انواع برداشت های سینمایی و اینا، توضیحی لازم نیست چون من بی منطقانه اصرار دارم کپیه ولاغیر!!! هرچند بعضی کارهای اروپایی رو قطعن باید هالیوود میساخت و اروپاییا خرابش کردن و کپی در اون مواردی که مطابق سلیقه من باشه کاملن آزاده!!!)
ملودی جان، منظور من همین برندهای گمنام بود و اسانسهای بی صاحب. وگرنه فکر نمیکنم مثلن رصاصی یا امپر انقدر بی کیفیت باشه کارهاشون. اینها اطلاعات تجربی من بود، و اگر دوستان اطلاعات علمی در این زمینه دارن میتونن به امثال من هم کمک کنن در انتخاب بهتر عطر و ادکلن.

آها، یادم اومد به برند زارا، که بسیار بعضی عطراش خوش قیمت هستند. مثلن من زارا تیوبرز (که در کمال تعجب اینم توی عطرافشان پیدا نکردم) خریدم 13 یورو، و اتفاقن همون روز نمیدونم چه مناسبتی بود که بجای صد میل، به خریدارها 200 میلشو دادن و من هنوزم دارمش.
اگر هم صد میل گرون تموم میشه و مصرف عطرتون بالاست، توصیه میکنم سی میل یا بیست میل بخرید. باور بفرمایید هم فشار اقتصادی بهتون نمیاد و هم یهو می بینید کلکسیونی از عطرهای خوب دارید.
زمانی دوستی به من گفت، عطربازی الان مثل گلف قدیمه، فقط مال پولدارهاست. من معتقد به این حرف نیستم چون همه چی بطرز وحشتناکی در این دنیا نسبیه، از نظر یکی، حقوق ماهی 100 تومن و داشتن خونه و ماشین اوج پولداریه، و از نظر یکی دیگه، همین شرایط یه زندگی بخور و نمیر و فقیرانه محسوب میشه. از نظر یکی داشتن یک وانت مدل پایین که از کارگری نجات پیدا کنه، یا جور کردن پول عمل چشم دخترش انتهای آرزو و منتهای خوشبختیه و در همون زمان، یکی دیگه داره میناله که بدبخته و نمیتونه اپتیماشو تبدیل به فولکس گلف کنه.
پس بهتره حداقل در حد همین وسعمون، تا زنده ایم بدون ترس زندگی کنیم.

سلام مهربون. ببخشید که نظر میدم اما منهم سالهای درازی که دانشجو بودم توان خریدم بقدری پایین بود که باورتون نمیشه، اما خب میتونستم عطر خوش قیمت و با کیفیت پیدا کنم. مثلن برند میلتون لوید هنوزم کارهای خوبی داره. یا یک برندی هست به اسم Charles Jourdan که من توی عطرافشان پیداش نکردم، کارهای خوب و بسیار ارزونی داشت، حدودای قیمت ده دوازده یورو. یا برند پریسیلا پریسلی (که اونم توی عطرافشان نبود انگار) که خیلی ارزون بود و من واقعن عاشق بعضی ادکلنهاش بودم با اینکه بوهاش قدیمی بود (من بسیار عاشق بوی مومنتس از همین برند بودم انقد که بهم آرامش میداد). یعنی شما الانم میتونی عطر خوب پیدا کنی با هزینه کم. مثلن من یادمه برای آقایی کادو گرفتم که عاشق ادکلن بودن و منهم پولم کم بود و فاندم هم خرج زندگی میشد، براشون یک برند ارزون پیدا کردم به اسم شوینون فکر میکنم و خیلی هم خوششون اومد. جالبه وسط ادکلنهای گرونقیمتشون، همین ادکلن که من خریدم رو هنوزم میخرن. یا همین برند شالیز که من سالهای اول دانشگاه استفاده میکردم و هنوزم یکی ازش دارم. یعنی میخوام بگم شما اگر کمی وقت بگذارید کارهای ارزشمندی پیدا میکنید.