زمانی که دانشجو بودم تو جو بسته ی سالن و کلاسای درس همیشه یادمه با وجود اینکه هر روز عطر جدیدی میزدم و همه از دستم کلافه شده بودن و مدام میپرسیدن تو عطر فروشی داری و میگفتم نه ! دوتا عطر در بین اساتید و دانشجوها همیشه بازخوردی خوبی داشتن و تحسینم میکردن یکی کاپتان بلک با بوی شکلات و سیگار و دیگری همین آرمانی کُد که به گفته ی خیلیا سنمو که 25 سالم بود خیلی بیشتر نشون میداد اما هارمونی خاصی به من میبخشید به خصوص اینکه یه کاپشن چرم مشکی همیشه به تن داشتم.

با وجود اینکه خیلی برام پیش اومده که تو عطرایی که داشتم و دارم بر به موارد عجیب بخورم یکی از نمونه های عجیب برام همین عطره که چون پسر دیوید بکام تو یه دوره ای تبلیغشو کرد مجاب به خریدنش شدم بی هیچ دلیل خاص دیگه ای! از یک فروشگاه معتبر در تجریش خریدمش تو راه مترو شروع به باز کردنش کردم و چند پاف سمت چپ گردنم و یه پافم زدم روی مچ هردو دستم.
از مترو تجریش تا مترو سرسبز 4 نفر ازم پرسیدم داداش عطرت چیه؟
وقتیم خونه رسیدم برادرم بهم گفت کسی چای ریخته روت !
مچ دستمو به خواهرم دادم بو کنه تقریبا دو ساعت و خورده ای گذشته بود و گفت عجب بوی باغچه خوبی میده حسش سنتیه ولی گیراست
و اونجا بود که متوجه شدم خیلی از عطرا روی بعضی از پوست ها مجادله ی خاصی ایجاد میکنه بین صاحب عطر و اطرافیانش. در کل باربری بت مردانه چیزیه که نه بدتون میاد ازش نه عاشقش میشید ولی وقتی داریدش هوس میکنید یه وقتایی همراهتون باشه