با سلام خدمت همه عطر افشانی های عزیز
خیلی پیشتر از اینه شاید اواخر دهه پنجاه بود که با دنیای روایح آشنا شدم.با عطرهای کوچکی که اون زمان بنام اشانتیون معروف بودن. منم به همه عطرهای کوچک اسم اشانتیون می گفتم. تا اینکه اواسط دهه شصت با وان من شو و لاکی من و دریک آشنا شدم کم کم تعلق خاطرم به عطر روز به روز بیشتر شد و تا بخودم اومدم میبینم الان یه طبقه کامل توی کمد دیواری اتاقم شده چند طبق ادوکلن...تا اینکه امروز بعد از گذشت این همه سال گرین آیریش رو پیدا کردم...رایحه خاصی داره این خلقت تیره پوش...شاید باورتون نشه من قصد خرید هر عطری رو داشته باشم عکس رو پروفایل گوشیم میکنم تا زمانی که بیاد تو گنجینه من اونوقت عکسش رو با هدف معطر بعدیم عوض میکنم.امروز این عکس جای خودشو داد به تام فورد فابولوس...
خلاصه جونم براتون بگه منم شیفته کمالات این گرین آیریش شدم
دنیای روایح حکایت غریبی داره
زمانی که فکر میکنی تمام روایح خوب دنیا رو جمع کردی یه چیزی مثل گرین آیریش میاد و تمام تصورات قبلیتو بهم میزنه و میبینی که هنوز اول راه قرار داری...