برخی انسان‌ها، توانمند و بادانش و بامعرفت و در عینِ حال، کم‌ادعا و فروتن و گزیده‌گو هستند. بزرگی و قابلیت‌هایشان را تا وقتی فرصت مصاحبت با آن‌ها پیدا نکرده‌ای، کشف نمی‌کنی. آن‌ها نقطه‌ی مقابلِ طبل‌های توخالی و پرصدا و پرادعایی هستند که در نگاه اول، بیش از ارزش واقعی‌شان ارزیابی می‌شوند.

این انسان‌های شریف و دوست‌داشتنی و فروتن که در نخستین نگاه، پایین‌تر از ارزش واقعی‌شان به‌نظر می‌رسند، اگر عطر بودند، "بنتلی اینتنس" می‌شدند.

نمی‌دانم چرا؛ اما این عطر مرا یاد کودکی‌ام می‌اندازد و خوشحالم می‌کند.

عطری که اگرچه خوش‌بوست؛ اما برای من که از لحاظ پرفورمنس فوق‌العاده سخت‌گیر هستم، پرفورمنس‌اش آن‌چنان که انتظار داشتم راضی‌کننده نبود. با این حال، دوستش دارم.