درود

درک عطر های هنری سفری ست که همراه شدن با آن نیازمند درک والایی ست و زمان زیادی میبرد ولیکن سفری ست که در اندک فیلم و یا موسیقی می‌توان آن را تجربه کرد ؛؛

درک پرایویت لیبل آیینه روحی، صیقل خورده می‌خواهد،
دلی سوخته و روحی پخته میخواهد، همان است که به هنگام سوختن باید آن را بویید تا همراه تو بسوزد ؛؛

همچون آتش زبانه می‌کشد و شلاقی بر روح توست، باید در هنگام سوختن آن را نوشید تا سوختن تسریع یابد و پایان پذیرد ؛؛

آنچه که ما فکر می‌کنیم، فاصله زیادی با آنچه که هست دارد قرار نیست ما گل سرخ را معنا گذاری کنیم، لازم نکرده، آن ها خود معنای محض اند، آن کس که (بی من) می‌نگرد و می‌شنود درک می‌کند، می‌فهمد، و در نهایت در میابد !

گل سرخ مجنون عشق است و از فرط عشق به خود میپیچد همچون کهکشانی عظیم :)

فکر نکنید، تصور نکنید، خیال نپردازید، بگذارید خود سخن بگوید، بشنوید، کمی بشنوید ؛؛

آینه‌ت دانی چرا غماز نیست
زآن که زنگار از رخش ممتاز نیست ؛

جناب شوشتری عزیز معرفت رو ما از شخص شما و باقی بزرگواران آموختیم، من اول ورود به این خانه کسی نبوده ام و نیستم اما با دیدن شما بزرگواران تحت تاثیر این نور الهی که خداوند به شما داده بود قرار گرفتم، فاصله اعضای ما دوستان با یکدیگر زیاد است اما معرفت فاصله مکانی نشناسد، این روزها در تمام دنیا معرفت و وفا و مهر حقیقی بسیار کم شده و امثال شما باقی ماندند، که عدم معرفت به فروپاشی می انجامد لطف شما جناب شوشتری در قلبم می‌ماند و شخص حقیر آن را فراموش نخواهم کرد.

دوستان باور کنید مانند استاد سخی، استاد ایکاروس، مسیح بزرگوار، جناب شوشتری، جناب ارشیتکت، نازنین خانوم، و باقی بزرگواران که من حقیر سعادت هم دوره بودن با آن ها را نداشتم و از قلم انداختم همه با هم آن هم در یک کامیونیتی چیزی فراتر از یک دنیا، دست نیافتنی، حیرت برانگیز است که اشخاصی مانند ها در هیچ کامیونیتی و هیچ کجا این چنین کنار هم من ندیده ام سراسر آموختم، مکتب انسان سازی محض بود، پرورش روح بود اینجا، جمع حکیمان بود اینجا عطر بهانه بود، ای کاش سعادت دیدن این بزرگان را داشتم که چقدر مدیونم، خواستم عطر ها را بشناسم اما پشت آن گنجی نهفته بود برای آن ها که درک می‌کنند، چه شخصیت هایی !!!!! چه بزرگانی، نوشته هایشان را می‌خواندم و سیراب میشدم، معمار این چیدمان خدا بود، این چنین کنار هم چید و سراسر خدارا شکر که این چنین میهمانی ترتیب میداد، خدایا شکرت که انسان ها را تو میسازی و از پس هیچ مخلوقی برنمی‌آید.

از زمانی که از جام تلخ حقیقت نوشیده ایم و روح و جان برای تطهیر از آتش برافروخته شد، گویی غل و زنجیری نامرئی ما را بسته اند، با خود جنگی طاقت فرسا و بی پایان را آغاز نموده ایم ؛؛

هنگام فرح، ندایی درونی، زنگ را میفشارد، همه چیز را تیره و تار می‌کند، گویی عقرب گزیده ایم، زمان دفن فرا رسیده است ؛؛

بنشین کنارم تا برایت تراژدی را بنوازم، ممویر را بخوانم و سپس تانگو برقصیم، به لاوز خیره شویم و سرانجام پرایویت لیبل را بنوشیم ؛؛

اتمسفر خیره کننده، سرود پایانی شکوهمند ؛؛

چه میخواهی ؟ خواهم که نخواهم ، Lascia Ch'io Pianga ؛؛

ممنونم جناب کتابچی، روایح خود دست به قلم میشن و ما ابزاری بیش نیستیم، همچون که مولانا فرمود : آتش است این بانگ نای و نیست باد هر که این آتش ندارد نیست باد ؛؛

قربان منظور اینکه رایحه ای که تو فضا پخش میشه هم با کیفیت هست یا فقط از نزدیک، شباهت و کیفیت خوبی داره؟ برخی کارهای مشابه رو دیدم روی بلاتر و یا روی پوست به اورجینال بسیار نزدیک هستن ولی وقتی تو فضا پخش میشن گیرایی و ستون اورجینال رو اصلا ندارن

جناب آرشیتکت آیا این کار توی اتمسفر و جو با کیفیت عمل میکنه یا اینکه یون‌ها روی بلاتر یا از نزدیک شبیه؟

جناب مسیح، خود نیستی اما میراث گرانبهایت،‌ خود مکتب انسان سازیست، هر جا هستی در پناه پروردگار باشی :)

درک شما از روایح والاست، نعمت است دست نوشته های شما برای این جمع، در پناه پروردگار باشید 🕊

جناب سخی بزرگوار سلام ؛

بس زیباست نوشته های شما استاد ؛ آنکس که باید درک می‌کند :)