تا به حال جمله ی: عطر رو نزن که خودت رو معرفی کنی، بزن تا کشفت کنن رو شنیدین؟ خوب این جمله چندان برای من کاربردی نیست. ولی برای اونهایی کاربردی هست که نمیخوان بوی عطرشون بیاد ولی در عین حال بدونن دیگران متوجهشون میشن.
حالا چرا من این جمله رو برای یک چنین عطری با پخش بو و ماندگاری پایین گفتم؟ چون دوستان در مورد سیلاژ هیچ وقت صحبت نمیکنن.
اجازه بدین سوال بپرسم: تا به حال دقت کردین وقتی دارن جوجه کباب درست میکنن و شما به عنوان یک ره گذر از اونجا عبور میکنین توی یک سری مسیرها خط بو بسیار قوی هست ولی در مسیرهای دیگه انگار خبری از درست کردن جوجه نیست؟ ولی اگه به جای همون جوجه پلاستیک اتیش بزنن دیگه خط بو معنی نداره و بو همه جا میاد. به این میگن سیلاژ (یا سیاژ) قبلا چند باری بهش اشاره کردم ولی لازم به صحبت به خصوصی در موردش نبوده. ولی برای این عطر باید در موردش صحبت کنم. خود من هم برای خیلی از عطرها چندان توجهی به سیلاژ ندارم و اگر سیلاژ از پخش بو خیلی کمتر باشه چندان اهمیتی نداره چرا که پخشش نظر همه رو جلب میکنه.
پخش بو از سیلاژ متفاوت هست. سیلاژ میشه اون خطی که عطر از خودش به جا میزاره که گاهی مواقع به چندین متر میرسه و گاهی مواقع تا زمان زیادی توی جای بسته ای مثل آسانسور یا اتاق کوچیک میمونه. بعضی وقت ها اگر پشت فردی که عطری با سیلاژ بالا زده راه برین متوجه خط بوش میشین. و اکثر مواقع سیلاژ با پخش بو رابطه مستقیم داره. همچنین سیلاژ باعث به یاد موندن افراد دیگه میشه. لذا برای سیگنچر سنت عطری انتخاب کنین که سیلاژش زیاد هست نه عطرهای فرش و فلورال که سیلاژ ندارن.
ولی توی این عطر سیلاژ نسبتا زیاده و پخش بو کم. خب شما اگر برین سر کلاس دانشگاه که قرار هست ساعتی روی صندلی بشینین در حالی که نفر کناری با شما ۵۰ سانت فاصله داره میاین عطری مثل ژوپ بزنین؟ جواب خیر هست. من وقتی این عطر رو زدم تا زمانی که کنار افراد بودم هیچ کسی بهم نگفت بویی میدی. ولی بارها شده وقتی داشتم راه میرفتم و کسی از مسیر من اومده بهم گفته یه بویی میومد، عطر تو هستش؟
عطرهایی که دارین رو بیشتر بشناسین این عطر، عطر مهمونی نیست. عطر کلاس هست که روی صندلی بوی زیادی ندین ولی وقتی دارین به کلاس وارد میشین یا از کلاس خارج میشین دیگران احساستون کنن (نه به عنوان استاد که نفر اخر هستین که وارد و خارج میشین). عطر کارهایی هست مثل لباس فروشی که شما جلو میرین تا کارها رو به مشتری معرفی کنین. و عطر پیاده روی، شما خودتون رو هم آتیش بزنین باز مهم نیست، مهم توی پیاده روی خط بوی شماست.
پس من برای این عطر سیلاژ رو از پخش بو جدا میکنم.
پخش بو: کم، در حد کمتر از بادی سنت. ۴ پاف کافی هست چون قرار نیست پخش بو داشته باشین.
سیلاژ: زیاد، با فارنهایت ۳۲، ورساچه اروس، لا نویت دلون از ایوس سینت لوغان مقایسه کنین. این نوع عطر روی آستین و کناره های شکم و پشت سر بهتره اسپری بشه.
ماندگاری: متوسط حدود ۴ ساعت. درسته بوش نمیاد ولی سیلاژ داره.
بویایی: یک کار همه پسندی نیستش ولی در عین حال هیچ وقت کسی نمیاد بگه این چیه زدی چون ملایم هست.
بیام در مورد سیگنچر سنت (بوی امضا) یک توضیحی بدم که بالا بهش اشاره کردم: این عطر برای سیگنچر سنت عالی هست چرا که سیلاژ داره. اگر دنبال امضا هستین دقت کنین سیلاژ زیاد باشه که افراد شما رو به خاطر بسپارن و اگر خیلی براتون مهم هست فراتر برین. دنبال خود بوی خاص باشین که سیلاژ داره. مثلا من عطر الکساندریا رو به عنوان امضا انتخاب کردم و میدونم عود داره و عودش خط بوی زیادی داره. بعد وقتی از عودهای مشابه استفاده کنم یادآور امضا من هست مثل عودی که در پاردون، ویریده، بلک ایریس، لیتون اکسکلوسیو یا دیگنیفاید هست.
برای این عطر اگر به عطری مثل کژال هوم علاقه دارین فکر کنین چون خط بوی نسبتا مشابهی دارن. و خود کژال هم تا حدی مشابه وان میلیون هستش خط بوش. بلایند بای؟ پیشنهاد نمیدم ولی اگر میخواین تست کنین حتما ۳ پاف روی همراهتون بزنین بعد پشتش راه برین و بوش کنین چون پخش بو نداره. یا روی سینه ی تیشرت بزنین، رسیدین خونه ۳۰ دقیقه درش بیارین و بعد تنتون کنین و اون لحظه ی تن کردن خط بوش خودش رو نشون میده. ولی یکم نسبت به کار قیمت زیادی داره.

گاهی مواقع اشتباه هم پیش میاد.
گاهی مواقع نتیجه ی نهایی اون چیزی که فکر میکنی نمیشه.
و گاهی مواقع وقتی یک دیزاینر یک عطری رو طراحی میکنه برای فروش که یکباره میبینه کارش شبیه دیزاینری نیست بلکه شبیه یک نیشه.
این کار به هیچ عنوان شباهتی به هیچ کار دیزاینری نداره که برای فروش تولید شده باشه. از هر ۱۰۰ نفر فقط ۲۰ نفر از این کار خوششون میاد و ۴۰ نفر ازش متنفر هستن. در طی زمان بارها این کار ملایم تر شده و من یادم هست یک زمانی مثل اگزوز خاور بو میداد. اینی که الان دارم مال ۸ سال پیش هست ولی بابا علاقه فراوانی به این بو داشت و بارها از این عطر تهیه کرد.
برای من این کار تا حدی بوی بابام رو میده و همچنین برای من خیلی تکراری شده ولی زمانی بوده که تاپ لیست عطرهایی بوده که عاشقشون بودم و هنوز هم یک بوی مرموزی داره. در نهایت این یک مار تاپ هوی هست و ماندگاری فراوانی از همون روز اول نداشته. هنوز هم که هنوزه کسی از این کار نتونسته کپی کنه و فقط تونستن ازش الهام بگیرن که باعث میشه فروش داشته باشه.
و اما پخش بو: ۴ تا ۸ پاف، این روزها رو نمیدونم ولی پخش بوی متوسط رو به زیاد.
ماندگاری: ۴ ساعت
بویایی: یک چیز متفاوت. بوی خیلی چیزها رو میشه توش حس کرد در حالی که اون چیز توش واقعا وجود نداره. بوی پترولی که توی این کار هست واقعا نتیجه ی یک هنرمند بوده که تونسته تولیدش کنه.
ولی قراره خوشتون بیاد؟ بعید میدونم. بلایند بای که جایگاهی نداره ولی انقدر این کار قدیمی هست که بلاخره یا خودتون داشتین یا یکی رو میشناسین که ازش زده و با بوش آشنا هستین.

شما چرا اگر به یک ماشینی ۱۰ برابر یک ماشین دیگه پول بدین انتظار دارین ۱۰ برابر بهتر باشه؟ یا اگر به خونه ای ۱۰ برابر پول بدین انتظار دارین ۱۰ برابر بزرگتر باشه؟ پس وقتی به عطری ۱۰ برابر یک عطر دیگه هم پول بدین انتظار بی جایی نیست که بخواین ۱۰ برابر بهتر باشه. این عطر قطعا دو برابر بهتر از ساویج الکسیر هست. یا دو برابر بهتر از بلو د شنل یا سه برابر بهتر از کارون یاتاقان.
من خودم به شخصه عاشق این عطر نیستم و به نظرم زیادی ملایم هست (من عاشق بیست مود و اگزاتیک و ماندگاری بالا هستم) ولی اینکه سازنده ی این عطر تونسته با این بوها یک چنین عطری همه پسندی تولید کنه یک هنر حساب میشه. مشکل کارهای نیش خاص پسند بودن اونها هستش که ۹ نفر بدشون میاد یک نفر عاشق میشه که باعث میشه خیلی ها دنبال کار دیزاینری باشن. ولی این کار همه پسند در عین حال روح هم داره.
به نظر من این عطر بسیار ملایم شده ی عطر جووی پریس پریاوت لیبل هست یا گودلپین از PDM ساده شده که بهشون بوی عود اضافه شده ولی نه یک عود زننده بلکه عودی ترکیبی از ملایم و قوی. ولی در عین حال بوی عودش چندان محکم نیست و بیشتر شبیه هاله هست. نقطه ی اوج این عطر عود هستش. از لحاظی هم میشه مشابه ویریده دونستش اونم ویریده ای که چند ساعت مونده و بوی تندیش کم شده و عودش داره خود نمایی میکنه.
شاید یکی از بوهای مردونه ای هست که در عین حال سنگین بودن نوازشی دل ربا توی خودش داره که به خاطر حضور پر رنگ عودش هست.
خیلی ها میگن عطرهای تک نت برای کارهای گرون قیمت مناسب نیستش ولی به نظر من خیلی از عطرهای باتم هوی اگر تک نتی باشن به هیچ عنوان که از زیباییشون کم نمیکنه هیچ بیشتر میکنه و باعث میشه همیشه بدونین قراره چه بویی بدن.
پخش بو: بوی عود قوی هست ولی این عطر نمیخواد شما رو انگشت نما کنه، به کاری مثل ویریده یا پنهالیگنز تراژدی فکر کنین که قرار هست بوی تن باشن. ۲ پاف برای سر کار و ۳ پاف برای مهمونی مناسب هست.
ماندگاری: با این حال که عود قوت این عطر هست ولی من یکم انتظار بیشتری داشتم عود باید ساعت ها بو بده که این یکم ضعیفه برای کار عودی. پیشنهاد میدم با توجه به بوی سنگین عود روی دست یا سر آستین اسپری کنین که با حرکت دست بو توی هوا پخش بشه.
و اما بویایی:‌ عودی چوبی همه پسند؟ اگر به دنبال عطر مردانه ای هستین که در عین حال کار مردونه بودن لطافتی جذاب داشته باشه این کار بی شک برای شما هست. ولی بوی عود مورد پسند خیلی از مردها نیست مخصوصا اینکه این انگار بوی عود هندی هم داخلش داره و فقط تای عود نیستش. به نظرم اگر به بوی عود علاقه ی زیادی دارین بلایند بای معقولانه هست.

من ارادت خاصی به کرید داشتم چرا که به نظرم عطری تولید میکنه که باعث خوشبویی بشه و معنای واقعی عطر هم همینه. ولی کم کم دیدگاهم عوض شد. از نظرم کرید یک نیش نیست و کارهاش شبیه دیزاینرها هستش.
خوب من در مورد کریدهای قبلی هم به عنوان شروع صحبت این رو گفتم ولی شاید متوجه منظور من نشین برای همین اول یک توضیح در مورد منظورم باید ارائه بدم البته یک مقدار طولانی میشه:
عطرها به دو صورت تاپ هوی (نت اول قوی) و باتم هوی (نت آخر قوی) طراحی میشن و نت میانی اتصال و توازنی هست بین اونها، همچنین عطرهایی هستن که هم نت اول قوی هست و هم نت آخر ولی باز در رده باتم هوی ها قرار میگیرن.
عطرهای تاپ هوی بوی اولیه ی قوی تری دارن همینکه میزنین پخش بوی فراوان و افت بو سریع دارن و همچنین به علت اینکه نت های اول معمولا فرش هستن همه پسندترن و توی این عطرها نت میانی و پایانی به عنوان ملایم کننده و عمق دهنده وجود داره.
حالا ۳ سوال: ۱. چرا تاپ هوی؟ ۲. چرا دیزاینرها همه تاپ هوی هستن؟ ۳. چرا به نظر من کرید مشکل داره؟
جواب ۱: چون هم روی پوست و هم روی لباس و هم روی کاغذ بوی مشابهی دارن، در طی زمان بوشون چندان عوض نمیشه و معمولا روی لباس استفاده میشن. ساختشون زمان کمتری نیاز داره چرا که ابتدا نت های اولی انتخاب میشن و با نت های بعدی مثل یک سمفونی ملایم و تو پر میشن. همچنین نت های اولیه ارزون هستن و پیدا کردن و دسترسی بهشون راحته.
جواب ۲: یک عطر تاپ هوی از لحظه اول خودش رو نشون میده. روی کاغذ هم خوش بو هست. و یک جورایی تا اسپری کنن و به شما بدنش با خودتون میگین عجب عطر خوش بویی. و این چیزی هست که دیزاینرها میخوان چرا که اگر مشتری از در فروشگاه پاش رو بذاره بیرون احتمال برگشتش کمه که یعنی سودشون کم میشه.
جواب ۳: حالا شما یک سری دیزاینر دارین که از مواد اولیه مصنوعی استفاده میکنن تا عمر کار رو زیاد کنن و پخش بوش رو فراوان تا یک عطر رو نه تنها توی فروشگاه بفروشن بلکه معروفش هم بکنن. در عوض کرید از مواد طبیعی استفاده میکنه و مشکل مواد طبیعی تاپ نوت ماندگاری پایینشون هستش. توی فروشگاه که شما عطر رو اسپری میکنین بلافاصله شما رو شیفته میکنه و باعث میشه عطر رو تهیه کنین و همین که از فروشگاه میرین بیرون متوجه میشین بو سریع میره. علت رو جویا میشین و همه میگن خوب چون طبیعی هستش و مواد طبیعی ماندگاری پایینی دارن پس شما با خوشحالی عطرهای کریدتون رو مثل لوله افتابه مصرف میکنین تا همیشه بو بدین و چون بوی خوبی داره دوباره تهیه میکنین.
به این میگن مارکتینگ و برای همین من میگم کرید یک نیش نیستش.
حالا باتم هوی ها عطرهایی هستن مثل PDM یا امواژ یا اورتو پاریسی و الی آخر نیش های واقعی: تولید سختی دارن چرا که نت های پایانی هم گرون هستن و هم کم پیدا، چون بوهای غالبی دارن انتخاب نوعشون هم سخته و زمان بر. نت های اولیه و میانی هم برای تغییر فازشون استفاده میشه که یک دفعه نپرین رو نت آخری ولی بعضی ها هم مثل پنهالیگونز تراژدی یا more than world از زرجوف یکم ملایم ترش میکنن و از همون اول روی نت آخر تنها کار میکنن.
هدف این عطرها فروش تنها نیست و کارهاشون رو به عنوان یک هنر ارائه میکنن. خیلی وقت ها شما این عطرها رو میزنین و از فروشگاه میاین بیرون بعد که بوش میمونه شما رو به فروشگاه برمیگردونه. این عطرها به هیچ عنوان همه پسند نیست.
و توی این سری ها معدود عطرهایی هستن مثل الکساندریا که در حالی که باتم هوی هستن ولی تاپ نت قوی ای هم دارن، تاپ نت انگار پرده ای هست که باید کنار بره تا شما به بوی اصلی برسین. خیلی از شما هم برای این عطرها مینویسین که توی مغازه بوی خیلی بدی میداد ولی وقتی برگشتم خونه و اون لباس رو دوباره تنم کردم یا چند ساعت بعد دیدم یک بوی خوشبویی میاد و متوجه شدم اون عطره هست و شیفته اش شدم و برگشتمش خریدمش.
خب برم سراغ ارولفا:
پخش بو: متوسط در اول و رو به کم. حدود ۶ الی ۸ پاف برای سرکار و بالای ۱۰ پاف اگر بخواین توی مهمونی بو بدین.
ماندگاری: ناچیز، حدود ۳۰ دقیقه پخش بوی متوسط و ۲ الی ۴ ساعت پخش بوی کم.
بویایی: خوشبو و همه پسند. این عطر از نظر تولید حد وسط گرین آیریش و اونتوس هست به عنوان عطر دهه ۹۰ ولی کرید به اندازه اون دو تا ازش تبلیغ نکرد. عطر بلایند بایی هست. میخوام بگم میشه به جاش زرجوف فیرو تهیه کرد ولی اون عطر سیتروسش خیلی خیلی قوی هست و برای بعضی ها مثل این هست که دوش لیمو پرتقال گرفتین.

و اما شیخ گلد ادیشن.
من همیشه فکر میکردم بهترین عطرهای دنیا رو توی فرانسه میسازن. ولی کم کم متوجه شدم عرب ها از فرانسوی ها خیلی منصف تر هستن. شاید عطرهای تندتری تولید کنن (یا به قولی عربی تر) ولی اگر عطری رو با قیمت چندصد دلار تولید میکنن دست کم توش چند ده دلار مواد اولیه استفاده میکنن و فقط به مواد اولیه فکر نکنین، گاهی مواقع پیدا کردن ماده اولیه مناسب از خود اون ماده گرون تر هستش.
نتیجه این میشه که یک عطر تولید فرانسه ازش کپی هایی میشه که از خودش ماندگارتر هستن مثل ارماف که از کرید کپی کرد یا کپی YSL Y و الی آخر.
در حالی که کسی نمیاد از شیخ کپی کنه چرا که اون موادی که استفاده شده گرون و با کیفیت هستن، دسترسی به اون مواد سخته و کسی نمیاد چیزی تولید کنه که قراره ازش فروشی نداشته باشه.
پخش بو: زیاد، ۲ الی ۳ پاف کار خودش رو میکنه.
مانگاری: سوال سختی هست، نت اول فلفلیش که از بین میره پخش بوش کم میشه و عطر یک بوی ملایم تری میگیره و بوی عودش چندین روز مهمون لباس ها هستش.
بویایی: (حقیقت تلخه ولی از دروغ شیرین بهتره) عشق آقایان نفرت خانم ها. این کار شبیه تلفیقی از اینتلود و ممویر هست، ادویه ای تند، صمغی و عودی. بیشتر افرادی که این عطر رو میخرن تجربه ی زیادی با کارهای نیش دارن و دماغ آموزش دیده به واسطه این علاقه که میتونن بوهای این عطر رو از هم جدا کن و واقعا درکش کنن و ازش لذت ببرن.
اگر از کارهایی مثل اینتلود، ممویر، بلک آیریس و وتیور گرانیوم خوشتون میاد این عطر رو بلایند بای کنین.
۱۰۰ میل بگیرین که پشیمون نشین.

بلک اورکید به نظرم یکی از عجیب ترین بوهایی هست که تا به حال تولید شده. هرچند به عنوان زنانه معرفی شده ولی مردانه هستش، اونم نه اون مردونه ای مثل بوی فرش که زنها هم به عنوان یونی سکس ازش استفاده کنن. یک بوی مردونه سنگین. در میون این همه بوی سنگین یک دفعه یک عطر ملایم زنانه توش خودنمایی میکنه که باعث میشه مردها هم چندان مردونه نبیننش.
این عطر بی شک یک عطر خاص پسند هستش ولی در عین حال با توجه به لطافتی که داره اصلا زننده نیستش.
پخش بو: زیاد. ۲ الی ۳ پاف کافی هست. عجیبه که بویی به این لطیفی چجور یک چنین پخشی داره.
ماندگاری: دماغ من سریع به این بو عادت میکنه ولی با توجه به واکنش دیگران ساعت ها بو میدم.
بویایی: خب بوی خاصی هست. برای زنها بوی به شدت سنگینی داره و برای مردها توش بوهای زنونه داره. من از کارهای اگزاتیک بیشتر خوشم میاد که باعث میشه این کار رو از کارهای دیگه تافورد بیشتر دوست داشته باشم.
ولی با توجه به این خاص بودنش دلیل نمیشه که این بو همه پسند نباشه. به نظرم این تناقض دلیلش لطافت زیاد این بو هست.
بلایند بای؟ اصلا. این بو چه برای زن ها و چه مردها یک شخصیت منحصر به فرد نیاز داره.
امیدوارم برای شخصیت شما هم مناسب باشه.
گاهی مواقع برای به وجود آوردن یک بوی که نمیشه تولیدش کرد سازنده از ترکیب بوهای دیگه استفاده میکنه که برای ما گول زننده هستش. اینکه ما به دنبال بوها در عطر بگردیم باعث میشه تصویر کلی عطر رو دیگه نتونیم حس کنیم.

این عطر بارها و بارها ریفرمول شده و از یک عطر بیست مود تبدیل شده به یک عطر متوسط.
و اینجا جا داره بگم زیر مال من نوشته 1W01 که یعنی از اولین ریلیز هستش. بوش دقیقا مشابه بوی کرم پودر ۱۰۰ برابر قوی تر شده هست و برای خیلی ها به شدت سردرد آوره. سری های جدید این عطر رو دوستام دارن و شباهتش مثل ساویج الکسیر و ساویج EDT هستش هم از نظر بو و هم ماندگاری و پخش بو. از ۲۰۲۱ هم بوی اسطو خودوسش دیگه حذف شدش. با توجه به اینکه بوی اسطو خودوس نت اصلی بود نمیدونم قراره چه بویی بده.
پخش بو: بیست مود. حدود ۳ پاف کافی هست.
ماندگاری: ۸ ساعت. بعد دیگه از روی لباس محو میشه.
بویایی: چندان همه پسند نیست و یک مقدار سر درد میاره. شباهت زیادی به فارنهایت ۳۲ داره که اون از این کمتر پودری هستش.

این عطر انقدر این روزها روی بورسه که همه باهاش آشنا شدن. ماندگاری زیاد، بوی همه پسند، پخش بوی بیست مد. لاکردار وقتی میزنی انگار روغن زدی انقدر ماده ی عطرش زیاده. ولی بقالی سر محل هم یک فیکی ازش داره. این روزها همه این بو رو میدن.
ولی میدونین یک چیزی رو؟ من دیگه نمیزنمش. تا چند سال دیگه که بارها فرمولش رو عوض کردن و دیگه نه بیست مود بود و نه خوش بو اون موقع میارمش از گنجه بیرون و همه رو زخمی میکنم.
ولی عطر خوش بویی هست. به این فکر نکنین که با ۱ میلیون تومان این عطر رو ساختن. دست کم یک میلیون تومان دیگه برای هر عطر هزینه تبلیغ کردن و همچنین برای فروش جهانی این همه دفتر زدن هم خودش به هزینه کار اضافه میکنه. اگر دیور عطری تولید کنه که به اندازه کافی فروش نداشته باشه قطعا ضرر هنگفتی میده. در حالی که برای یک نیش این بی معنی هست و اونها به فروش کم بسنده میکنن و مواد مرغوب تری مصرف میکنن (به جز کرید). و چه خوشتون بیاد چه نه عطرهای معقول اینا هستن که شما رو خوش بو میکنن نه خاص.

این عطر یک مثال بارز عطر دیزاینری تولید انبوه هست.
وقتی طراحی شده هدف این بوده که هر فردی روی این کره خاکی که بوش کرد بگه خوش بو هست. به بوی سیبی فکر کنین که دارین میخورین، اگر همون سیب رو به هر ۷ میلیارد نفر آدم موجود بدنش همه به اتفاق میگن خوشبو هست. ولی کسی عاشق بوی اون سیب میشه؟ این عطر هم بویی نداره که شما رو عاشق کنه ولی شما رو خوشبو میکنه.
یک مقدار ماندگاریش برام عجیب بود انتظار داشتم با توجه به پارفوم بودنش ماندگاری بیشتری میداشت. و همچنین چون به شدت موفق بوده فیک هاش همه جا هست.
پخش بو:‌ متوسط رو به زیاد. حدود ۳ پاف کافی هست.
ماندگاری: ۴ الی ۵ ساعت، بعدش به صورت عجیبی دیگه حتی لباستون بو نمیده. سرعت تبخیرش زیاده و به جای اینکه زیاد اسپری کنین اگر لازم شد دوباره تمدیدش کنین.
بویایی: بعید میدونم کسی بیاد و بگه از این عطر خوشش نمیاد. بلایند بای واقعی این عطرها هستن که همه ازشون خوششون میاد.
اگر این عطر رو دارین پاکورابان XS نخرین و برعکس چرا که یک بو هستن.

یک مهندس کیه؟ اگر به شما بگن یک ماشین طراحی کن که ایمن باشه و جادار و قوی خیلی راحت طراحی میکنین. فقط مشکل اینجاست که شرکت برای ساختن اون ماشین ورشکست میشه. کسی هم از پس خریدش بر نمیاد. موتور ۱۲ لیتری، کاپوت ۳ متری با اتاقی از جنس تیتانیوم. جاده ها رو هم باید ۲ متری پهن تر طراحی کنن. پس یک مهندس از منابع محدودی که داره باید یک چیزی طراحی کنه که هم قابل ساخت باشه و هم قابل خرید، هم مشتری پسند و هم سود ده.
فکر کنم این عطر رو مهندس های شرکت جگوار ساختن. رنگ تیره ی این عطر به خاطر وانیلی هست که توش استفاده شده و وانیلش به قدری خوشبو هست که من تا به حال چینی عطر وانیلی حس نکردم. به باقی ترکیبات نگاه نکنین، برای این هستن که بوی کیک و بستنی نده. اگر این عطر رو سه الی چهار برابر این قیمت میگفتن شک ندارم همه میگفتن عجب عطر وانیل طبیعی. ولی با این قیمت شک میکنین که این عطر واقعا خوبه یا نه.
پخش بو:‌ متوسط رو به زیاد
ماندگاری حدود ۶ الی ۸ ساعت با پخش بوی زیاد رو به متوسط. ۳ الی ۴ پاف کافی هست. رو لباس هم تا چند روز میمونه.
بویایی: مال من دیگه آخرشه، شاید ۱۰ سی سی مونده. طی این مدت فقط تعریف ازش شنیدم. خودم هم از بوش خوشم میاد و اصلا زننده نیست. به نظرم اسانس وانیل با توجه به پوششی که با باقی مواد بهش داده شده یک شاهکار ساخته.
قیمت یکی از فاکتورهای اصلی محک حساب میشه و با این قیمت این بو، ماندگاری، پخش بو، همه پسندی و شیشه ی با کیفیت جای تعجب داره.
بلایند بای این عطر منطقی هست.