سلام.
اول مدنظر داشته باشین بیماری های ویروسی میتونن باعث ضعف بویایی بشن هرچند علائم بالینی دیگه ای نداشته باشن.
ولی کلا هر فردی یک بو رو مشابه فرد دیگه احساس نمیکنه. برای همین این همه علاقه در انتخاب عطرها وجود داره
حتی یک فرد هم در دوران متفاوت زندگی حس بویاییش نسبت به قبل عوض میشه. برای همین افرادی که جوان هستن بیشتر دنبال بوهای شیرین و ساده هستن ولی بعد از 30 سالگی ذهن و بویاییشون پیشرفت میکنه و دنبال عطرهای پیچیده تر میرن.
ما اگر قرار باشه هر چیز رو به اون شکلی که هست تجربه کنیم قطعا بیش از چند دقیقه نمیتونیم زندگی کنیم چرا که از شدت درد از بین میریم. پس مغز احساس رو کنترل میکنه و میزان حساسیت ما رو کاهش میده تا در کنار زندگی معمولی بتونیم احساس های منفرد هم داشته باشیم.
بویایی هم به همین شکل هست. اگر مغز توانایی بی تاثیر کردن خیلی از بوها رو نداشته باشه واقعا زندگی غیر ممکن میشه. اینکه افراد چقدر سریع و یا چقدر دیر به یکسری از بوها بی تفاوت میشن متغییر هست. همچنین بار اول که یک بوی شدید رو حس کنیم کم کم به بوش به صورت طولانی مدت مقاوم میشیم. ولی میشه به مغز آموزش داد که به یک بو حساس تر باشه یا به قولی مهارت بویایی خودمون رو افزایش بدیم. از گذشته هم همین بوده و آشپزها مداوم ادویه های متفاوت رو بو میکردن تا بتونن از هم دیگه تشخیصشون بدن.
میشه عطر رو به محلی زد که از ما دور باشه. مثل یک لباس یا روی دست. و با بو کردنش به اون بو حساس بشیم چرا که وقتی میریم سمتش میدونیم قرار هست چیزی رو تجربه کنیم و با تکرار، این تجربه رو به مهارت تبدیل کنیم.
مثالی میزنم: فکر کنید غذایی که روی گاز هست در حال سوختنه. شما بو رو حس نمیکنید ولی فردی که از در داخل بشه از شدت بو براش سوال پیش میاد که شما چطور این بو رو حس نکردین. ولی اگر در همون شرایط شما یک دفعه یاد غذای روی گاز هست بیفتین، بلافاصله بوی سوخته رو هم حس میکنید. اون بو وجود داشته ولی موقعی که بهش فکر کنین میتونین از باقی بوها تشخیصش بدین.

سلام و عرض ادب.
متاسفانه وقتی نوشتن راه انتقال صحبت باشه باید بحث رو خلاصه گفت و خیلی از مواقع نمیشه مطلب رو به صورتی که مد نظر هست برای همه شفاف کرد.
این رو هم لحاظ کنید که من در مورد یک عطر ارزون بنویسم خوبه یکی میاد و میگه هرچقدر پول بدی همونقدر آش میخوری و در مورد عطر گرون بنویسم یکی دیگه میاد و میگه یه عطر گرون خریده حالا داره ازش تعریف میکنه.
من هم از عمد عطری رو مثال زدم که خودم ازش ندارم.
و بله الان یک نفر دیگه میاد و میگه پس چرا از عطری که ندارم مثال زدم: خوب بلک ایریس رو دارم. رفتم که این رو بخرم چون علاقه زیادی به این سبک دارم، ولی تست کردم دیدم یکی هستن.
برای همین واقعا نوشتن متن چالش های خودش رو داره.
خوب در مورد بو توی اولین خط نوشتم جدا از خود بو که یعنی در مورد خود بو صحبت نمیکنم و دارم فقط از ماندگاری و مقدار مصرف صحبت میکنم. (توی اون پستی که این عطر رو با امواژ مقایسه کردم). چرا که بو خودش داستان طولانی هست.
ولی در مورد کارهای گلتیری. بله کارهاش تقریبا از مواد صنعتی و سنتتیک هستن. ولی چه ماندگاری و چه خود بو عالی هست.
بخوام خیلی خلاصه در مورد بو صحبت کنم:
نظر افراد با هم متفاوت هست ولی افراد با هم مشترکاتی هم دارن. عطری که به نظر من خوب هست شاید به نظر شما خوب نباشه. ولی نفر بعدی عاشقش هست.
اینکه در مورد یک عطر صحبت میشه یک دیدگاه عمومی رو روشن میکنه: اینکه چقدر عطر همه پسند هست. و به شما این قدرت رو میده که بلایند بای کنید یا نه.
ولی یک ادامه هم داره: مثلا الان یکی نظر شما رو میخونه و رد میشه. با خودش میگه این چقدر نظرش با من هم سو بود. چک میکنه میبینه شما در مورد عطرهایی نظرهاتون مشابه نظرهایی هست که اون داره. لذا اون فرد از نظر طبع بویایی با شما شباهت داره و اگر شما یک عطری رو ازش خوب بنویسین اون میفهمه که احتمالا خودش هم از خوشش میاد.
برای همین اگر من نسبت به یک کاری نظرم کاملا برعکس شماست نشون دهنده ی تفاوت ماهاست. وگرنه زندگی بی معنی میشد. تمامی هفت میلیارد انسان با هم یک عطر رو میزدن.
هدف ها هم با هم فرق داره. یک روز میخوام یک عطری بزنم که همه بگن خوبه هرچند از نظر خودم چنگی به دل نمیزنه. یک روز میخوام عطر مشخصی بزنم که همه بوم رو حس کنن. روزی هم میخوام عطری رو بزنم که خودم عاشقشم. و توی فرگرنتیکا هم افراد معمولا خط خاصی رو دنبال میکنن که همون همه پسندی هست و دنبال گرفتن بازخوردهای مثبت هستن.

سلام و عرض ادب.
متاسفانه من وقتی نوشتن باشه باید بحث رو خلاصه گفت و خیلی از مواقع نمیشه مطلب رو به صورتی که مد نظر هست برای همه شفاف کرد.
این رو هم لحاظ کنید که من در مورد یک عطر ارزون بنویسم خوبه یکی میاد و میگه هرچقدر پول بدی همونقدر آش میخوری و در مورد عطر گرون بنویسم یکی دیگه میاد و میگه یه عطر گرون خریده حالا داره ازش تعریف میکنه.
من هم از عمد عطری رو مثال زدم که خودم ازش ندارم و فقط مشابهش رو دارم.

من چند بار این قسمت متن رو نوشتم ولی خیلی طولانی میشه برای همین فقط خلاصه میگمش: ارزش هیچ عطری بیشتر از ارزش زمان کار کردن هیچ فردی نیست که من بخوام بگم این عطر ارزش زمان اون همه کار رو داشته.
ولی میشه گفت اگر یک عطری سه برابر یک عطر دیگه قیمت داشته باشه ولی بیش از 3 برابر به صرفه باشه اون موقع ارزش بیشتری داره. (جدا از خود بو)
فقط به عنوان مثال میگم: عطر اینتلود 53 تقریبا 3 برابر قیمت داره ولی سه برابر ماندگاری داره. یک سوم نیاز هست ازش مصرف بشه و هر پافش هم یک سوم این عطر مصرف میکنه. برای همین اگر بخواین هر روز صبح و عصر عطر بزنین:
دیور هوم اینتنس: صبح 3 پاف صبح، سه پاف هم عصر. میشه روزی 6 پاف.
امواژ اینتلود 53: صبح یک پاف، عصر یک پاف. ولی با توجه به اینکه پاف های آمواژ کوچیکه، میشه کمتر از یک پاف این عطر.
بعد اگر روی لباس اسپری کنین بعد از دو روز که لباس رو از تن در بیارین و بشورین بعد از شستن کلیه لباس ها بوی آمواژ میدن ولی دیور نه.
و از نظر خود عطر و مواد مصرفی واقعا قابل مقایسه نیستن.
متاسفانه مبلغ اولیه خیلی متفاوت هست و خود این عطر گرونه چه رسد به اینتلود 53، ولی این عطر با این مصرف حدودا 120 روز عمر میکنه اینتلود 53 حدود 3 سال.
حالا بر خلاف چیزی که دیده میشه یک عطری مثل دیور ساویج الکسیر زودتر تموم میشه. چرا که هر پافش کلی از عطر رو خالی میکنه ولی اونقدری که باید ماندگاری نداره. بلاخره دیور کلی هزینه کرده تا اطمینان پیدا کنه شما زودتر به عطر نیاز پیدا میکنین. من قطعا برابر یا کمتر از 8 بار ساویج الکسیر زدم و هر بار دو پاف، دو بارش هم برای تکرار بوده که یک پاف زدم. با توجه به مقدار خالی شده کاملا مشخصه پاف هاش مثل سم پاش عطر مصرف میکنه.
دیور هم از کرید این کار رو کپی کرده. کریدها از قدیم پاف هاشون قاتل عطرها بوده. و جالب اینه که وقتی موقع نظر دادن در مورد یک عطر میشه میگیم دو پاف از این عطر زدم و کلی پخش بو داشت. فارغ از اینکه چند مهندس و بازاریاب چقدر کار کردن که همون دو پاف چقدر عطر مصرف کنه و چقدر ماندگاری داشته باشه. حتی اون همه روغن توی ساویج الکسیر که میشه باهاش دست رو چرب کرد ساختگیه وگرنه باید ماه ها بوش روی لباس میموند. (فقط اشاره میکنم: اگر درصد پارفوم یک عطر بالا باشه و مثل رو دست اسپری کنین و دستتون بخوره به لباستون اون لباس یک هفته بو میگیره).
ببخشید که طولانی شد.

با سلام
این کار شباهت زیادی به بیس کارهای شنل دو مدل بلو د شنل و اگویست پلاتینیوم داره. من کلا کارهای بیست مود رو دوست دارم نه اینتنس. این عطر دقیقا نقطه ی مقابل هست. حتی کارهای شنل شروع قوی ای دارن و بعد اسکین سنت میشن ولی این عطر از اول سنگین و اسکین سنت هست.
کار آشنایی هست. از اون کارهایی که انگار همیشه حسش کردی. ولی نه از اون آشناهایی که صد نفر همین بو رو بدن مثل دیور ساویج یا YSL Y. یک آشنای لاکچری. از اون بوهایی که وقتی حسش میکنی احساس یک کار گرون رو داری.
حالا سوال اصلی اینجاست: چرا وقتی میشه شنل رو با نصف قیمت خرید این کار رو با دو برابر قیمت تهیه کرد؟
پخش بو: اسکین سنت. مشابه کار بی لاود هست. نقطه مقابل این عطر میشه اینتلود و رفلکشن 45.
ماندگاری: از کارهای شنل بهتره ولی بیشتر از متوسط نیست. حدود 6 ساعت قابل تشخیصه. باز شباهت زیادی به خود بی لاود و بیچ هات داره.
بلایند بای: پیشنهاد میدم.
بویایی ارزش خرید: اگر به دنبال شنل هستین یعنی یک بوی عادی میخواین و همه پسند ولی این کار پیچش داره. نه از اون پیچش هایی شبیه به اینتلود که همه رو از شما دور کنه بلکه یک پیچش ملایم که شما رو خسته نکنه. که بعد از یک ماه استفاده تکراری نشه. میشه این عطر رو هم توی یک مهمونی زد و هم سر کار. نه زننده هست و نه معمولی که اون حس خاص بودن رو بهتون نده. ولی من با این قیمت انتظار دارم که پخش بوی بیشتری داشته باشه و فقط یک تویست و همه پسندی دلیل برای این قیمت نیست. ولی اگر دنبال یک کار ملایم ولی خاص هستین این عطر دو برابر شنل ارزش داره چرا که سه پاف آمواژ معادل یک پاف شنل هست (از نظر مقدار مصرف عطر) و شما اونی نیستین که بوی یکی از دوستان یا همکاران رو بدین.
شاید بهترین تعریف یک عطر: ماده ای ماندگار که موجب توجه دیگران به بوی خوب و منحصر به فرد ما میشه.

برای قیمت بالاتر، کمی بالاتر و برابر:
عطرهای الکساندر گولتیری سری اورتو پاریسی مدل های مگاماره، ترونی و برگاماسک. خود مگاماره که بیش از دو برابر ماندگاری و پخش بو داره. میدونم 50 میل هست ولی یک الی دو پاف ازشون کافی هست در حالی که دیور به 3 الی 4 پاف نیاز داره.
عطر تامفورد بلک اورکید. یک مقدار پخش و ماندگاریش کمتره ولی بوی خاصی هست.
PDM مدل های لیتون جهش قیمت زیادی داره ولی ارزشش رو داره.
و برای قیمت های کمی پایین تر و پایین تر:
ورساچه اروس. من نمیدونم لانچ های جدیدش چجورن. ولی اونی که من دارم EDT هست، پخش بوش با این عطر یکسانه. همون بوی پودری رو داره و یکم هم شیرینی. با توجه به اینکه همه میگن ری فرموله شده و ضعیف شده ولی مدل پارفوم هم ازش زدن که میشه اونو تهیه کرد.
جگوار اگزلنس اینتنس EDP. خیلی ارزون تره. ماندگاری و پخش بوی خیلی خوبی داره. هرچند که پخش بوی زیادی داره ولی تا به حال من نظر منفی ازش نگرفتم.
مد نظر داشته باشین که من لانچ اول هوم اینتنس رو دارم که خود اون هم بارها ری فرموله شده. لذا اگر لانچ جدیدش پخش بوی نصف داشته باشه یعنی مگاماره و برگاماسک بیش از 4 برابر پخش بو نسبت به این دارن.

سلام
بله اونم دارم ولی ماندگاریش با این قابل مقایسه نیست.
اون هم همه پسند نیست.
منظور من اینه که این عطرها هرچند که خیلی ازشون تعریف میشه ولی اونقدری که میگن آش دهن سوزی نیستن.

سلام. و عرض ادب.
من یک چیزی رو درک نمیکنم. همه میگن این عطر عالی، هرکی بوش رو احساس کنه عاشقش میشه، بهترین عطر تاریخه و...
من بچ اولش رو هم دارم که باز به نظر همه بهترین بچش هست.
احساس میکنم اگر این عطر خودش 5 هست ازش به اندازه 20 یاد میشه. از اولی که من این عطر رو گرفتم تا الان فقط یک نفر بهم گفته عجب بویی داره اونم حدود 8-9 سال پیش. مابقی بارها که زدم همیشه دست کم یک نفر گفته بوش خوب نیست.
پخش بوش عالیه، ماندگاریش زیاده ولی خود بو چیزی نیست که انقدر گنده بشه.

سلام. مد نظر داشته باشین یک عطر هرچقدر سرکش تر باشه افراد بیشتری ازش بدشون میاد.
اگر میبینین بوهایی مثل انکره و اکثر دیزاینری ها هیچ سرکشی ای در خود ندارن علت اصلیش این هست که میخوان تا میتونن بفروشن.
این رو یک خصوصیت خوب باید به شمار آورد چرا که اگر چیزی زیاد فروش داره و شما ازش بخرین میدونین که همه از بوی شما خوششون میاد، و قیمتش پایین تر میاد چرا که تولید انبوه ارزون تر هست.
ولی بدیش اینه که دیگه شما فقط این بو رو نمیدین و همچنین یک ایراد کوچیکی هم داره که تکراری میشه چون بوش عادی میشه.
ولی اگر لالیک پخش بو داشت و ماندگار بود از این عطر بهتر بود. اون پخش بو و ماندگاری ناچیزش کارش رو خراب کرده.
یک عطری هست که اینجا هم بهش اشاره کردم به اسم دیگنیفاید، به نظرم از هردو اینها بهتر هستش چرا که رایحه ملایم تری داره و در عین حال ماندگاری خیلی خوبی داره. بیشتر هم به همه چیز میاد.

سلام.
شباهت زیادی به خود اونتوس داره. هرچند هیچ اشاره ای به بوی عنبر توی این عطر نشده ولی من به وضوح بوش رو حس میکنم. البته خود مشک ها به 9 گروه تقسیم بندی میشن. احتمال داره مشکی که در این عطر استفاده شده اون حس عنبر رو ایجاد کنه.
کلاب د نویت رو هم از روی اونتوس ساختن ولی احتمال نمیدم شباهتی چندانی به هم داشته باشن چون فقط این عطر در بعضی چیزها با اونتوس شباهت داره و کلاب د نویت هم فقط شباهتی به اونتوس داره و در نوع مواد مصرفی که شباهت این عطر با اونتوس هست کلاب د نویت اصلا از اون مواد استفاده نکرده.
من احتمال میدم یکی از الهاماتی که توی این عطر وجود داشته از اونتوس بوده (خود اونتوس هم الهام گرفته از شنل هستش).
ولی حالا که به مواد مصرفی اشاره کردم جا داره که یک اشاره ای بکنم: موادی که در ساخت این عطر و اونتوس استفاده شده مایع هست در حالی که در کلاب د نویت فرم کریستاله استفاده شده. برای همین هست که کلاب د نویت یک حالت تند و تیزی داره ولی اونتوس ملایم هستش. کریستاله ها پخش بوی بیشتر، توجه بیشتر و ماندگاری بهتری دارن ولی به اندازه ی فرم مایع دلنشین نیستن. یک عطری که خیلی از فرم کریستاله استفاده کرده مگاماره هست و اون حس خارش دماغ و ته گلو هم به خاطر فرم موادش هست ولی وقتی به پخش بوش هم دقت کنید متوجه فواید فرم کریستال میشین.