همیشه نظر مثبت گفتن از یک عطر خیلی راحته چون کسی که خریده دوست داره ببینه خرید خوبی کرده و اونی که میخواد بخره دنبال نظر مثبته. وگرنه دلیل نداره کسی بیاد و این عطر رو چک کنه.
عطر خوشبویی هست. اشتباهی توش وجود نداره. همه دوستش دارن.
ولی قیمتش... انقدر ارزش نداره. نصف این هم نمی ارزه. با این پخش بو و ماندگاری چجوری این قیمت رو براش انتخاب کردن؟
بلاخره یا من به کل حس بویایی ندارم یا دوستان شامه بسیار تیزی دارن که به این عطر از لحاظ ماندگاری ۸.۵ دادن.
پخش بو: کم و در حد بادی سنت
ماندگاری: حدود ۲ ساعت اونم تابستون
بویایی: خنک، همه پسند.
ارزش خرید: صفر. اگر خریدین که متاسفم ولی اگر نخریدین قطعا پشیمون میشین.
اگر میخواین کار خنک تهیه کنین: ل آرک ممویر، حتی کارهای کرید که من میگم ماندگاری کمی دارن و زرجوف مفیستو. حداقل بو میدن.

اول این رو بگم: تعجب کردم از نمره ای که به این عطر داده شده. پخش و ماندگاری این عطر خیلی بیشتر از ۷ هست، من به شخصه ۸ الی ۹ میدم ولی برای اینکه اون عدد ۷ بیاد بالا، ۱۰ رو ثبت میکنم تا به عدد قابل قبولش برسه.
خلاصه بگم: این عطر برای همه نیست، بوش میتونه به شدت زننده باشه. از اون بوهای عشق و تنفر هست.
پخش بو: متوسط رو به زیاد ولی سیاژ زیادی داره. ۳ پاف کافی هست.
ماندگاری: به راحتی ۶ ساعت پخش بو داره و 6 ساعت بادی سنت.
بویایی: از اون عطرهایی هست که یکی بهت میگه لطفا نزن و نفر بعدی میگه عاشقشه.
بلایند بای؟ اگر زرجوف more than worlds رو دوست دارین. ولی در مجموع اصلا پیشنهاد نمیدم. عود و صمغ از بوهای زننده هستن و توی این عطر مشهودن.
ارزش در مقابل قیمت: خیلی زیاد. هم پخش فراوانی داره و هم ماندگاری زیاد. فقط مهم اینه که خوشتون بیاد.

یک عطر فرش کلاسیک. ولی چند ایراد داره.
بوش جدید نیست، ماندگاریش کمه، اون حس خوبو دیگه نمیده، پخش بوش خیلی کمه. مثلا لواوه پور هوم و سولو پلاتیمیوم هم قیمته اینه، مثل این فرش هست ولی یک پیچشی توش داره، یک لطافتی توش داره که این نداره.
مثل این هست که یک روز مدیر عطرسازی ورساچه بیدار شده گفته یک عطر فرش بسازیم. مواد عطر فرش رو قاطی کردن و دادن بیرون. مشکل اینجاست که با این رنج قیمت با کارهایی مثل لواوه مقایسه میشه در حالی که از نظر کیفی شبیه کارهای آزارو هست. الان من همین ورساچه رو روی دست چپم اسپری کردم و لواوه سولو رو روی دست راستم. چیزی جز لواوه رو نمیتونم احساس کنم.
چیزی هم در مورد همه پسندی نمیتونم بگم چون پخش بو نداره. بیشتر به درد باشگاه میخوره که بدن کاملا گرمه.
پخش بو: خیلی کم، مهم نیست چند پاف زده بشه. تازه این EDT هست و اگر EDP می بود دیگه به کل بو نمیداد.
ماندگاری: خیلی کم، یک ساعت باشگاه رو پوشش میده.
بویایی: کلاسیک از مد افتاده.
بلایند بای؟ اول باید ارزش خرید داشته باشه
ارزش خرید: از نظر کیفیت مواد اولیه، اگر در بالای دیزاینری ها تام فورد عود وود باشه، اون پایین ها این کار قرار میگیره. قیمتی که براش انتخاب شده به نظر من مناسبش نیست و باید نصف این قیمت می بود.

من خیلی وقت پیش این عطر رو تهیه کردم و تولید سال ۲۰۱۴ هست. وقتی میبینم دوستان میگن پخش و ماندگاری قابل قبوله تعجب میکنم. این عطر مثل سیلی میمونه، قبل از اینکه به طرف برسی و بگی سلام بوی عطرت یه چند باری بهش سیلی زده. حالا اینکه دوستان تولیدات جدید رو اینگونه نقد میکنن جای تاسف هست که یک عطر چنین از بالا به پایین فرو میفته.
به نظر من بوی خیلی ارزونی داره، خیلی ارزون. ولی پخش و ماندگاری فراوانی داره. برای من یکم سر در آوره ولی اکثر مواقع وقتی زدم بهم گفتم عطر خیلی خوشبویی زدم.
پخش بو: فراوان، با ۵ پاف توی خیابون ۳ متر خط بو داره.
ماندگاری: این خط بوی ۳ متری ۳ ساعت ادامه داره. تا ۵ ساعت هم هر اتاقی رو از بو پر میکنه.
بویایی: همه پسنده، برای فصل های سرد ساله، بوش ارزونه.
بلایند بای و ارزش در مقابل قیمت؟ مال من قدیمیه برای همین هیچ پیشنهادی ندارم.
یک تجربه بگم: اینکه دیگران از یک عطری که زدم تعریف میکنن به قیمت عطر هیچ ارتباطی نداره بلکه دو عامل داره: پخش بو و همه پسندی.
اگه بوش نیاد هیچ کسی متوجه عطرم نمیشه حالا این بو رو خود خدا درست کرده باشه یا عطار سر کوچه.
هرچقدر عطر بوش معمولی تر باشه افراد بیشتری بهم میگن عطرت خوبه. مثلا یک بوی خاص مثل xerjoff more than worlds انقدر بهم میگن بوی بدی داره که نمیدونم کجا بزنمش. ولی یک بوی تکراری مثل YSL Y رو هر وقت و هرجا بزنم همه میگن خوبه.

یک شب رفتم زرجوف ناکسوس بخرم، رسیدم که بخرم بهم گفت فروختتش. خلاصه گفتم پیشنهادی داری؟ برام چهار تا عطر آورد. یکیش مفیستو جنتیلمو بود، دوتا دیگه از اولفکتیو و یکیش هم همین بریکورت بود. خلاصه بهش گفتم روی دست و آستینم تست کنه و از هر چهارتاش برام زد. پالتوم رو که شب روی صندلی اتاقم گذاشتم فردا صبح اتاقم بوی بریکورت میداد. منم که عاشق عطرای قوی، رفتم خریدمش.
بوش از نزدیک خیلی فرق داره (تنده) و باید با فاصله بوییده بشه، از فاصله بویی چرمی چوبی داره همراه با بوی انجیر خشکی که آب خورده. شباهت هایی به لیتون داره و پخش بوش خیلی بیشتره، برعکس لیتون باید روی لباس زده بشه.
پخش بو: زیاد، ۲ پاف کافی هست.
ماندگاری: روی پوست حدود ۳ ساعت، روی لباس یک روز. از عطرهایی هست که صبح بزنی رو لباس تا شب و فردا تمدیدش کنی.
بویایی: همه پسند، برای فصل های سرد سال. از عطرهایی هست که بارها ازم پرسیدن چی زدم.
بلایند بای؟ نه، درسته مثل شباهت به لیتون داره ولی بوش تند و تیزه. میتونه سردرد آور باشه.
ارزش در مقابل قیمت: جوابم بله هست. پخش بو و ماندگاری خیلی زیادی داره. بوی خاصی داره. ولی یک نکته کوچک: شیشه با قیمت همخوانی نداره. مشخصه نخواسته برای شیشه هزینه کنه. اسپری خیلی ضعیفی هم داره.

درسته پخش بو داره ولی ماندگاری نداره. بعد پخش بوش با دما رابطه مستقیم داره. هوا سرد میشه پخش بوش به شدت کم میشه. بوش هم به قیمتش نمیخوره.
پخش و ماندگاری فراوان: مگاماره، شیخ گلد ادیشن
ماندگاری فراوان با پخش زیاد: الکساندریا، اینتلود، ترونی، بلک افغان
چند روزه سرد شده من دوباره کاپشن میپوشم. روز ۸ ام پشت دستم دو پاف مگاماره زدم. دیروز ۱۴ ام که کاپشن رو پوشیدم بوی مگاماره ای که مقداریش به استینم خورده بود کاملا مشخص بود.

سلام.
خب شاید تا به حال در این مورد صحبت نشده باشه، شاید هم عزیزانی فقط بهش اشاره داشتن.
میشه صحبت رو خیلی کشش داد ولی به صورت خلاصه بیان کنم: یک سیب رو تکه تکه اش کنین و روی میز قرارش بدین. آیا فردا هم بوش مثل روز قبلش هست؟ باقی میوه ها چی؟ تقریبا قانونی نیست که در همه میوه ها یکسانه؟
قهوه چی؟ چه مدت نیاز هست بوش عوض بشه؟ حدود ۳ الی ۶ ماه؟
وانیل چی؟ بوش عوض میشه؟ وانیل دو سال پیش بوش با وانیلی که امروز میخرین فرق داره؟
هر بویی یک تاریخ انقضا داره. بعضی سریع و بعضی طی یک عمر. بوی میوه، گل خیلی سریع انقضا میشن و بوی عود، صندل، وانیل تقریبا انقضا نمیشن مگر نور بخورن.
به صورت نرمال انقضا هر عطر بعد از استفاده یک الی دو سال هست. یعنی اون عطر دو سال دیگه بویی که قرار بوده روز اول بده رو نمیده. حالا یک سری کلا بوشون عوض میشه، ماندگاریشون به شدت کم میشه و غیره. و یک سری هم خوب میمونن.
بله نوز بلایند واقعا وجود داره ولی مد نظر داشته باشین بو تا بو فرق داره. بعضی بوها هیچ وقت نوز بلایند نمیشن و بعضی دیر میشن. برای همین این امکان همیشه هست که در بعضی عطرها بوهای دیر عادت شکسته بشن و اون عطر سریع تر به چشم ما ناپدید بشه.
برای همین این سه رو مد نظر داشته باشین:
۱. عطر به مرور زمان بوش ضعیف میشه.
۲. بوهای دیر عادت به مرور زمان از بین میرن و تبدیل به ترکیبات پایدارتر میشن.
۳. ما هم کم کم به بو عادت میکنیم و نسبت به اون بو اخت میشیم.
پی نوشت: بو عطرها عوض میشه. در بعضی عطرها خیلی زیاد، انقدری که بوی جدید اصلا هیچ شباهتی با بوی قبلی نداره و این تغییر در اکثر مواقع ناخوش آینده. من این تغییر زیاد رو در بعضی برندهای ارزون بیشتر مشاهده کردم. توصیه برای این مشکل نخریدن عطرهای زیاده. بین ۲ الی ۵ عطر در هر زمان کافی هست.

واژه ی درست برای این صحبت مناسب نیست. بلکه حقیقت واژه ی درخور است.
من خودم به شخصه بارها شده برم جایی و افراد فیک عطری که من هزینه ی بالایی براش دادم رو زده باشن. مثلا فیک باکارات ۵۴۰، سواژ، YSL Y، اونتوس، گرین ایریش، بلک افغان، رفلکشن ۴۵، اینتلود و هرچی فکرش رو کنی. اون هم نه کپی ازشون مثل کلاب د نویت و کول واتر و اریانا گرنده بلکه فله، فیک بلک افغان ۱۰۰ میل ۳۸۰ تومان...
دو بخش کنم صحبتم رو.
۱. به نظر شما من دیگه اون عطر رو دوباره زدم؟ خیر. نه دوست دارم بویی که قرار هست من بدم رو یکی دیگه بده و نه دوست ندارم عطری که میزنم مشابه فیکی باشه که انقدر ارزون به چشم دیگران میاد.
بله اول ناراحت میشم میبینم یکی انقدر ارزون بویی که من میخواستم گرون باشه رو به خودش زده. ولی بعد با خودم میگم خیلی بی فکرم و بویی که میشده انقدر ارزون ساختش رو انقدر براش هزینه کردم و میرسم به قسمت دوم صحبتم.
۲. در مورد باکارات ۵۴۰ من خیلی بد ازش نقد کردم. در این زمان واقعا در صنعت عطرسازی باید از مواد منحصر به فرد استفاده کرد و اگر کاری مثل باکارات باشه دیگه ارزش خرید رو از دست میده.
بله من فیک خیلی کارها رو دیدم ولی فیک باکارات خود باکاراته. ولی فیک بلک افغان خود بلک افغانه؟ فیک ناکسوس خود ناکسوسه؟ اصلا. مثل اینه که لامبورگینی رو ایران خودرو بسازه. از دور شبیه ولی یکم که نزدیک میشه از صداش، از ظاهرش از تک تک قسمت هاش میشه فهمید دروغیه.
حالا که صحبت کردم نیش های که دارم و نشه فیک خوبی رو ازش ساخت: (الکساندریا، ناکسوس، فیرو) و (ترونی، بلک افغان، سمینالیس) و (رفلکشن، اینتلود) و (فرنچ لدر) و (لیتون اکسکلوسیو) و (شیخ گلد ادیشن) و (ل آرک ممویر). میسازن ولی اسمی، فیکشون با خودشون خیلی فرق داره. همچنین بعضی کارهای ناشناخته که خودش انقدر معروف نیست که حالا کسی بخواد فیکش رو بزنه. (مثال ناب: ممویر از آمواژ)

من به شخصه میگم در عطر هر فردی میتونه نظر بده. هر نظری دارای ارزش هست و از دیدگاهی متفاوت. واقعیت تکه پازل هایی در دست هرکدام از ماست که تا در کنار هم قرار نگیرند تصویر شکل نمیگیرد. شاید در دست یکی از ما تکه پازلی از شن های خشک باشد و در دست دیگری آبی خروشان. هر کدام از تکه خود تعریف کنیم و در نهایت تصویری از ساحل از به هم پیوستن تکه های ما پدید آید.
من به شخصه نظر منفی در مورد فیک ها دارم حالا چه عطر و چه هر چیز دیگه ای. ولی نباید تند روی کرد و دیگران رو فقط از یک خرید قضاوت کرد. خود من هر روز که بیدار میشم فقط در تلاشم که به حماقت های خودم فکر نکنم چرا که افسرده میشم. بعد یک فرد رو بر اساس بوی عطر، نوع پوشاک، دین، رنگ پوست و غیره قضاوت کنم؟ ازشون دوری کنم؟
یادمون باشه این حق هر فردی هست که پولی که خودش به دست اورده به اون شکلی که میخواد برای خودش خرج کنه و برای بدنی که مال خودشه اون جوری که صلاح میدونه در مورد پوشاک و بویایی تصمیم بگیره.

متاسفانه صحبت هایی که در این جمع میشه واقعا دارای ارزش جامع نیستن. بله صحبت های زیبایی هست ولی چه فایده، مایی که در این جمع داریم با هم صحبت میکنیم دو دسته هستیم:
۱. افرادی که درآمد نسبتا مناسبی دارن و همچنین علاقه ی زیادی به عطر دارن که هم میتونن بخرن و هم انقدری علاقه دارن که اینجا مطلب مینویسن.
۲. عطر فروش هایی هستن که واقعا به عطر علاقه دارن و در این جمع مطلب مینویسن.
لذا بیایم و خودمون رو خسته نکنیم. هرکسی اینجا نظر میده و نظر میخونه خودش از اقشار کم درآمد جامعه نیست همچنین به عطر علاقه ی فراوانی داره. وگرنه اصلا این اطراف پیداش نمیشه.
پس همه ما اینجا کلی عطر داریم یا عده ای دارن خودشون عطر میفروشن. هیچ کدون از ما فیک نمیخریم چون خودمون انقدری به عطر علاقه داریم که دنبال جنس ناب هستیم. اونهایی هم که دنبال فیک هستن اصلا اینجا نمیان صحبت کنن چون چیزی برای گفتن ندارن. تمام عطرهای اینجا برند هستن.
حالا یکی از ما بیاد و بگه فیک نخریم که بوش خوب نیست. بعد مابقیمون که دست کم چند ده عدد عطرهای نیش برای خودمون داریم یک سری بگیم آره فیک ها خوب نیستن اون سری بگیم نه جامعه فقیر شدن و توان تهیه ندارن یک جورایی گول زدن خودمون هستش.