به سمیه
جیمی نسبت به باقی کارهایی که اسم بردین ، قوی تره از نظر ماندگاری و پخش . بعد از جیمی چو ، جاسمین نویر و بعدش هم لالیک ساتین .
کلاً این کار جیمی چو به خاطر شیرینی و سنگین ـش، به لحاظ پخش و ماندگاری راضی کنندست.
اگر اورینتال لانگ رو دوست داشتین، شالیمار (نسخه اصلی ) رو هم به احتمال زیاد می پسندین. به فضای اورینتال لانگ نزدیکه .

شاید من اشتباه کردم و اطلاعاتم صحیح نبوده .

به مهلا
دوست جان؛ ال اینستنت نسبت به لانکوم هیپنوز سنسز از نظر پخش و ماندگاری قوی تره . رایحه ی تکراری هم نداره .. من (و خیلی های دیگه) حس میکنم (حس می کنیم) که هیپنوز سنسز شباهت زیادی به کوکو مادمازل و همه ی مشابهات کوکو مادمازل داره .. برای همین کمی تکراریه .
هیچکدوم به لاویه بل یا آیدل شبیه نیستن به نظرم.
ضمناً نسخه ی EDP ال اینستنت شیشه ی کوتاه داره و نسخه ی EDT شیشه ی بلند.

آقای مدیر .. یاسمن و گاردنیای یاسمنی (یا همون گاردنیا ی رایج بین خودمون) با هم فرق دارن.
یاسمن : نام علمی Jasminum polyanthum
خانواده Oleaceae
راسته Lamiales
----------------
گاردنیای یاسمنی:
نام علمی: GARDENIA JASMINOIDES
خانواده: RUBIACEAE
----------------
در کل گیاهان متفاوتی هستن و مشخصه های بویایی منحصر به فردی هم دارن که شبیه هم نیستن . گاردنیا فقط با نام Gardenia شناخته میشه ولی برای یاسمن از این نام ها استفاده می کنن:
Many-flowered Jasmine, White

Jasmine,Chinese Jasmine Plant , و Pink Jasmine
که خب ربطی به گاردنیا اصلاً ندارن.
گاردنیا هم در زبان فارسی با همون نام گاردنیای یاسمنی شناخته میشه. بازهم هرجور خودتون صلاح میدونین :)

به zahra
رایحه ی یاس این کار خیلی قویه .. و من خیلی ها رو دیدم که حس میکنن این عطر بوی عطرهای حرم و مکان های زیارتی میده . علتش هم اینه که با کارهای یاسی کنار نمیـان . اگر مطمئن هستین که مخاطبتون با یاس مشکلی ندارن ، جادور بهترین گزینه برای هدیه ـست.

B6 عزیز ؛
من توصیفش میکنم؛ ok دادن و ندادن با شما.
تست داشتم ؛ ساده بخوام توصیف کنم ، یه عطر بسیار ملایم و سبک و خنک روزانه با رایحه های گل و مرکبات ـه .
رایحه ی گُلی این عطر از گاردنیا تأمین میشه (گاردنیای یاسمنی - که نمیدونم چرا دوستان عطرافشانی به جاش نوشتن یاسمن!!!) (حالا در آخر میگم گاردنیا چیه) به همراه تِم خنک و شیرین میوه های تابستانی (گلابی و مقدار کمی آلوی شیرین) و خنکی باطراوت مرکبات (لیمو) . پس شد گل-گلابی-لیمو .. در همین حد سبک و متین! ماندگاریش نسبت به باقی کارهای خنک، نسبتاً بالاتره .. من رو انصافاً راضی کرد. پخشش هم متوسط ـه.
شخصاً برای فصل گرم ، بیشتر می پسندمش.. چون به خنکی گرایش داره. ولی سلیقه ی شما به هرچیز ارجحه.

گاردنیا: یک گیاه گلدار از خانواده ی روناس هـا که گل های بزرگ و سفید داره. گونه ی معطر اون که در عطرسازی استفاده میشه رایحه ای شبیه به یاس ، اما شیرین تر و سبک تر داره که حالت کِرِمی و ابریشمی به عطر میده (مثل حالت کِرِمی و ابریشمی دیور پیور پویزن). جالبه بدونین که هنوز کسی نتونسته اسانس این گل رو برای عطرسازی ازش استخراج کنه؛ عطرسازا به دو روش از رایحه ی این گل استفاده می کنن: 1. از گل خشک شده ـش استفاده می کنن. 2. گل های تازه رو توی روغن های مخصوص عطرسازی میندازن و نگه میدارن تا رایحه ی گل به داخل روغن نشت کنه . خلاصه استفاده ی مستقیم از عصاره ی خود گل هنوز ممکن نشده.

من عطر Narcisso L'Absolu رو امروز تست کردم؛ ژن خانواده ی رودریگز به این نسخه هم به ارث رسیده ! از نظر سنگینی و غلبه ی رایحه ی مشک ، به نارسیسو تویلت (مشکی) خیلی شبیه بود .. جوری که تو دقایق اول به سختی میشد تفاوتشون رو از هم تشخیص داد. بعد از گذشت نیم ساعت تفاوت ها بروز پیدا می کنن؛ دیگه خبری از شیرینی بهار نارنج و رز نیست؛ بلکه ترکیب تند و شیرین گل مریم که خیلی هم قوی هست روی باقی نت ها سوار میشه . به شخصه نسخه های قبلی (مخصوصاً صورتی) رو بیشتر دوست داشتم. برای ذائقه ی من خیلی تند و گُلی بود.. به جز دقایق اول (که مشک غالبه) ، رایحه ی غالب عطر مریم و یاس هستن .. با شیرینی خیلی کم. ولی ماندگاریش واقعاً قوی بود.. بعد 5 ساعت هنوز روی پوستم با قوای تمام باقی مونده . فکر کنم حالا حالاها هم نره .. (از همه ی اینا که بگذریم، شیشه ی عطر خیلی قشنگ و خوشرنگه)

به bahare jalili
بهاره جـان
هردوی این عطرها (هم لاویه بل و هم آرمانی سی) به شدت شیرین و گرم هستن .. البته تفاوت دارن با همدیگه، ولی انقدر دوز شیرینی بالاست که به نظرم مشامتون اشباع میشه و تشخیص دو تا کار از همدیگه ، سخت! (با اینکه لاویه بل و آرمانی سی از نظر روایح غالب، با هم تفاوت دارن، اما وجوه اشتراکشون با هم خیلی زیاده)
اگر پخش و ماندگاری عطر بالاست اصلاً شک جایز نیست !

به فریار
اولین کاری که باید بکنین اینه که سرییییییعاً سطح توقعتـون از پخش و ماندگاری این عطرو بیارین پایین ؛ در غیراینصورت باید عواقب یه شکست عاطفی بد رو تجربه کنین (درست مشابه همون شکستی که از نسخه ی "ناخلف" The One خوردین).
The One اولیه از نظر پخش و ماندگاری یه کار واقعاً واقعاً واقعاً ضعیف بود. این عطر نسخه ی EDP ـه ، و طبیعتاً الآن در بهترین حالت میشه گفت رسیده به سطح متوسط ! که باز هم برای کسایی که پخش و ماندگاری عطر براشون در اولویت ـه راضی کننده نیست.
من حس کردم The One EDP نسبت به نسخه ی EDT شیرین تر شده ، و این از جنتل من ـانِگی ِ عطر کم کرده ! (نظر شخصیه ، شاید کسانی که عطرهای شیرین می پسندن از این عطر بیشتر خوششون بیاد).
رایحه ی کهربا خیلی قوی تر از نسخه ی اولیه شده و تِم مرکباتی کار هم یه جورایی حال و هوای آبمیوه ای نسبتاً مَلَس پیدا کرده . البته رایحه ی تنباکوی اعلی همچنان از نقاط تمایز این عطر به حساب میاد! در کل میشه گفت نسخه ی EDP عطر "خوشمزه" ای ـه .. و قطعاً کسایی که به کارهای شیرین گرایش دارن رو به خودش جذب می کنه.
توی نسخه ی اولیه یه تاریکی و خفگی خاص وجود داشت که کنار ظرافت های بی بدیل کار ، برای منِ نوعی، خیلی جذاب بود و یه جورایی کاراکتر "جدّی" به عطر می داد... توی نسخه ی EDP خبری از اون تاریکی و جدیت نیست دیگه.
خلاصه که این عطر نسبت به نسخه ی اول، سنگین تر و شیرین تره و طبعاً پخش و ماندگاریش هم بیشتره .

فکر کنم علیرغم تلاشم، نظرم کمی جانبدارانه شد .. از جانبداری ـش فاکتور بگیرین، فقط توصیفات رو تو تصمیم گیری لحاظ کنین!

بیوتیِ آردن انقدرا قوی نیست که تا این حد پخش بشه . ضمن اینکه یاس هم نداره !