چند دفعه اول که این عطر رو تست می‌کنین به نظر فقط یه عطر شرقیه تاریک می‌رسه. ممکنه با Black Afgano مقایسه بشه اما این دو مسیر کاملا متفاوتی رو در پیش میگیرن، همونطور که عطارهاشون مسیرهای متفاوتی رو در ساختن عطر و در مارکتینگ دارن.

این عطر درونگراست مثل شخصیت عطارش، برخلاف Black Afgano که سعی داره با پخش بوی انفجاری داد بزنه تا خودشو معرفی کنه، اینجا با پخش بوی کنترل شده ولی نه انفجاری سعی داره کلاس خودشو معرفی کنه. وقتی متوجه عمق رایحه بشین، فضای سکوت و‌ خلسه رو در عین ارائه کلاس به سادگی پیدا می‌کنین که اینها همه در قالب یک فضای تاریک بخوری که حالت دم کرده و مرطوب داره، درکنار حالت چوبی و‌ رزینی خشک این عطر جاگرفته. بعد از فروکش کردن لبه های تیز اولیه که ظاهرا از لیمو میاد، عطر تقریبا میشه گفت خطی و‌تک بعدیه.

پخش بو و ماندگاری بسیار بالایی هم داره، چه تولیدات جدید چه قدیم. البته ظاهرا توقف تولید شده فعلا.