واقعیت زشت و زننده و خسته کننده هست حتی اگر گل رزی باشه با بوی خوش،چقدر میشه به این گل نگاه کرد و بویید و لذت برد؟؟مطمینا خیلی زود تحملش سخت خواهد شد
اما اگر گل رز وجود نداشته باشه و تو بواسطه بویی که میاد ترغیب بشی که گلی که نیست رو تجسم کنی و خلق کنی و بهش خیره شی،موقعیتی ایجاد میکنه که هرگز ازش سیر نخواهی شد،تا کی؟؟تا هر وقت که مغز لعنتی سوختش تموم بشه و دیگه هر چه تلاش کنی نتونی اون تصویر زیبا رو ببینی
انقدر افکار شما و دشمنی که با وقعیت دارید دوست داشتنی و زیباست که من رو هم گستاخ کردید که لحظه ای شمشیر بکشم و بر سر واقعیت فریاد بزنم و عقده گشایی کنم
درود بر شما که شهد قلم شما شیرین کاممان کرد

سلام
عذر میخوام کنجکاو شدم بدونم شما که از چنین بویی خوشتون نمیاد سلیقتون عطر های خنک هست یا گرم رایحه ی شیرین رو میپسندید یا ترشی؟؟