این عطر برای من هجوم خاطرات را به همراه داره
این عطر را پدرم از سال 1364 تا 1370 استفاده می کرد( عمویم عطر امضایش آزارو پور هوم بود و فکر کنم پدرم به دنبال عطری می گشت که قوی تر باشد و به اصطلاح پوز عطر عمو را بزند :) ، اون زمان یه کل کل هایی با هم داشتند این عطر را به همراه عطر دیگری از همین برند که باتلی بسار شبیه به عطر YVES SAINT LAURENT - Rive Gauche داشت اما تیره تر بود و به نظرم رایحه خنکی داشت از فرودگاه فرانکفورت خریده بود ) و در فصول سرد عطر امضاش بود و حالا که می خواهم او را در آن زمان در زمستان به یاد آورم با آن پالتوی پشم شترش با رنگ قهوه ای روشن و کلاه لبه دار پشمی و پوشش این عطر در ذهنم تصویر می شود و الحق ست خوبی بود . در آن هنگام من به دبستان و سپس راهنمایی می رفتم ( متولد 57 هستم ) . این رایحه به شدت در یاد من مانده بود و هنگامی که دیپلم گرفته بودم و برای کنکور درس می خواندم یک سمپل مینیاتوری این عطرا را به یاد آن ایام تهیه کردم . رایحه ای بسیار تند دارد از ابتدا تا انتها . ابتدا بو های سبز و آلدهیدی صابونی و صمغی کاجی به مشام می رسد اما از همان ابتدا آن بوی انیمالیک حضور دارد و به مرور بیشتر هم می شود . روایح ادویه ای و معطر در پس زمینه حس می شود و اما در هر حالتی آن بوی روغنی انیمالیک که به مشک زباد معروف است غلبه دارد همراه با یک بوی کهنگی خاص که نمی دانم چطور توصیف کنم . یک نوع پارادوکس از میدل نت به بعد در این عطر حس می کردم و در درای دان عطر مقدارای شیرین تر می شود . ماندگاری و پخش بوی فوق العاده دارد و پس از 24 ساعت بر روی لباس ملایم تر می شود . عطری است که اگر در تابستان جلو آفتاب بزنید می تواند حالتان را خراب کند و من این اشتباه را یکبار انجام داده بودم . کمتر عطری را می توانم تصور کنم که در ظهر تابستان انتخاب بدتری باشد

نمی دانستم
عجیب است که ایشان شخص فرهیخته و میهن پرست و علاقه مند به تاریخ ایران بودند ، از نامهای ایرانی اصیل برای فرزندان خود استفاده نکرده اند . البته معمولا ایرانی های خارج از ایران برای سهولت قرایت و صدا کردن توسط مردمان کشوری که در آن اقامت دارند برای فرزندان خود از نام هایی استفاده می کنند که نا آشنا برای آن مردم نباشند .

هوگو باس نامبر وان و آرامیس قهوه ای ، دو عزیز کلاسیک دوست داشتنی
با فضایی نسبتا مشابه ، البته نامبر وان گرمای کمتری نسبت به آرامیس به خصوص در ابتدا داره و آن رایحه مرکباتی لیمویی ابتدایی کمی فضا را نسبت به آرامیس خنک تر و اسپرت تر میکنه ، فضای چوبی صابونی معطر ادویه ای تقریبا مشابه در نتهای میانی و انتهایی دارند که نامبر وان کمی به خاطر نت عسل شیرین تره و کمی آرامیس خشن تره . در نتهای پایه چرم هردو خفیف و پس زمینه است . و هر دو به من یک احساس شادمانی و طراوت و تمیزی می دهند. هر دو عطر پخش بو و ماندگاری مناسب داشتند ( از کیفیت نسخه های چند سال اخیر اطلاعی ندارم ) ماندگاری آرامیس مقداری بیشتر بود .از هردو اکثرا بازخورد مثبت می گرفتم
اما خاطرات من با این عزیز ، این عطر را هم در تولد 20 سالگی هدیه گرفتم ، رایحه اش را بسیار دوست داشتم و با دی ان ای بیژن وقتی همزمان می پوشیدم ترکیب عجیب و پخش بو چندین برابر می شد .
من و پدرم از عطر های هم استفاده می کردیم که اوایل من از دوران دبیرستان از عطرهای او استفاده می کردم و بعدها او بیشتر از عطر های من ! البته من در حد 2-3 پاف و پدرم هیچگاه به کمتر از فول ور رضایت نمی داد و ته بسیاری از عطر های من را همینگونه در آورد . این عطر هم از عطر های مورد علاقه اش بود و با تیپ رسمی که اکثرا می پوشید ، انصافا این عطر به او بیشتر می نشست . در بعضی مراسم شلوغ با بوییدن خط بوی این عطر می توانستم به راحتی پیدایش کنم و من هرگز چنین خط بویی و ماندگاری را وقتی خودم این عطر را می پوشیدم حس نکردم .
انگار همین دیروز بود . قدر پدر و مادر و لحظه ها رابیشتر بدانیم. عمر زود می گذرد ، در حال حاضر پدرم چند سالی است که آلزایمر دارد و آن مرد شوخ و خندان بذله گو که همیشه خدا گرمش بود الان نحیف و به شدت سرمایی و کم حرف شده و چشمانی که همیشه براق و شاداب بود ، بی حال و کم رمق . هر وقت می بینمش دلم می گیرد.

این عطر را فروردین سال 77 در تولد 20 سالگی کادو گرفتم (من متولد تهران هستم و آن زمان در منطقه 1 تهران زعفرانیه زندگی می کردیم و پدرم وضع مالی خوبی داشت و من از دوران دبیرستان به دنیای موسیقی به خصوص راک و عطر علاقه مند شده بودم . آن زمان اولین سال دانشجویی من بود که در دانشکده فنی بابل مهندسی عمران می خواندم ، شور وشر زیادی داشتم و سرشار از انرژی بودم ( جوانی کجایی که یادت به خیر ) اکثرا به توصیه خودم برایم عطر هدیه تولد آورده بودند و یک عکسی هم از من گرفته شده که بادیدن آن این خاطره برایم زنده شد . بدین شکل که در منزل دانشجویی ام پشت میز تحریر ایستاده درحال فوت کردن کیک تولدکه وسط میز قراردارد و و اطراف آن پر از عطرهایی که برایم هدیه آورده بودند و آنچه از قبل داشتم ،کل میز پر شده بود . البته میهمانان همه هم دانشگاهی های مذکر من بودند ( اکثر کادو دهندگان در این مجلس حضور نداشتند )و آن زمان خصوصا در شهرستان ها از پارتی های مختلط و اینها چندان خبری نبود . با عقل الان ،کاش این کار را نمی کردم و باعث ایجاد آن همه حسادت نمی شدم .
بگذریم، از قبل عاشق باتل پر رمز و راز آن شده بودم که در آن زمان برای من بسیار زیبا می نمود و بدون آنکه رایحه آنرا بدانم بسیار به داشتن این عطر علاقه مند شده بودم .
عطری بسیار خوشبو ابتدا تند که روایح مرکباتی ادویه ای شروع به پخش می کنند و سپس که با گذشت یک ربع ملایم تر شده و روایح گلی چوبی شروع به خودنمایی می کنندو نمایش نتها همینطور ادامه پیدا می کند . پخش بوی فوق العاده که کل فضای کلاس درس های عمومی را که فضای بزرگی داشتند و بیش از 40 دانشجو در یک کلاس بودند را پر می کرد و حتی باعث توجه اساتید به رایحه می شد مخصوصا وقتی این عطر را همزمان با عطر هوگو باس نامبر وان می پوشیدم که ترکیبشان انفجاری بود مثل پدیده رزونانس در فیزیک که باعث تشدید یکدیگر می شدند . ماندگاری در هوای شرجی بهاری بابل حدود 8 ساعت .
روایح ، موسیقی و تصاویر این 3 جادوی یادآوری خاطرات هستند

این عطر را حدود 8 سال پیش ، خواهرم از آمریکا برایم آورده بود . به دلایلی که چندان خاطرم نیست حتی آنپاکس هم نکرده بودم تا 2 سال پیش که آنباکس کردم و متاسفانه ظاهرا عطر فاسد شده بود و عطر بسیار کم رمق ، بدون ماندگاری و پخش .
بسیاری از اساتید عطر باز در این سایت گفته اند که عطر تا زمانی که اولین اسپری از آن صورت نگیرد ، دوره تاریخ مصرف آن آغاز نمی گردد . که در این مورد صدق نداشت . در معرض نور هم نبود و در کمد بود
انگار که با سرنگ شیشه عطر را 95 % خالی کرده باشند و بقیه را بامایع بی بویی مانند آب الکل پر کرده باشند ، از عطر فقط ته بویی دارد که سریع می پرد تا 30 مین هم آن بوی ضعیف نمی ماند .

این عطر از مورد علاقه ترین عطر های من بوده و هست و یاد آور کلی خاطره از دوران جوانی و دانشجویی و سالهای ابتدایی فعالیت های مهندسی در شهر های مختلف .
عطری کاملا مردانه ، گرم و تند ، با رایحه غالب چوبی مشکی ادویه ای که معمولا یک انرژی مضاعف به هنگام استفاده ازین عطر در هوای سرد و مخصوصا شبهایی که باد می وزید احساس می کردم و خیلی حس خوبی داشت وقتی ماشینم بوی این عطر را می گرفت ، ماندگاری و پخش بوی مناسب ، در اکثر موارد با بازخورد خوب همراه بود .آخرین خریدم از این عطر یک باتل از سال 88 است و مقداری از آن حدود 20% همچنان باقی است و کیفیت رایحه وسایر خواص آن هنوز تغییری نکرده است . ( اتفاقاتی افتاد در این سالها که تا همین اواخر سال گذشته کمتر از عطر ها در زندگی روزمره استفاده می کردم ودر بعضی مجالس اگر فراموش نمی کردم استفاده می کردم . چندین عطر دیگر که حتی آنباکس نکرده بودم کیفیت روایح را از دست داده اند) هنوز هم به بسیاری از عطر های جدید این نسخه آرامیس را ترجیح می دهم در فصول سرد . اصلا در تابستان توصیه نمی شود .نسخه های جدید را امتحان نکرده ام و از ریفرموله شدن نیز اطلاعی ندارم .
راستی فراموش کردم ذکر کنم ، یکی از دلایلی که همسرم مرا پسندید ، پوشش این عطر همراه با تیپ نسبتا رسمی بود ، با هم دوست بودیم که داستان آشنایی مان هم جالب است ، در قرار اول که اواخر تابستان بود هر دو چندان از هم خوشمان نیامد . پس از مدتی که با هم دوست بودیم کم کم رابطه پیشرفت کرد و طبق اظهار همسرم وقتی در چندمین قرارمان که فکر کنم اواخر آبان بود، با تیپ نیمه رسمی با کت تک پشمی و پوشش این عطر بودم ناگهان در چشمانش به عنوان شوهر ، مناسب دیده شدم :)

این عطر را سال 1380 هدیه گرفتم و هنوز هم مقداری در باتل آن موجود است . نسخه ای که من دارم باتلش پهن تر است و درازای آن کمتر ، درب آن پیچی بوده و افشانه برای اسپری ندارد . برخلاف آنکه عطری خنک معرفی شده ، در شامه من و اطرافیان همواره عطری گرم ، تند و نسبتا شیرین بوده با رایحه غالب صمغی و بیشتر مشکی . و استفاده آن در هوای گرم باعث رایحه ای آزاردهنده بود .
ماندگاری خوبی داشت اما چون افشانه نداشت بیشتر بر روی پوست استفاده می کردم و باعث لک روی لباسهای روشن می شد.