یاد دارم اول یا دوم راهنمایی،وقتی گذر فصل رو میشد چشید و دست کشید،بالای سبزی درختان بیمارستان ساسان،من و همشیره کوچکترم،سی و اندی سال پیش روی دو تخت آماده درآوردن لوزه سوممون بدست دکتر رحمتیان بودیم،تلخی و ترس بعد از عمل با آلایکاهای رنگی کمی مرتفع شد،اما وقتی حس پا گذاشتن به جرگه مردان به من دست داد،که پدرم با عطری که با روبانی صورتی مزین بود به اسمbestدر آیتانه در ظاهر شد...اولین رایحه مردانگی....بعد از bestزیاااد رایحه ها آمدن...کوروس،فالکون،هررا من،دوین آرامیس،بیژن،اترنیتی....اما کاش اون رایحه ها در حد همون best میموند ،اما گوهری ناااایاب به اسم انبساط خاطر از روح و روانم بواسطه مرد شدن در این وانفسای رخت بر نمی‌بست.....مسدع گوش و هوش سروران گرامی شدم...عفو بفرمایید...