درود
رگ و ریشه دار، قدیمی، شناخته شده، نجیب و اشراف‌زاده.
هر شخصی این کار رو نمیشناسه

با نام خالق روایح
شاهکاری دیگر از خالق معروفترین و موفق‌ترین رایحه‌های تاریخ: آلبرتو موریلاس
همه چیز هم داره: زر، زالزالک، بنفشه، یاس، وانیل... اعجوبه‌ای هست واسه خودش.
برخلاف طراحی شیشه ناز و گلی که داره، دی‌ان‌ای رایحه خیلی سلطنتی هست و باید اصیل باشید تا کنزو فلاور بزنید.

با نام خالق روایح
توصیف لیرا بسیار آسونه: خوشمزه
انگار یه کیک وانیلی و شیرین با دیزان بیسکویت و پودر زردچوبه رو گذاشتی روی میز و فقط داری بوش می‌کنی. این عطر رو برای خواهرم خریدم چون تعاریف زیادی ازش دیدم و وقتی رفتم برای تست بلافاصله فرصت رو غنیمت شمردم و یه باتل ازش خریدم.
خانم ها عااااااشق این عطر هستن. مهربون و شیرین و خوردنی
حتماً اگه میتونید تست کنید.

با نام خالق روایح
ژوپ عطر امضای پدر بنده بود‌. مادرم بوی ژوپ رو خیلی خیلی دوست داشت و همیشه برای پدرم میخرید و ایشون هم با ادکلن حمام میکردن و همیشه یه بوی شیرین و میوه‌ای از لباساشون میومد. اون دوران که من سن چندان زیادی نداشتم بوی ژوپ برای خیلی خیلی شیرین بود، به طرز عجیبی انگار پر از قند و شکر بود. بوی مردانه و کلاسیک ولی به شدت شیرین.
ماندگاری و پخش بوی بسیار زیادی هم داشت.

با نام خالق روایح
اولین بار که این کار رو تست کردم، سال ۲۰۱۶ بود که یکی از بلایند‌بای‌های موفقم بود و یک شیشه صد میل خریدم. بوی خاص و میوه‌ای داره. همون اولین بار که اسپری میشه، هجوم همه جانبه سیب در آغوش لیمو رو شاهد هستیم. بعد از مدتی شمعدانی و تونکا خودشون رو نشون میدن. وانیلی بودن این عطر خیلی مشهود نیست یعنی من به شخصه طی اینهمه سال نتونستم خودم رو متقاعد کنم که بوی وانیل رو میتونم استشمام کنم ولی اطرافیان گفتن که بوی وانیل میدی!
خیلی کار قشنگ و جوان پسندی هست. اخیرا بعد از حدود ۷ سال اون باتل رو تموم کردم و خوشحالم از اینکه خیلی برام خاطرات خوبی رقم زد.
ورساچه اروس معرکه‌س. تولیدات جدید رو خبر ندارم که چقدر ریفورموله شدن یا پرفورمنسشون در چه حدی هست ولی به آسونی توی هوای خنک روی پوست من تا ۷ الی ۸ ساعت ماندگاری میداد. پخش بوی قابل قبولی هم داشت.

با نام خالق روایح
گودولفین... هرچی از کلاسیک بودن و شخصیت والای این رایحه نقل شه، بازم کمه. در زمره‌ی رایحه‌هایی که باید خودش استفاده کننده رو تایید کنه، قبول کنه و خود واقعیش رو نشون بده. یه سری پارامتر باید برای استفاده از گودولفین رعایت بشه. باید کت و شلواری باشی، تو اوکیژن رسمی، آسمون مشکی و نور مهتاب بین ابرها، روحیه قوی، جسور، بی‌باک، سنگین و باوقار.
لوکس به معنای واقعی کلمه یعنی گودولفین.
فقط یه نقطه ضعف داره: توسکان لدر...

با نام خالق روایح
هرود کیه؟
یک آقای حدودا 30 تا 32 سال، بدن فیت با اندام کشیده و کمی هم پشم سینه، صبح زود قبل ساعت 6 که هنوز تاریکه از تخت کینگ سایز مشکی رنگش بلند میشه.
یه شات قهوه تلخ میزنه میره برای 30 دقیقه تمرین مفید و نرمش. بعد یه اصلاح خیلی جزئی ته‌ریش و بعد مستقیم میره سمت حموم و 5 دقیقه‌ای دوش آب ولرم میگیره. میشینه سر میز و 20 دقیقه‌ای صبحونه کامل و مقوی میخوره میره 10 دقیقه ریلکس میکنه.
حالا وقت آماده شدن واسه رفتن سر کاره. میره سراغ کمد لباساش که یه دیوار اتاقش رو کاملا به اون اختصاص داده. یه پیرهن سفید، کت و شلوار فندقی، جلیقه نخودی و کفشای آکسفورد گردویی. یه نگاه به آینه قدی کنار کمد و تکان دادن سر به نشانه تایید.
میره سمت ورودی، دستکش‌های چرمی رانندگی‌شو میپوشه و یکی از 3 تا سوییچ خودرو رو برمیداره میزنه بیرون. نم بارون دیشب رو زمینه. دمای هوا بین 8 تا 10 درجه سانتی گراد.
سوار یه کوپه لوکس دو در یشمی میشه. استارت که میزنه صدای موتور 8 سیلندر تنفس طبیعی گاراژ رو پر میکنه و میره سر کار (کار اداری تو یه شرکت بزرگ با سِمَت و حقوق بالا!)
بی‌نظیر... خاص... تنها... قدرتمند... والامقام...
این توصیفات رو اگه تبدیل به یه عطر کنیم، میشه هرود.

با نام خالق روایح
مارلی اساسا یه برند نیش هست ولی انگار یه دو رگه‌ست که از پدر نیش و از مادر دیزاینری متولد شده.
ابهام در شخصیتش وجود نداره و میتونه به نحو احسن تو هر نقشی که کارگردان براش در نظر گرفته بازی کنه.
به معنای واقعی کلمه شیفته کارهای مارلی هستم.
پگاسوس مثال بارز این چند کلام جمله بندی طلقی میشه. یکی از سیف‌ترین کارهای نیشه. مثل یه شخصیت مهربون و توانمند که از هر انگشتش یه هنر میباره. یه نقاب سفید و نازنین داره که پشت این تصویر دلربا، یه چاقوی سوئیسی همه فن حریف مخفی شده. هیچ کار و اوکیژنی نیست که پگاسوس توش بمونه و بگه: یه لحظه کات کنین باید بیشتر رو این زمینه کار کنم... نمیتونم اینجا خوب بازی کنم.
انتخاب نت‌ها تو این کار هوشمندانه‌ست. انگار یه بیست سی تا عطار جمع شدن گفتن یچیزی میسازیم رد خور نداشته باشه.
پگاسوس اولین انتخابم تو کارای مارلی نیست ولی قطعا سیف‌ترینه.

عرض سلام خدمت والامقامان
در وصف کارلایل همین بس که هرروز باید از درب باتلش بوش کنم تا اون روزم رو بسازه. شاهکار به تمام معنا
واقعا معرکه‌س

با نام آفریدگار روایح
متاسفانه خمره به عنوان کلونی از انجلزشیر معرفی و شناخته شده در حالی که یکی از کمترین درصد شباهت‌ها به انجلزشیر را همین خمره دارد.
دلیل شباهت خمره به انجلزشیر نت‌های ابتدایی کنیاکی و اصطلاحا Boozy بوده که بلافاصله نگاه‌ها را به خود جلب میکند ولی تقریبا میتوان این شباهت را به همینجا خاتمه داد چرا که شیرینی وصف ناپذیری از خمره شاهد هستیم که از شیرینی انجلزشیر، قطعا حضور پررنگ‌تری دارد. علت محبوبیت و پرفروش بودن خمره این است که بیشتر یک کار یونیک الهام گرفته از انجلزشیر است تا یک کار کلون از آن. بر اساس تجربه‌ای که از رایحه انجلزشیر و خمره داشته‌ایم، میتوان گفت که نظر به سعی در ایجاد شباهت بین این دو کاملا غیرقابل بحث بوده ولی الهام گیری از رایحه و DNA قطعا وجود دارد.
در مقام قیاس با توجه به فاصله قیمتی شاید سخن بجایی نباشد ولی حتما سعی کنید قبل از خرید خمره آن را تست کنید. واکنش به روایح شیرین بین پارسیان امری معمول است چرا که بیشتر ما به عطرهای شیرین چندان روی خوشی نشان نمیدهیم.

موفق باشید.