گاهی اوقات وقتی مدتی از فصل گرما و تابستون میگذره و کلی روایح خنک رو بصورت روزمره استفاده کردم (چون من تقریبا از اونهاییم که بیشتر از دو روز نمیتونم یه عطر رو تکرار کنم) من دلم برای عطرهای زمستونیم تنگ میشه. گاهی برعکسش هم صادقه که تو فصل سرما دلم برای عطرهای تابستونیم تنگ میشه اما این دومی کمتر اتفاق میفته (شاید بخاطر اینکه فصل سرمای ما کوتاه‌تره)
خلاصه در این حالت، من تو روز گرم تابستون تو خونه میرم سراغ عطرهای گرمم و اونها رو بو میکنم تا از دلتنگی روزهای سرد گذشته در بیام. چند روز پیش به همین منوال رویال عود رو بو کردم و دوباره ابهت این عطر عودی رو درک کردم.شاید این عطر تنها عطر عودی باشه که دوستش دارم. ولی همیشه از پرفورمنسش انتظار بیشتری داشتم …

رایحه‌ی چای در این عطر رو دوست دارم. اما در کل اونقدرها که توقع داشتم نبود. برای یک تیپ رسمی تیره رنگ میتونه انتخاب خوبی باشه (اگرچه انتخاب من نیست). این حجم از شیرینی و برون گرایی را نمیپسندم. ضمن اینکه این عطر از اون دسته عطرهایی هست که بعد از یک ساعت استفاده منو دچار سر درد میکنه و این احتمالا به این دلیله که یک یا چند نت اصلی حضور بسیار چشمگیری از ابتدا تا انتهای کار دارند. در کل باید بگم کار قابل احترامی هست اما انتخاب من نیست

در اوپنینگ کار، شباهت بالای ۷۰ درصدی به رادکلیف پنهالیگونز داره با این تفاوت که هرود، دودی‌تر هست و کمی رایحه آلبالو توش حس میشه (اگرچه ممکنه آلبالو در ترکیبات ذکر نشده باشه و این بو از نت یا ترکیب نتهای دیگر منتج شده باشه)
با گذشت زمان و حدود ۱۰ دقیقه پس از اسپری، این دو عطر مسیر جداگانه‌ای رو طی میکنند. ترخون موجود در رادکلیف تا انتها تقریبا شما رو همراهی میکنه در حالیکه دارچین و‌تنباکو و روایح دودی مانند، در هرود نمود بیشتری پیدا میکنند.

یکی از عطرهایی که رایحه وتیور در آن بسیار برجسته است. خنکی و تلخی این عطر برای فصل گرما مناسب است. ماه گذشته یکی از دوستان پس از سالها دوری، به ایران سفر کردو از آنجا که تمام دوستان من اطلاع دارند که من با دنیای روایح دوستی نزدیکی دارم، این عطر را برام هدیه آورد.
با اینکه من فن عطرهای کرید هستم، این وتیور را نمیپسندم. اگرچه تمام تلاش کرید در این عطر، یک رایحه‌ی شگفت انگیز از نوع خاصی از وتیور بوده است، اما این غلظت از وتیور در کنار مرکبات برای من یادآور بوی شامپوهای دهه هفتاد هستند که همگی یک اسانس مصنوعی از رایحه وتیور و مرکبات داشتند.
به هر حال این عطر در کلکسیون من جاش خالی بود …

اگرچه حتی اگه اپیدمیک هم نشده بود، من روایح دریایی رو کلا نمیپسندم. اما ماجرا بیزینس و چند وارد کننده اسانس در ایران که گاهی تبلیغات رسانه‌ای زیاد در چند عطر مثل مگاماره و اونتوس و … میکنند، تاثیرات بسیار منفی داره. یادمه زمانیکه نوجوان بودم و تازه بازار اسانس‌ها داغ شده بود، تو تابستون همه بوی دیویدف کول‌واتر میدادند. این موضوع انقدر تکرار شد که همین الانم به این بو حساسم و از این رایحه دوری میکنم

بله همینطوره… به همین دلیل استفاده ازش کمی سخت و محتاطانه هست. حتی در یک روز برفی هم در یک فضای بسته به احتمال زیاد بازخورد خوبی نداره. اگرچه اینترلود اصلا عطر مورد علاقه من نبوده و نیست اما این عطر برای استفاده در فضای باز هست نه بسته. کارتیر پاشا رایحه‌ی مشابه به اینترلود نداره و فقط از این جهت که اینم عطر تند و گرم و برای فضای باز هست، مقایسه کردم.

یه عطر کاملا صابونی! زمان قدیم که تو خیلی از خونه‌ها حموم نبود و به حموم عمومی میرفتیم، انقدر خودمونو میسابیدیم که تموم پوستمون ورم میکرد. اون موقع‌ها از حموم که میومدیم بیرون تا دو سه روز بوی صابون میدادیم😁 البته اینهارو نگفتم که بگم این عطر خوبی نیست. اتفاقا من گاهی اوقات عطرهای صابونی رو خیلی دوست دارم و تو همه عطرهای صابونی، این عطر رو بیشتر از بقیه میپسندم.

سیلور مانتین واتر پرطرفدار، رایحه‌ای فرش و مرکباتی و خاص دارد. شاید بهتر باشه بگم این رایحه، رایحه‌ی کژوال شده گرین آیریش هست که با توجه به اینکه بسیاری از ترکیبات گرین آیزیش ذکر نشده، در بسیاری از نت‌ها با این عطر مشترک میشود بصورتیکه از میانه‌های گرین آیریش (و نه همون ابتدا و نت‌های ابتدایی) چندین نت در لایه‌های میانی و زیرین این عطر تشابه زیادی با سیلور مانتین دارند که دقت زیادی میطلبه تا این موضوع کشف بشه. این نت‌ها در گرین آیریش، نت‌هایی هستند که در لایه‌های ابتدایی سیلورمانتین با غلظت بیشتری به کار رفته‌اند و این عطر را به یک عطر روزمره (و نه رسمی) تبدیل کرده‌اند. در کل عطر دوست داشتنی هست که اگر بازار کپی‌های اماراتی و اسانس‌ها این عطر رو به یک عطر بازاری تبدیل نمیکرد، میتونست خیلی شیک و منحصر به فرد باقی بمونه. (البته این بلا سر خیلی از عطرهای دیگه هم اومده).

گرینلی نسبت به سایر عطرهای خنک مارلی مثل ایسپازون و گالووی، برای من در رتبه‌ای پایینتر قرار میگیرد. با اولین اسپری از این عطر متوجه بوی سیب سبز ترش میشوید. این نت نسبت به تمامی نتهای ابتدایی غالب است و تقریبا تا انتها باقی میماند. در میانه‌ها من کمی احساس بوی شامپو دارم که همین باعث میشه تا من انتخابمو در گزینه‌های دیگر جستجو کنم…

بر خلاف کارتیر پاشا که از همون ابتدا با عطری تند و تیز طرفید، دکلریشن بسیار لطیف و کم زور هست. نت‌های نارنگی و برگاموت با اولین پاف خودنمایی میکنند. چرم به کار رفته در پایه اصلا محسوس نیست اما نت چای از میانه‌ها ظهور میکنه. عطر خوشبوی و جذابیه که اگه کمی پرفورمنس بهتری داشت، این قابلیت رو داشت که عطر امضام بشه