عطری بسیار خوشبو و با بازخورد خوب؛ علی رغم اینکه یونیسک.س هست، اما کفه ترازو به سمت مردانه بیشتره. هر چند از نظر من عطر خوشبویی هست اما وقتی دو روز پشت سر هم استفاده میکنم احساس میکنم بوی اون پین‌کیلر معروف قدیمی که اسمش ویکس بود، میدم

فقط میتونم بگم عطر خوشبوییه اما اینکه بگم wow نیست! اگه بخوام به یک موزیسین تشبیهش کنم به Eric clapton تشبیهش میکنم. (البته اریک کلپتون خیلی جاها Wow هست😁)

کاملا درسته! اما باز استفاده کردن از. عطر خنک تو سرما اونقدرها برای استفاده کننده و دیگران اذیت‌کننده نیست که عطر گرم رو تو تابستون بزنی. اگرچه کار غیر حرفه‌ایه

میخوام نظرمو راجع به این عطر اینجوری شروع کنم که پورهوم وان یه بوی خیلی آشنایی داره که مدتی ذهنمو درگیر کرده بود. و بالاخره متوجه شدم بویی مشابه به عطر خودکار بیک‌های ما دهه شصتی‌ها تو دهه هفتاد داره. وقتی با اون خودکارها مشق‌هامونو مینوشتیم دفترمون یه بوی خوبی میداد که کاملا شبیه بوی این عطر هست. از طرفی بعد از گذشت یک ساعت در برخی از نت‌ها مشابه به ف.فبیولس تام فورد میشه. در کل برای من بوی نوستالژیکی هست اما انتخاب من نیست و ترجیح میدم در محافل با عطرهای دیگه‌ای حاضر بشم. بعلاوه اینکه بازخورد این عطر زیاد نیست…

نظرمو اینطور شروع میکنم که گرین آیریش عطر قدرتمندیه که مثل یه اشراف‌زاده‌ی نجیبه که ایجاب میکنه تمایلی به شوآف کردن نشون نمیده. یعنی قصد قدرت‌نمایی نداره فقط میخواد یه اشراف‌زاده‌ی ساکت که دوس نداره از دستاوردها و داشته‌هاش و قدرتش حرف بزنه، باشه اما بر خلاف اینکه نمیخواد چیزی رو به رخ بکشه، هر کی اونو تو جمع میبینه از ساعت رولکس تو دستش و مارک کت شلوارش و حتی آداب غذا خوردنش به اصالت و فرهنگ اشرافیش پی میبره…