مفیستو رو خودم تست نداشتم اما رو تن بقیه چند باری بو کردم، رایحه ای شبیه جنتلیمو داره. اینکه واقعا چقدر شباهت داره، باید تست کنم.

سلام و عرض ادب
مفیستو جنتلیمو بهترین عطر خنکیه که تا حالا تست کردم. بقیه عطرای خنک حتی نزدیکشم نیستن.
شروع کار بیشتر اسطوخودوس ملموسه که نت های مرکباتی در زمین لاوند بازی میکنن و یه حالت صابونی-باربرشاپی و تمیزی به کار میدن.
نت های میانی بنفشه و زنبق(بیشتر بنفشه) به رایحه کمی حالت پودری میدن که زیبایی کار رو دو چندان میکنه.
علیرغم وجود رز در نت میانی، من نتونستم تشخیصش بدم.
در انتها هم مشک و کهربا وارد مهمانی لاوندر و بنفشه میشن و یه گوشه آروم میشینن، همونجایی که نت های مرکباتی نشسته بودن و مجلس رو ترک کردن اما کماکان مجلس در اختیار عالیجنابان اسطوخودوس و بنفشه هست.
من حیث المجموع با یه شاهکار بابرشاپی-پودری خنک طرفیم که قطعا بازخوردهای زیادی از اطرافیان به همراه داره.
از نظر من استفاده از جنتلیمو برای همه سن و سال ها مناسبه حتی نوجوانان و به نظرم هم به تن آقایون میشینه و هم خانوما.
به نظرم با هر استایلی هم ست میشه(به جز استایل چرمی)
برای هر مکانی هم مناسبه خصوصا محیط کار و کسی رو اذیت نمیکنه.
تنها نکته منفیش، قیمت بالاش هست.
من مشابه این کار رو هم از برند برندینی تست کردم، تشابه بالایی داره با یک دهم قیمت.

روزگارتون عطرآگین

با سلام و احترام
چند وقت پیش این عطر رو از برند برندینی خریدم. اتفاقی یه روز با خودم بردمش سر کار و از قضا همکارم اصل این عطر یعنی کازاموراتی فیه رو با خودش آورده بود.
همکارم از اون عطربازهایی بود که خیلی روی عطر اورجینال تعصب داره. طوری که نبینه، هر دو عطر رو روی دستش تست کردم و از خواستم تشخیص بده کدومش اصله؛ نتونست تشخیص بده.
همین کار رو روی یکی دیگه از همکارام تست کردم و اونم نتونست تشخیص بده.
اگه برای خیلی های دیگه هم تست میکردم بازم نمیتونستن تشخیص بدن.
این کار رو برای عطرهای دیگه هم انجام دادم و بعضا نمیتونستن اورجینال و شرکتی رو تشخیص بدن.
در کل هدفم از این کامنت بیشتر این بود که بگم تعصب و تلقین در این مورد، خیلی میتونه روی نظر افراد تاثیر بذاره تا اینکه خود رایحه و کیفیت رایحه.
در مورد نت های این عطر، قبلا دوستان ذیل عطر کازاموراتی فیه رو توضیحاتی رو ارائه دادن و من بیشتر از این اطاله کلام نمیکنم.

روزگارتون عطرآگین

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز
این عطر رو من سمپلشو دو سه ماه پیش خریدم، بعد از اولین اسپری روی مچ دستم و بوییدنش، افتادم به عطسه های مکرر طوری که آبریزش بینی اجازه نداد نت ها میانی و بیس نت رو بو کنم و تشخیص بدم. اینکه به خاطر تابستون و هوای گرم بود یا به خاطر ترکیبات عطر یا دلیل دیگه، رو نمیدونم ولی خورد تو ذوقم.
فقط همون اول بوی لاوندر(اسطوخودوس) خیلی پر رنگ بود و همچنین سیب و دارچین به مقدار کمتر. نت اولشو دوست داشتم حقیقتا.
امیدوار بودم با این همه تعریف و تمجید از این عطر، ازش خوشم بیاد و یه باتل کاملشو بخرم اما اولین تجربه ام اینجوری بود.
حالا بعداً بازم تستش میکنم و کامنتو آپدیت میکنم.

روزگارتون عطر آگین

سلام و عرض ادب جناب سخی بزرگوار
سپاس از اطلاعات و تجربیات ارزشمندتون. به شخصه خیلی از شما یاد گرفتم و از نظراتتون استفاده کردم.
سوالی داشتم ازتون
در مورد گل های سفید که نام بدید، جای دو بزرگوار خالیه:
عالیجناب مریم و عالیجناب نرگس
من باب فراموشی بود یا دلیل خاص داره؟
دوم اینکه چرا هیچ عطری رایحه گل نرگس نداره؟ یا بهتر بگم چرا از رایحه گل نرگس که به نظر من یکی از زیباترین روایح در این دنیای فانی (و احتمالا باقی) هستش، در هیچ عطری استفاده نمیشه؟ (یا لااقل من ندیدم)

از بین اینایی که اسم بردی، فقط ترونی رو تست کردم که به نظرم بوی کوکاکولایی که توی اتفاقات بیمارستان باز کنی میده.
سمینالیس هم که از کامنت ها مشخصه بوی چی میده 😐
اون دو تای دیگه هم تست نکردم.

به قول دوستان، DNA کارهای استرانگر ویت یو در هر دو کار مشخصه اما لدر، چرمی عودی هست و ابسولوتلی، ناتی مشروبی.
به وضوح روایح متفاوت و قابل تشخیصی دارن.

با سلام و احترام

دقیقا 9 سال پیش، یه عزیزی برای تولدم عطر هدیه داد. از این اسانس های گرمی. الحق رایحه خوبی داشت. خیلی خوب. اینقدر خوب بود که بیشترین بازخورد از یه عطر رو تا الان، از همون گرفتم.
بعد که تموم شد، خیلی از مغازه های اسانس فروشی رو گشتم که همون رایحه رو پیدا کنم و دوباره بخرم اما هیچکدومشون نفهمیدن چیه.
اون فروشنده ای هم که این اسانس ازش خرید شده بود هم از اونجا رفته بود.
هیچوقت نفهمیدم اون رایحه چی بود و هیچ جا هم مشابهش رو پیدا نکردم.
فکر کنم تا الان حدس زده باشید اون اسانس چی بوده؛ آره اون اسانس میکس چندتا عطر بود.
بعدها که به صورت کمی حرفه ای تر و تخصصی تر دنیای روایح و عطور رو دنبال کردم، خیلی از استادان و پرفیوم بلاگرها، میکس عطرها و لِیر کردن رو یه تابو میدونستن. چرا؟ چون اینطور استدلال میکردن که هر عطر خودش یه مجموعه کامل هست و احتیاجی به لیر کردن یا میکس کردن نیست.
منم تحت تاثیر جو حاکم بر فضای جامعه عطربازها، این کار رو یه تابو میدونستم.
خوشبختانه هنوز دوستانی هستن که خلاقیتشون همه این تابوها رو میشکنه و یه گام جلوتر حرکت میکنن؛ چند وقت پیش یکی از عطرافشانی های عزیز، یه کامنت گذاشته بود که ترکیب توسکان لدر و مارلی کالان خیلی خوب میشه ..
من امتحان کردم و این دو عطر رو لیر کردم و بله، خوشم اومد با اینکه از توسکان لدر رو به تنهایی دوست ندارم.
اما بازم راضیم نکرد چون لِیر کرده بودم و گهگاهی فقط بوی توسکان لدر به مشامم میخورد و اذیت میشدم.
چون قبلا توی نظرات خونده بودم که دوستان و اساتید عطر افشان، دستورالعمل لِیر کردن رو گفته بودن که نمیدونم به فاصله 5 سانتی متر بزنید و بینشون چند دقیقه فاصله بندازید و ..
این دستورالعمل باعث میشد که نتیجه کار همگن نباشه و گهگاهی بوی هر کدوم از دو عطر رو استشمام کرد.
مدتی بود توی ذهنم افتاده بود که ترکیب دیور ساواج و باکارات رژ، میتونه رایحه خوبی رو ایجاد کنه.
امروز این ایده رو عملی کردم و به نسبت 2 به 1 میکس کردم این دو عطر رو و نتیجه؟ بی نظیر.
آخر کار هم نیم واحد کرید اونتوس بهش اضافه کردم و واقعا شاهکار شد.
هدفم از این کامنت 2 چیز بود:
1-اینکه توی عطرافشان دوستانی هستن که واقعا باید ازشون یاد گرفت. در واقع دایره المعارف دنیای عطور هست اینجا.
2-هیچ تابویی رو در دنیای روایح نباید باور کرد.
مگر نه اینکه هدف از استفاده از عطر اینه که هم خودت خوشت بیاد و هم اطرافیان و کسی هم آزرده نشه؟
خب هر ترکیبی که باعث نیل به این هدف بشه، ترکیب درستیه.
میکس عطور و فکر کردن و خلاقیت برای میکس عطور، واقعا جذابه. پیشنهاد میکنم حتما امتحان کنید.
در آخر نکته ای درباره عطر امضا میخواستم بگم.
الان تقریبا نصف ایران عطر امضاشون کرید اونتوسه.
مگه ممکنه چند نفر یه امضا داشته باشن؟
در این صورت دیگه امضا نیست.
با میکس عطور میشه عطر امضایی درست کرد که فقط مختص خودتون باشه.
سعی کنید ذهنتون رو برای پیدا کردن جفت عطر مورد نظر و درصد ترکیبشون به کار بندازید. واقعا لذت بخشه این کار حتی اگه به رایحه خوبی نرسید.

روزگارتون عطرآگین.

با سلام و احترام
چند وقت پیش که اولین بار این عطر رو تست کردم، خواستم نظرمو اینجا بنویسم اما با خودم گفتم بذار چند بار دیگه و چند جای دیگه هم تست کنم بعد نظرمو بگم.
حقیقتا به نظرم خاصیت کارهای ویدیان اینه که رایحه پیچیده و نت های شلوغی دارن و ریویو کردنشون خصوصا با شامه غیر حرفه ای همچون بنده، کار آسونی نیست.
مثل خیلی از ایرانی ها، فتح باب من برای ورود به تست عطور این برند، عالیجناب لاندن بود.
نمیخوام درباره لاندن اینجا صحبت کنم که دوستان دیگری در پیج لاندن، ریویو کردن.
بعد از تست چندین عطر از این برند، میتونم با قطعیت بگم که ویدیان برندیه که شفافیت و عمق و کیفیت رایحه بالایی داره در کنار پیچیدگی اون.
ویدیان برندیه که محاله از عطرهاش بازخورد منفی بگیرید(البته من همه کارهاشو تست نکردم اما چندین عطرشو تست کردم و طبق استدلال استقرایی این نتیجه گیری رو کردم)
شاید سلیقه شما نباشه اما بدتون هم نمیاد چون اساسا جوری ساخته نشدن که بازخورد منفی داشته باشن. قطعا شامه های حرفه ای و نیش پسند، انتقادهایی ممکنه بهش وارد کنن اما عموم مردم؟ خیر.
کارهای ویدیان، باتل خیلی قشنگ و تو دل برویی داره و هارد باکس جذابی دارن.
اما گرانادا..
گرانادا عطری خنک متمایل به معتدل.
شروع با رایحه اسپایسی فلفلی که بیشتر از چند دقیقه دوام نمیاره و میدل نت خودشو نشون میده.
میدل نت چیزی که من برداشت کردم(شامه غیر حرفه ای)، رایحه لاوندر، دارچین، چوب و خیلی کم رز بود.
با شروع میدل نت، کم کم یه شیرینی خیلی کمی نمایان میشه و هر چی میگذره این شیرینی بیشتر میشه و تا بیس نت همراه هست.
از بیس نت عطر، امبر و لاوندر و پچولی رو متوجه شدم.
ماندگاری عطر حداقل یه روز هست و پخش بوی قابل قبولی داره.
برای من ارزش خرید کارهای ویدیان پایینه چون با این قیمت میشه از برندهای لوکس ایتالیایی و فرانسوی خرید کرد. و پرداخت این هزینه برای برند اماراتی که سابقه چندانی هم در عطر و عطرسازی نداره، زیاده. نصف این قیمت به نظرم ارزش خرید داره.
بین کارهایی که تست کردم از این برند، به نظرم نیویورک و آسوان بهترین بوده تا اینجا.
امیدوارم نظرم براتون مفید بوده باشه.

روزگارتون عطر آگین

با سلام و احترام
نوجوان که بودم، گاهی از کنار بعضی بوتیک ها رد میشدم و یه بوی خیلی شیرین و سنگین به مشامم میخورد و واقعا اذیت میشدم و بدم میومد از این رایحه.
نکته غم انگیزتر این بود که خیلی از آدما و خیلی از مغازه ها این از این عطر و رایحه مشمئز کننده استفاده میکردن.
زمان گذشت و استفاده از این رایحه کم تر و کم تر شد(خدا رو شکر).
او زمان هیچ گونه آشنایی با دنیای روایح و عطور نداشتم و فقط میتونستم درک کنم که کدوم رایحه خوبه و کدوم بده.
تقریبا ده سال پیش بود که صحبت از دیور هوم نقل محافل و فضای مجازی شده بود و همه هم تعریف و تمجید و قاطی کردن کف و خون برای این عطر. تحت تاثیر جو، خیلی کنجکاو شده بودم که این عطر رو بخرم اما امان از بی پولی .. و چقدر خوب بود این بی پولی..
سال ها گذشت و به دوران جوانی رسیدم و کماکان نمیدونستم که رایحه دیور هوم همون رایحه مشمئز کننده ایه که زمانی از بوتیک ها و آدم ها استشمام میکردم تا اینکه پارسال این عطر رو تست کردم.
همون پاف اول کافی بود که اون حس دوران نوجوانی در من زنده بشه..
بله دیور هوم همون رایحه کذایی بود که همیشه و همواره ازش بدم میومد و بدم میومد و بدم میومد.
بعدها عطور دیگری که نت زنبق دارن هم تست کردم و متوجه شدم هر چیزی که زنبق داره منو یاد همین دیور هوم میندازه. خیلی تلاش کردم که از زنبقی ها خوشم بیاد اما موفق نشدم. امان از مغز و ساختار پیچیده اش.
میدونم که اکثر عطرافشانی ها و عطربازها از این عطر خوششون میاد و روش تعصب دارن؛ از همه عشاق این عطر پوزش میطلبم بابت این نظر.

روزگارتون عطرآگین