عطر شروع دگرگون و غیر منتظره ای داره.شروعی با ترشی ملایم لیموترش است نه شاداب و مرکباتی مثل عطرهای تابستانی بلکه تلخ و تیز مثل پوست لیموی خشک‌ شده در کنار آن شمعدانی با بوی فلزی و سبز خود حالتی مرطوب و سبز به فضا میدهد.
و فلفل صورتی کلا به فضا حالت سوزناک و خاکی و ادویه‌ای میدهد.اینجا خبری از شیرینی نیست از همان ابتدا حس میکنی در دنیایی دیگر ایستاده‌ای جایی بین زندگی و مرگ طبیعت.
در میانه مسیر وتیور و چوب صندل سفید پایه اصلی فضا را میسازند بوی خاک خشک و ریشه‌ای خس‌خس با نرمی کرمی صندل ترکیب میشود اما ناگهان نت عجیب و جنجالی رایحه حیوانی از راه میرسد.این بخش باعث می‌شود برای خیلی‌ها سخت پوش باشد رایحه‌ای از پوست وخز مرطوب.
بعضی‌ها در اینجا حس میکنند عطر بوی (زمین نم‌زده، پوست نمناک یا حتی غار خیس و تاریک) می‌دهد و این دقیقا همان امضای این عطر است نشان دادن جلوه پنهان طبیعت.
در انتها لابدانوم با خاصیت رزینی و گرمش مثل مه روی زمین پخش میشود.چوب گایاک دودی و خاکستر گونه است انگار آتش خاموشی در دل زمین باقی مانده و نت شاخص و خاص خاک زمین همه را در خود می پیچد بویی از خاک باران‌خورده، برگ پوسیده و ریشه‌های پنهان زیر خاک.
عطری که تجربه‌ای است از هستی طبیعی.
در آن خبری از بوی تمیز یا دلفریب نیست بلکه بویی از واقعیت و حیات طبیعی زمین نهفته است.
مردی که این عطر را میزند نمیخواهد دیگران را مجذوب کند میخواهد به درون خود سفر کند مثل اسم عطر فیگمنت که معنی «چیزی که در ذهن ساخته شده اما در واقعیت وجود ندارد»
یا تجسمی خیالی از ذهن انسان.یک خیال، رویا یا توهمی که به قدری واقعی حس میشود که گویی وجود دارد.فلسفه عطر این که میخواهد به یاد بیاورد که از خاک آمده‌ای و به خاک بازمیگردی.
پرفورمنس متوسطی داره پخش بو و سیلاژ متوسط تا قوی داره و ماندگاری بالا

عطری الهام‌گرفته از منطقه توسکانی در ایتالیا با حس مدیترانه‌ای قوی مرکبات، گیاهان و ادویه‌ها.
از لحظه‌ی اول یه انفجار مرکباتی خشک و کلاسیک حس میکنی. ولی اینجا خبری از تازگی مدرن نیست یه مرکبات خسته و مردونه‌ است مثل هوای بعدازظهر در یک تاکستان قدیمی.زیره و ترخون حس سبز و ادویه‌ای خاکی میدن که ذهن رو میبره به سمت ریشه‌های عطرهای کلاسیک مردانه.
در میانه راه عطر شروع میکنه به گرم شدن. ادویه‌ها با قدرت میزنن بالا. دارچین و میخک یه حس تند، کمی شیرین و خیلی مردانه میدن. شمعدانی مثل پلی بین مرکبات و چوب عمل میکنه.
کندر به عطر اون حس معنوی و کهنه‌اش رو میده یه حال و هوای کلیسایی یا حتی کتاب‌خانه‌ی چوبی قدیمی داره.پایان کار یک مرد واقعی‌ است،چرم خشک، خاکی و کمی تلخ با رگه‌هایی از خزه بلوط و چوب صندل که گرما و وقار بهش میدن.
در این مرحله توسکانی آرام، سنگین و بسیار کلاسیک میشه.
از لحاظ پرفورمنس نسخه های ریفرموله شده قابل قیاس با نسخه های قدیمی نیست و پخش بو و ماندگاری ضعیف داره.

آرامیس از اون برندها که آدم دوست داره همیشه تولید داشته باشه با همون شکل و رایحه اولیه نه نسخه های ریفرموله شده و فیک.انگار این برند اومده بود مردانگی تذکر بده و اصلا از لوس بازی و جلف بازی خوشش نمیاد.
این عطر بیشتر روی تنباکوی سبز یعنی تنباکویی که هنوز خشک نشده یا فرآوری نشده تاکید داره تا تنباکوی دود شده.همچنین عطر یه حس صابونی و تمیز در بعضی لحظات داره که ترکیبی از نت‌های سبز و گاهی گیاهی بهش این حالت رو میدن.
لحظه اول که اسپری میکنیم ترکیب سبز، گیاهی و کمی ادویه‌ای توی صورتت میپاشه.
رایحه‌ای از ریحان و آویشن که با یه ترش مرکباتی از ترنج و پرتقال تلخ همراهه.همون لحظه انگار وارد هوای مرطوب و داغ هاوانا شدی با گیاهانی که زیر آفتاب خشک شدن ولی هنوز بوی زنده‌ای دارن.
نت‌های آغازین کمی تند، صابونی و تمیزن.
وقتی عطر آروم میشه تنباکو به صحنه میاد تنباکو سبز با ته‌مایه‌ای از دارچین، میخک و چوب کاج.
احساس میکنی داری توی یک کارگاه سیگارپیچی قدیمی میچرخی بوی برگ‌های نیمه‌خشک تنباکو که روی میز پهن شدن با ادویه‌هایی که برای معطر کردنشون آماده‌اند.
در این مرحله رایحه عمیق‌تر و خاکی‌تر میشه ولی هنوز اون ته‌مانده سبزی نت آغازین رو حفظ میکنه.
وقتی چند ساعت گذشت هاوانا کم‌کم نرم‌تر میشه.
خزه بلوط، وتیور، پچولی و چوب صندل پایه‌ای میسازن که بوی خاک مرطوب و جنگل بعد از بارون داره.در انتها یه گرمای آروم و دودی ملایم میمونه که حس مردی رو میده که روزش رو با شور شروع کرده و حالا شب سیگار برگش رو روشن کرده و در بالکن رو به دریا نشسته.
بوی پوست آفتاب‌خورده،عرق، چوب و تنباکو همه باهم یکی میشن.هاوانا پر از نوستالژی و مردانگی کلاسیک.
هاوانا قصه مردی که زمان را جا گذاشته:
در یک غروب کوبایی، مردی از بالکن هتلش به شهر می نگرد.دستانش بوی سیگار برگ و چوب باران‌خورده می‌دهد.باد موهای جو گندمیش را تکان میدهد و صدای سالسا از خیابان پایین می پیچد.
او می‌داند زمان از او گذشته اما بوی تنباکوی خام و خاک مرطوب هنوز در ریه‌اش نفس میکشد و با هر دم خودش را در آن سال‌ها دوباره پیدا میکند.
اما درباره پرفورمنس من سعادت نداشتم نسخه های قدیمی آرامیس جز دو سه مورد تست داشته باشم.
قطعا که ریفرموله شده اند که پرفورمنس ضعیف کرده که این کار هم مستثنی نیست.

در اولین اسپری عود با لحنی مخملی و آرام ظاهر میشود نه آن عود حیوانی، تلخ و تند بلکه عود پالوده و نجیب مثل چوب کهنه‌ای که در معبدی قدیمی سوخته.زعفران همزمان خودش را نشان میدهد طلایی، گرم، کمی خشک و عطری شرقی و مجلل به فضا میدهد.چند دقیقه بعد رز به نرمی بالا می‌آید ولی نه رزی زنانه یا شیرین بلکه رز خشک و تیره آغشته به بخور و صمغ مر.
مر اینجا مثل سایه‌ای دودی و تلخ است که به گل بعدی روحانی میدهد.بخور هم مثل هوایی که در کلیسای قدیمی جریان دارد در عود پخش میشود و حس عرفانی میسازد.در این مرحله عطر به اوج سنگینی و ابهتش میرسد.در نت‌های پایانی بخور و مر آرام مینشینند و جای خود را به ترکیب عنبر گرم، چوب صندل کرمی و پچولی خاکی میدهند.
عطر حالتی چوبی کهربایی و دودی پیدا میکند که تا ساعت‌ها روی پوست میماند.
یک عطر عودی مجلل که واقعا توانسته به زیبایی هر چه تمام تر این نت با وجود رز،مر،زعفران و... به تصویر بکشه که الحق کار سختی هست ولی عالی از پس کار براومده.
پرفورمنس خوبی داره چه تو پخش بو و ماندگاری بالایی دارد.

سلام وقت بخیر بولگاری گیان بینظیر و عالیه،من متاسفانه سعادت نداشتم عطرهای اماراتی به جز چند مورد تست داشته باشم و اطلاعی در این موضوع ندارم حتما اگر دیگر دوستان میدانند لطفاً راهنمایی کنند.

عطری با قلب تپنده عربی در پوشش اروپایی.
جالبه جنسیت یونی داره ولی از نظر من با اینکه رز نت اصلی کارهست ولی بیشتر مردانه است.به ظاهر ساده است و پیچیدگی عمیق داره که با شامه ابتدایی تشخیص سخت است.
با اولین اسپری رز با حالت عربی و با درخشش گرم زعفران خودش را نشان میدهد.رز در اینجا شیرین یا دخترانه نیست برعکس رز تیره، خشک و مخملی است که از دل شن‌های داغ بالا آمده.هم‌ زمان عود از زیر شروع میکند به جوشیدن، نرم و کهنه، نه حیوانی و نه ترش.ترکیب اولیه یادآور طلوع آفتاب در بیابانی طلایی است که در افق بوی گل و دود میپیچد.چند دقیقه بعد فضای عطر کاملا دودی‌تر و رزینی‌تر میشود.رز به بخور می پیوندد و عود عمق پیدا میکند.بوی مر و کهربا حس مقدسی ایجاد میکند انگار در حرم قدیمی یا کاخ مرمری پر از بخور قدم میزنی.در انتهای مسیر دود بخور آرام میشود و جای خود را به کهربای طلایی و مشکی نرم میدهد.
رز و عود هنوز نفس میکشند ولی به حالت خاموش و پر از وقار.انگار شعله‌ای درون شن‌ها خاموش شده ما گرمایش هنوز در هوا مانده.
سفر ماجراجویانه رز هست که از لحظه اول تا نفس آخر خودنمایی میکنه با چهره های متفاوت.
(پخش بو و سیلاژ متوسطی داره و ماندگاری بالا)

شروع عطر با ترنج تازه و لاوندر سبز و آرامش‌بخش است که یک حس شادابی و لطافت در ابتدا ایجاد میکند. تلخی شدید تنباکو هنوز ظاهر نشده فقط فضای تازه و کمی گیاهی دارد. این ترکیب باعث میشود شروع عطر روشن و جذاب باشد کمی مثل رایحه مرکبات و گیاهان معطر که انرژی و هیجان ملایمی میدهد.قلب عطر به سمت چوبی و کمی دودی با ادویه‌های گرم و خاکی میرود. نعناع هندی، خس‌خس و سدر حس عمق، مردانگی و پیچیدگی ایجاد میکنند اما هنوز تلخی تنباکو کامل ظاهر نشده این مرحله ترکیبی از قدرت، تعادل و جذابیت آرام است و عطر را به سمت شخصیت کامل و بالغ میبرد.پایانی تلخ چوبی و کمی شیرین با حضور تنباکو، چوب صندل سفید، چوب گایاک و مشک است. تنباکو و چوب‌ها شخصیت مردانه و قوی ایجاد میکنند و تونکا،مشک حس شیرینی ملایم و تعادل را اضافه میکند. این مرحله پایدار، گرم، دودی و جذاب است و ساعت‌ها روی پوست باقی میماند.
پرفورمنس خوبی داره،پخش بو متوسط با ماندگاری بالا.

ترکیبی از رزین ملایم، ادویه شیرین و مرکباتی صمغ گالبانیوم حس رزینی و سبز میدهد جوز کمی گرما و پیچیدگی، بالنگ حس مرکباتی و تازه.قلب عطر سبز و گیاهی، با گل‌های سبز شمعدانی و برگ بنفشه و سالویا اسکلاریا کمی خاکی و آرامش‌بخش.ترکیبی از گرمی دانه تونکا، نعناع هندی و چرم پایه‌ای مردانه، کمی شیرین و خاکی، ماندگار و مطمئن.
این عطر سبک و روزمره‌پسند است برای محیط‌های کاری و نیمه‌رسمی مناسب است و شخصیت مردانه‌ای دارد که هم شاداب است و هم آرام و مطمئن.فضای کلی عطر شبیه قدم زدن در یک خیابان یا باغچه ایتالیایی با نسیمی خنک و حس اعتماد به نفس ملایم است نه خیلی سنگین و نه خیلی شیرین، متعادل و خوشبو.
پرفورمنس متوسط پخش بو و ماندگاری متوسط داره.

با مهربد جان موافقم جوووی پاریس اینسیدنت دیپلماتیک انگار تلفیق پرایوت لیبل و سایکدلیک و با هردو از این برند dna مشترکی داره و حد وسطی هست.هر سه عطر پچولی دارند و در طراحی‌ پچولی نقش تعیین‌کننده دارد اعم از اینکه در میانه یا پایه یا ترکیب با سایر نت‌ها باشد.هر سه از ترکیبات چوبی، خاکی یا چوبی،اورینتال استفاده میکنند.ولی نه به شدت دودی و غلظت پرایوت و نه آنقدر گرم و آمبری،گلی سایکدلیک.بلکه ترکیبی است از وتیور قوی با پچولی و ادویه و چوب که شروع روشن و سپس عبور به مناطق خاکی،چوبی دارد.
در لحظات اول یک تلخی مرکباتی از پوست ماندارین به چشم می‌آید اما این مرکبات شاد و شیرین نیست بیشتر حکم یک برش تند و شیرین‌ نشده را دارد که مانند پوست فشرده‌ی نارنگی حس میشود. هم‌زمان یک لایه‌ی سبز و خاکی از وتیور آغاز میکند به کار آمدن،بنابراین باز شدن عطر مرکباتی تلخ و خاکی است.مثل فشردن پوست پرتقال ماندارین تلخ و تازه بر روی یک خاک مرطوب پس از باران باز میشود بویی که تلخی مرکباتی آن مانند رنده پوست پرتقال خشک‌ شده با دود ملایمی از وتیور جاوه ترکیب شده.بعد از چند دقیقه جایی که قلب عطر می‌تپد وتیور (دو نوع متفاوت) نقش اول را برمیدارد یکی سبز و ریشه‌ای و دیگری خاکی،دودی‌ تر تقابل این دو نوع وتیور بافت پیچیده و چندوجهی‌ میسازد روی این بستر جوز هندی که تند و فلفلی است کمی ادویه و گرما اضافه میکند و پچولی به آرامی ظاهر میشود تا فضا را سنگین‌تر کند.در درای داون پچولی تلخ و صندل خشک غالب میشود، و عطر به یک بوی چوبی،خاکی آرام تبدیل میشود مانند بوی چوب سوزان در شومینه یک عمارت قدیمی و قدم زدن در یک جنگل بلوط پاییزی، جایی که برگ‌های خشک زیر پا خرد میشوند و بوی چوب مرطوب و دودی هوا را پر کرده آرام، تامل‌برانگیز و قدرتمند، بدون شیرینی‌های مصنوعی. این مرحله خطی است و بدون تغییرات ناگهانی اما عمق آن ماندگار میماند.
پروجکشن و سیلاژ متوسط و ماندگاری بالایی دارد.

به به از این رایحه و صد حیف از آشنایی دیرهنگام با ایشان.از اون رایحه ها که منو مبهوت خودش کرد و به هر بهونه ای عمیق استشمام میکنم.ضربه اول جونیپر یا همون دانه سرو کوهی وارد میکنه با وجود شادابی و تازگی بسیار کمی تند و تلخ است که در اولین دم یه نسیم خنک از جونیپر به صورتت میخوره یه بوی تند و خشک یادآور قطره‌ای از چوب مرطوب توی انبار شراب.
در کنارش هل سبز داره با نیش تیزش یه جوری انگار هوشتو سر جاش میاره.ماجرا دقیقا از اینجا آغاز میشود چند دقیقه که میگذره عطر فرو میره توی یک دنیای رز سنگین و بشکه‌ای.
اینجا رز اون گل عاشقانه‌ی لطیف نیست رز خاک‌گرفته، پیر و دودی‌ است که انگار گلبرگ‌هایی که روی چوب خیس ویسکی خوابوندی.رز گل‌فامی مرطوب و کمی خاکی و دودی است نه رز شاداب گلی.نت ویسکی و چای سیاه میان وسط صحنه.
ویسکی در اینجا شیرین نیست بوی چوب سوخته‌ی بشکه و ته‌ مانده‌ی مایع کهنه‌اش رو میده.بوی تلخ و دودی چای هم میکس شده.ویسکی دارای قوام چوبی و تند بشکه‌ ای است گاهی حس چای دودی را هم شبیه‌ سازی میکند. این قسمت شخصیت اصلی عطرو میسازد. اینجا جایی که عطر اوج هویتشو نشون میده
رز، ویسکی، چوب، و کمی دود یه سه‌ نوازی باشکوه رقم میزنن.
در آخر بعد چوبی و عنبری مشکی با مشک ملایمی میماند عطر به نسخه‌ای شیک،کمی نزدیک به پوست تبدیل میشود و دیگر انفجار اولیه را ندارد.مشک در اینجا تمیز و ملایم بدون حیوانیت،
سدر بهش حس چوب صیقلی و کهنه میده و کهربا گرمای محوی میسازه.قلمروی عطر بین آروماتیک چوبی با تم ویسکی و دودی و یک رز در بشکه مانده قرار دارد. ویسکی و نت‌های چوبی،دودی تصمیم‌گیری درباره شخصیت اصلی را به دوش میکشند و رز بیشتر نقش رنگ و بافت دارد تا اینکه یک گل شیرین باشد.
شخصیت کلی این عطر بین «بوزی-دودی-رز» جای میگیرد.نه شیرینی زننده دارد،نه خشکی صنعتی.
پرفورمنس معمولی،پخش بو معمولی و بیشتر نزدیک به پوست و ماندگاری متوسط
بویی که انگار دلت نمیخواد از بین بره ولی اون خودش تصمیم گرفته آرام بره و دلی که قطعا براش تنگ میشه.