نتهای بویاییش برام قابل تفکیک نیست.
عطر منو یاد ِ ماشین «کادیلاک » های قهوه ای میندازه.
بوی تمیزی و صابونی طوری داره و نسخه قدیمی پخش خیلی خوب و ماندگاری بالای متوسطی داره.
کار فرش و معتدل رو به تلخیست و به شدت یادآور خوب دهه های گذشته هست.
حتی نسخه تولید شده توسط برند «ریو» نیز قابل قبول و تشخص داشت و میتونست با رایحه اصلی دانهیل رقابت خوبی داشته باشه ولی در نسخه اصلی ِ برند در نت پایانی تلخی کار بیشتر و حالت خاکی و چوبی بیشتری میگرفت و در نسخه ریو کار همچنان پودری و صابونی بود

یه تلخ دوست داشتنی.
گیاه درمنه با لیمو تلطیف شده و زنجبیل تازه به کار ابهت و تیزی ِ جذابی بخشیده. زنبق و وتیور به وضوح و شامه نواز حس میشه. کار تا انتها تلخی خودشو حفظ میکنه اما...
پرفورمنس عطر به شدت پایین هست و باتل 75 میل مدت زیادی مهمان ما نیست.
دائم باید سارژ بشه و بازخورد فوق العاده ای داره حتی تو روزهای گرم سال

کاملا یونی. متمایل به استفاده بانوان.
عجب که یاس و سیب و نعناع و وانیل به شکل هنرمندانه ای لانچ شده اند. رایحه ملایم و آرامش بخش با پرفورمنس متوسط

هل و جوز مجالی به لیمو نمی‌دهند تا خودنمایی کند.
گیاه درمنه که بوی غالب در «آرامیس دوین» هست به وضوح در عطر استشمام میشه و جالب اینجاست که درمنه حالت زرد و سرد و تلخ دارد که با لوندر شنگول شده!!!

می‌خواهد طرح نویی دراندازد
که در هیاهوی همه گیر شدنش گم میشود.
مترو... تاکسی... مدرسه... مهمونی....
وای....
باز نسخه تویلت کمی قابل تحمل است....
وای...

نه تلخ و نه شیرین
کمی تند و شتابان..
انگار میخواهد سخنی بسازد از ژرفا...
در انزوای ِ محزون ِ معلمی جوان
میگوید از «بنفشه» ای که در قامت ِ «سرو» پنهان است
همچنان الکن و ناتوان

با احترام... بله دقیقا همینطوره

بی ادعا، خنک و حال خوب کن...
نت لاله مردابی در هر عطری استفاده میشه فضای گلی و چایی گونه ای به عطر میده مثل «بولگاری من» یا «بولگاری امنیا کریستالاین»
و این کار هم به همین گونه است. نرم، ملایم کمی گلی، خنک و جذاب.
هر چه از زمان اسپری میگذره عطر به روایح چوبی و محزونتر نزدیک میشه و تلخی کار نمایان‌تر میشه... در کل عطر کم ریسک و همه پسند اما خاصی هست.

حس قدرت و اعتماد به نفس.
تجسم ِ لیمو ترش و زیره...
قبل از این عطر از «زیره» به عنوان ادویه بدم میومد اما بعد از «آزارو پورهوم» نگاهم به زیره تغییر کرد.
در این عطر زیره به معنای واقعی غالب هست. اینقدر زیاد که من کمتر نتهای دیگه رو حس میکنم.لیمو ترش در نت اولیه کمی حس میشه و نه تا حدی که بتونه تلخی زیره رو بگیره. روایح چوبی در میانه قابل تشخیص هست و یک حالت آویشن چطور و چرم بی اندازه جذاب در نت پایانی منو یاد صندوقچه های قدیمی و هر شی ء قدیمی به خصوص کاغذ طور ِ زردرنگ میندازه. «آزارو پورهوم» نماد اعتماد به نفس هست برام. هر وقت ازش استفاده میکنم، اعتماد به نفس، سنگین بودن و حس قدرت برام تداعی میشه...

البته نتیجه روی پوست شرایط بسیار بهتری دارد و خس خس دود شکل جذابی به عطر می‌دهد
روی کاغذ فاجعه شد.
روی لباس به آکوا بولگاری ِ سبزتر نزدیک شد
و البته روی پوست وتیوری و دودی