اولی رو که گرفتم یه پاف ازش زدم. فهمیدم که تو این دنیای خسته کننده هنوز میشه به یه سری چیزا دلخوش بود دقیقا مثل اسمش... وایت این بلک... از اون موقع به بعد روزمو با بوییدن درب باتل جذابش شروع میکنم. دلم نیومد ازش استفاده کنم و تموم شه. طاقت نیاوردم و دومی رو هم گرفتم. حیفه که از همچین شاهکاری فقط یه دونه داشته باشم...شاید وصیت کردم موقع دفنم باتل خالیش رو هم باهام دفن کنن...تا مثل اسمش نوری باشه در تاریکی.

خنک،فرش،حال خوب کن

به فصل گرما که نزدیک میشیم بین چندراهی انتخاب عطر خنک میمونم. مرسدس بنز سلکت، کازاموراتی مفیستو،ورساچه پورهوم، مون بلان بلو یا مثل همیشه نوتیکای دوست داشتنی. ولی هربار نوتیکا....دوباره نوتیکا....و باز هم نوتیکا