دیویدف زینو..کلاسیکِ تلخ..تلخی از جنس تلخیِ روزگار…

ورود بنده به دنیای عطربازی با زینو آغاز شد...اولین بار که تستش کردم مست و مدهوش رایحه تلخ و به شدت گیرای این عطر شدم...با سختی و مشقت فراوان بعد چندماه بالاخره تهیه اش کردم و وارد این دنیای زیبا و هیجان انگیز شدم...

مردی حدوداً ۴۵تا۵۰ساله که کت و شلواری سرمه ای برتن دارد و سیگاری هم روشن کرده...جدی و مسمم..اما کاملاً خوش قلب...

نت های این عطر در ابتدا به شرح زیر هست...

اسطوخودوس..رُز..و چوب صندل سفید که ترکیبی چوبی و آروماتیک را به وجود آورده اند...

ضمناً ته بویی از لیموعمانی دراینجا احساس می‌شود که برای بعضی دوستداشتنی و برای بعضی متفاوت و کمی هم عجیب هست...

حدود ۱ساعت پس از اسپری رایحه رُز مشهودتر می‌شود و درکنار شمعدانی و سدر و البته پچولی ترکیبی بالانس و بی نقص رو شکل می‌دهند...

این ماجرا تا حدود ۷ساعت ادامه دارد و با گذشت زمان زیباتر می‌شود...

درای داون زیباترین قسمت این عطر هست...

پچولیِ تنها درکنار وانیل رایحه ای خاکی پودریِ مردانه..جسور اما آرام را شکل داده...اینجا عطر از اون حالت کلاسیک و به اصطلاح عصاقورت داده درمیاد و کمی مدرن تر میشه...بنده به شخصه عاشق این قسمت هستم...

انتخاب مناسبی برای استفاده در مجالس رسمی در فصل زمستان هست و پرفورمنس خوبی داره...ترکیب رایحه اش هم با بوی سیگار بسیار جذاب هست...برای افراد سیگاری انتخاب خیلی خوبی هست...

ضمن اینکه رایحه ای فاخر و فراتر از قیمت به شما ارائه میده...

#دیویدف زینو

امیدوارم از تماشای این تصویر لذت برده باشید..🌹🌹🌹