شخصیت ژنتیکی +A....

پیش از خداحافظی ات؛ چتری به دستت میدهم....
پایی به راهت میکشم؛ شاید که برگردی....
به جای هر حرفی فقط
خطی ز چشمِ خیسِ خود....
تا به نگاهت میکشم، شاید که برگردی....
باران ببارد میروی باران نبارد میروی.....
این بغض بی صاحب چرا از تو ندارد پیروی....؟
بی من شدی راهی چرا.....؟
از من نمیخواهی چرا، کاری کنم پیدا کند
پایان خوش این ماجرا....

گفتم خداحافظ ولی؛ در دل چه آهی دارم.... ای عشق....
غیر از تماشای تو در باران؛ چه راهی دارم.... ای عشق....
بعد از تو این باران تو را؛ هر بار به یادم خواهد آورد
چیزی نماند از این عاشق؛ که در عشقت بد آورد
باران ببارد میروی باران نبارد میروی......
این بغض بی صاحب چرا از تو ندارد پیروی....؟
بی من شدی راهی چرا.....؟
از من نمیخواهی چرا، کاری کنم پیدا کند
پایان خوش این ماجرا.....

..........

شهد نهایت نهایت ها در 💓 مردی عاشق مطلق که جز عشق، هیچ او را نباید... که جز عشق، هیچ او را نشاید.... که جز عشق، هیچ او را نیابد.... رایحه‌ای از تپش 💓 ی آکنده از حس عاشقی بر معشوق که ۲۵ ساعت از شبانه روز را در تفکر و تخیلی از معشوق سپری می‌کند.... رایحه‌ای از مردی شریف و نجیب که نجابتی فراتر از واژه ی نجیب را خداوند بر او هدیه کرده است.... آمیزه‌ای از طنین صدای معشوق در کالبد عاشق که گویی هرگز هیچ آوایی، پژواک‌تر از آهنگ طنین صدای معشوق نیست.... گستره ای از دیدگان چشمانی عاشق که در سیاهی چشمان عاشق، سیمای معشوق جاودانه خواهد بود.... 

عطر گرلن ال اینستنت پورهوم او اکستریم (اکستریم فراگرانس) در کناره‌های تاریکی از چارچوب عشق که حتی توان آنباکس کردنش را هم ندارم.... که او (عطر مذکور) شایسته ی حضور در محفل معشوق است و تا آن روز، او را در دوردست های خودم، نهان خواهم کرد.... 

بی مانند و بی تکرار در 💓 های عشق.....