هنر اصلی نیما بهنود به‌واسطه ترکیبی از تکه‌های نستعلیق خاصی پدید می‌آید که به «سیاه‌مشق» شهرت دارد. این نوشته‌های زیبا طوری درون همدیگر ترکیب شده‌اند که تجربه بصری خاصی را خلق کنند. تمبرها و مهرهای ثبت‌شده روی تابلوها نیز معمولا همان چزهایی هستند که در قرن ۱۷ میلادی توسط سلسله قاجار کاربرد داشتند. نستعلیق یکی از مهم‌ترین شیوه‌های خط‌نگاری در خوشنویسی فارسی است که در ایران و در قرن‌های ۸ و ۹ میلادی ظهور کرد و توسعه یافت. این هنر در ایران به‌عنوان شکلی از هنر به‌طور گسترده رواج داشته و هنوز هم رواج دارد. نستعلیق درواقع سبک اصلی نگارش در سنت متن‌نویسی فارسی است.
سیاه‌مشق: این سبک خط‌نگاری براساس خطوط درهم‌تنیده‌ای شکل می‌گیرد که به‌جای پیوند از طریق محتوا، از طریق فرم و ساختار ترکیبی با همدیگر اتصال می‌یابند. در سیاه‌مشق، تکرار چند حرف یا واژه (گاهی اوقات حتی یک واژه به شیوه‌های مختلف) با کمک جوهر روی یک صفحه نقش می‌بندد. بنابراین محتوا در این شیوه از اهمیت کمتری برخوردار است و حتی به‌وضوح هم قابل‌دسترسی نیست.
نیما بهنود می‌گوید: «در طی این سال‌ها که خط تولید لباس ما در برند نیمانی درحال رشد بود، من رازی را پنهان نگه داشته‌ام. رازی شخصی که به من مجال می‌دهد تا به فکر وادار شوم، رها از مرزهای جهان تجارت که با گسترش برند نیمانی ساخته می‌شود. این راز درواقع یک استودیوی هنری در بخش دورافتاده‌ای از نیویورک بود. یک مکان تک‌افتاده که در آن می‌توانستم آزادانه خودم را بیان کنم و یک تجربه هنری ارگانیک را بارها و بارها بازسازی کنم. و آخرهفته‌ها و شب‌ها در این استودیو کار می‌کردم و آثار هنری‌ام را روی بوم نقاشی و کاغذ خلق می‌کردم، با استفاده از رنگ‌های اکریلیک، صفحات ابریشمی و دیگر روش‌های نقاشی. من با ساختن پناهگاه خودم، سلامتی و طراوت ذهنم را نجات دادم. پس این استودیو همان خانه امن و بسیار خصوصی من بود».
توجه: شما با ارسال عکس، موافقت خود را با قوانین قرار دادن عکس پروفایل در عطرافشان اعلام می دارید.
