درود بر همه متولدین دهه ۶۰
یک سوال در مورد حس و حالتون دارم. همه میدونیم که ادکلن و کلا اکثر چیزها، برای هر ذایقهای متفاوت هست. ولی یک سوال کلی دارم. امروز و با تجربه ای که از سالهای عطربازیتون دارید، دوست دارید برگردید به گذشته و ادکلن هایی مثل لومانی، جووان، بوگارت و ... یا ادکلنهای روز که به لطف اسانس و کپی، بوشون همه جا میاد؟ یا ادکلن های روز که کمتر شناخته شده هستند؟ نمیدونم چقدر تونسته باشم سوالم رو قابل درک مطرح کنم. من خودم به نوعی دچار سرگشتگی شدم. در همه زندگیم. اینکه پسر کوچکم رو باید به مد روز تربیت کنم و اینکه خودم از گذشته ای کاملا متفاوتم. اینکه گذشته بهتر بود یا حال؟!
خوشحال میشم از هر زاویه ای که دوست دارید صحبت کنید. و البته از علایق عطری تون هم بفرمایید.
درود خدمت شما
دهه شصت نیستم اما منه دهه هفتاد به شخصه از دنیای جدید که ساخته شده متنفرم ، و معتقدم گذشته همه چیز زیبا تر ، واقعی تر و به صورت کلی بهتر بود...
حتی دنیای عطر های قدیم هم به نظرم جذاب تر و دلنشین تر بود البته اگه بخوایم جوری فکر کنیم که هنوز این حجم از عطرای جدید رو تست نکرده بودیم...
مثل اون قضیه که اگه بخوام مثال بزنم شما اگه ۲۰ جا برگر عالی خورده باشید دیگه حتی به اون برگری ارزون سر کوچه که یک پیرمرد ادارهاش میکنه فکر هم نمیکنید چه برسه بخواید تهیهاش کنید...
در کل دوس داشتم که زمان قدیم ، سن الان رو داشتم و تو بهترین سال های زندگیم به این وضعیت افتضاح دنیا و کشور عادت نمیکردم و زندگی برام زیبا تر میبود اما هزاران حیف...
قدیما زندگی خیلی زیبا تر بود ، خیلی...
سلام
هر دو با هم
مثلا بخشی از همون عطر و بوهای قدیم رو می پسندم حتی امروز و از برخی منتفرم. به همون شکل بعضی چیزاهای جدید مثل عطر و رایحه جدید رو می پسندم بیشتر از قدیمی ها و از بعضی ها بدم میاد.
خوب و بد تابع شرایط هست. همین امروزی که برای ما دلزدگی ایجاد کرده برای خیلی ها دوران شیرین کودکی و نوجوانی اونها هست.(استثناها رو بذارید کنار)
شیرین ترین ایام، دوران 6 سالگی الی 20 سالگی زندگی هست (تاکید میکنم استثنا ها رو جدا کنید) هر نسلی دقیقا با توجه به این موضوع دلتنگ گذشته شیرین خودش هست که همه چیز متفاوت بوده. برای نسل خودمون (دهه شصت) هم پدرامون از سالهای خوش دهه 40 و 50 میگفتن و حتی پدربزرگ ها از قبل از اونها که چقدر دنیا و شرایط بهتر بود.
شخصا با اینکه دلتنگ میشم برای اون دوران اما تمایلی ندارم به گذشته برگردم و کنجکاو آینده هستم. امروز هم دقیقا همون گذشته ایی هست که بعدها دلتنگش قراره بشم. پس قدر بدونیم.
پسرتون رو متناسب با زمان باید تربیت کنید و مطمئن باشید می تونید. فقط باید بپذیریم که همون اختلاف های با پدرانمون( که خیلی به نظر خودمون مضحک بود) الان تبدیل شده به اختلافاتمون با فرزندانمون. باید منعطف تر باشیم.