عطر سازی علم غریبی در ایران

سلام و عرض ادب خدمت شما دوست محترم .

میشه بپرسم اموزش عطرسازی کجاست؟ چون تاجایی که بنده مطلع هستم چنین اموزشگاهی در داخل نداریم ، البته چندسال اخیر یه سری کلاسها چندهفته ای برگزار شد که بیشتر شبه کلاهبرداری بود چون در اون کلاسها هیچکونه مواد خام و اولیه وجود نداشته و طرف فقط یه سری توضیحات در مورده دسته بندی اکوردها و گروه های بویایی و..میداده   ، اموزشی که در اون مواد خام و مواد اولیه ی پرفیومری نباشه و کارآموز نتونه بعداز اتمام دوره اگاروود را از گایاک ، چرم رو از جیر  و...تفکیک کنه و یا حداقل نتونه با دستان خودش یه اکورد ساده را طراحی کنه بنظرم کلاهبرداریه ، مثل اینه که یه اموزشکده اشپزی بخواد بدون مواد غذایی ، بدون اجاق گاز ، بدون ملاقه و کف گیر دست گرفتن و... فقط با یه سری توضیحات اشپزی رو به کاراموزا اموزش بدهد .

و اما چرا این صنعت در داخل تا حالا شکل نگرفته و تعداد انگشت شماری ورود کردن ولی چرا موفق نشدن ؟ 

اول از بین اسامی اقایان کاظمیان و حبیبی دوره هایی را هرچند کوتاه پاس کردن ، اما دوره هایی که محدود بوده و قبلش رایحه شناسی را پاس نکردن، برای اینکه بتوان یه پرفیومر موفق شد اولین چیز استعداده بویایی خیلی خوبِ چون شخص اگه استعداده بویایی نداشته باشه  اون چند هزار یورویی که برای یک دوره چندماهه گرس هزینه میکنه هدر رفته ، دوم شخص باید قبل گرس و... و قبل از اون هزینه ارزی در همین داخل از هر راهی که میتونه از شرکتهای معتبر اروپایی مواد اولیه تهیه و مدام تست کنه که روایح ملکه ذهنش بشن و بعد که شخص نت ها رو دقیق شناخت ، توانست در ساختار یک عطر نتهارو تفکیک کنه اونوقت باید اون چند هزار یورو را برای اموزش هزینه کنه و اِلا کلی ضرر کرده ، ببینید مادامی که شخص روی روایح و نت هامسلط نباشه و نتونه مثلا ماهیت امبر را در بسترهای مختلف درک کنه ( پیش نیازش تست بیش از دویست نت و ادغام کردنشان در بسترهای دو و سه نت ) نمیتونه اموزش هارو درست و اصولی درک کنه ، مثل اینه یه دانشجوی دکتری سالهای اول رو پاس نکنه و مستقیم و چکشی فقط بره سال اخر رو پاس کنه ، خب بنظرت این پزشک تا چه حد میتونه مسلط و موفق باشه . یه مشکل دیگه ای که این عزیزان دارند تامین مواد اولیه ست ، بلاخره  یه پرفیومر یا باید خودش مواد اولیه را اسانس گیری کنه که هم دانشش لازمه و هم دم و دستگاههای استخراجش و یا باید مواد اولیه از فرمنیخ ، روبرته ، سیمراز و... سفارش بدهد که نودونه درصده برندهای عطرساز از نیش گرفته تا مین استریم عمده موادشون را از این شرکتها تامین میکنن  و حرفایی که میگن فلان برند خودش صفر تا صد موادش را کشت و استخراج میکنه در واقعیت وجود نداره و داستان سازی و خیال پردازی یه سری بلاگر و فروشنده ست  و در واقعبت قدیمی ترین برندها نهایت خونه پرش بیست درصد موادشان را خودشان استخراج میکنن  ( در داخل میشه یه بخش از اروماتیک ها و گلهارو بشرطی که برخی مراکز دولتی و نیمه خصوصی اجازه بدن اسانس گیری کرد  ، البته اینم یه سری گرفتاری و اجازه گرفتن و مجوز گرفتن لازم داره که خودش هفت خان رستمِ ، برفرض شما گلبرگهای رز را بجای تقطیر که باعث میشه اسانسی با خلوص پایین بدست بیاد ، گلبرگها را میبری تبریز یا خراسان و با دستگاههای پیشرفته  کانکریت رز را بدست میاری و بعد میاری و در لابراتوار و با استفاده از اتانول  طی پروسه ای تبدیلش میکنی به ابسولوت رز که کیفیت و خلوص بسیار بالاتری دارد) . این بنده خداها چون مستقیم به شرکتهای تامین کننده مواد اولیه عطرسازی وصل نیستن و نمیتونن از این شرکتها مواد با حجم پایبن سفارش بدن ، بخاطره همین با واسطه و با قیمت بسیار بالایی مواد بدستشون میرسه ، البته با تمام این حرفا بازم قیمتاشون جا داره پایین تر باشه . اقای کاظمیان کاراش بعنوان یه پرفیومر تازه کار از نطره من اماتور قابل تحسینِ و اگه در قیمت گذاری سیاست بخرج میداد قطعا خیلی موفق تر میشد ، یه پرفیومر تازه کار وطنی حتی اگه از مواد اولیه خیلی گرون در طراحی عطرش استفاده کرذه باشد مشتری به کارنامه اش نگاه مینداره و وقتی میبینه دهها برند اسم و رسم دار فرانسوی دارن باهمون قیمت عطر میفروشن خیلی کم پیش میاد برند فرانسوی را ول کنن و از یه برند نوپای وطنی که از کیفیت کاراش هیچ اطلاعی ندارند خرید کنن ، فلذا این بزرگوار باید در قیمت گذاری و انتخاب مواداولیه سیاست دیگه ای را دنبال میکرد .

در داخل بغیر از اقای کاظمیان و حبیبی هستند عده ای که اسم پرفیومر رو خودشون گذاشتن ولی هنوز نمیتونن چرم رو از جیر تشحیص بدن  ، اینا با چاشنی پررویی همون رویه شرکتی هارو دنبال میکنن ، شخص اومده و با سواستفاده از نامِ برندی که وارد کننده عمده اش هست یه سری عطر را به اسم اینکه مثلا با کمک زرجف خودش طراحی کرده به قیمت شش هفت میلیون میفروشه ، اما کاشف به عمل میاد که اون شخص هبچ عطری طراحی و خلق نکرده بلکه همون پروسه ای که ارماف و امثالهم انجام میدن را طی کرده منتهی با مواد معطره گرید بالاتر و یه سری تغیبرات در بازطراحی و... ، خب با این رویه توقع دارید برندسازی اصولی در داخل شکل بگیره ،با رویه ای که خیلیا هنوز الفبای پرفیومری را نمیدونن و تصور میکنن با تست دهها و اصلا صدها عطر میتونن پرفیومر باشند چه توقعی هست ، تا زمانی که شخص با دستان خودش و با ادغام مواد خام رایحه را خلق نکرده که نیاز به سالها تمرین ، اموزش ، شناخت نتها ، اکوردها ، همخوان بودن و نبودن نت ها و ... نمیشه اسمش را پرفیومر گذاشت ، وقتی شخص فقط کارای شرکتی را با کمی تغییر ( سفارش به شرکت تامین کننده اسانس میدن که مثلا در کپی فلان عطر این تغیبرات را لحاظ کن) و نیز تغیر اسم میاره و از سادگی مردم سواستفاده میکنه و خودش را طراح و پرفیومر جا میزنه چه انتظاری از پیشرفت هست . مثل اینه شخص بره از رستوران غذا بخره و بیاره تو دیس دیزاین کنه و بگه ببینید من خودم این غذا رو پختم ... .

سلام علیرضا جان ممنون از توضیخات ارزشمندی که به اشتراک گذاشتی

نداشتن اطلاعات کافی و شرایط بد اقتصادی مردم ، زمینه سو استفاده برخی رو در حوضه عطر و ادوکلن فراهم کرده.

بودن افراد متخصص همچون شما در این حوضه بسیار کارساز خواهد بود.

سلام و عرض ادب خدمت شما دوست محترم .

میشه بپرسم اموزش عطرسازی کجاست؟ چون تاجایی که بنده مطلع هستم چنین اموزشگاهی در داخل نداریم ، البته چندسال اخیر یه سری کلاسها چندهفته ای برگزار شد که بیشتر شبه کلاهبرداری بود چون در اون کلاسها هیچکونه مواد خام و اولیه وجود نداشته و طرف فقط یه سری توضیحات در مورده دسته بندی اکوردها و گروه های بویایی و..میداده   ، اموزشی که در اون مواد خام و مواد اولیه ی پرفیومری نباشه و کارآموز نتونه بعداز اتمام دوره اگاروود را از گایاک ، چرم رو از جیر  و...تفکیک کنه و یا حداقل نتونه با دستان خودش یه اکورد ساده را طراحی کنه بنظرم کلاهبرداریه ، مثل اینه که یه اموزشکده اشپزی بخواد بدون مواد غذایی ، بدون اجاق گاز ، بدون ملاقه و کف گیر دست گرفتن و... فقط با یه سری توضیحات اشپزی رو به کاراموزا اموزش بدهد .

و اما چرا این صنعت در داخل تا حالا شکل نگرفته و تعداد انگشت شماری ورود کردن ولی چرا موفق نشدن ؟ 

اول از بین اسامی اقایان کاظمیان و حبیبی دوره هایی را هرچند کوتاه پاس کردن ، اما دوره هایی که محدود بوده و قبلش رایحه شناسی را پاس نکردن، برای اینکه بتوان یه پرفیومر موفق شد اولین چیز استعداده بویایی خیلی خوبِ چون شخص اگه استعداده بویایی نداشته باشه  اون چند هزار یورویی که برای یک دوره چندماهه گرس هزینه میکنه هدر رفته ، دوم شخص باید قبل گرس و... و قبل از اون هزینه ارزی در همین داخل از هر راهی که میتونه از شرکتهای معتبر اروپایی مواد اولیه تهیه و مدام تست کنه که روایح ملکه ذهنش بشن و بعد که شخص نت ها رو دقیق شناخت ، توانست در ساختار یک عطر نتهارو تفکیک کنه اونوقت باید اون چند هزار یورو را برای اموزش هزینه کنه و اِلا کلی ضرر کرده ، ببینید مادامی که شخص روی روایح و نت هامسلط نباشه و نتونه مثلا ماهیت امبر را در بسترهای مختلف درک کنه ( پیش نیازش تست بیش از دویست نت و ادغام کردنشان در بسترهای دو و سه نت ) نمیتونه اموزش هارو درست و اصولی درک کنه ، مثل اینه یه دانشجوی دکتری سالهای اول رو پاس نکنه و مستقیم و چکشی فقط بره سال اخر رو پاس کنه ، خب بنظرت این پزشک تا چه حد میتونه مسلط و موفق باشه . یه مشکل دیگه ای که این عزیزان دارند تامین مواد اولیه ست ، بلاخره  یه پرفیومر یا باید خودش مواد اولیه را اسانس گیری کنه که هم دانشش لازمه و هم دم و دستگاههای استخراجش و یا باید مواد اولیه از فرمنیخ ، روبرته ، سیمراز و... سفارش بدهد که نودونه درصده برندهای عطرساز از نیش گرفته تا مین استریم عمده موادشون را از این شرکتها تامین میکنن  و حرفایی که میگن فلان برند خودش صفر تا صد موادش را کشت و استخراج میکنه در واقعیت وجود نداره و داستان سازی و خیال پردازی یه سری بلاگر و فروشنده ست  و در واقعبت قدیمی ترین برندها نهایت خونه پرش بیست درصد موادشان را خودشان استخراج میکنن  ( در داخل میشه یه بخش از اروماتیک ها و گلهارو بشرطی که برخی مراکز دولتی و نیمه خصوصی اجازه بدن اسانس گیری کرد  ، البته اینم یه سری گرفتاری و اجازه گرفتن و مجوز گرفتن لازم داره که خودش هفت خان رستمِ ، برفرض شما گلبرگهای رز را بجای تقطیر که باعث میشه اسانسی با خلوص پایین بدست بیاد ، گلبرگها را میبری تبریز یا خراسان و با دستگاههای پیشرفته  کانکریت رز را بدست میاری و بعد میاری و در لابراتوار و با استفاده از اتانول  طی پروسه ای تبدیلش میکنی به ابسولوت رز که کیفیت و خلوص بسیار بالاتری دارد) . این بنده خداها چون مستقیم به شرکتهای تامین کننده مواد اولیه عطرسازی وصل نیستن و نمیتونن از این شرکتها مواد با حجم پایبن سفارش بدن ، بخاطره همین با واسطه و با قیمت بسیار بالایی مواد بدستشون میرسه ، البته با تمام این حرفا بازم قیمتاشون جا داره پایین تر باشه . اقای کاظمیان کاراش بعنوان یه پرفیومر تازه کار از نطره من اماتور قابل تحسینِ و اگه در قیمت گذاری سیاست بخرج میداد قطعا خیلی موفق تر میشد ، یه پرفیومر تازه کار وطنی حتی اگه از مواد اولیه خیلی گرون در طراحی عطرش استفاده کرذه باشد مشتری به کارنامه اش نگاه مینداره و وقتی میبینه دهها برند اسم و رسم دار فرانسوی دارن باهمون قیمت عطر میفروشن خیلی کم پیش میاد برند فرانسوی را ول کنن و از یه برند نوپای وطنی که از کیفیت کاراش هیچ اطلاعی ندارند خرید کنن ، فلذا این بزرگوار باید در قیمت گذاری و انتخاب مواداولیه سیاست دیگه ای را دنبال میکرد .

در داخل بغیر از اقای کاظمیان و حبیبی هستند عده ای که اسم پرفیومر رو خودشون گذاشتن ولی هنوز نمیتونن چرم رو از جیر تشحیص بدن  ، اینا با چاشنی پررویی همون رویه شرکتی هارو دنبال میکنن ، شخص اومده و با سواستفاده از نامِ برندی که وارد کننده عمده اش هست یه سری عطر را به اسم اینکه مثلا با کمک زرجف خودش طراحی کرده به قیمت شش هفت میلیون میفروشه ، اما کاشف به عمل میاد که اون شخص هبچ عطری طراحی و خلق نکرده بلکه همون پروسه ای که ارماف و امثالهم انجام میدن را طی کرده منتهی با مواد معطره گرید بالاتر و یه سری تغیبرات در بازطراحی و... ، خب با این رویه توقع دارید برندسازی اصولی در داخل شکل بگیره ،با رویه ای که خیلیا هنوز الفبای پرفیومری را نمیدونن و تصور میکنن با تست دهها و اصلا صدها عطر میتونن پرفیومر باشند چه توقعی هست ، تا زمانی که شخص با دستان خودش و با ادغام مواد خام رایحه را خلق نکرده که نیاز به سالها تمرین ، اموزش ، شناخت نتها ، اکوردها ، همخوان بودن و نبودن نت ها و ... نمیشه اسمش را پرفیومر گذاشت ، وقتی شخص فقط کارای شرکتی را با کمی تغییر ( سفارش به شرکت تامین کننده اسانس میدن که مثلا در کپی فلان عطر این تغیبرات را لحاظ کن) و نیز تغیر اسم میاره و از سادگی مردم سواستفاده میکنه و خودش را طراح و پرفیومر جا میزنه چه انتظاری از پیشرفت هست . مثل اینه شخص بره از رستوران غذا بخره و بیاره تو دیس دیزاین کنه و بگه ببینید من خودم این غذا رو پختم ... .

سلام مرسی جناب عیرضا عزیز

نکات خوبی بیان کردید البته من کاری به اعتبار افراد ندارم اینجا شما عملا یا واقعا بی اطلاع هستید یا حتی یکبار نه به آکادمی ریحا نه به مدرسه عطر اقای نیک زبان سر زدید هر دو این عزیزان با متریال خوب و با کیفیت و درست حسابی با همین روشی که گفتید در طی نهایتا سه ترم اولیات یاد میدن ادعا هم ندارن که شما عطر ساز میشی ولی کاملا اگر حتی شما مدرسه های خارج برید مقایسه بکنید واقعا با همون کتاب روجا داو دارن فعالیت میکنن - من نمیدونم شما چند سال در امر عطر و ادکلن فعالیت دارید - من همه این عزیزانی که نام بردم کاراشون بو کردم بعضیا نامی صنعتی بو نکردم و ندیدم ولی خیلیا رو هم با بررسی کارشناسانه وقتی بررسی کردیم درسته که نوت استفاده نکردن و eo استفاده کردن ولی باز هم الان عطر توی بازار دارن. من با همین دید دوستان عطر باز مخالفم همین دید از بالا به پایین همین دید کوبنده بدون اینکه لحظه ای فکر کنن جو میگیرتشون و حتی دروغ هایی میگن ادم باورش نمیشه!!! لطفا دیدتون و صحبتتون همیشه راجب چیزی بکنید با چشم خودتون دیدید الان همه میگن فلانی کلاه برداره پارافین میریزه تو عطرش با اینکه واقعا یکبار ندیده فقط چون فلان شخص که عطر رویو میکنه کلاه بردارا رو میگه گفته فلانی اینکارو میکنه این شد سند همه هم با همین سند به طرف میگن کلاه بردار و تامام!

سلام و عرض ادب خدمت شما دوست محترم .

میشه بپرسم اموزش عطرسازی کجاست؟ چون تاجایی که بنده مطلع هستم چنین اموزشگاهی در داخل نداریم ، البته چندسال اخیر یه سری کلاسها چندهفته ای برگزار شد که بیشتر شبه کلاهبرداری بود چون در اون کلاسها هیچکونه مواد خام و اولیه وجود نداشته و طرف فقط یه سری توضیحات در مورده دسته بندی اکوردها و گروه های بویایی و..میداده   ، اموزشی که در اون مواد خام و مواد اولیه ی پرفیومری نباشه و کارآموز نتونه بعداز اتمام دوره اگاروود را از گایاک ، چرم رو از جیر  و...تفکیک کنه و یا حداقل نتونه با دستان خودش یه اکورد ساده را طراحی کنه بنظرم کلاهبرداریه ، مثل اینه که یه اموزشکده اشپزی بخواد بدون مواد غذایی ، بدون اجاق گاز ، بدون ملاقه و کف گیر دست گرفتن و... فقط با یه سری توضیحات اشپزی رو به کاراموزا اموزش بدهد .

و اما چرا این صنعت در داخل تا حالا شکل نگرفته و تعداد انگشت شماری ورود کردن ولی چرا موفق نشدن ؟ 

اول از بین اسامی اقایان کاظمیان و حبیبی دوره هایی را هرچند کوتاه پاس کردن ، اما دوره هایی که محدود بوده و قبلش رایحه شناسی را پاس نکردن، برای اینکه بتوان یه پرفیومر موفق شد اولین چیز استعداده بویایی خیلی خوبِ چون شخص اگه استعداده بویایی نداشته باشه  اون چند هزار یورویی که برای یک دوره چندماهه گرس هزینه میکنه هدر رفته ، دوم شخص باید قبل گرس و... و قبل از اون هزینه ارزی در همین داخل از هر راهی که میتونه از شرکتهای معتبر اروپایی مواد اولیه تهیه و مدام تست کنه که روایح ملکه ذهنش بشن و بعد که شخص نت ها رو دقیق شناخت ، توانست در ساختار یک عطر نتهارو تفکیک کنه اونوقت باید اون چند هزار یورو را برای اموزش هزینه کنه و اِلا کلی ضرر کرده ، ببینید مادامی که شخص روی روایح و نت هامسلط نباشه و نتونه مثلا ماهیت امبر را در بسترهای مختلف درک کنه ( پیش نیازش تست بیش از دویست نت و ادغام کردنشان در بسترهای دو و سه نت ) نمیتونه اموزش هارو درست و اصولی درک کنه ، مثل اینه یه دانشجوی دکتری سالهای اول رو پاس نکنه و مستقیم و چکشی فقط بره سال اخر رو پاس کنه ، خب بنظرت این پزشک تا چه حد میتونه مسلط و موفق باشه . یه مشکل دیگه ای که این عزیزان دارند تامین مواد اولیه ست ، بلاخره  یه پرفیومر یا باید خودش مواد اولیه را اسانس گیری کنه که هم دانشش لازمه و هم دم و دستگاههای استخراجش و یا باید مواد اولیه از فرمنیخ ، روبرته ، سیمراز و... سفارش بدهد که نودونه درصده برندهای عطرساز از نیش گرفته تا مین استریم عمده موادشون را از این شرکتها تامین میکنن  و حرفایی که میگن فلان برند خودش صفر تا صد موادش را کشت و استخراج میکنه در واقعیت وجود نداره و داستان سازی و خیال پردازی یه سری بلاگر و فروشنده ست  و در واقعبت قدیمی ترین برندها نهایت خونه پرش بیست درصد موادشان را خودشان استخراج میکنن  ( در داخل میشه یه بخش از اروماتیک ها و گلهارو بشرطی که برخی مراکز دولتی و نیمه خصوصی اجازه بدن اسانس گیری کرد  ، البته اینم یه سری گرفتاری و اجازه گرفتن و مجوز گرفتن لازم داره که خودش هفت خان رستمِ ، برفرض شما گلبرگهای رز را بجای تقطیر که باعث میشه اسانسی با خلوص پایین بدست بیاد ، گلبرگها را میبری تبریز یا خراسان و با دستگاههای پیشرفته  کانکریت رز را بدست میاری و بعد میاری و در لابراتوار و با استفاده از اتانول  طی پروسه ای تبدیلش میکنی به ابسولوت رز که کیفیت و خلوص بسیار بالاتری دارد) . این بنده خداها چون مستقیم به شرکتهای تامین کننده مواد اولیه عطرسازی وصل نیستن و نمیتونن از این شرکتها مواد با حجم پایبن سفارش بدن ، بخاطره همین با واسطه و با قیمت بسیار بالایی مواد بدستشون میرسه ، البته با تمام این حرفا بازم قیمتاشون جا داره پایین تر باشه . اقای کاظمیان کاراش بعنوان یه پرفیومر تازه کار از نطره من اماتور قابل تحسینِ و اگه در قیمت گذاری سیاست بخرج میداد قطعا خیلی موفق تر میشد ، یه پرفیومر تازه کار وطنی حتی اگه از مواد اولیه خیلی گرون در طراحی عطرش استفاده کرذه باشد مشتری به کارنامه اش نگاه مینداره و وقتی میبینه دهها برند اسم و رسم دار فرانسوی دارن باهمون قیمت عطر میفروشن خیلی کم پیش میاد برند فرانسوی را ول کنن و از یه برند نوپای وطنی که از کیفیت کاراش هیچ اطلاعی ندارند خرید کنن ، فلذا این بزرگوار باید در قیمت گذاری و انتخاب مواداولیه سیاست دیگه ای را دنبال میکرد .

در داخل بغیر از اقای کاظمیان و حبیبی هستند عده ای که اسم پرفیومر رو خودشون گذاشتن ولی هنوز نمیتونن چرم رو از جیر تشحیص بدن  ، اینا با چاشنی پررویی همون رویه شرکتی هارو دنبال میکنن ، شخص اومده و با سواستفاده از نامِ برندی که وارد کننده عمده اش هست یه سری عطر را به اسم اینکه مثلا با کمک زرجف خودش طراحی کرده به قیمت شش هفت میلیون میفروشه ، اما کاشف به عمل میاد که اون شخص هبچ عطری طراحی و خلق نکرده بلکه همون پروسه ای که ارماف و امثالهم انجام میدن را طی کرده منتهی با مواد معطره گرید بالاتر و یه سری تغیبرات در بازطراحی و... ، خب با این رویه توقع دارید برندسازی اصولی در داخل شکل بگیره ،با رویه ای که خیلیا هنوز الفبای پرفیومری را نمیدونن و تصور میکنن با تست دهها و اصلا صدها عطر میتونن پرفیومر باشند چه توقعی هست ، تا زمانی که شخص با دستان خودش و با ادغام مواد خام رایحه را خلق نکرده که نیاز به سالها تمرین ، اموزش ، شناخت نتها ، اکوردها ، همخوان بودن و نبودن نت ها و ... نمیشه اسمش را پرفیومر گذاشت ، وقتی شخص فقط کارای شرکتی را با کمی تغییر ( سفارش به شرکت تامین کننده اسانس میدن که مثلا در کپی فلان عطر این تغیبرات را لحاظ کن) و نیز تغیر اسم میاره و از سادگی مردم سواستفاده میکنه و خودش را طراح و پرفیومر جا میزنه چه انتظاری از پیشرفت هست . مثل اینه شخص بره از رستوران غذا بخره و بیاره تو دیس دیزاین کنه و بگه ببینید من خودم این غذا رو پختم ... .

سلام و عرض ادب خدمت شما دوست محترم .

میشه بپرسم اموزش عطرسازی کجاست؟ چون تاجایی که بنده مطلع هستم چنین اموزشگاهی در داخل نداریم ، البته چندسال اخیر یه سری کلاسها چندهفته ای برگزار شد که بیشتر شبه کلاهبرداری بود چون در اون کلاسها هیچکونه مواد خام و اولیه وجود نداشته و طرف فقط یه سری توضیحات در مورده دسته بندی اکوردها و گروه های بویایی و..میداده   ، اموزشی که در اون مواد خام و مواد اولیه ی پرفیومری نباشه و کارآموز نتونه بعداز اتمام دوره اگاروود را از گایاک ، چرم رو از جیر  و...تفکیک کنه و یا حداقل نتونه با دستان خودش یه اکورد ساده را طراحی کنه بنظرم کلاهبرداریه ، مثل اینه که یه اموزشکده اشپزی بخواد بدون مواد غذایی ، بدون اجاق گاز ، بدون ملاقه و کف گیر دست گرفتن و... فقط با یه سری توضیحات اشپزی رو به کاراموزا اموزش بدهد .

و اما چرا این صنعت در داخل تا حالا شکل نگرفته و تعداد انگشت شماری ورود کردن ولی چرا موفق نشدن ؟ 

اول از بین اسامی اقایان کاظمیان و حبیبی دوره هایی را هرچند کوتاه پاس کردن ، اما دوره هایی که محدود بوده و قبلش رایحه شناسی را پاس نکردن، برای اینکه بتوان یه پرفیومر موفق شد اولین چیز استعداده بویایی خیلی خوبِ چون شخص اگه استعداده بویایی نداشته باشه  اون چند هزار یورویی که برای یک دوره چندماهه گرس هزینه میکنه هدر رفته ، دوم شخص باید قبل گرس و... و قبل از اون هزینه ارزی در همین داخل از هر راهی که میتونه از شرکتهای معتبر اروپایی مواد اولیه تهیه و مدام تست کنه که روایح ملکه ذهنش بشن و بعد که شخص نت ها رو دقیق شناخت ، توانست در ساختار یک عطر نتهارو تفکیک کنه اونوقت باید اون چند هزار یورو را برای اموزش هزینه کنه و اِلا کلی ضرر کرده ، ببینید مادامی که شخص روی روایح و نت هامسلط نباشه و نتونه مثلا ماهیت امبر را در بسترهای مختلف درک کنه ( پیش نیازش تست بیش از دویست نت و ادغام کردنشان در بسترهای دو و سه نت ) نمیتونه اموزش هارو درست و اصولی درک کنه ، مثل اینه یه دانشجوی دکتری سالهای اول رو پاس نکنه و مستقیم و چکشی فقط بره سال اخر رو پاس کنه ، خب بنظرت این پزشک تا چه حد میتونه مسلط و موفق باشه . یه مشکل دیگه ای که این عزیزان دارند تامین مواد اولیه ست ، بلاخره  یه پرفیومر یا باید خودش مواد اولیه را اسانس گیری کنه که هم دانشش لازمه و هم دم و دستگاههای استخراجش و یا باید مواد اولیه از فرمنیخ ، روبرته ، سیمراز و... سفارش بدهد که نودونه درصده برندهای عطرساز از نیش گرفته تا مین استریم عمده موادشون را از این شرکتها تامین میکنن  و حرفایی که میگن فلان برند خودش صفر تا صد موادش را کشت و استخراج میکنه در واقعیت وجود نداره و داستان سازی و خیال پردازی یه سری بلاگر و فروشنده ست  و در واقعبت قدیمی ترین برندها نهایت خونه پرش بیست درصد موادشان را خودشان استخراج میکنن  ( در داخل میشه یه بخش از اروماتیک ها و گلهارو بشرطی که برخی مراکز دولتی و نیمه خصوصی اجازه بدن اسانس گیری کرد  ، البته اینم یه سری گرفتاری و اجازه گرفتن و مجوز گرفتن لازم داره که خودش هفت خان رستمِ ، برفرض شما گلبرگهای رز را بجای تقطیر که باعث میشه اسانسی با خلوص پایین بدست بیاد ، گلبرگها را میبری تبریز یا خراسان و با دستگاههای پیشرفته  کانکریت رز را بدست میاری و بعد میاری و در لابراتوار و با استفاده از اتانول  طی پروسه ای تبدیلش میکنی به ابسولوت رز که کیفیت و خلوص بسیار بالاتری دارد) . این بنده خداها چون مستقیم به شرکتهای تامین کننده مواد اولیه عطرسازی وصل نیستن و نمیتونن از این شرکتها مواد با حجم پایبن سفارش بدن ، بخاطره همین با واسطه و با قیمت بسیار بالایی مواد بدستشون میرسه ، البته با تمام این حرفا بازم قیمتاشون جا داره پایین تر باشه . اقای کاظمیان کاراش بعنوان یه پرفیومر تازه کار از نطره من اماتور قابل تحسینِ و اگه در قیمت گذاری سیاست بخرج میداد قطعا خیلی موفق تر میشد ، یه پرفیومر تازه کار وطنی حتی اگه از مواد اولیه خیلی گرون در طراحی عطرش استفاده کرذه باشد مشتری به کارنامه اش نگاه مینداره و وقتی میبینه دهها برند اسم و رسم دار فرانسوی دارن باهمون قیمت عطر میفروشن خیلی کم پیش میاد برند فرانسوی را ول کنن و از یه برند نوپای وطنی که از کیفیت کاراش هیچ اطلاعی ندارند خرید کنن ، فلذا این بزرگوار باید در قیمت گذاری و انتخاب مواداولیه سیاست دیگه ای را دنبال میکرد .

در داخل بغیر از اقای کاظمیان و حبیبی هستند عده ای که اسم پرفیومر رو خودشون گذاشتن ولی هنوز نمیتونن چرم رو از جیر تشحیص بدن  ، اینا با چاشنی پررویی همون رویه شرکتی هارو دنبال میکنن ، شخص اومده و با سواستفاده از نامِ برندی که وارد کننده عمده اش هست یه سری عطر را به اسم اینکه مثلا با کمک زرجف خودش طراحی کرده به قیمت شش هفت میلیون میفروشه ، اما کاشف به عمل میاد که اون شخص هبچ عطری طراحی و خلق نکرده بلکه همون پروسه ای که ارماف و امثالهم انجام میدن را طی کرده منتهی با مواد معطره گرید بالاتر و یه سری تغیبرات در بازطراحی و... ، خب با این رویه توقع دارید برندسازی اصولی در داخل شکل بگیره ،با رویه ای که خیلیا هنوز الفبای پرفیومری را نمیدونن و تصور میکنن با تست دهها و اصلا صدها عطر میتونن پرفیومر باشند چه توقعی هست ، تا زمانی که شخص با دستان خودش و با ادغام مواد خام رایحه را خلق نکرده که نیاز به سالها تمرین ، اموزش ، شناخت نتها ، اکوردها ، همخوان بودن و نبودن نت ها و ... نمیشه اسمش را پرفیومر گذاشت ، وقتی شخص فقط کارای شرکتی را با کمی تغییر ( سفارش به شرکت تامین کننده اسانس میدن که مثلا در کپی فلان عطر این تغیبرات را لحاظ کن) و نیز تغیر اسم میاره و از سادگی مردم سواستفاده میکنه و خودش را طراح و پرفیومر جا میزنه چه انتظاری از پیشرفت هست . مثل اینه شخص بره از رستوران غذا بخره و بیاره تو دیس دیزاین کنه و بگه ببینید من خودم این غذا رو پختم ... .