LALIQUE - Encre Noire

سلام امروز این عطرو اورجینالشو از یه جای معتبر تهیه کردم رایحه واقعا عالی بود به نظرم هنوز همون دلنشینه قدیمیه
اما متاسفانه همونطور که دوستان گفته بودن به قدری موندگاری و پخش بو کم شده که بعد از گذشت نیم ساعت فقط باید بینیو به محل اسپری نزدیک کنی تا اون بوی دلنشین و مدهوش کننده رو حس کنی

رایحه بعضی از عطرها برای من در هوا خوشایندتره نسبت به وقتی که مستقیم از روی پوست استشمام میکنم
برای نمونه عطرهای وتیور محور مثل انک نواغ همین حالت رو داره وقتی از روی پوستم پخش میشه تو هوا عالیه ولی وقتی بینی رو میارم نزدیک پوست دستم، رایحه به مشامم یک حالت پلاستیکی کمی ناخوشایند پیدا می‌کنه تا اینکه اسکین سنت بشه و برام به همون جذابیتی که در هوا پخش میشه برسه (البته در درای داون رایحه پخته تر و جذاب تر هم میشه)

به مردی فیلسوف که در کلبه چوبی خود در سکوت جنگل جا خوش کرده است و فارغ از درگیری های جهان هستی، درسکوتی دلچسب مشغول فسلفه بافیدن در خویشتن است فکر کنید... این رایحه همان فیلسوف است...سنگین،پر ابهت،جذاب اما ساکت و پر مغز...

کاش منم میتونستم این عطر رو دوست داشته باشم . اون بوی چوب سوخته بوی دود خنک که گفته شد و چقدر هم من دوستش دارم زیر یک بوی عجیب و بد پنهان شده که نمیدونم چیه . حیف

حیف که ماندگاری و مخصوصا پخشش ظعیغه اما رایحه ش…

میتونستیم دوستای خوبی باهم بشیم ولی نشد که نشد هردفعه تستش کردم امتحانش کردم بهش زمان دادم بیشتر حرصمو درمی‌آورد نمیدونم این بوی جنگلی که میگن از کجای این عطر میاد نه جنگلی نه طبیعتی نه بوی چوب سوخته‌ای هیچی...واسه من فقط یه بو داره اونم تو کردستان آدامس های دست‌ساز و طبیعی درست میکنن میفروشن که بهش میگن سقز، آغ سقز یعنی آدامس سفید که عینن تداعی‌گر بوی اون آدامسه

چند سالی میشه از لالیک استفاده میکنم
هر سری پاف میکنم یک حس سبکی و خاصی بهم دست میده
چون خودم خیلی اهل طبیعت گردی هستم تداعی کننده جنگل و حس فرش بودن میده.
با توجه به قیمت و رایحه یک گوشه از کلکسیون شخصی رو باید بهش اختصاص داد

به هیچ عنوان دیگه ارزش خرید نداره... بعد از حدود 9سال گفتم تجدید خاطره کنم و یک شیشه تهیه کردم!
که ای کاش نمیکردم... و به خاطرات خووب گذشته بسنده کرده بودم!

(جنس رایحه بسیار نامرغوب، ضعیف و بی رمق شده)

به هیچ عنوان دیگه ارزش خرید سابق رو نداره
با ریفورموله های وحشتناک از ماندگاری و پخشش متاسفانه کاسته شده و بوی بسیار بد و وحشتناکی که هیچ شباهتی به نسخه های اولیه نداره متاسفانه!
هر کاری کردم نتونستم حتی سمپلش رو تحمل کنم
قبل از خرید حتما سمپلش رو تهیه کنید تا وقتی که مبلغ بالاتر خرج کردین ناراحت و مابوس نشید!
واقعا حیف این عطر خوب سابق!
نسخه های قدیمی خیلی بهتر بود.
ببخشید کامتون رو تلخ کردم
شادوخوشبو باشید.

سلام بر دوستداران عطر
لالیک انکر نویر

پسری دوازده ساله بودم که توی اتاق برادرم یه شیشه مکعب مشکی زیبا با درب چوبی قهوه‌ای سوخته دیدم، هیجان آن سن و سال تحریکم میکرد برای ماجراجویی اما صبر کردم تا اجازه بگیرم و امتحانش کنم، انتظارم به سر رسید و بلاخره بویش کردم، گفتم خدای من این دیگر چیست چقد تلخ و زیباست،

چندی قبل فکر میکردم چگونه یک پسر دوازده ساله میتواند عاشق یک‌ عطر شود؟ آن هم تلخ و دودی! خالق این عطر چگونه توانست همچین ترکیبی بسازد که تمام سنین میتوانند آنرا دوست داشته باشند؟ چگونه توانست عطری بسازد که در هر شرایطی میتواند جذبه خودش را داشته باشد؟ فضای کار، مراسمات خاص، حتی مجلس دوستانه یا رسمی، قرار عاشقانه، فصل سرد یا گرم و...

سالها گذشت عطرها داشتم و لذت میبردم تا بعد از پانزده سال در خانه مادری و لابلای وسایل قدیمی چشمم به همان شیشه عطری خورد که سالهای دور مرا عاشق خود کرد، گرد و خاکش رو پاک کردم دربشو برداشتم و بوی قشنگش به مانند آتشفشان خشمگین که سالها در انتظار فوران بوده خودش‌ رو به بیرون پرتاب کرد و آن چنان حس عمیقی به من داد که تاب باز گذاشتن چشمهایم را نداشتم، چشمهایم را بستم و خودم‌ را در موج های پر تلاطم و زیبای عطر رها کردم، نه بویش تغییر کرده بود نه حس عمیقش‌ بعد از آن سالیان...

دستم رو مانند عاشقی که بعد از سالهای دور معشوقه را میبیند به روی شیشه میکشیدم، لمس درب چوبی قهوه‌ای سوخته چنان لطیف بود که گویی درحال لمس گونه معشوق هستی، تمام نوشته هایش را خواندم از سریال و ساخت پاریس‌ و در همین حین به ذهنم آمد که چقدر این عطر دارک هست و چقدر تاریک هست فضای پشت این بوی وسوسه آور، این عطر آنقدر برای من دارک هست که اگر هرشخصی اورا بپوشد برای دیگران قابل حدس زدن نیست؛ نه میتوانی شغلش را حدس بزنی نه بقیه خصوصیاتش را، جالب است که نه میتوانم اسمش را سپر دفاعی بگذارم نه مایه جلب توجه، جفتش را انگار باهم دارد ولی خودت باید تصمیم بگیری نقش سپر را برایت داشته یا ابزار دلربایی...

اسپری را پشت سرهم فشار میدادم تا شاید نیم قطره‌ای به بیرون راهنمایی کند و موفق شدم، آن بوی دودی ساعت ها روی پوست خودنمایی میکرد و اصلا قدیمی نشده بود بلکه حس میکردم پخته تر شده است، برای من یکی از قشنگترین و مرموزترین عطرهای دنیای عطرسازی هست، رنگ و طراحی شیشه عطر و درب آن بطرز عجیبی خبر از مولکول این عطر میدهند...

تصور کنید: در هوای تاریک و نخ نمای قبل از طلوع آفتاب، در قلب جنگل های آمازون با مِه نیمه غلیظ تنها هستید در حالی که از کلبه چوبی خود بیرون زده اید و صدای چوب های زیر کفش با صدای ضعیف جغد مخلوط شده، در نزدیکی خود درختان سر به فلک کشیده سرو را میبینید که انتهای آن در مه غرق شده است و بوی سوختن چوب رو میشنوید که گرمای آن با خنکی هوا ترکیب شده است...

از شکیبایی و وقت گرانبهایتان سپاسگذارم
پایدار باشید.