NASOMATTO - Sadonaso

دیگر نمیترسید...
همه چیز عادی شده بود.
حالا اگر میخواست هم نمیتوانست دیگر به آن خانه برگردد...
فرار که نه ... برای آزادی قمار را باخته بود.
بیشتر از دوماه است که بی خانمان شده ..
نه جای خوابی دارد ونه آب و غذایی..  باید داخل زباله ها دنبالش بگردد .ژولیده و آفتاب سوخته است، آخر جای مناسبی برای حمام و نظافت ندارد.
همه چیز برایش عادی شده... حتی شبهایی که کنار سطل زباله ی شیرینی فروشی، مورد هجوم نَرهای حیوان سرشت قرار میگیرد..این میان کسی هم هست که از ترس ایدز از وسایل لاستیکی و پیشگیری ارزان قیمت استفاده میکند...
NASOMATTO - Sadonaso
این فضا را روایت میکند...
روایتِ ک...وم های رها شده کنار سطل زباله.

سلام دوستان عزیز:
Sadonaso یک عطر کاملا غیر عادی که برای موقعیت و منظوری خاص کانسپت گیری شده.
قطعا اکثریت دوستان کانسپت این کار رو میدونید و در عجبم از ذهن خلاق و یکمی مریض گوالتیری برای طراحی و پردازش این عطر.
عطری سخت پوش و بسیار سخت پسند که شخصا موقعیتی برای پوشیدنش نتونستم در ذهنم تجسم کنم.
آزادی ذهن و فراپردازی های دنیای غرب خیلی بی پروا شده و این موضوع به هنر و در نهایت صنعت عطر و پرفیومری در اروپا هم رخنه کرده و تاثیر و مآحصل اون هم تولید و خلق عطر هایی مثل Sadonaso شده.
سویه های شدید و چرک و کاملا فتیش گونه از روایح سکشوال که در خود اروپا هم مخاطبین خاصی رو شامل میشه و اصلا عمومیت نداره.
اما رایحه عطر ماهیتی بوزی و شیرین داره که رگه هایی بسیار قوی و هارش از نت های انیمالیک آن رو دربرگرفته اند. من با تست این عطر اهرام بویایی رو اینگونه برداشت کردم که خدمتتون عرض خواهم کرد:
آغاز کا با رایحه ایی شیرین و خیلی کدر و مقداری لاکتونی آغاز میشه که حالتی لزج و کاملا چسبناک داره. محسوس ترین نت دریافتی من در این مرحله از رایحه وانیل و کارامل و بویی شبیه به شیرعسل بود. بلافاصله نتی کاملا سنتتیک و غیر طبیعی که حالاتی پلاستیک گون داره به تاپ نت کار اضافه میشه . بویی شبیه به پلاستیک و یا کش پلاستیکی که در حال گرما دیدن و نرم شدن است .رایحه ایی که از ذوب شدن پلاستیک ساطع میشه. این نمایش غیر منتظره و کاملا سنتتیک
طول عمر کوتاهی داره که قطعا به منظور خاص و با پس زمینه هدفمندی به کار اضافه شده که خودتون با جستجوی بیشتر متوجه خواهید شد.
بعد از گذشت چند دقیقه، نتی عرق کرده و دمدار از روایح انیمالیک به قلب هرم بویی این عطر اضافه خواهد شد که خیلی هایپ و نمایان هست. اصلا میخواد خودنمایی کنه و بگه که من حسی و خویی حیوان گونه دارم برای رسیدن به میل و هدفم و کسی جلودار من نخواهد بود. خوشبختانه و یا شاید هم هوشمندانه این تم انیمالیک بعد از حدود 10 دقیقه به صورت تدریجی شروع به کمرنگ شدن میکنه و با ورود به مرحله پایانی و درای داون عطر رایحه ایی نیمه پودری و کمی گرم و شیرین از حضور مجدد وانیل و مشک برای من قابل استشمام بود.
به غیر از اون دوتا پرده نمایش(( نت لاستیکی)) و ((روایح انیمالیک)) میشه بیس و شاکله اصلی کار رو به سیمینالیس از اورتوپاریسی نزدیک و همگون دید.
به واسطه جنس و کانسپت و نوع رایحه پخش و ماندگاری کاملا کنتری شده و تقریبا پرایوت داره.
به امید روزهای خوش برای همه هموطنانم

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز

تعریف کانسپت یا مفهوم یک عطر :

موضوع ، رخداد ، داستان ، مکان ( لوکیشن) یا هر چیزی که منشا الهامِ عطرساز برای ساخت عطری میشود.
مفهوم یا کانسپت یک عطر ، انحصاری هست و فقط وفقط متعلق به شخص عطرساز هست ، یعنی مصرف کننده نمیتواند این مفهوم را تغییر دهد.

اما برداشت ،

آن چیزی هست که مصرف کننده از فضای عطر ، تاکید میکنم فضای عطر ،احساس میکند و ممکن هست متفاوت از مفهوم یا کانسپت عطر باشد ،
بنابراین برداشت از فضای یک عطرمیتواندبسیارمتفاوت
از مفهوم یا کانسپت عطر باشد ،
به همین دلیل برداشت های خود را نباید به عنوان کانسپت و مفهوم آن عطر معرفی کنیم .

همچنین ممکن است مفهوم و کانسپت یک عطر نیز توسط مصرف کننده ، اشتباه تفسیر شود که این هم یک برداشت اشتباه محسوب میشود.

سر و صدایی که گوالتیری با این جغله عطرای سودجو بپا کرده‌رو اگه دوشنبه از خودش درمی‌آورد، می‌شد دوشنبه‌سوری‌.

از آنجایی که فضای متن تا حدی با فضا و کانسپتی که برای این عطرِ لچر ایجاد شده، هماهنگی و کفویّت داره، امید که ساحت ادب خدشه برنداره و مدیر محترم هم با اغماض و چشم‌پوشی اجازه تایید صادر بفرمایند.
وقتی چنین عطرهایی تولید می‌شن و محبوبیت پیدا می‌کنن باید هم عطار و هم دوست‌دار و مدافع عطر بدونن که تو دعوا حلوا خیرات نمی‌شه و دروازه‌ی نقد همیشه گشوده‌اس.

بشخصه هیچ حس جنسی از سادوناسو نگرفتم.
رایحه‌‌‌‌اش نه چنان گیرا و دلپسند بود نه نفرتی حاصل کرد‌. سمپل ۵ میلش بلاتکلیف داره برا خودش هستندگی می‌کنه. به خیال خودش خیلی دلبره (از بقیه‌ی عطرام جداش کردم یه وخ دلشونو نبره).
نه حسی حماسی و نه میلی شدید. شیرین، سنتتیک، وانیلی، کمی حیوانی، ادراری [که مطمئن نیستم گروه بویایی‌ به این نام داشته باشیم] عرق‌کرده، ک‌ا‌ن.د.ومیکال [به قول عزیزان] و خانه کرده در کندوی عسل... اع اع اع بگو دیگه. اکبیری برا همین انقد ش‌ه‌و‌ان‌ی و تحریک آمیزه: از اولشم معلوم بود دلْ پیشکشِ ملکه‌ی زنبورا کرده و اصلا همه‌ی دادار دودورش برا این خانوم تپلِ تنبلِ تن‌پرورِ. شاید به دماغ عسل‌دوست زی‌زی خانوم خوش بیاد و هوش از سرش بپرونه‌ها، ولی برای ما نیمه آدما بوی تخم مرغ با رب خانگی هوس‌انگیزتره تا این کندوی کنار عنبرنسارا. خوب بود چند لایه پیاز هم لای نت‌هاش کار می‌ذاشت گوالیتری که دیگه در بلاتکلیف بودن بین این همه تبلیغ و شایعه و این بوی نه چندان دیوانه، تیر خلاص‌رو به شاه دماغ‌های اسیر القائات بزنه.

هیسسسسسس! یه مسئله‌ای‌رو اینجا می‌گم، فقط به مدیر عزیز نگید؛ می‌ترسم تایید نکنه متن بی‌چاره‌رو. گوش‌هاتونو بیارید جلو:
اسم عطر بعلاوه ادعاهای تحریک‌‌آمیزیِ جنسی که این مایع سیه‌رویِ بی‌تربیت دنبال خودش می‌کشه، همه‌اش زیر سر اینه که گوالتیری بی‌ادب مثل جردن بلفورت همیشه سر‌شو تو جاهایی فرو می‌کنه که نباید‌. مرد حسابی سرتّ تّو ... بله بله مدیر عزیز چشم... بچه‌ها لونه‌ی جِری... سرت تو لونه‌ی جری چی‌کار می‌کرد که با این همه سادوناسوی کثیف و بدبو ازش بیرون بیای و آبروی هر چی عطر و ضد عطر و غیر عطره‌رو ببری؟
به بینی‌ت یاد بده هی ندُوه بره تو سوراخ‌ها و غارهایی که نباید. یه وقت دیدی مثل جان ادوارد جونز تو یکی‌شون گیر کرد و نتونستن بکشنش بیرون؛ خودتم شدی مثل حضرت کاوالایف بی‌دماغ و آبروت رفت‌‌ها.
اون وقت دیگه کی میاد برای ملت ما بلک افغانِ خفن بزنه و هندونه کنه تو آستین‌شون؟ همه‌ی کارات می‌شن مثل بلاماژ: اون چیزی از آب درنمیان که می‌خواستی!!!
بهت هشدار می‌دم:
ما تازه از آسیب‌های جدی و جهانی ورود بی‌جای خفاش تو سوپ چینی‌ها رها شدیمااااا برادر.
خیلی می‌ترسم یه روزی‌ خبرش بیاد که دماغ عطار دیوانه عامل ویروس طاعوناسو در عرصه‌ی جهانی شد.
خلاصه از ما گفتن:
هی سرتو نکن تو نقاطی که ... هیچی دیگه. نکن! درسته تو مملکت دموکراتیکی زندگی می‌کنی، ولی خودکنترلی نداری جانم؟ زشته!

اگر چشمم کور نشود و نگردد استخوانم پوسیده به دست دوستداران گوالتیری باید عرض کنم که ایشون در سه کلمه پیچ می‌خورد و فتیله پیچ می‌شود و چپ می‌کند و به پیچش چرم کوئوم می‌پیچد:

۱ تبلیغات. ۲ آوانگاردیسم. ۳خَفَنیّت [اگر ادیبان جمع به این واژه‌ی بی‌چاره اشکال نکنند که علامت مصدر صناعی عربی روی کلمه فارسی ناید. بالاخره پیچ در پیچه، چه انتظاری دارید؟ بنویسم خفن بودگی‌؟ چشم! خفن بودگی!] که این خصیصه‌ی سوم در پی دومی به وجود میاد و چهارمی‌رم دزدکی بگم: کیاست و تیزهوشی.
البته جناب الکساندرو خصیصه‌های دیگری هم به مثابه‌ی یک پدیده در جهان عطر داراست و دوستان همه می‌دانند.

یک بررسی کلی:
در جهان افسانه‌ای عطر هم زوم کردن روی مسائل جنسی، در معرض اتهام پوپولیسم و سودجویی‌ست. همچنانکه در نقاشی و شعر و رمان و سینما هم.

فیلم‌های زیادی با مضامین جنسی ساخته شده‌اند و حرفی برای گفتن دارند، اما مسائل جنسی را موضوع اثر قرار نمی‌دهند؛ بلکه آنرا مشکل، درد، آسیب اجتماعی یا وجهه‌ی تاریخیْ خاص قرار داده و یا محدودیت‌هایش را نقد می‌کنند؛ به قولی اثر تبدیل می‌شود به پاتولوژی روانی، فرهنگی، اجتماعی و ...
در مقابل فیلمی هم هست که سراسر س.ک.س و اروتیک و جان بخشی جنسی به انسان عقده‌ای و عقب مانده و شاید خجلی‌ست که دستش جز به این فیلم برای ارضای نیازهایش نمی‌رود... شاید هم برود، دست است دیگر، ولی فیلم عامل آن است: می‌شود نیمفومانیاک: البته فیلم حرف‌های دیگری هم برای گفتن داشت، ولی صحنه‌های اروتیک‌اش سخنرانی‌‌های هیتلر را هم می‌بلعید چه رسد به درد و دل با دختر معتاد به س.ک.س! یا عشق اثر بی‌معنای (این واژ‌ه‌رو بر من ببخشید) نوئه با تمام روابط پیچیده‌ای که بین کاراکترای نه چندان پخته‌اش داشت.

سادوناسو هم تلسکوپی‌ست که درست روی لبه‌ی آن چ‌ی‌زّی زوم کرده که مامان‌ باباهامون می‌گفتن زشته پنهونش کن. اع‌!
آخه بی‌تربیت، بی‌چشم و رو یکم یواش، این چه دریه که تو نسخه‌ی اکستریت‌ات داری؟
سادوناسو اثر هنری بی‌پروا، جسور، پر هیاهو، ضعیف، مهمل، بی‌ادب، برون‌گرا، هزل، بی‌محتوا و در عین حال باهوشی‌ست که از عطاری هوشمند تراوش یافته.

آدمیزاد؛ این موجودِ آگاه از محدودیت، عقده‌ها و نیازهایش که از پشت بام آزادی افتاده و در نهایت ابتذال با صورتی خراشیده و بی‌چشم، دستی کج و لنگ لنگان به دنبال دلبریّ از جنس مخالف است و ناچار گوالتری‌‌ی باید که برای امتلاء کمبودهایش سادوناسوی پرمدعا و غوغا بپاکرده‌ای را خلق کند تا مگر... مگر این آدمیزادِ نفله به مذاق حضار در جلسه‌ی شامگاهیِ میل و نکبت خوش آید، یا در وهم تاریک و جهل مرکب خویش گمان کند که خوش آمده. این موردرو دیدم که می‌گم.

صدّ تّاسّف به ایّن هّمه ابتذالّ و فرومایگیّ!!!

می‌دانید که از پی‌نوشت گریزی نیست:
هیچوقت این جمله سنت آگوستین‌رو فراموش نکنید که گفت:
هرزگیِ کمدی هرگز برای حضار قابل تحمل نمی‌بود اگر رسوم جامعه قبلا همان هرزگی‌ها را جایز نشمرده بود.

اگه عرضه هست[بعلاوه‌ی استقبال] یعنی تقاضا هست. و پوپولیسم یعنی اینکه ما نه تنها هنر اینو نداشته باشیم که ذائقه‌سازی کنیم، حتی از ذائقه‌ی کج و معوّج این مشتی گوشت کیلویی درب و داغون کمال سو استفاده‌رو برای سودجویی و فروش بیشتر بکنیم.

و بعضی‌ها بگویند که بععععله بکشید کنار
گوالتیری آرتیست با کاروانی از هنر ناب و گوهرین از راه رسید.
ببخشید من مارکوپولویی نمی‌بینم. هر چه هست پوپولیسم و هوشمندی و کیاست و سوء استفاده از شه..وتِ خودجلوه‌گری‌ مخاطب‌ست.

من نسخه‌ی چپ‌کرده‌ی اینترلود و سالومه و ... رو با قدرتمندترین ناسوماتویی که می‌شناسید تاخت نمی‌زنم... اگه عطارش گوالتیری‌ای باشه که ارزشی برای هنر قائل نیست(بازم اگه بفرمایید عطرسازی هنر نیست که دعوایی نمی‌مونه) و جز برای سود و دادار دودور بیشتر هنرش‌رو به کار نمی‌گیره. هه. هنر! عجب! به نظرم حتی خود گوالتیری هم از اون دسته‌ست که به ریش ایده‌ی هنر بودن عطرسازی می‌خنده. خودمم گاهی می‌خندم.

پی‌نوشتِ پی‌نوشت:
بشخصه بعضی روایح (صرفا رایحه) خانه‌های ناسوماتو و اورتو پاریسی‌رو دوست دارم از جمله کوئوم، ترونی، دورو، بارائونادا، فانتوماس و تا حدی نودی فلوروم و بلاماژ وَ این غیر از اینه که عملکرد هنرمند در مقام هنری‌ش‌رو نقد کنی. لطفا سوء تفاهم نشه.
مشک آن است که خود گوید نه دادار دودور.

یه پی‌نوشت دیگه:
این جمله‌رو شنیدید: تنها آنانکه دست به کاری نمی‌زنند، هرگز خطا نمی‌کنند. گوالتیری هم یه آفرین داره که حداقل کاری می‌کنه و توش عامدانه و آگاهانه آفساید می‌ده. حداقل به ریش نشستگان و باتلاقیان پر از سکون می‌خنده.
آفرین بهش.

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیزم

میخواستم مطلبی رو در مورد ایده ای که در ورای ساخت این عطر هست خدمتتون عرض کنم ،

تمام آن چیزی که باعث شده برای ساخت این عطر از اون الهام گرفته بشه در این جمله نهفته هست :

There is no purpose in life beyond the pleasure of senses

این جمله ای هست که در خانه عطر ، در مورد این عطر گفته شده،
معنیش میشه :

هیچ خواسته ای در زندگی بالاتر از لذت حواس نیست ،

در مورد جهان مادی این یک واقعیت هست و نمیشه اون رو انکار کرد ، لذتی که ما از طریق حواس پنج گانه مون به دست میاریم و در واقع با حس کردن ، لذت میبریم ،
دیدن ، شنیدن ، لمس کردن ، چشیدن و بوییدن

گوالتیری اوج این لذت رو که در یک نزدیکی کامل بین دو جنس مخالف به حداکثر می رسه ، با این عطرتداعی میکنه ...

متاسفانه برداشت های اشتباه از مفهوم یک عطر و بدتر از اون، نقل قول های با تاکید این برداشت ها ، باعث میشه خریداران به اون عطر با دید بسیار منفی نگاه کنند.

اکثر کارهای گوالتیری رو دوست دارم و خیلی از کارهایش را دارم اما به لطف وهدیه جناب شی.انی یک میل از این کار جهت تست به دستم رسید اما بعید میدانم ما ایرانیها تحمل ۵ دقیقه این کار را داشته باشیم .مهم این است که من را به فکر کردن عمیق فرو برد که چه نمره ای به رایحه این کار باید داد؟شاید ساخت این کار فقط از عهده گوالتیری بربیاد اما بوی این کار مشمئز کننده است و اگر قرار باشد روایح به این سمت بیاید باید فاتحه عطر و عطار را خواند....
با وجود سر درد خوشحالم که این کار را تست نمودم .و ترجیح میدهم به جهت علاقه ای که به گوالتیری دارم هیچ نمره ای ثبت نکنم.

سادونازو یا سادوناسو
فرض کنید یه ظرف پلاستیکی پر از عسل که حسابی گرما دیده رو باز می کنید ، یک قاشق از اون عسل رو با یک لیوان آب داغ که مقداری هم کارامل درونش مخلوط شده حل کنید، رایحه ش رو امتحان کنید و همون لحظه متوجه میشید قهوه شما در قهوه جوش قدیمی روی گاز ته گرفته همون لحظه ترجیح میدید بجای قهوه سیگارتون رو روشن کنید و ته سیگار رو توی مایع غلیظ درون قهوه جوش خاموش کنید.
چه بویی توی فضا راه افتاد
فضاش: فیلم climax و فیلم love از گسپر نوئه رو تماشا کنید.
لوکیشن اصلی climax میتونه این رایحه رو داشته باشه.
در خصوص نشر بو صحبتی ندارم، قرار هم نبوده نشر بو داشته باشه.
ماندگاری هم همچنین.
اروتیک؛ نمیدونم
اگر به یک نفر که هیچ پس زمینه ای از این عطر نداره، رایحه اون رو روی مچ دستش اسپری کنید، احتمالا سریع محل اسپری رو بشوره.
یونیسکس شاید اشتباه باشه، جنسیت نداره بنظرم

با سلام و درود
امروز رفته بودم با یکی از رفقا اسب سواری....وارد اسطبل که شدم بو هایی بود ....بوی اسب بوی کاه بوی موندگی و عرق و پهن ....از بوها داشتم لذت میبردم....به فکر افتادم چرا ؟هنوز کامل نمیدانم ولی میدانم این شدت شوق به راییحه ها؛برای من به بوهای بد هم سرایت کرده .احساس میکنم چیزی که گوالتیری فکر میکند شاید همین باشد....اوج اشتیاق برای روایح و با آغوش باز لذت بردن از خاص بودن هر روایح موجود در این کره خاکی...شاید برای بعضی افراد مشتاق روایح هنوز جالب نباشد شاید این از ذهنیت فلسفی من باشد که همه موجودات هستی را با همه خوبی ها و بدی هایشان میپذیرم
شاید از این قول نیچه شروع میشود
هیچ پدیده ای اخلاقی نیست بلکه ما آن را اخلاقی تفسیر می کنیم
این عطر را تست نکرده ام و نمیدانم عطر خوبیست یا بد

عزیزی در همین صفحه نوشته بود: «این کار جنسیت نداره!»
بله، نداره! نه مردانه‌اس نه زنانه، فی‌الواقع نه حتی برای انسان خلق شده! یک توهین به شامه‌ی نوعِ بشر!

تصورم اینه که گولتیری این عطر رو برای تنهایی و جذبِ تنهایی ساخته! فرض کنید در موزه‌ای به سر می‌برید و جذبِ درون‌مایه‌ی تاریخیِ آثار شده‌اید، دوست ندارید کسی به شما نزدیک بشه، سادوناسو رو از جیبِ‌تون در میارید و به خودتون اسپری می‌کنید! جواب قطعیه. حتی بعد از اتمامِ کار موزه هم نگهبان جهتِ بیرون‌کردنِ شما حاضر نیست بهتون نزدیک بشه!

فرضیه‌ی دوم احتمالاً سگی بچه‌ای رو گاز گرفته، برای تنبیهٔ سگ و متمایزکردنِ اون با باقیِ سگ‌ها یک شیشه از سادوناسو روی اون فلک‌زده خالی می‌کنند و اون سگ دیگه تا پایانِ عمر کسی رو گاز نمی‌گیره!

پ.ن: البته اگه معجزه‌ای شد و کسی شیفته‌ی این عطر شد پیشاپیش عرض کنم قصدِ توهینی ندارم، به هرحال می‌دونیم که خانه‌ی آخرِ تمامِ صحبت‌ها درموردِ روایح، “سلیقه‌اس”!

چرک و ادرار مانند؟!
پشم گوسفند؟!
ترشحات انسانی؟!
خدای من
همونطور که همه ی مرزها دارن جابه جا میشن ظاهرا این موضوع به مقوله ی عطر هم رسوخ پیدا کرده
اول اینکه کلی با نظرات مربوط به این عطر خندیدم و سرگرم شدم و دوم اینکه با این توصیفات حتی دلم نمیخواد یک لحظه هم به مشامم بخوره!و واقعا به کسانی که تستش کردن تبریک میگم.به نظرم تست و تشریح نتها در این عطر یا به زعم من ضدعطر شجاعت میخواد!!!