Cartier - Pasha de Cartier Noir Absolu

عطری سر درگم
نه آنچنان مردانه که بخوای با کت و شلوار بپوشی
نه آنچنان کژوال و اسپرت
یک رایحه جدید داره شاید بینی من پسش زده شاید یکی دیگه عاشقش بشه
پخشو ماندگاری خوب
ولی عطری به شدت بدپوش
نمیشه هر جایی استفاده کرد بشدت خاص پسند
یا عاشقش میشی یا متنفر ازش
در کل من چیز خاصی توش ندیدم ترکیب سمی بود به نظرم فضای دود و کارامل و دانه تونکا

این عطر متاسفانه میان‌عطربازها شناخته نشد. اما با تمام‌ناشناختگی و حتی نظرات‌منفی زیادی که با خودش به همراه داره، از نگاه من یک نیش تمام عیاره! از نگاه‌من عطرهای خوب رو‌ میشه از یک‌منظر به دو دسته تقسیم‌کرد: ۱-اونهایی که روح‌نواز هستن و ۲-دسته‌ای که روح رو سیراب می‌کنن.
دسته‌ی اول مثل‌ عطر هوم اینتنس از گرلن، با رایحه‌شون‌می‌تونن برای لحظاتی روحت رو نوازش کنن، تو رو آروم کنن و در کل حس خوبی رو‌به تو منتقل کنن. اما دسته‌ی دوم خاصیتشون نوازش نیست بلکه ساخته شدن تا درون خالی تو رو‌ پر کنن. و به معنای دقیق کلمه اشباعت کنن. هر چند این صرفا بک فانتزی است و نمیتونه حقیقتا یک عطر تا این حد پیش بره اما دسته‌ی دوم طراحی شدن برای چنین کانسپتی. عطر حاضر از کارتیر رو دقیقا باید جزو دسته‌ی دوم قرار بدیم: سیراب‌کننده‌ی روح! بوی شکر سوخته و شیرینی‌ای که ابدا مثل عطرهای گورماند شیرینِِ ساده نیست و در دل خودش تلخی و سیاهی عجیبی رو یدک می‌کشه من رو با روایحی مواجه می‌کنه که از یک‌سو در من حس ولع شدیدی رو ایجاد می‌کنه برای بو کشیدن عمیق این عطر، اونقدر که تمام فضای شش‌هام (روحم) رو‌ پر کنه و در عین‌حال بخاطر همون دارک بودنش یک غم عجیبی رو برام‌ به همراه‌ میاره. و همین کیفیت دارک این عطره که اغلب آدمها رو به این سمت می‌بره که این عطر رو یک عطر بد بو خطاب کنن (نگاه کنید به فراگرانتبکا که برخی‌گفتن بوی مدفوع‌میده). این عطر سویه‌ی تاریک‌زندگی رو به گونه‌ای به تصویر کشیده که اگر تحملش کنی میتونی نهایت لذت رو ازش ببری. آدمهایی که غم رو‌دوست دارن و روح سرکشی دارن احتمالا با این عطر رفیق خواهند شد. برای من این عطر جزو برترینهاست.

روزهای اول که این عطر رو تست کردم به حدی گرفتارش شدم که شبها چندین بار از رختخواب بلند‌میشدم و میرفتم به سمت کمد دیواری و صورتم رو به پیرهنی که این عطر رو روی اون‌اسپری کرده بودم میچسبوندم و یک دل سیر پیرهنم‌ رو بو‌ می‌کشیدم.
نت کارامل و شکر توی این عطر به دلیل حالت سوخته و اسموکی‌ای که دارن باعث شده که این عطر هم کیفیت گورماند پیدا کنه و هم در عبن حال فضای ذهنی ما رو از یه عطر گورماند بالاتر ببره یا بهتره بگم عمیق‌تر ببره. عطرهای گورماند چون امیال دهانی رو‌ تحریک‌می‌کنند عموما خیلی نمیتونن حس عمیق بودن و پیچیدگی رو به ما‌منتقل کنن. اما این عطر این کار رو می‌کنه! انگار عطر از دهان وارد ما میشه و در انتها تمام مغز ما رو پر می‌کنه. به تعبیری این عطر سطحی‌ترین حواس و عمیق‌ترین شهودها رو میتونه درگیر خودش‌ کنه.
احتمال میدم به دلیل استقبال بسیار کم از این عطر، به زودی دیسکانتینیو بشه.
در نهایت این نکته رو لازمه اشاره کنم که تفاوت بسیار زیادی بین ابتدا و انتهای حضور این عطر وجود داره! و اغلب درای داون اونه که برای آدمها لذت‌بخشه. اما من از ابتدا تا انتهای این عطر رو دیوانه‌وار دوست دارم.
لانگویتی و سیاژ عطر به شدت بالاست.
نیشی پر از پیچیدگی و زیبایی اما مهجور که اونطور که به نظر میرسه ناشناخته باقی خواهد ماند...