Filippo Sorcinelli - Quando rapita in estasi

درود مسیح عزیزم

بازهم یک شاهکار دیگه از قلم توانمند و زیبای شما

قلم تو مثل مداد جادو میمونه ، زمانی که در مورد عطری مینویسی ما رو به اتمسفر رویاگونه اون عطر میبره واین یعنی تفاوت ، تو متفاوتی...

نام تو روی این قلم حک شده و امضای تو در تمام متن هات هست ، یک امضای دیجیتال ، چون نمیشه اونها رو کپی کرد ،

خلق این اتمسفرهای رویاگونه فقط از یک King of Dreams برمیاد...

ممنون از وقتی که برای ما میگذاری .

از دوست به‌جز دوست نمی‌باید خواست... درود برتو جانم. ایرج بزرگوار عظیم‌ترین نوشته‌های تاریخ هم بدونِ ملاحظه و توجه [خواننده] جز کلمه‌های آواره و بی‌سرزمین هیچ نیستند. جملات وقتی به جغرافیای نگاه و ذهن شما می‌رسند وطن و معنا پیدا می‌کنند. سابق‌براین برای خود شما نوشتم که ازنظر من آن‌که می‌خواند همواره از آن‌که می‌نویسد برتر بوده، هست و خواهد بود. پس هم‌چنان منت نگاه شماست و بنده قدردان این محبت و آن‌همه نگاه هستم. سپاس بابت این‌که ساده و سرد عبور نمی‌کنید. برقرار و آباد باشید عزیزانم و ممنون که سینوسی‌هایِ مدوامِ این نااهل را تحمل می‌کنید. به امید روزهایی که بیش‌ازپیش در هوای يکديگر باشیم.

با تست این عطر جمله به جمله این ریویو میومد تو ذهنم . جناب مسیح ممنون که با این نوع نوشتن ها درک عمیقی از این آثار به ما می‌دهید. لذت بسیاری داشت بوییدن چنین عطری با پیش زمینه این توصیفات. پایدار باشید.

واقعیت اینه که رویو نویسی درباره عطر کار هر کسی نیست! نثر روان و بدون حاشیه، داشتن اون عطر و حداقل داشتن سمپل یا دکانت و تستهای متعدد در شرایط زمانی و مکانی مختلف، شناخت و تشخیص رایحه مواد معطر، تستهای متعدد از عطر و رایحه ها،آشنائی نسبی با سبک کار عطارها، شناخت برند... از اصلی ترین و تاثیر گذارترین مواردی هستش که باید یه رویوو نویس داشته باشه، اینکه من عطریو ندارم و در مورد اون عطر بنویسم در نت اول شاهد رایحه .... هستیم، بعد از ۱۰ دقیقه وارد نت دوم میشه و فلان رایحه میده و ... و یا اینکه در جواب یه پرسش ساده، مثنوی هفتاد من بنویسم یا اینکه برای بررسی عطر برم کتابهای فلسفی و افکار هگل، راسل، نیچه، صادق هدایت و ... با هم قاطی پاطی کنم و یه ملغمه بسازم که نشد رویوو عطر!!! حالا اشکالی ندارد در کنار بررسی عطر یه نوشته، استعاره یا خاطره کوتاه هم بیان بشه، که اتفاقا رنگ و جلا به اون نوشته میده، یا اینکه از وبسایتهای خارجی یا از نوشته رویو نویسهای حرفه ای کمک گرفته بشه، اما بعضی از نوشته ها واقعا رویو عطر نیست! بیشتر بیان افکار و روحیات درونی افراد با چاشنی طنز، خاطره و جملات فلسفی، که در ذیل بعضی عطرها دیده میشه. البته افراد آزاد هستند هر چی دلشون بخواد بنویسن و ادمین سایت هم تصمیم میگره منتشر بشه یا نه و کاربران سایت هم به فراخور سلیقه و میل شخصی، مطالب رو میخونن یا ازش رد میشن. اما خودمونو گول نزنیم! کلا نوشته یا داستانی افراد را جذب میکنه و به دلشون میشینه که خواننده حس هم ذات پنداری با اون نوشته پیدا کنه. یک نویسنده عطر باید حس داشتن و بوئیدن اون عطرو به خواننده منتقل کنه. چند نفر را میشناسید که با خواندن کتابهای ژول ورن، ویکتور هوگو، چارلز دیکنز و ... در اون کتابها غرق نشدن و خودشون جای شخصیت و کارکترهای کتابهای این نویسندگان نذاشتن؟ هنر یه نویسنده خوب، نوشتن متن ساده و روان، بدور از حاشیه و تمرکز بر موضوع اصلی هستش. موفق و پیروز باشید.

جناب مازیار بنده هم با شما به شدت موافقم!
گرچه گاهی اوقات شعر یا فلسفه، به درک بهتر عطر کمک میکنه، اما صرفا از خاطرات گفتن و یا بحث های بیهوده رو بجای بررسی تخصصی نشون دادن، واقعا باعث عذاب هست.
چند ماهی هست که بنده سعی میکنم که واکنشی نشون ندم اما حقیقتا برخی نظرات اونقدر بی ربط و بی سر و ته هست که دیگه نمیشه چیزی نگفت!
گرچه ممکنه برخی افراد مثل همیشه جواب بدن که: خب اگر کسی کامنتی رو دوس نداره مجبور نیست که اون رو بخونه! اما این جواب منطقی نیست. چرا که سایت عطرافشان محل گردهمایی دوستداران عطر هست و نه درددل و اظهار فضل و ترمیم عقده های گذشته. همچنین اخیرا این مطالب نامرتبط اونقدر زیاد شده که حتی اگر نخوایی ببینی شون، باز مزاحمت بصری ایجاد میکنن!!!
بنظرم اینجا مدیریت محترم باید تکلیف امثال بنده رو روشن کنه که آیا بخش نظرات در این سایت، به صرف آزادی بیان، محلی برای هر ابراز احساساتی اعم از مرتبط و نامرتبط هست و یا اینکه جایگاهی برای نظرات تخصصی و کمکی به انتخاب بهتر مراجعین به سایت هست!
بنده به شخصه به روندی که مدتیه حاکم بر فضای سایت شده اعتراض دارم و از اینکه بجای بررسی تخصصی یا نیمه تخصصی یا سوال و جواب های بجا، شاهد انواع نوشته های بی ربط هستیم آزرده میشم.
همونجوری که اینجا هرکسی هرچیزی دوس داره بگه پس ما هم حق داریم اعتراض کنیم به این روند پوپولیستی!
یه نکته هم بگم که بسیاری از افراد حاضر در این سایت، تخصص های ارزشمندی دارن که اگر بخوان میتونن موارد مربوط به عطر رو به اون گره بزنن و دهها صفحه رو پر کنن! پس زیاد نوشتن، دلیل بر زیاد دانستن نیست!!!

مجددا خواهش بنده از مدیریت محترم سایت اینه که تکلیف امثال بنده رو روشن کنن که آیا بخش نظرات، محل درج مطالب مربوط به عطر و با هدف افزایش دانش مراجعین هست یا اینکه جایگاهی هست برای تراوشات ذهنی هر فردی با هر دیدگاهی!
که اگر بنده دچار اشتباه در انتخاب این سایت بعنوان مرجع بحث های تخصصی عطر شدم، روشنگری بفرمایید تا تفکرم رو عوض کنم.
با آرزوی بهترین ها

سلام مهیار خان سپاس بابت نظرت

خیلی عالیه که شما به این مهم اشاره کردی که احترام بزرگتر واجبه!

قطعا اسکرول کردن هم همه راحت انجام میدن.

دو نکته هست:
1- مسن ترین ادیبان زمان ما استادان شفیعی کدکنی, استاد اسلامی ندوشن, استاد میر جلال الدین کزازی و دیگرانی هستن که با یک جستجوی ساده می شه پیداشون کرد تو اینترنت. ادبیات هیچ کدام ادبیات قجری, غزنوی یا غیره نیست.ببین این زیر من یک نمونه از ادبیات میر جلال الدین کزازی رو می گذارم:


"باشگاه شاهنامه پژوهان _ گفتگو : میرجلال‌الدین کزازی درباره تجربه سال‌ها پرهیز از به‌کار بردن واژگانی غیر از واژگان پارسی سخن گفت. میرجلال الدین کزازی در تازه ترین گفتگو با خبرگزاری ایسنا تجربه سال‌ها پرهیز از به‌کار بردن واژگانی غیر از واژگان پارسی سخن گفت. این شاهنامه پژو و استاد زبان و ادب فارسی همچنین در بخشی از این گفتگو افزود : ایرانیان نیاز نیست کار دشوار و پیچیده‌ای انجام دهیم و تنها کاری که بایسته آن است که بکوشیم ایرانی بمانیم، این است که ایران را به شایستگی بشناسیم. در ادامه گفتگوی ایسنا با این چهره فرهنگی را خواهید خواند .
این استاد ادبیات و نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: کمابیش از دو دهه پیش بر آن سر افتادم که به یاری زبان پارسی برخیزم، با این شیوه که توانایی‌ها و زیبایی‌های این زبان را در کردار آشکار بدارم، بی‌آن‌که درباره آن بگویم و بنویسم. به سخن دیگر، آن زبان پارسی را به‌کار ببرم که از سستی‌ها، کاستی‌ها، آلایش‌ها، نابهنجاری‌ها و کژی‌ها به‌دور و پیراسته است.
او با بیان این‌که “یزدان پاک را سپاس می‌گزارم که در این کار بیش از آن‌چه در آغاز امید می‌داشتم و می‌انگاشتم، کامدار و بخت‌یار بودم”، افزود: این را دهش ایزدی می‌دانم، زیرا اگر در آغاز این گرایشی بوده، امروز به خیزش دگرگون شده و گسترش یافته است و پارسی‌گرایی به پارسی درست و به آیین گفتن و نوشتن، تبدیل شده و پرسمان روز گردیده است.
کزازی درباره فرهنگستان زبان و ادب فارسی و کارکرد آن گفت: باورم این است که با انبوهی واژه‌های بیگانه یا وام‌واژه‌ها، هیچ نهادی نمی‌تواند به تنهایی چاره‌ای برای دشواری‌ها و نابهنجاری‌های زبان بیابد، بیندیشد و به‌ کار بگیرد.
این پژوهشگر با بیان این‌که همه ایرانیان که دانش و توان بایسته دارند، می‌باید به یاری زبان پارسی برخیزند، ادامه داد: گاهی گفته می‌شود که اگر در برابر وام‌واژه‌ای چند واژه را در پیش بنهند، آشفتگی پدید می‌آورد. شاید در آغاز این‌گونه باشد، اما این بخت را به بهترین واژه می‌دهد که گزیده شود و ایرانیان و پارسی‌زبانان آن را به‌کار ببرند. از همین روی استادان دانشگاه، نویسندگان، سخنوران و همه کسانی که زبان را آگاهانه و به گونه پرورده و هنری به‌کار می‌گیرند، می‌توانند در برابر وام‌واژه‌ها، واژه بسازند و داوری با مردم است.
او افزود: مردم بهترین، به‌آیین‌ترین، برازنده‌ترین و آسان‌ترین واژه را برمی‌گزینند و واژه‌هایی که مردم، حتی آنانی که دانش زبانی نداشتند، بر پایه آگاهی سرشت‌مانی از زبان سال‌ها پیش پدید آورده‌اند در شمار بهترین واژه‌ها است.
کزازی خاطرنشان کرد: تعمیرکاران برای ابزارهایی که در خودرو به‌کار می‌برند، واژه‌هایی ساخته‌اند که بهترین واژه‌ای است که می‌توان ساخت؛ ابزاری را که به دست سگ می‌مانده سگ‌دست گفته‌اند و نگفته‌اند دست سگ یا دست سگ‌وار. شاید هیچ فرهنگستانی پس از زمانی دراز رای‌زدن، اندیشیدن، جستن و کاویدن نوشته‌ها و سروده‌های گوناگون، نمی‌توانست به چنین واژه‌های سخته، سُتوار، روشن و رسایی برسد.
این استاد ادبیات همچنین درباره دغدغه همیشگی خود برای پاسداشت فرهنگ و ادب ایرانی و در پاسخ به این‌که “چه کنیم ایرانی باقی بمانیم”، اظهار کرد: ایرانیان نیاز نیست کار دشوار و پیچیده‌ای انجام دهیم و تنها کاری که بایسته آن است که بکوشیم ایرانی بمانیم، این است که ایران را به شایستگی بشناسیم.
او افزود: باور من این است که هر کس ایران را بدان‌سان که می‌باید بشناسد، به ناچار دل به ایران خواهد باخت. کسانی که ایرانی نبوده‌اند و حتی در آغاز با ایران دشمنی می‌ورزیده‌اند، هنگامی که فرهنگ، تاریخ و مردم این کشور را شناخته‌اند دل به ایران بسته‌اند.
کزازی گفت: اگر بدانیم که ایران چیست، ایرانی کیست و پاسخ‌هایی سنجیده، برهانی و دانش‌ورانه و نه از سر شورمندی و دلبستگی کور به این دو پرسش بنیادین در این روزگار بدهیم، در برابر هیچ فرهنگ و اندیشه‌ای آسیب‌پذیر نخواهیم بود، چون روزگاری است که پایه آن بر گسست، بیگانگی، شتاب و آسیمگی نهاده شده است و فرهنگ رسانه‌ای دم به دم دگرگون می‌شود و تنها چاره برای ایرانیان که پیشینه‌ای دیرباز در تاریخ و فرهنگ گران‌سنگ و بی‌مانندی داریم، برای این‌که بتوانیم همچنان چیستی ایرانی خود را پاس بداریم، تنها آن است که در اندیشه و باور ایران را بشناسیم و بیابیم و اگر این‌گونه شود، در برابر هیچ فرهنگ تازشگر فرو نخواهیم پاشید و از پای درنخواهیم آمد.
این شاهنامه‌پژوه ادامه داد: هر ایرانی باید گام در این راه بنهد، اما شیوه گام‌زنی یکسان نیست. کسانی در این راه به ناچار راه‌برند و کسانی رهرو. کار و بایستگی راهبران از رهروان بسیار دشوارتر است و از همین رو است که ما باید به هر شیوه‌ای که می‌توانیم به ویژه به یاری همان رسانه، بکوشیم که ایران را بدان‌سان که هست، نه بیش از آن و نه کم از آن، نخست به ایرانیان و سپس به جهانیان بشناسانیم.
کزازی اضافه کرد: رسانه تیغ دودم است و می‌تواند ویرانگر، مردم‌کش، گزندرسان و زیانبار باشد و یا به وارونگی، سازنده، پرورنده، سودآور، مایه آبادانی و شکوفایی شود؛ بسته به این‌که از آن تیغ چگونه بهره می‌بریم. کارد پزشک با آن تیغ بیماری را که در آستانه مرگ است از مرگ می‌رهاند و مردم‌کشی خون‌ریز، با آن دیگری را در سال‌های جوانی و پرتوانی می‌کشد. گناه از تیغ نیست و از آن کسی است که آن را در کار می‌یابد."


می بینی! به ساختار مشابه در اون چیزی که رایج زمانه هست حرف می زنه و برای همه قابل درکه و غامض نیست. فقط فارسی تر و درست تر حرف می زنه.
بقیه هم همینطور! یه سر به اینستاگرام دکتر شفیعی کدکنی بزن چهار تا متن ازشون بخون می بینی که اصلا قجری حتی اوایل پهلوی هم نیست.

من فکر نمی کنم دوستان با همین ادبیات برن سر بقالی محلشون مرغ و شیر و پنیر بخرن.


نکته دوم:

کسی که میاد اینجا یک سوال ساده می پرسه یک جواب ساده هم می خواد. ما اگه بلدیم وعطرها رو می شناسیم اولین وظیفه مون اینجا کمک به دیگرانی هست که مبتدی تر هستن. گیج کردن دیگران و القای حس پدر سالاری کار درستی نیست.

مهمترین مشکل ما ایرانیا مساله " ریا" ست.

دوستان به کسانی که با جرات با یک جریان جبهه می گیرن و سعی می کنن خلاف جهت جمع حرکت کنن در جهت "حذف" برنیاین.

اونی که دوست داره ادبی بنویسه داره می نویسه. اونی که فلسفی فکر می کنه داره می نویسه. پس یک آدم مخالف اینها هم حق داره بنویسه اگه دوست نداری نظرش رو بخونی و باهاش مخالفی اسکرول کن برو.

"همه حق حرف زدن دارن چه موافقین ما چه مخالفین ما"

دوستان عزیزم سلام
حسادت از برخی چشم ها میبارد !
از من گذشته است که جوابی دهم که حسادت به خجالت بیانجامد !
من حتی شاگرد ایکاروس هم نیستم اما گویا باید آخرین درس را از او بیاموزم .
اینهمه عناد برای چیست در این خانه ؟؟
برای این است که هر کس بگوید من بهترین ام ؟؟
پس آنگاه از عطر که بر تن شما میمیرد و خود فدای شما میکند این آموخته اید ؟؟
اگر این خانه مامن بی مهری ست پس مرا با آن کاری نیست که جز مهر نیاموخته ام .
خصوص از عطر .
آرزوی شادی و مهر بر شما دارم
جای را باز میکنم تا راحت تر بنشینید هر چند کوچکترین بودم

با سلام و احترام. مانند همیشه لذت میبرم از نوشته‌های دوستان عزیزم.
بدین مرتبه قدردانی میکنم از زحمات شما.

جناب مهیار گرامی. مطمئن هستم مازیار قصد توهین نداشته. اینکه گفته ادبیات قاجار و یا .. منظور ایشون مشکل درک نوشته های ثقیل (که شبیه ادبیات نوشتاری دوران قدیم هستش) برای افراد بیسوادی مثل من بوده. ببینید یه ریو یا نوشته ذیل عطر باید باعث بشه که خواننده مشتاق برای داشتن و یا تست اون عطر بشه. مثلا من از بین رایحه های فلورال، رایحه شکوفه پرتقال(نرولی) و گل مریم(توبروز) را بیشتر از سایر فلورالها دوست دارم. اگر در زیر یه عطر مثل Atkinson`s Scilly Neroli که تمرکز عطر بر رایحه نرولی در کنار امبر گریس هستش (که اتفاقا چند روز پیش سمپلش دستم رسید ، اما متاسفانه صفحه مربوطه در عطرافشان وجود نداره که در موردش بنویسم!) ببینم نویسنده در خصوص این عطر مطلب مفیدی نوشته، مشتاق برای تست یا خریدش میشم. اما اگر همین رویو بجای پرداختن به اصل موضوع به حاشیه رونده باشه و 20 خط نوشته باشه و در این 20 خط، همون مطلب مفید وجود داشته باشه، هیچوقت اون مطلب مورد توجه من و امثال من که تمایلی به خوندن مطالب ادبی و فلسفی نداریم، قرار نمیگیره! شاید بگی خب این مشکل شماها هستش. بله مشکل ما هستش که نمیتونم با مطالب فلسفی ارتباط برقرار کنیم، اما واقعیت اینه که دنیا عطرها بسیار وسیع و گسترده هستش و هیچ کس هم نمیتونه ادعا کنه من تمامی عطرها رو تست کردم و هدف حضور ما در این صفحه اینه که با نوشتن در خصوص عطرهایی که داریم یا تست کردیم، این عطرها را به دیگران معرفی کنیم و با خوندن مطالب سایرین، با عطرهائی که نداریم آشنا بشیم، شاید گمشده خودمونو در دنیای روایح پیدا کنیم (هرچند برای جامعه معتادیون عطر این گمشده هیچگاه پیدا نخواهد شد!) حتما هم لازم نیست رویو تخصصی نوشته بشه. چون همونجور که گفتم نوشتن رویو تخصصی کار هر کسی نیست.(از جمله خود من) مثلا: اگر شما نوشته های .... را در عطرافشان خوانده باشی (بگذریم از این موضوع که ایشون اصلا کی بود و ظاهرا بعد از افتادن نقاب از چهره واقعی ایشون دیگه خبری ازش نشد!!!) دلیل مورد توجه قرار گرفتن تمام نوشته های ایشون (بدون در نظر گرفتن درست یا غلط بودن) نثر روان و بدون حاشیه بود که ایشون در نوشته هاشون بکار میبردن، به گونه ای که امثال من که بیسواد هستیم هم مشتاق به خواندن نوشته هاش بودیم و در همون نوشته ها بعضا اصطلاحاتی وجود داشت که تلفظش هم سخت بود اما این سختی باعث نشده بود کاربران از این نوشته ها چشم پوشی کنن به گونه ای که هنوز اسم ایشون برده میشه و بعضیا مشتاق بازگشت ایشون به سایت هستن! کوتاه سخن اینکه تمام افرادی که به عطرافشان میان مشتاق برای خواندن و دانستن درباره دنیای زیبای عطرها هستند.

سلطان عطرهای بازهای ایران و توران ، ذیل عطر اپیک امواج ، کامنتی نوشته اند در مورد تفسیرهای ذوقی، هنری و فلسفی عطرها که واقعا زیبا و به جاست.
((می‌بینید پشت عطرها چه داستان‌های حماسی است در اینجا خود عطار کسی که عطر اپیک امواج ساخته می‌گوید که از چه چیزی الهام گرفته است برای اهلش این مکاشفه بس لذت بخش و سکرآور است کسی نمی‌خواد چیزی سخت کنه….))
من واقعا از خوندن کامنت هایی امیخته با فلسفه و شعر و ادبیات ذوق مرگ میشم و بعضا اسکرین شاتش رو استوری میگنم . مخصوص اگه نوشته های سلطان عطر بازهای عزیز باشع که واقعا لذت میبرم از نوشته ها و کامنت هاش

من فکر میکنم منطقی‌ترین راه‌حل برای این تفاوت دیدگاهها اینه که گزینهٔ میوت‌کردن کاربران فعال بشه. اگر نثر کسانی باب میل ما نیست، اصلا کامنتشونو نبینیم. جور دیگه‌ای به ذهنم نمیرسه که دو طرف راضی بشن.
(خودم جزو کسانی هستم که ترجیحم مختصر و مفیدنویسیه، ولی نمیتونم همه رو قانع کنم)

من فکر کنم اونوم و امثالهم حذف بشن و همون سایپا و ایرانخودرو باشن مشکلمون حل میشه.

اقا مازیار منتقد هستند و با اینکه از دستشون ناراحتم ولی درست میگن.
بعضی مواقع ما زیاده گویی میکنیم و عین یک دایره دور خودمون میچرخیم ولی خروجی نداریم
بعضی دوستان دست به قلم هم واقعن زیبا بررسی میکنند
از قدیم در این سایت استعاره و تشبیه و مجاز و دیگر تکنیکها برای تشریح بکار گرفته میشده و اشخاص محترمی مثل دکتر عزیز ادبیات هنرمندانه ای سوای عطر بکار میبرند

مدیریت کارش درسته و تحسینش میکنم

ببینید اونوم عطری نیس که با دو جمله تشریح بشه.تو کلیسا با یک رایحه کندر تاریخ رو جابجا کردن...با یک اسفند بدبختمون کردن ...حال میخواهید مست مستان نخواند از غریبی!

بعضیا هم برای فروش مینویسند و بعضیام برای لایک... اولیا پولدارتر میشن و دومیها با لایک اقاتر ...ٔخود دانند و محترمند.
خودم به شخصه نمیتونم حجم زیاد بخونم و پرچونگی بدم میاد ولی اگر طرفم غنی از دانش باشه میخکوب نوشته هاش میشم
اگر میخواهید تشریح و تشبیه بنوبسید خواهشن با علم و دانش اندازه خودتون تشریح کنید.

مهمترین نکته اینجا از هر سنی به بحث و تبادل نظر میپردازه از من که ٤۳ سالمه توقع نمیره که یک دختر خانم جوان از گفته هام استفاده کنه و اینچنین

خواهشن همدیگر رو دوست بداریم تا ایندگانمون ژن خوبی از ما به ارث بگذارند.

دوستان عزیزم
اینقدر خود را آزار ندهید
قبلا نیز عرض کرده ام ، اگر تنها یک نفر بگوید ننویس یا نباش ، من این درخواست بر چشم مینهم و رفع زحمت میکنم .
هر آمدنی را رفتنی ست و امروز نوبت بر من رسیده است
و این حرفها هم که میگویند ، بهانه است و موضوع چیزی دیگر است که در این خانه کسی جای کسی تنگ نکرده است
تا بوده همین بوده !
آرزو میکنم که من آخرین نفر باشم و اگر با نبودن من شادی ی این خانه مضاعف میشود ، به دیده ی منت که خواست حقیر فقط شادی و سرگرمی حضار است در کنار معطریت .
این آخرین زحمت حقیر است و مباد که نام یا نشانی از من باعث نگرانی یا آزردگی ی کسی باشد .
انشاله شاد باشید و معطر در کنار یکدیگر .
دوست دار همگی ی شما عزیزان

جناب سخی لطفا باشید از زمانی که شما و جناب مسیح تشریف آوردید بنده و تعدادی از دوستانم بیشتر علاقه مند شدیم به این سایت و اساتید دیگر، شما از دل مینویسید و جناب مسیح ازهنر و عشق و درون، نظر دوستان هم محترم ، ولی باشید لطفا، نظرها مختلفه بعضی حوصله هم ندارند تقصیر هم ندارن به دلایل بسیار، همه نظر ها شخصیه و نمیتوان تعمیم به عام داد، من خودم نظر شخصی خودم رو در رابطه به گنیمد عرض کردم که اغلب دوستان دقیقا برعکس نظر دادند، خب طبیعیست، خوشبختانه مدیر عطرافشان هم فرمودند در چارچوب قوانین مشکلی نداره صحبتها و تشکر میکنیم از ایشون، یکی با روش شما مخالفه یکی مثل من موافق، قرار به معرفی عطر باشه سراسر نت پر شده از این معرفی ها، بزارید حال کنیم ما هم اینجا، باشید، همه باشن

چقدر این حکایت تلخ و اندوه بار تکراری شده!. دوستانی آنگونه نقد بر عطر را برنمی تابند و عزیزان قلم بدست ،خوش کلام و هنر مند ما انگار مترصد صدایی مخالف که میدان را خالی و یاران را تنها گذارند. نه عزیز این رسمش نیست. اندوه ترک دکتر مدارای عزیز را هنوز خیلی ها با خود دارند و دلخوش به حضور سخی ها و مسیح ها و ..... هستند. نکن رفیق بمان

مسیح عزیزم
درود بر تو دوست مسیحا نفس ام که دم ات گرم است و مهرافشان و قلب ات غمخوار و نورافشان .
بله . اینگونه است که میگویی .
و میدانم ، که هرآنکه اهل اندیشه است تاب دیدن این میزان تزویر و ریا ندارد
برخی اوقات چنان میگویند که گویی نسل هاست از آن اتفاقات گذشته ست و هیییچ کس شاهد و باخبر نبوده ست و هرگز نیز نشنیده است !
درسی که باید برخی بیاموزند این است که تاریخ هرگز و هیچگاه دروغ نمیگوید حتی اگر کل مورخین یک نسل دروغ بنگارند !
یعنی اگر تمامی ی یک نسل به قدرت ریا سعی در تبدیل و تعویض آن کنند باز هم کافی ست تنها یک نفر به صدق روایت کند و سپس این وجدان و انصاف جمع است که سخن خواهد گفت و میزان خواهد شد !
درست مثل عطر ! که اگر جمیع نظردهندگان به قصد یا غرض عطر خوبی را بد جلوه دهند ، کافیست شخص خود ببوید و از پس آن ، ریا و مقصود هویدا خواهد شد !
برخی راویان چنان میگویند که کم است شاخی بر سر ما ظهور کند !!
از بس که این چند روزه دروغ شنیده ام و از بابت اش غصه خورده ام لبریز گشته ام از آن و این شد که بر دوستان ام عیان شد !
این یک بیت شعر تقدیمی ی قبل را نگه داشتم برای اهل اش که تو باشی و دیگر دوستان اندیشمندم :
تنها همین که ریشه ی آنان به خون نشست
نقش یقین گرفت گمان درختها !

بدا به یقینی که با نشستن در خون حاصل شود
ریشه بخون نشسته است و از آن است که نقش یقین گرفته است گمان ما که سالهاست در انتظار رنگ یقین ایم از پی ی گمان !
عمر رفته را باز نتوان یافت .
دوباره نیز نخواهیم آمد که بزرگان خصوص خیام بر آن موکد اند .
می خور که هزااار بار بیش ات گفتم
باز آمدنت نیست ، چو رفتی ، رفتی !
چرا آمده ایم بماند !
روزگارمان گذشت و میگذرد به تماشای شادی ( پیشرفت ) دیگرانی که این از ما آموخته اند !
و در انتها اگر از ما بپرسند چه کرده ای ؟
چه گوییم ؟؟
که خدا گفته است :
یک دعا هرگز اجابت نمیشود :
دعایی که بر نابودی ی ظلم مدعی شود چنان که مظلومین بیش باشند بر ظالمان به تعداد !
چه گویم که نا گفتن ام بهتر است
زبان در دهان پاسبان سر است !

خلاصه که هر چه مینگرم و میشنوم و تفکر و مرور میکنم ، نمیفهمم :)
تمامی ی فقر ( در دانش و شعور و انسانیت و خدا و مذهب و عدالت و آزادی و پیشرفت و ثروت و... ) سهم آن روزگاران ( تاریخ ایران ) بوده و تمامی ی غنا سهم امروز !
خدای را سپاس از بابت اش .
همه شاد و خوش و نغمه زنان !!
...
چه کنیم با اینهمه ثروت ؟؟
شیرینی ی این عطر زیر دلهایمان زده است و عنقریب است که قی کنیم اینهمه خوشبختی را :)

درود دوباره بر تو غمخوار و دیگر دوستان صبور و اهل دل ام . آرزوی شادی بر تک تک شما .

سپاسگزارم . چقدر عالی نوشتید . واقعا لذت بردم و هنوز عطر رو نبوییده ، در لذت رایحه اش غرق شدم. هر طور شده پیدا میکنم و میخرم. اگر عطرافشان موجود کنه کجا بهتر از اینجا برای خرید .

جناب سخی این اندوه نوستالژیک شما نسبت به دوران پهلوی من رو به یاد دوست عزیزی میندازه که نظراتش بسیار مشابه شما بود و از کودکی تا جوانی بهترین و نزدیکترین دوست من بود.
متاسفانه برخلاف رضاخان که در برابر نفوذ پشت پرده ماسونری در عزل و نصب ها کاملا هشیار بود( هرچند خود رضاخان توسط فروغی رییس ماسونری ایران عزل و نصب شد) اما به نظر من اعتماد محمد رضا شاه نسبت به این فرقه باعث سقوطش شد.
متاسفانه لژهایی از قبیل لژ اسکاتلند که حتی بسیاری از حکومت های اروپایی سایه شون رو با تیر میزدن چنان در سالهای پایانی دوران محمد رضا شاه در عزل و نصب های حکومت نفوذ کردن که ارتشبد فردوست در کتاب خاطراتش سلطان واقعی ایران رو دکتر ایادی میدونه نه محمد رضا شاه ...
و متاسفانه زمانی که محمد رضا شاه از طریق ساواک دستور نشر کتاب اسماعیل رایین ( درباره نفوذ ماسون ها و معرفی اونها به مردم) رو داد دیگه کار از کار گذشته بود.
البته شما استاد مایید اما درباره نفوذ پشت پرده بی حد و حصر ام ای سیکس از طریق بزرگان ماسونری از جمله ارنست پرون، فروغی، شاپور ریپورتر، ایادی و..در عزل و نصب های زمان محمدرضا شاه مطالعه کتاب خاطرات ارتشبد فردوست و خاطرات اردشیر زاهدی و..رو توصیه میکنم.
وگرنه چطور میشه باور کرد در مملکتی که ۹۸ درصد حالا یا اسما یارسما مسلمون داشته شاه ملکت یه اقلیت ۷۰ هزار نفره که رسما رو به قبر سید بها در اسراییل نماز میخونن رو چنان عنان مملکت رو به دستشون بده که از نخست وزیر و رییس ساواک و شکنجه گران ساواک گرفته
تا رییس تلویزیون ملی ونصف وزرا و روسای دانشگاه و..همه بهایی باشن و به قول فردوست بهایی نمونه که پست مهمی نگیره.

پاسخ به جناب آقای سخی
جناب آزرده خاطر نشوید که اینها گفته و خواسته همه افراد نیست. چند نفری شاید نظر و سلیقه متفاوتی دارند اما مطمئنم خیلی ها مثل من می‌پسندند این روند رو . من چند نظر پایین تر در ادامه ریویوی شما نوشتم که با خواندن توصیفات شما من واقعا رایحه این عطر رو حس کردم. این یعنی استادی که میتواند با کلمات ، شامه را در فرد مبتدی مثل من تربیت کند. تمنا دارم به خاطر چون منی و من هایی برقرار باشید و ما را از لذت حضورتان محروم نسازید که در این وانفسای انسانیت و مدنیت ، سخت محتاج یکدیگریم.

شانس ما هرچی عطره قدره بوی تریاک میده چرا

البته قیافه خوده سورچینلی انقد غلط اندازه با اون شلوار کردی که میپوشه و اون خالکوبیاش پاشه بیاد ایران پلیس آگاهی به جرم اراذل اوباش میگیرنش ۱۰ سال میره حبس کلا عطرسازی یادش میره...

حالا اخیرا یه عطر ساخته بابوی خون. نوشته بود نت اصلیش دقیقا همونیه که باعث میشه گرگ بتونه بو بکشه و شکارش رو پیدا کنه. فک کن اونو بزنی بری طبیعت گردی..

با سلام
تا جایی که یادم میاد جناب ایکاروس به عطر lavs از این برند امتیاز ۱۰ داده بودند و به opus امتیاز ۹

پاسخ به حامد
یکی دیگه از عطرهایی که ایکاروس بهش ۱۰ داده کلینیک آروماتیک الکسیر هست که من روی نمره ایشون خریدم و در صفحه مربوط به خودش نوشتم. الهی و ربی عجب کیفیت و رایحه و ماندگاری ای. سلیقه شامه من خیلی به ایشون نزدیکه به همین جهت میخوام این عطر رو هم بلایند بای کنم اگر امکان تستش نباشه