TOM FORD - Rose Prick

من امروز این رو تست کردم. ازش کم و بیش خوشم اومد. همون چوب و رز. به نظرم اگه حساسین سردرد میاد سراغتون حتی با یدونه پاف. من دوستش دارم خیییلی. الان بعد ۳ ساعت هیچی از قوی بودنش کم نشده و پخش بوش و ماندگاریش طبق چیزی که فهمیدم خیلی زیاده. اماااا نمیدونم… واقعا نمیدونم میخوام همیشه این رو بزنم یا نه. اونم اینکه سنگینه تا حدودی
درواقع شاید بوی حرم بده. در ذهن من گلاب بوی حرم نمیده ولی اگه شما خیلی خاطرات با حرم دارید شاید… . البته بوی دود و اینا ربطی به حرم نداره. برای خود من یادآور کشورهای عربی هست ولی به تنهایی چیز بدی نیست. تم عطر برام اینطوریه و بدم نمیاد اصلا.
بعد یه مدت بوی پشمکی گرفت و دوباره برگشت به حالت قبل. من واقعا دوستش دارم اما داره بهم سردرد میده. شاید بخوام بعضی مواقع استفاده کنم اما حتی ۳۰ میلش یه طوری گرونه که ترجیح میدم همیشه برم فقط یه پاف تست کنم و برای اون روز خوشحال باشم، بدون اینکه خرجی کنم:)

بوی گل سرخ و گلاب با کیفیت تام فورد . همین

بین دوست داشتن و حس نکردنش در رفت و آمدم. برام شکل یه رابطه‌ی بلاتکلیف رو داره نمی‌دونی عاشقته یا ازت بدش میاد.
لحظه اول که اسپری میکنمش میگم وای مگه میشه انقدر قشنگ؟
چند دقیقه بعد، میگم چقدر بوش مصنوعیه!
چند دقیقه میگذره میگم وااای عجب رزی! متقاعد میشم برای خرید دستریز. دیگه بوشو حس نمیکنم.
توی همین اوضاع از فروشگاه میام بیرون
انگار تا چند ساعت بوی رزپریک همراه منه. میگم دفعه بعد میخرم و همچنان این داستان ادامه دارد.

این عطرو من فقط بخاطر علاقه شخصیم به تام فورد تهییه کردم از اتریش ،اونم چون همراهم خیلی دوستش داشت بوشو ،اما برای خودم بوی گلاب میداد و عود اصلا قابل تحمل نیست الان برام، حتی یکبار توی ایران استفاده نکردم چون میدونم هیشکی قرار نیست خوشش بیاد و اصلا قیمتش مناسب نیست ،بازم میگم ما ایرانیا فکر نکنم خوشمون بیاد ازاین رایحه .تقریبا مشابه عطرای زنونه دیور هستش .

رز پریک (نیش رز)
اصلاا گول پکیجینگ گوگولی و رنگ صورتیشو نخورید. این عطر کاملا با ظاهر باتلش در تضاده. فقط کافیه به اسمش دقت کنید، گویای همه چیز هست.
در شروع بسیار تند و بسیاار فلفلی و کمی چوبیه.
نت های بیسش نعناع هندی و تونکا هست که بعد از گذشت چند دقیقه از شروع تند و فلفی کار، کاملا متوجهش میشید.
فکر میکردم یک حس گلی رزی ازش میگیرم اما در کل اصلا خبری ازش نبود.
یک حالت خاصی داشت، انگار رگه های ریزی از رز به مشامم می رسید اما نه یک گل رز معمولی. بیشتر مثل رزی بود که با خاک میکس شده. دقیقاا همین بود.
کاملا یونیسکسه و اصلا عطر شاد و شیطونی نیست، برعکس کاملا خنثی، دارک و خاکستریه.
تصور کنید، توی یک روز سرد و خشک ابری وارد یک باغی شدید و بین بوته های فلفل و نعناع هندی و درخت ها، شاخه رزی توجه شمارو به خودش جلب کرده. نسیمی می وزه و همزمان با پایین اومدن قطرات بارون عطر خیلی ضعیفی از رز و خاک به مشامتون میرسه. به قصد چیدن گل دستتونو جلو می برید و بعد از چیدن گل اونو نزدیک بینیتون میکنید تا عمیقا استشمامش کنید که در کمال ناباوری رز همون جا بین دستان شما خشک میشه.
و حالا شما موندید و بوته های نعناع و هوایی خاکستری و گلی که خشکیده. همچین وایبی برای من داشت.
در کل من دوسش داشتم، نه خیلیی، اما خوب بود.

این عطر برگرفته شده از رزها و گلهای خود تام فورد که در باغچه ی خودش پرورش داده و یکی از عطر های پرفروش تام فورد در سال ۲۰۲۰ بوده که واقعا قشنگه البته برای ایرانیا که با گل رز آشنایی بیشتری دارن بیشتر دموده هست خلاصه اگه دوست دارین از کارهای تام فورد غافل نشین!