JOVAN - Sex Appeal Jovan for men

البته یه نکته دیگه در خصوص این عطر اضافه کنم که پخش بسیار بالای اون هست .یعنی حتی از خود لاگرفلدکلاسیک هم بالاتر........

حوالی 40-35 سال قبل که نوجوان بودم، یکی از اقوام‌مون که حاج خانم محترمی هم بود، برای دیدار با فرزندانش رفت امریکا و چون می‌دونست بنده علاقمند به عطر و ادکلن هستم(همیشه در اتاقم انفجار بوی وان‌من‌شو احساس میشد) بهم قول داد وقتی برگشت یه شیشه عطر برام از امریکا بیاره.

چندماه بعد، وقتی برگشت ایران و اومد خونه‌مون، یک جعبه عطر بهم داد و گفت چون فرصت نبوده از فرودگاه خریده. ضمن اینکه بنده خدا سواد انگلیسی هم نداشت که اگه داشت احتمالا این بلا به سرم نمیومد!
دیدم روش نوشته JOVAN Sex Appeal !!!!
که با ادبیات اون دوران میشد اینطور ترجمه کرد:
جووان «خاک‌برسری» اپیل!! :)))

نسل‌های گذشته احتمالاً بهتر می‌تونن میزان و شدت ترس وحشتناکم رو از حضور «اسم» این عطر تو خونه حس کنن! مادرم چندان به این موضوعات دقت نمی‌کردن. اما متاسفانه یکی از دروسی که مرحوم پدرم در دانشگاه تدریس می‌کردن «زبان تخصصی» بود!
ترس مرگ. نه از نوع کتک خوردن! بلکه «ترس مرگ به واسطه آب شدن از خجالت» باعث شد که قبل از ورود پدر به منزل، دست به یک حرکت انتحاری بزنم.
قوطی عطر رو بازنکرده برداشته و دویدم تا سر کوچه و همونطور پلمپ انداختم تو سطل بزرگ زباله شهرداری!!!!

الان و بعد از گذشت چنددهه، افسوس دیگه هیچ فایده‌ای نداره!
امیدوارم روزی بتونم در محضر حضرت حق، جواب این کفران نعمت بزرگ رو بدم.
برام دعا کنین دوستان
ممنون

با سلام و تبریک سال نو به مدیریت محترم عطر افشان و دیگر دوستان گرامی،
دیدگاه و یادآوری مثبت برخی دوستان در مورد جوان سکس اپیل، انگیزه ای شد تا بنده هم اشاره کنم حدود 35 سال است که دو شاهکار برند جوان یعنی همین اپیل و بویژه دیگری جوان ماسک عطر امضایم در همه جاست. البته در چند سال اخیر دیور هوم اینتنس و هوم اسپرت نیز به فراخور فصل و موقعیت به این دو افزوده شده است.
قابل توضیح است در صورت تمایل به تهیه و خرید عطر های سری جوان، حتماً محصولات تولید شده کشور اصلی را از فروشنده درخواست نمایید. چرا که محصولات لایسنس اسپانیایی درخشش و بازتاب کافی را نسبت به محصولات کشور اصلی ندارند.

بوی عطر هنوز در اتاق معلق بود، مثل سایه‌ای که نخواهد از دیوار جدا شود نه از آن جنس که با فریاد به چشم بیاید بلکه آرام، خزنده، مثل گاز سمی که بی‌صدا در رگ‌ها می‌دود.

آن شب، وقتی پالتوی خاکستری‌ام را انداختم روی صندلی، حس کردم تنها چیزی که مرا از فروپاشی جدا می‌کند همین رایحه است. غلیظ، گرم، ادویه‌ای. یادم می‌آمد که اولین بار در مهمانی نیمه‌تاریکی شنیدمش نه صدا را، بلکه همان بو را. از جایی میان ازدحام، کسی رد شد، و عطرش مثل نیشی در مغزم ماند. حتی چهره‌اش یادم نیست. فقط همان هاله، همان دود نامرئی که دور سرم پیچید و گذاشت ریه‌هایم بسوزد.

از آن شب به بعد، هر بار که به شیشه خالی اش نگاه می‌کنم، انگار در آینه‌ی کدر اتاق، تصویر مبهمی از او دوباره زنده می‌شود. نه زنده، نه مرده… چیزی میان این دو. شبیه خواب‌های بی‌صاحب که بوی مرگ می‌دهند.

گاهی فکر می‌کنم این عطر نفرین‌شده است بویی که آدم را می‌بلعید. روی پوست مینشست در رگ‌ها حل میشد و بعد به جای تو، خودش زندگی میکرد.

حالا من مانده‌ام و این شیشه خالی!!

سلام؛
تلخ با شیرینی کم و سنگین،
شباهت زیادی به "پیره کاردین پور مونسیور" دارد، ولی در زیبائی و متانت به "پور مونسیور" نمی‌رسد.

یادش بخیر ، پدربزرگ عزیزم این ادکلن رو میزد . خاطرات دهه شصت

ضمن سلام خدمت مدیر محترم پیج ، آیا این نسخه از لحاظ رایحه مثل همون نسخه قدیمی دهه شصته؟؟