Laurent Mazzone Parfums - Lost Paradise

کجاست آن بهشت گمشده؟
می خواهید باهم به سراغ kingdom of dreams برویم و از آنجا به lost paradise سفر کنیم؟
من یکبار رفته ام. بگذارید بگویم چه شد.
وارد جنگلی سرسبز شدم، از بدو ورود، به ملاقات تنه ی تنومند درختان و یاس های خندان رفتم. اجازه دادم انگشتانم چوب درختان و گلبرگ هارا لمس کنند. پس قبل از اینکه ببویید، لمس کنید! لمس مهم تر از بوییدن است. اصلا اگر نبوییدید هم مهم نیست. فقط لمسش کنید بس است.
خب دیگر چه دیدم؟ فضایی چرم گون و حیوانی که زعفران، تکمیل کننده ی گرمای آن می شود. همین..
اما، آیا بنظر شما می شود از قلمرو رویا چیزی فراتر از یک جنگلِ بهشت مانند را خواهان بود؟ البته که می شود.
بگذارید من با او صحبت کنم.
درود بر قلمرو رویا. تصدقت شوم، این بار من را مست و مدهوش و آشفته نکن. بیا و به من بگو این بهشت گمشده دیگر چه در چنته دارد‌.
چرا از خودش کمک نمی خواهی؟
پشت چشم نازک می کند. جوری نگاهم می کند انگار با جاهلی بی سر و پا طرف است. به هر حال تو همخانه اش هستی و او را خوب می شناسی و همچنین دوست خوب من. پس می توانی کمکم کنی.
می گویند lost paradise سفری یکطرفه به باغ عدن است، اما تو باور نکن. خودش روزی برایم ماجرا را مفصل تعریف کرده بود.
شر دنیا را در حال بلعیدن است، اما همه حال، خیر بر آن پیروز خواهد شد. بهشت گمشده سیاه است اما امید دارد. چرا که، سیاهی، خود، خود را تخریب خواهد کرد و خیر می آید.
شر باید باشد تا بهشت ساخته شود.
بهشت گمشده، زیر پوسته ی سیاهِ شر، به انتظار نشسته است. به انتظار تو، تا آن پوسته را نبینی. بلکه خودش را عمیقا تماشا کنی! برو نزدیک تر و تماشایش کن، تا به چشم جاهل نگاهت نکند. راستی! پشتِ چشم نازک کردن هایش را هم جدی نگیر. او همیشه اش همین است:)