TOM FORD - Neroli Portofino

بن هور جان،،
کلا لوازم آرایشی‌ و جانبی از عطر ،،عینک ، کلاهٔ ، گرفته تا کراوات ، انگشتر . دستبند، make up بگیرید تا جوراب lol در زبان انگلیسی‌ همه رو "میپوشند"! این فرهنگ با توجه به اقتدارِ زبانِ انگلیسی‌ و رویداد‌های تاریخی توسط انگلیس‌ها و حضورشون به هر شکلی در کشور‌های مختلف به همه ی اروپا سرایت کرد .آمریکا که جای خود داره ! بن هور جان جالبه بدونید کلا عطر توسط Roman‌ها و Persians متولد شّد ! اما در طولِ تاریخ صنعتِ عطر و بیشترِ تولیدات در اروپا ادامه پیدا کرد.این آزمون و خطا و دسترسی‌ اسون به محصولات در امتدادِ مسیرِ تجاری ، فرهنگِ استفاده رو نیز عموما در اروپا ارتقا داد. برند‌ها در طولِ رشد و شناخت از مارکت به سایه روشن‌های دقیقی‌ از سلیقه و تقاضا واقف شدند و به سادگی‌ هدف‌ها و رده‌های سنی از تقاضا رو شناختند و در فرهنگِ عمومی‌ هم جا افتاد. مثلا چند مورت رو که hit شندند مثال می‌زنم ..eros یا one million رو برای کلاب و زیرِ ۲۵ سال هدف گرفتند ، یا invictus رو برای سلیقه‌های مختص به teen .. در نتیجه دسته بندی‌های سلیقه‌ها شکل گرفت. میدونید ،متأسفانه قوانینِ تجاری ، دوری از قلبِ این هیاهو و عدمِ دسترسی به محصول در رابطه با این مقوله روی سلیقه ی عمومی‌ در کشور ما تاثیرِ زیادی داشته.

دوستان عزیز
با احترام به نظر همگی بنده با واژه پوشیدن عطر کاملا مخالفم. اصلا توی دهن نمیچرخه. یعنی چی عطر پوشیدم؟ به ما چه که انگلیسیا چی میگن. اگر قرار باشه بگیم عطر پوشیدم پس باید بگیم مثلا کرم ضد آفتاب پوشیدم! یا پماد سوختگی پوشیدم! افتر شیو پوشیدم! مام پوشیدم! اسپری ضد عرق پوشیدم! واقعا دلیلی نداره کلمات انگلیسی دونه به دونه ترجمه بشن.
من فکر میکنم عطر استفاده کردن و استعمال کردن و حتی زدن بهتر از پوشیدن باشه. فریار عزیز با توجه به علاقه و تسلط به ادبیات، حتما نظرشو بگه.

ssh عزیز ،

مخالفتِ اکیدِ شما برای نپوشیدن عطر کاملا قابل درکه دوستِ عزیز ، من هم مثلِ شما نمیپوشم ، باور کنید :)! اما ssh جان متوجهِ عرض من نشدید یا من نتونستم منظورم رو برسونم.اگر دقت کنید ،منظورِ من بکار بردن یا جایگزین کردنِ کلمه و فعلِ استفاده از عطر نبود. فقط اشاره کردم که بارِ لغوی تاثیرِ مثبت در فرهنگِ استفاده از این کالا رو داشته.مسلماّ تطبیقِ ادبی هر زبانی با دیگری امکان پذیر نیست ! من پیشنهادِ بن هورِ عزیز رو هم به مزاح برداشت کردم نمیدونستم قضیه انقدر جدی شده !! lol !! به ه‌ر حال عذر می‌خوام اگر کلمه‌ها با وجودِ اینکه خیلی‌ دنبالشون می‌گردم اما گاهی همه ی من رو نمیرسونند. شاد باشید دوستِ عزیز .

درود بر دوستان عطرافشانی از جمله برادر بزرگم ssh عزیز.نظر لطف شماست برادر جان. من دوستدار ادبیات هستم اما مسلط بر آن نیستم. به هر روی حسب الامر حضرتعالی دیدگاه شخصی خودم رو ارائه می کنم. واژگان توسط نوع بشر برای برقرای ارتباط با هم نوع وضع شده. این که یک واژه یا اصطلاح وارد زبانی شود و ماندگاری یابد یا خیر را عرف آن جامعه مشخص می سازد. من، شما و در مجموع یکان یکان افراد جامعه عرف جاری را ساخته ایم. عرف حاضر واژه "کش لقمه "را در برابر" پیتزا " و واژه "خمیر برگ "را در برابر" لازانیا "نمی پذیرد. این لغات(پیتزا و لازانیا) به صورت بکر و اورجینال خود وارد زبان فارسی شده اند . عرف جاری هم به همین صورت سالیان سال آنها را بکار برده و با آن مانوس شده است و نه تنها هیچ احساس غربتی با این واژگان نمی کند بل آنان را از آن خود میداند. عرف چندان تعصبی ندارد واژه ای که استعمال می کند از زبان ایتالیایی وارد شده است یاعربی یا سواحیلی(زبان مردم تانزانیا). به همین خاطر در قبال واژگان معادل سازی شده مقاومت نشان میدهد. لیکن چنانچه از ابتدا در برابر همین لغات اورجینال فرنگی، واژگانی فارسی وضع و بکار گرفته میشد، به سهولت مقبولیت عام میافت . واژه "یخچال" از ابتدا در برابر" refrigrator " به کار گرفته شد و مطلوب عرف نیز واقع گردید. از دیگر سوی واژگانی بوده اند که از زبان بیگانه به صورت اورجینال وارد زبان فارسی شده و مدتها هم جا خوش کرده اند لیکن پس از وضع معادلی فارسی در برابر آن، به تدریج جای خود را به واژه معادل سازی شده سپرده اند. مثلا واژه "دوسیه "از زبان فرانسه وارد و مدتها استعمال میشد اما فرهنگستان لغت(دوره پهلوی) در برابر آن واژه" پرونده" را وضع کرد که به مرور زمان مقبول عرف واقع گردید. راجع به وضع واژه"برنامه "در برابر"program" نیز عینا همین اتفاق رخ نمود. بنابرآن این تنها عرف است که مقبولیت یا عدم مقبولیت یک واژه یا اصطلاح را تعیین میکند لیکن عرف، خود امری نسبی است و از نسلی به نسل دیگر ، دیگر گون می شود . پدر و مادربزرگان ما میگفتند "رفتم پی فلانی یا رفتم عقب فلانی " اما نسل امروزین می گویند" رفتم دنبال فلانی" . امروزه می گویند " دائم در رفت و آمده" دوره قاجار و اوائل پهلوی می گفتند "متصل در رفت و آمده" . چند دهه قبل می گفتند" مریض خانه" اما پس از وضع واژه "بیمارستان" در برابر آن و کثرت استعمال واژه" بیمارستان" توسط عرف (و البته از میان رفتن اکثر استعمال کنندگان واژه" مریض خانه "که همانا پدر و مادر بزرگانمان بودند) به تدریج لغت "بیمارستان "مقبولیت عام یافت و جایگزین "مریض خانه" گردید.بسیار دیده ام برخی از نسل جوان از اصطلاح "ساعت پوشیدن " استفاده می کنند. اما اینکه اصطلاح "عطر پوشیدن " بتواند در فرهنگ اصطلاحات فارسی جایی برای خود دست و پا کند یا خیر، می بایست به انتظار نشست و تماشا کرد. البته راجع با اصطلاح "full wear" اعتقاد شخصی اینجانب آن است که این اصطلاح پتانسیل بسیار بالایی دارد که به همین صورت اورجینال و باکره خود(و نه ترجمه تحت اللفظی آن) به سرعت وارد فرهنگ اصطلاحات جماعت عطر باز گردد(عرف خاص-غلط نکرده باشم خود حضرتعالی نیز آن را بکار بسته اید) و از این مجرا به فرهنگ اصطلاحات عامه(عرف عام) تعمیم و تسری یابد. در پناه حق.

به سام شریف
زمانه زمانه سلیقه سازیه بنظر میرسه تو عصر اطلاعات ازسلیقه لقمه میسازن ومیدن به خورد ما. سهم سنت فرهنگ وجغرافیا در ساختن سلایق کم رنگ شده اول القا میکنن بعد پیشنهاد میدن ودر نهایت به همون سمتی که میخوان سلیقه ها رو سوق میدن اینجوری میرسن به تیراژ بالا . نمیدونم چرا یادچشمهای کاملا بسته کوبریک افتادم.

به سام عزیز
خودتو معذب نکن برادر.
هیچ مشکلی نیست.
اتفاقا خوب شد که این بحثو مطرح کردی

به فریار عزیز
برادر آخرش نفرمودی با چه واژه ای موافقی.
درمورد فول ور موافقم. واژه مانوسیه ولی نمیشه هرجایی استفاده کرد. احتمالا چندسال دیگه همه گیرتر بشه.

ssh عزیز
برای عطر لغت پوشیدن استفاده میشه. مثل کفش، پیراهن، کت و ...
چون قوانین خاصی هست که برای همشون صدق میکنه.
مثلن شما نمیتونی با کت و شلوار، صندل بپوشی.
شما نمیتونی زیر کت و شلوار مشکی، تیشرت قرمز بپوشی!
با منطق مشابه شما نمیتونی هر عطری رو با کت و شلوار و کراوات بپوشی!
در مورد شلوار جین و ... هم صادقه.

به قول ایکاروس (نقل قول) : " کولونیا لثر فقط و فقط شب بزن اونهم با کاپشن چرم و تیپ خیلی لوکس. بعد برو توی یه رستوران بشین. دیگران رو محو میکنی.من تمام آکوا دی پارما رو سمپلاشو خریدم. تا اینو بو کردم رفتم ازش تهيه كردم.پخش بوی به اندازه ای داره و کار خیلی قدریه.چرم جزیی از بدن حیوانه و بایستی همون حس رو بوجود بیاره كه خوشت نيومده. قاطعیتی که به شخصیتت میده كمنظيره. هدف از واردشدن به دنیای عطرای حرفه ای تنها فقط رايحه نیست عزیز. هدف تاثیریه که میزاره. . پس یه عطر باز حرفه ای نباید هميشه بگه این رایحه ش فلانه یا اینجوریه. باید گزینه ای رو انتخاب کنه که متناسب با جایی باشه که داره ميره و طبق شرایط یا مراسمی که میخواد واردش بشه بهترین رو انتخاب میکنه. اینایی که میان رستوران و اینترلود میزنن رو من درک نمیکنم. اذیتم میکنن. ولی همون اینترلود توی یه پارک توی یه روز برفی خیلی عالیه. "

چون عطر باید متناسب باشه، بنظر من پوشیدن درست تر هست.
چون بر این قوانین خیلی تاکید میکنه.

اما خوب ما عادت داریم به گفتن عطر زدن.من هم همینطور

عاغا اما دیگه ضد آفتاب که اینطور نیست.
مثلن وقتی من کت و شلوار پوشیدم برام فرقی نمیکنه که ضد آفتاب لیراک بزنم. یا بایودرما. یا سی گل! چون معلوم نمیشه!
فرق داره.

درود بر ssh گرامی. از دیدگاه من زبان گفتاری( محاورات و مکالمات روزمره) با زبان نوشتاری اندکی متفاوته. در نوشتار میشه هم اصطلاح "عطر زدن "و هم اصطلاح" استعمال عطر" رو بکار برد و اینجانب در نوشتارم از هر دو اصطلاح بهره می برم و چنانچه اصطلاح" پوشیدن عطر" عمومیت پیدا کنه از بکار بردن این اصطلاح هم ابایی ندارم . اما به شخصه در مکالمات روزمره حتی در سطح رسمی ترجیح میدم از اصطلاح ساده و بی پیرایه "عطر زدن" استفاده کنم. چندان برام خوشایند نیست در پاسخ به شخصی که از من سوال کرده چه عطری زدی بگم فارنهایت استعمال کردم یا فارنهایت پوشیدم یا از شخصی سوال کنم ببخشید چه عطری پوشیدید یا استعمال کردید؟ احساس می کنم بکار بردن این اصطلاحات در محاورات روزانه تاثیر خوشایندی در ذهن مخاطب کلام نیز نخواهد گذاشت.اما همونطور که عرض کردم عرف سیال و متغیره و با پیشرفت سریع تکنولوژی دائما در حال تغییر و تبدیله. این احتمال رو نادیده نمی گیرم که شاید روزی تحت تاثیر عرف جاری زمانه بدون هرگونه عذاب وجدان و احساس ناخوشایندی در پاسخ به پرسشگر عرض کنم فارنهایت پوشیدم!(امیدوارم اون روز رو هرگز نبینم).سپاس.

ممنونم بهروز جان ، شما کاملاً منظورِ من رو بیان کردید.

به دنبالِ فرمایش شما و دوستان .. علاقه دارم به چند پیچیدگی هم اشاره کنم.. اکثرِ مواقع ما برای انتخابِ یک عطر فقط ارتباطِ شخصی یا درونی‌ خودمون ،، یا شخصیتی که دوست داریم از ما بیان کنه رو در نظر میگیریم. یک scent رو دوست داریم و به دلایلی که اشاره کردم انتخابش می‌کنیم. قسمتی از راه رو هم طی‌ می‌کنیم مثلا متناسب با فصل هم انتخاب می‌کنیم. ایرادی هم نداره ،،اما ....ما ظاهرا اونی‌ که عطر میگه نیستیم !! برای خودِ من خیلی‌ این آزمون و خطا پیش آمده. گاهی‌ چند پیچ و خم در یک عطر شما و اون رو کاملا از هم مجزا می‌کنه . گاهی‌ عطر‌ها از پوشش جلو میزنند،، گاهی‌ عقب میمونند. خیلی‌ وقتها لوندی بی‌ جای یک عطر ، بعضی‌ مواقع فریادِ گوشخراشش ،،، یا خودخواهی هاش ، و خیلی‌ نکاتِ دیگه . اینها همه باعث میشه مخاطبِ ما این درگیری رو به سادگی‌ حس کنه.
شاید به نظر عجیب بیاد اما در انتخاب ،باید از راهروی منطق عبور کرد تا به احساس رسید . به نظرِ من نباید به عطر اجازه ی فراتر رفتن از یک بستر و زمینه رو داد . زمینه یی که اجازه میده تا من و پوششم باشیم که او رو به مخاطب معرفی‌ کنیم نه‌ او باشه که ما رو معرفی‌ کنه.تجربه ثابت کرده که عطر این توانایی رو نداره . که اتفاقا توی این معرفی‌ اگر جلو بیفته بسیار دیکتاتور و بی‌ رحمه و اگر اونی‌ که میگه نباشیم جای هیچ ارفاقی باقی‌ نمیگذاره. توی روابط اجتماع وقتی‌ مخاطب به یک هارمونی بینِ اون چیزی که می‌بینه و اون چیزی که مشامش بهش میگه میرسه اونوقت ،بازخورد یا واکنشِ مطلوب اتفاق میفته.
من خیلی‌ از عطر هام هستند که عاشقانه دوستشون دارم اما " من " نیستند ! شاید فقط در خلوت ازشون لذت ببرم ، وقتی‌ تا مرزِ تصور از اونی‌ که او میگه هستم بخوام در خیال سفر کنم. اما هرگز در روابطِ اجتماعیم بهشون اعتماد نمی‌کنم. یادمه بین همه ی عطر‌ها به دو گزینه رسیدم که "من " بودند. irish tweed یکیشون بود که همه ی من بود اما ...یک جایی‌ از من جلو میزد ! احساس می‌کردم به جای اون عمق ،از بالا به من نگاه می‌کنه . یا من توش گم میشم. ساده تر بگم ،اونه که اول با مخاطب دست میده ! و نتونستم باهاش کنار بیام ! نمیدونم اما من اینجوری به عطر نگاه می‌کنم، شاید بسیاری مخالف این نوع نگاه باشند. به نظرِ من عطرِ یک مرد باید بتونه بگه که این مرد خودش رو میشناسه و من هم شاهدش هستم ..باید بگه که این مرد به یک خانم احترام می‌گذاره. باید بگه نگاهش به مخاطبِ مثلِ یک جنتلمن هست نه‌ یک نگاهِ بازیگوش.... مدل موی یک مرد رو برای مخاطب تعریف کنه.. رنگ و استایلِ لباسِ او رو "کمی‌ بیشتر" توضیح بده. استایلِ ساعتی‌ که دستِ یک مرد هست رو بیان کنه .دلیلِ پوشیدنِ این مدل از کفش رو یادآوری کنه .. و و .. ! برای من عطر یعنی‌ این . نه بیشتر و نه‌ کمتر..

کیوان مشهدی جالب شد