NASOMATTO - Fantomas

چرا و اصلا چجوری به مشامتون همچین تشبیه هایی و میشه به فانتوماس چسبوند خون، اعلامیه فوت . زنگ زدگی ،
این عطر باید بپوشید حداقل ۳ مرتبه تا ببینید ترکیب یه کیک وانیلی کاراملی و خربزه با ترکیبات باروتی لاستیکی و اضافه شدن یه فضای ازونیک به عطر چه شاهکاریه و مطمئن باشید بازخورد مثبت میگیرید شاید شاید بخاطر محتوایی که برای معرفی عطر و اسم عطره اینجور نظر ها و شایدم خیلی هاش برای تشبیهات فالوور جذب کن یه سری پیج های عطر فروش زرد ه نمیدونم ولی اگه حداقل ۲ دفعه این عطرو بپوشین همچین وایب های عجیب غریبی ازش نمیگیرید

ابتدا با رایحه سرد و نچسبی از خربزه و طالبی که انگار تازه از دل خاک بیرون زده شروع میشه ولی اگه بهش فرصت بدی عطر به سمت کارهای تاریک و چرمی گام برمیداره.
این تغییر نت بویایی عجیبه که چگونه کار با روایح چوبی و کاراملی ادامه پیدا میکنه
انگار تو ظرف پلاستیکی داری شکلات کاراملی میخوری...
کلا بوی میوه طور حذف میشه.... بعد از چند ساعت از شروع، انگار یه عطر دیگه زدی....
کلا غیر قابل اعتماد و موذیست....

بخوام فانتوماس تعریف کنم
شخصیت صورت چرمی با اره برقی زنگ زده که بر روی آن پر از خون افرادی که به قتل رسید بود در یک دست و در دست دیگر یک تکه طالبی

پرده اول : «اعلامیه فوت»

از آسانسور که بیرون آمدم،
مثل همیشه وارد راهرویی شدم که به سمت دفترم می رفت،
جلوی یکی از اتاق ها، بنری نصب کرده بودند،
عکس یک پسرِ ده دوازده ساله وسط بنر بود،
و پیام تسلیتی از سمت همکاران،
...
سید داشت با سینی چای از آبدارخانه بیرون می آمد،
پرسیدم : «سلام سید، میدونی پسر این بنده خدا چطور فوت کرده؟»،
گفت : «میگن از بالکن افتاده پایین»،
…
پشت میزم نشستم،
شقیقه هایم ضربان داشت،
تنم داغ شده بود،
خودم را میدیدم که دارم از بالکن پایین می افتم،
خیلی وحشتناک باید باشد،
لحظه ی افتادن را می گویم،
...
ارتفاع بالکن تا زمین چقدر بوده؟
یعنی می خواستم بدانم این بچه چقدر آن لحظات پر از وحشت را تحمل کرده؟
شاید چند ثانیه، یعنی از نظر فیزیک چند ثانیه بیشتر نباید طول کشیده باشد،
شایدم ... ساعت ها طول کشیده ... چه کسی میداند؟
چه کسی می داند که آن لحظات، چقدر تابع قوانین فیزیک هستند؟
مثل لحظه ی ورود به «افق رویداد» در یک سیاه چاله، که زمان کش می آید، و بینهایت می شود،
...
چه فکری با خودش می کرده؟
میگن قبل از مرگ، تمام زندگی مثل یک فیلم از جلوی چشم های آدم رد می شود؟
آیا زندگی اون هم، از جلوی چشمش رد شده بود؟
یعنی چقدرش؟ فقط ده دوازده سالش بود انگار،
...
فقط به خاطراتش فکر می کرده؟
یا به آینده اش؟
آینده ای که هرگز نیامد؟
به رویاهاش؟ به آرزوهاش؟
یه پسر ده دوازده ساله چه آرزوهایی می توانسته داشته باشه؟
چه رویاهایی؟
مسافرت، میهمانی؟
دانشگاه، تحصیلات، شغل، درآمد؟
ازدواج، بچه؟
آرزوهایش اینها بودند؟
به پدر و مادرش هم فکر کرده؟
به اینکه بعد از رفتنش چه بلایی سرشون میاد؟ : صدای شیون مادر، چهره مبهوت پدر ...
...
دائم خودم را می دیدم که دارم از بالکن می افتم،
شقیقه هایم ضربان داشتند،
سرم به شدت درد می کرد،
انگار تب کرده بودم،
این تعلیق سهمگین نمی خواست تمام شود،
به زمین نمی رسیدم،
جایی بین بالکن و سنگفرش حیاط در سقوطی ممتد، گیر کرده بودم،
خاطراتم داشتند مثل تصاویر فیلمی که تند شده باشد از جلوی چشمانم به سرعت رد می شدند،
دردهاشان را داشتم بارها و بارها تجربه می کردم،
و حسرت خوشی های از دست رفته را،
به آرزوهایم فکر می کردم،
به رویاهایم،
...
زمان، نامحدود و کشدار می نمود،
فضای بین بالکن و سنگفرش حیاط هم،
به اندازه افق کشدار شده بود،
به انتها نمی رسید،
...

پرده دوم : «تسلیت»

برای اینکه نفرات بیشتری توی اتاق جا بگیرد، میزها را جمع کرده بودند و دورتادور اتاق را صندلی چیده بودند،
ده روزی گذشته بود و چند نفری از همکاران رفته بودند و همکار داغدار را از منزل آورده بودند اداره،
تقریبا نیمی از اتاق پر شده بود،
هر چند دقیقه ای، تعدادی از همکاران می آمدند و چند نفری بلند می شدند و می رفتند،
آبدارچی با یک دست ظرف حلوا و با دست دیگر یک ظرف خرمای تزئین شده را به افراد تازه وارد تعارف می کرد،
...
کاش «فانتوماس» رو پوشیده بودم،
حتما برای چنین مراسمی مناسبه دیگه؟
یعنی اگه اینطور جاهایی نشه پوشیدش دیگه به درد کجا می خوره؟
...
همکار داغدار وسط های اتاق نشسته بود،
مات و منجمد، به نقطه نامعلومی در کف اتاق خیره شده بود،
چرا این بنده خدا رو آوردند اداره؟
...
یکی از تازه واردها بعد از نشستن روی صندلی با صدای نسبتا بلندی گفت : «فاتحه»،
همه مشغول خواندن فاتحه شدند،
همکار داغدار همچنان مات و منجمد به کف اتاق خیره شده بود،
داشت به چی فکر می کرد؟
اصلا داشت فکر می کرد؟ یا ذهنش خاموش شده بود؟
چرا این بنده خدا را آوردند اداره؟
بازهم صدای فاتحه ای بلند شد،
همهمه ی آرامی در فضا شنیده می شد،
همراه با صدای استکان های چای،
و صحبت های آرام افراد با کنار دستی هاشان،
درباره چی حرف می زدند؟
درباره پسر بچه ای که از بالکن افتاده بود؟
درباره پدرش که مات و مبهوت مانده بود؟
درباره نامه ای که باید فرستاده می شد و دیر شده بود؟
درباره گزارشی که رییس خواسته بود و هنوز آماده نکرده بودند؟
درباره قیمت دلار و تورم؟
...
همکار داغدار همچنان مات و منجمد به کف اتاق خیره شده بود،
داشت به چی فکر می کرد؟
به خاطراتی که از پسرش داشت؟
به لحظه های شاد و خوشی که با هم داشتند؟
به شیرین کاری های کودکی اش؟
به زمانی که تازه راه افتاده بود و موقع راه رفتن به زمین می خورد؟
به زمانی که تازه حرف زدن یاد گرفته بود و کلمه ها را اشتباهی می گفت و چقدر همه از این اشتباهات می خندیدند؟
به خنده های کودکانه ی بی آلایشش وقتی که در آغوش مادر بود؟
به گریه هایش وقتی که غمگین شده بود؟
به جست و خیزهای شادمانه اش موقع بازی با بچه ها؟
...
به آرزوهایی که در سر داشت برایش؟
آرزوهایی که دیگر به ابدیت پیوسته بودند؟
آرزوهایی که زیرخاک مدفون شده بودند؟
...
چرا حواسم نبود که «فانتوماس» رو بپوشم؟
اصلا یادم باشد فانتوماس را به همکار داغدار هدیه بدهم،
یادم باشد که برایش از ارزش های هنری این عطر بگویم،
از شاهکار «گوالتیری»،
شاهکاری که توانایی بینهایت کردن لحظه مرگ را دارد،
توانایی همیشگی کردن یک فاجعه را دارد،
توانایی تداوم مستمر یک خاطره با یک رایحه :«رایحه خون» ...
...
چرا حواسم نبود که «فانتوماس» رو بپوشم؟
چه مناسبتی بهتر از این؟ : «مرگ»،
چه مرگی مناسب تر از این مرگ؟ : «سقوط از بالکن»،
حتما موقع برخورد با زمین، خون زیادی هم پخش شده بود،
حتما بوی خون همه جا را پرکرده بود،
حتما تمام حیاط خانه بوی فانتوماس را گرفته بود،
حتما بوی خون (یا بوی فانتوماس) ... هنوز هم ... در شامه همکار داغدار ... استشمام می شود ...

دوستان ما در حال حاضر شاهد مبتذل شدن همه اقسام هنر هستیم،
ابتذال در سینما، ادبیات، موسیقی، مد و پوشاک و …

و حالا هنر عطر که روح عناصر رو به همراه داره، کم کم به سمت پست مدرنیسم و پسا پست مدرنیسم رفته…

تمنا می‌کنم، تمنا می‌کنم، تمنا می‌کنم با حرف‌هایی مثل:
خاص و متفاوت بودن، تفاوت در سلیقه، تفاوت در نگاه، هنجارشکنی و ….
اجازه ندید عرصه هنر در عطر به محاق بره…

بوی بد، بده،
بوی‌ خون بده
بوی فلز بده
بوی سیم سوخته قشنگ نیست

اگر از این قبیل اراجیف دفاع کردید، شک نکنید تا چند سال آینده هنر عطرسازی هم مثل سایر هنرها به کثافت کشیده خواهد شد…

و قطعا ما فقط باید افسوس بخوریم که قدیم چقدر کارها قشنگ بود
همطونطور که می‌گیم قدیم چقدر موسیقی زیبا تر بود، سینما قوی‌تر بود، نقاشی زیباتر بود…

اگر حملات پنیک رو تجربه کردید یا میگرن با اورا دارید هرگز سمت این عطر نرید. حس استرس به شدت بالایی رو بهتون تزریق میکنه . بوی پلاستیک سوخته بوی سیم سوخته که خیلی جالب این بوی سیم سوخته توی زعفران هم وجود داره(و من همیشه میگم زعفران اصلا یه چاشنی خوشبو نیست بسیار هم بوی بدی میده 😄) این عطر هم همینه استرسی به شدت غیر قابل کنترل میده . ته دلت خالی میشه . انگار گناهی کردی که بزودی میره که افشا بشه . فیلم دلهره آور و ترسناک میدسامر از آری استر رو ببینید به نظرم این عطر برای فرقه ی ترسناک هارگا ساخته شده . وحشتی که در طول روز به انسان حمله کنه خود واقعی وحشت هست . این عطر همه ی این فضاها رو براتون میسازه یه وحشت عریان یه استرس غیر قابل کنترل تو روز روشن ...

بشدت عطر سنگینی بود برای من ...احساس میکنم گوالتیری انگار عطری ساخته که بوی زمانی که انسان دررحم مادری وجود دارد میدهد!!!
در فضا سازی این عطر گوالتیری نابغه وار عمل کرده و در نابغه بودن او هم شکی نیست...
گرچه نظرم درباره او عوض نمیشود و بازی هایی که انجام میدهد گاهی ملال آور میشود...و این امضا و اثر انگشت او در عطر هایش که به وضوح آن را آشکار میکند به نظرم به اثرش ضربه میزند و سابجکت مولف ما را از فضای عطر بیرون پرتاب میکند

و اما فانتوماس

در ابتدا گویی قاچی از طالبی را با خون آغشته نمودی و سر چاقو گرفته و در بازاری خشتی گلی از کنار مغازه دمپایی پلاستیکی فروشی رد میشی.

با گذشت حدود دو ساعت نوت های شیرین طالبی کمرنگ تر میشود تا اینکه جای خود را به بوی باروت سوخته پوکه فشنگ تازه شلیک شده میدهد که گمان کنم شامه ۹۰ درصد افراد به این بو نا آشنا باشد. این از تفسیر ناشایست بنده نابلد. امیدوارم مفید باشد.

در مورد استایل پوشش این عطر هم باید عرض کنم که نمیدونی باید با چی بپوشی. هر هم فکر کنی شاید به نتیجه نرسید.

همون بهتر بذاری کنار بقیه عطر هات و هر از گاهی که کسی تو خونه نیست دو پاف بزنی یه صفایی بکنی و بگی مرسی گوالتیری که یه چی درست کردی که سرشار از هستی آدمیزاد هست. هستی که سرشار از نمیدانم هاست🗿

انگار یک برش از خربزه رو با چنگال وارد ضرفی پر از خون کردی و دراوردی و در ادامه کمی بهش نعنا زدی
بوی لاستیک و آسفالت اونقدر قوی نیست ولی بوی تندی خون و کمی خنکی نعنا مشهوده که ترکیبش عجیب و خوبه و چیز ترسناکی نیست منو یاد یه عطری میندازه به اسم سلطان که گرمی میگرفتم و سالها امضام بود بدون تست هرگز این عطر رو نخرین

عطر بسیار خاص که مورد پسند همه نیستش ولی اگر پسندیده بشه فراموش نشدنی تقریبا یک سال پیش با این عطر اشنا شدم و تست کردم به جرعت میگم برای یک سال بهش فکر میکردم تا اینکه بالاخره گرفتمش و همونطور که گفتم نظرات اطرافیانم درباره ش متفاوت بود بعضی ها ازش بوی لاستیک و پلاستیک زننده ای میگرند بعضی بوی میوه ای و بعضی بوی کاراملی و طالبی پس به هیچ عنوان بلایند بای نکنید در باره نوع پوشش میشه گفت نسبت به اینکه برند ناسوماتو بوهای خاص و متفاوتی تولید میکنه و باتل عطر ها ۳۰ میل هست نشون دهنده این که نباید به صورت روزمره استفاده بشن یا اینکه فقط یک ترفند تجاری و گرون هستش با اینحال استفاده از این عطر به صورت روزمره خیلی کار درستی به نظر نمیاد ولی درباره این بو میشه گفت بوی بسیار خاص و یونیکس هست مدتی بود دنبال عطری تابستانی بودم که بشه با کت و شلوار ست کرد و پوشید نزدیک ترین چیز هایی که بهشون دست یافتم کرید گرین ایریش دیمیتر ثاندر استورم و بولگاری تایگار بودند و اگر در مجالس رسمی از فانتوماس استفاده بشه قطعا پاسخگو مناسبی هست و اگر در حالت کژوال مثل مهمانی های خودمونی و یا بیرون رفتن با دوستان استفاده بشه با لباس ها و کاریزمای درست تاثیر خوبی خواهد داشت به نظرم این عطر مشخص کننده استفاده از رنگ نیز هست و بخاطر پروفایل بویایی که داره معمولا سعی میکنم با لباس های رنگ سیاه خاکستری و سفید کمی قرمز ست بکنمش درباره فصل استفاده فکر نمیکنم مناسب تابستان های خاور میانه باشه شاید اواخر یا بهتر اواسط بهار و اوایل پاییز بهترین زمان برای استفاده باشه هرچند که هنوز در زمستان تست نکردنش با اینحال میشه گفت مناسب استفاده در هوایی با دمای قطعا کمتر از ۴۰ درجه هست البته در مهمانی ها و دوره همی ها کولر هست و خانه ها اونقدر گرم نیستند پس نگرانی برای استفاده در فضای داخلی نیست در باره سن استفاده از این عطر دقیقا نمیشه گفت مثل بلک افگانو اینرلود یا... که روایت سنگین دارند و اکثرا برای آقایون با سنین نسبتا بالا پیشنهاد میشه هست با اینحال شاید بشه گفت پوشیدنش بهتره از حداقل ۲۰ سالگی شروع بشه