سرشت عطر «فانتوماس» با سرشاری غلیظ و نابش، میان سویههای لذتبخش و دفعکننده نوسان میکند. شاید بعضیها در برخورد اول با استشمام رایحه خربزه گمان کنند که باید این مخلوق جدید الساندرو گالتیری را کنار بگذارند، اما فانتوماس از عطرهایی است که باید به ژرفای درونیاش توجه کرد و اسیر قضاوتهای اولیه دربارهاش نشد.
این عطر در برخورد اول بویی دارد شبیه به شمع آبشده روی کاپکیک و آدامسهایی با طعم میوههای استوایی که انگار با رایحه پشمک آمیخته شدهاند. رایحه کشمران (رایحهای که من با استفاده از دوز بالای آن در عطرسازی موافق هستم) درواقع سنگ بنای مرکزی در آکورد اصلی این عطر است. ترکیبات شیمیایی و آروماتیک با آن غلظت، بافت مخملین و سرشت مشکاندودشان با قدرت تمام خودشان را در این عطر نمایان میکنند و نهتنها نتهای میوهای را به کیفیت بهتری میرسانند، بلکه حالتی آمیخته با ظرافت و کهنگی به پسرایحه (dry down) این عطر میبخشند.
نوع عطر | اکستریت د پرفیوم |
برند | ناسوماتو |
سال عرضه | 2020 |
کشور مبدأ | هلند |
مناسب برای | آقایان و بانوان |
اسانس اولیه | نعناع هندی ، خربزه ، کارامل ، کشمران ، خاک زمین، میوه های استوایی ، بوی باروت، لاستیک، پلاستیک |
ابتذال در سینما، ادبیات، موسیقی، مد و پوشاک و …
و حالا هنر عطر که روح عناصر رو به همراه داره، کم کم به سمت پست مدرنیسم و پسا پست مدرنیسم رفته…
تمنا میکنم، تمنا میکنم، تمنا میکنم با حرفهایی مثل:
خاص و متفاوت بودن، تفاوت در سلیقه، تفاوت در نگاه، هنجارشکنی و ….
اجازه ندید عرصه هنر در عطر به محاق بره…
بوی بد، بده،
بوی خون بده
بوی فلز بده
بوی سیم سوخته قشنگ نیست
اگر از این قبیل اراجیف دفاع کردید، شک نکنید تا چند سال آینده هنر عطرسازی هم مثل سایر هنرها به کثافت کشیده خواهد شد…
و قطعا ما فقط باید افسوس بخوریم که قدیم چقدر کارها قشنگ بود
همطونطور که میگیم قدیم چقدر موسیقی زیبا تر بود، سینما قویتر بود، نقاشی زیباتر بود…