Paris Bleu Parfums - CHANCELLOR

دکتر اسعدی عزیز سلام و درود
به نظر شما که در رشته ژنتیک تدریس میکنید، آیا در آینده نچندان دور، عطرهای امروزی هم به لیست کلاسیک و نوستالژی اضافه خواهند شد یا خیر؟ آیا سلیقه ها دوباره تفاوت عمده خواهند داشت یا نه؟

با سپاس فراوان از جنابعالی

با احترام و عرض ادب
بله دوست فرهیخته این اتفاق ممکن است رخ دهد. اما بایستی بررسی کنیم ببینیم کدام ماهیت عطرهای امروزی، بیشتر مورد پسند ذائقه ها و جوامع هستند که از آنها بیشتر استناد می‌شود یا آنها را بیشتر در جامعه متوجه می‌شویم.
البته من فکر می‌کنم، بین عطرهای هایپ شده در جامعه مثل باکارات رژ یا مگامار، با عطرهای تبدیل شده به خاطرات در عموم مردم، مرزی نهفته است که باعث می‌شود عطرهای هایپ شده ی امروزی، تا چندی دیگر، اعتبار استناد خودشان را از دست بدهند ولی عطرهایی که در خاطرات زندگی ها و فرهنگهای امروز، نقش موثری را ایفا می‌کنند، در سالهای آینده برای نسل بعدی، بعنوان روایح خاطره‌انگیز یاد شوند که امروز آن نسل‌ها هنوز در سنین کودکی یا نوجوانی هستند.
برای مثال، وقتی یه کودک یا نوجوان مثلا در همین عطرافشان ادعای علاقمندی به عطرهای کلاسیک و نوستالژیک و باربرشاپی زمان های دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ شمسی را می‌کند و از همه مهمتر خاطرات مردان و زنان جوان یا میانسالی که در دهه‌ی ۶۰ یا ۷۰ از این عطرهای نوستالژیک استفاده می‌کردند را برای خودش و عطرافشان بازسازی یا یادآوری می‌کند، مشخص است که اساس این موضوع فیک است. چراکه هیچ کودک یا نوجوان امروزی از نظر علمی هرگز نمی‌تواند، خاطرات روایح کسانی که در گذشته زندگی کرده‌اند و این عطرها را استفاده کرده‌اند را برای امروز، به یاد بیاورد.
الان خود شخص شما با ضریب سنی ۴۰ ساله، آیا می‌توانید خاطرات عطری مردانی که در دهه‌ی ۵۰ شمسی زندگی کرده بودند را به یاد بیاورید ؟ مشخصاً نه نمی‌توانید، من هم نمی‌توانم و هیچکس نمی‌تواند خاطرات عطری کسانی را به یاد بیاورد و از آنها تعریف و تمجید کند که خودش اصلا در اون زمان به دنیا نیامده بود.
بنابراین، کودکان و نوجوانان امروزی با تجربه‌ی عطرهای امروزی در پوشش خانواده یا دوستان یا اقوام، با هم‌آمیزی خاطرات اتوبیوگرافیک زندگی، قادرند در سالهای جوانی و میانسالی و حتی پیری زندگی خودشان، این عطرها را در سیطره ی زمان گذشته از زندگی خودشان (تاکید می‌کنم فقط خاطرات زندگی خودشان) را به یاد بیاورند و عطرهای امروزی را در آن سالهای زندگی آینده ی خودشان به عنوان عطرهای نوستالژیک یاد کنند.
شایان ذکر است که ما با بونوازی یه عطر که برای شامه ی ما قدیمی به نظر می‌رسد یا کهنه به نظر می‌رسد، حتی با اینکه این عطر را تابحال در زندگی خودمان تجربه نداشتیم یا اصلا در زمان لانچ شدن این عطر، متولد نشده بودیم، فقط می‌توانیم نسبت به قدیمی به نظر رسیدن رایحه ی این عطر، حافظه داشته باشیم که این حافظه، حافظه‌ی ژنتیکی ما است که از والدین و نیاکان به ارث بردیم، اما دیگر قادر نیستم آنقدر به اعماق حافظه‌ی ژنتیکی خودمان نفوذ کنیم تا بتوانیم اطلاعات و خاطرات زندگی والدین یا نیاکان مان را مثلا برای عطرها یا هر چیز دیگر، دسترسی پیدا کنیم که یادمان بیاید این عطرها آن زمان‌ها چه کاربردی یا چه خاطراتی برای شخص تن‌پوش کننده داشتند.
علاوه بر این، ممکن است حافظه‌ی ژنتیکی هر کدام از ما، نسبت به یک آکورد روایح در عطرها، حساسیت جاذبه‌ی شدیدتر یا قوی‌تری داشته باشد که اون آکورد روایح، برای ما آشنا به نظر برسد ولی فقط تا همین حد خواهد بود نه بیشتر.
اگر ما قرار بود به اطلاعات و خاطرات زمان گذشته‌ی خودمان دسترسی داشته باشیم، در اینصورت به نظرم، زندگی و ارزش انسان بودن را از دست خواهیم داد، چراکه تمام احساسات ما نیز در این حالت، دستخوش تغییرات خواهد شد و ما مقیاس زمان را دیگر متوجه نخواهیم شد. من فکر می‌کنم این زمان هست که به زندگی و جریان آن در این جهان، ارزش و مفهوم می‌بخشد که اگر اعتبار زمان را از دست بدهیم، دیگر هیچ حسی نسبت به هیچ چیزی در این جهان، نخواهیم داشت...
سپاس از همراهی شما و تمامی بزرگواران...